Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




อิสยาห์ 3:1 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

1 เพราะ​นี่​แน่ะ, พระเจ้า​คือ​พระ​ยะ​โฮ​วา​จอมพล​โยธา​ได้​ทรง​หยิบ​เอา​เครื่องอุปกรณ์​ต่างๆ ไป​เสีย​จาก​ยะ​รู​ซา​เลม​และ​ยะฮูดา, คือ​เข้า​ปลา​อาหาร​และ​น้ำ;

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

1 เพราะดูสิ องค์เจ้านายคือพระยาห์เวห์จอมทัพ จะทรงนำไปเสียจากเยรูซาเล็มและจากยูดาห์ ซึ่งสิ่งหล่อเลี้ยงและการจุนเจือ คือสิ่งหล่อเลี้ยงทั้งหมดซึ่งเป็นอาหาร และสิ่งหล่อเลี้ยงทั้งหมดซึ่งเป็นน้ำดื่ม

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

1 เพราะดู​เถิด องค์​พระผู้เป็นเจ้า คือพระเยโฮวาห์จอมโยธาทรงนำออกไปเสียจากเยรูซาเล็มและจากยูดาห์ ซึ่งเครื่องค้ำและเครื่องจุน เครื่องค้ำอันเป็นอาหารทั้งหมด และเครื่องค้ำอันเป็นน้ำทั้งหมด

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

1 ดูเถิด องค์พระผู้เป็นเจ้า พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ กำลังจะตัดแหล่งน้ำ แหล่งเสบียง ตัดขุมกำลังของเยรูซาเล็มและยูดาห์

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

1 ดูนั่นสิ องค์​เจ้า​ชีวิต คือ​พระยาห์เวห์​ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้น กำลัง​จะ​เอา​ทุกสิ่งทุกอย่าง​ไป​จาก​เยรูซาเล็ม​และยูดาห์ ทุกสิ่งทุกอย่าง​ที่​พวกเขา​พึ่งพาอาศัย ไม่ว่า​จะเป็น​อาหาร และน้ำดื่ม

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

1 ดู​เถิด สิ่ง​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จอม​โยธา​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่ กำลัง​ยึด​ไป​จาก​เยรูซาเล็ม​และ​ยูดาห์ ก็​คือ​หลัก​ค้ำจุน​และ​เสบียง ทั้ง​อาหาร​และ​น้ำ

Gade chapit la Kopi




อิสยาห์ 3:1
19 Referans Kwoze  

เมื่อ​เรา​ทำลาย​สะเบียง​อาหาร​ของ​เจ้า​นั้น; ผู้หญิง​สิบ​คน​จะ​ปิ้ง​ขนม​ใน​เตา​อัน​เดีย​วัน, แล้ว​จะ​เอา​ขนม​นั้น​ชั่ง​ให้ แก่​เจ้า, และ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​กิน​แต่​ไม่​อิ่ม


บุตร​มนุษย์​เอ๋ย, ถ้า​แผ่น​ดิน​ทำ​ผิด​ต่อ​เรา​ด้วย​ความ​อสัตย์​ธรรม​มาก​นัก, และ​เรา​ยื่น​พระ​หัตถ์​ของ​เรา​เหนือ​แผ่น​ดิน​นั้น, และ​ทำลาย​ขนม​ที่​เป็น​ประธาน​แห่ง​ชีวิต​ใน​เมือง​นั้น, และ​ให้​กันดาร​อาหาร​ต่อ​เมือง​นั้น, และ​ทั้งคน​และ​ฝูง​สัตว์​เรา​ตัด​เสีย​จาก​แผ่น​ดิน​นั้น, พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า​ตรัส​ว่า.


ดังนั้น​พระ​ยะ​โฮ​วา​จอมพล​โยธา​ทั้ง​หลาย, องค์​ผู้ใหญ่​ยิ่ง​สูงสุด​ของ​ชาติ​ยิศ​รา​เอล​ตรัส​ว่า, “อ้า, เรา​จะ​ปลีกตัว​ออก​จาก​ศัตรู​ของ​เรา, และ​จะ​แก้แค้น​ปัจจามิตร​ของ​เรา.


ท่าน​กษัตริย์​ผู้​เป็น​เจ้าของ​ข้าพ​เจ้า, คน​เหล่านี้​ได้​ทำ​การ​ชั่ว​ใน​บรรดา​การ​ที่​เขา​ได้​ทำ​แก่​ยิ​ระ​มะ​ยา​ผู้ทำ​นาย​นั้น. ซึ่ง​เขา​ได้​ทิ้ง​ลง​ไว้​ใน​อุโมงค์​มืด​นั้น, แล​ยิ​ระ​มะ​ยา​แทบ​จะ​ถึงตาย​ด้วย​ความ​อดอยาก​ใน​ที่​เขา​ต้อง​จำ​อยู่​นั้น, เพราะ​ไม่​มี​ขนม​ใน​เมือง​นี้​อีก​แล้ว.


ขณะนั้น​ซิ​ดคี​ยา​กษัตริย์​มี​รับสั่ง​ให้​เขา​ทั้ง​หลาย​เอา​ตัว​ยิ​ระ​มะ​ยา​ไป​ใส่​ไว้​ใน​ที่​บริเวณ​คุก​นั้น, แล​เขา​ทั้ง​หลาย​เอา​ขนมปัง​ก้อน​หนึ่ง​เอา​ออก​มา​แต่​ถนน​ช่าง​ทำ​ขนม​วัน​ละ​ก้อน​ทุก​วัน, กว่า​บรรดา​ขนม​ใน​เมือง​นั้น​จะ​หมด​ไป. ดังนี้​และ​ยิ​ระ​มะ​ยา​ติด​อยู่​ใน​บริเวณ​คุก​นั้น


พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า, คือ​พระเจ้า​ของ​เจ้าที่​บ้อง​กัน​พล​เมือง​ของ​พระองค์, ตรัส​ดังต่อไปนี้: “นี่​แน่ะ, เรา​ได้​เอา​จอก​แห่ง​ความ​มึน​เมา​ไป​จาก​มือ​ของ​เจ้า​แล้ว, และ​เจ้า​จะ​ไม่​ต้อง​ดื่ม​จอก​แห่ง​ความ​พิ​โร​ธ​ของ​เรา​ต่อไป​อีก​เลย.


แต่​ท่าน​แม่ทัพ​รับ​ซา​เค​ได้​ว่า, “ก็​นาย​ของ​ข้าพ​เจ้า​ได้​ทรง​ใช้​ให้​ข้าพ​เจ้า​มาบ​อก​คำ​เหล่านี้​แก่​นาย​ของ​ท่าน​และ​ตัว​ของ​ท่าน​เท่านั้น​เอง​ดอก​หรือ, และ​มิได้​ใช่​ให้​ข้าพ​เจ้า​บอก​แก่​คน​ทั้ง​หลาย​ที่นั่ง​อยู่​บน​กำแพง, ที่​จะ​ได้​รับ​ภัยพิบัติ​กับ​ท่าน, จนถึง​จะ​ต้อง​กิน​อุจจาระ​และ​ปัสสาวะ​ของ​ตัวเอง​ด้วย​ดอก​หรือ?”


เพราะฉะนั้น​พล​เมือง​ของ​เรา​ก็​ถูก​กวาด​ไป​เป็น​ชะ​เลย, เพราะ​ขาดสติ​ปัญญา; และ​พวก​ขุนนาง​ก็​พา​กัน​อิดโรย​โหยหิว, และ​ประชาชน​ก็​ปาก​แห้ง​หิว​กระหาย.


จง​หยุด​การ​วางใจ​แก่​มนุษย์, ที่​มี​ลมหายใจ​ทาง​จมูก, เพราะว่า​จะ​ไว้ใจ​เขา​ที่ไหนได้?


พระองค์​ได้​ทรง​กระทำ​ให้​เกิด​กันดาร​อาหาร​ที่​แผ่น​ดิน​นั้น; และ​ได้​ทรง​บันดาล​ให้​ขาด​สะเบียง​อาหาร.


พระ​ยะ​โฮ​วา​ตรัส​ต่อไป​ว่า, “เพราะ​เหล่า​ธิดา​ของ​ซี​โอน​เย่อหยิ่ง​จองหอง, เดิน​ยื่น​คอ​และ​ชะ​ม้อย​ชะ​ม้า​ย, กะ​ตุ้ง​กะ​ติ้ง, และ​ขยับ​ลูก​พรวน​กำไล​เท้า​กรุ๋​งก​ริ๋ง;


และ​คน​หนึ่ง​จะ​หยิบฉวย​เอา​มา​จาก​ทาง​ขวา​มือ​แต่​ก็​ยัง​หิว​อยู่; และ​แย่ง​กิน​ทาง​ซ้ายมือ​แต่​ก็​ยัง​ไม่​อิ่ม, ต่าง​ก็​หัน​ไป​กิน​เนื้อหนัง​ของ​เพื่อนบ้าน.


เพราะ​ด้วย​ความ​พิ​โร​ธ​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา, ซิ​ดคี​ยา​ได้​คิด​กบฏ​ต่อ​เจ้าเมือง​บาบู​โลน, ก็​เกิด​เหตุ​ใน​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม​แล​เมือง​ยะฮูดา, เพียง​พระองค์​ได้​ทิ้ง​ชาว​ยะ​รู​ซา​เลม​ชาวเมือง​ยะฮูดา​ให้​ออก​ไป​แต่​ตรง​พระ​พัก​ตร​พระองค์, แล​ซิ​ดคี​ยา​ได้​คิด​กบฏ​ต่อ​เจ้าเมือง​บาบู​โลน.


แล​ใน​เดือน​สี่​นั้น​เป็น​วันที่​เก้า, ก็​บังเกิด​อดอยาก​ข้าว​แพง​ใน​เมือง, จน​ไม่​มี​อาหาร​ที่​จะ​ให้​ไพร่พล​เมือง​ใน​ประเทศ​กิน​เลย.


น้ำ​ต้อง​ซื้อ​เขา​ดื่ม, พื้นที่​ใช้​อยู่​นั้น​เขา​ขาย​ให้.


อนึ่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​ตรัส​ว่า, แล​เรา​ได้​ให้​ท่าน​ขัดสน​ด้วย​ขนม​ทั่ว​ทุก​ตำบล​ของ​ท่าน,แล​เรา​ได้​ให้​ท่าน​ทั้ง​หลาย​มี​ฟัน​สะอาด​ใน​เมือง​ทั้ง​หลาย​ของ​ท่าน, ถึงกระนั้น​ท่าน​ทั้ง​หลาย​มิได้​กลับ​มา​หา​เรา.


“เออ, เจ้า​ร้องไห้​เสียง​ดัง​เพราะ​เหตุไร? ไม่​มี​กษัตริย์​ปกครอง​เจ้า​รึ? ประมุข​ของ​เจ้า​ตาย​เสียแล้ว​หรือ? จง​ทำ​ให้​เจ้า​เจ็บปวด​หนักหนา​ราว​กับ​หญิง​ขณะ​จะ​คลอด?


ใน​เดือน​สี่​ขึ้น​เก้า​ค่ำ​เกิด​กันดาร​อาหาร​ใน​เมือง​จน​ไม่​มี​อาหาร​สำหรับ​ราษฎร​กิน


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite