อิสยาห์ 24:16 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 194016 เราได้ยินเสียงเพลงสรรเสริญมาแต่สุดปลายแผ่นดินโลก, ร้องว่า: “ความรุ่งเรืองจงมีแก่ผู้ชอบธรรม!” แต่ข้าฯได้กล่าวว่า, “ข้าฯได้ซูบเซียวไปเสียแล้ว, ข้าฯได้ซูบเซียวไปเสียแล้ว, วิบัติแก่ข้าฯ, โจรก็ยังปล้นอยู่, ผู้ร้ายก็ยังตีชิงอยู่.” Gade chapit laPlis vèsyonฉบับมาตรฐาน16 เราได้ยินเสียงเพลงสรรเสริญจากที่สุดปลายของโลก ว่าศักดิ์ศรีจงมีแด่องค์ผู้ชอบธรรม แต่ข้าพเจ้าว่า “ข้าพเจ้าร่วงโรยไป ข้าพเจ้าร่วงโรยไป วิบัติแก่ข้าพเจ้า คนทรยศนั้นก็ทรยศ คนทรยศนั้นทรยศอย่างยิ่ง” Gade chapit laพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV16 ตั้งแต่ที่สุดปลายโลกเราได้ยินเสียงเพลงสรรเสริญ ว่าสง่าราศีจงมีแก่ผู้ชอบธรรม แต่ข้าพเจ้าว่า “ข้าพเจ้าก็ผ่ายผอม ข้าพเจ้าก็ผ่ายผอม วิบัติแก่ข้าพเจ้า เพราะคนทรยศประพฤติอย่างทรยศยิ่ง เอย คนทรยศประพฤติอย่างทรยศยิ่ง” Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย16 จากสุดโลกเราได้ยินเพลงขับร้องว่า “พระเกียรติสิริจงมีแด่องค์ทรงธรรม” แต่ข้าพเจ้ากล่าวว่า “ข้าพเจ้าหมดแรง ข้าพเจ้าหมดแรง! วิบัติแก่ข้าพเจ้า! มีคนคิดคดทรยศ และก่อการกบฏ!” Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย16 พวกเราได้ยินเสียงเพลงจากที่สุดปลายโลกว่า “ถวายเกียรติให้กับพระองค์ผู้สัตย์ซื่อนั้น” แต่ผมพูดว่า “ผมกำลังจะตาย ผมกำลังจะตาย ผมรู้สึกอับอายขายหน้า เพราะพวกที่ทรยศไม่สัตย์ซื่อ พวกทรยศ ไม่สัตย์ซื่อเลย” Gade chapit laพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)16 พวกเราได้ยินเสียงจากทั่วทุกมุมโลก เป็นเสียงเพลงสรรเสริญ แห่งการถวายเกียรติแด่องค์ผู้มีความชอบธรรม แต่ข้าพเจ้าพูดว่า “ข้าพเจ้าแย่แน่ ข้าพเจ้าแย่แน่ วิบัติจงเกิดแก่ข้าพเจ้า เพราะบรรดาผู้ทรยศได้หักหลัง ผู้ทรยศได้หักหลังจริงทีเดียว” Gade chapit la |
วิบัติแก่เจ้าคนช่างทำลาย, ถึงแม้ว่ายังไม่ได้ถูกทำลาย, วิบัติแก่เจ้าพวกปล้น, ถึงแม้ว่ายังไม่มีใครได้มาปล้นเจ้า! เมื่อเจ้าได้ทำลายอะไรต่ออะไรจนเสร็จสิ้นแล้ว, เมื่อนั้นตัวเจ้าก็จะต้องถูกทำลายลง, และเมื่อเจ้าปล้นจนเบื่อแล้ว, เมื่อนั้นเจ้าก็จะถูกปล้น โอ้พระยะโฮวาเจ้า, ขอทรงพระเมตตากรุณาแก่พวกข้าพเจ้า! พวกข้าพเจ้าได้รอคอยท่าพระองค์อยู่. ขอทรงเป็นแขนอันประกอบด้วยเรี่ยวแรงให้พวกข้าพเจ้าทุกๆ เวลาเช้า, และขอเป็นความรอดของพวกข้าพเจ้าในยามทุกข์ร้อน! ประชาชนก็วิ่งหนีพอได้ยินเสียงกาหล, พอทรงขยับพระองค์, ประชาชาติก็วิ่งกระจัดกระจาย; แล้วพลเมืองของพระองค์จะเก็บทรัพย์ชะเลยไว้เสียทั้งหมด, เหมือนอย่างกับฝูงจักจั่นที่กินเสียทุกอย่าง, และเขาทั้งหลายจะกะโดดเข้าตะครุบเหมือนอย่างกับฝูงตั๊กแตนที่กะโดดเข้าตะครุบ. พระยะโฮวาจะเป็นที่ถูกเทอดเทอนขึ้น, เพราะพระองค์ทรงประทับอยู่เบื้องสูง; พระองค์ได้บรรจุกรุงซีโอนเต็มด้วยความยุตติธรรมและความชอบธรรม. คุณสมบัติของเขาจึงจะได้เป็นของแน่นอน, คือบรรจุความรอดอย่างสมบูรณ์, สติปัญญา, และความรู้, และบรรจุการเกรงกลัวพระยะโฮวาซึ่งเป็นสมบัติของเขา นี่แน่ะ, คนกล้าหาญของเขาร้องไห้อยู่กลางแจ้ง, เหล่าราชทูตแห่งสันติสุขร้องไห้โอดครวญอยู่; ถนนหลวงเริดร้างไป, หนทางหลวงคนสัญจรก็หยุดเดิน, เพราะว่าสัญญาทางไมตรีก็เลิกล้มเสียแล้ว, และเหล่าพะยานก็เป็นที่ถูกเยาะเย้ย; เขาทั้งหลายไม่นับถือใครๆ เลย. พอบ้านเมืองคร่ำครวญและโศกเศร้า; พอภูเขาละบาโนนเหี่ยวแห้งอับเฉา; ทุ่งราบซาโรนล่มจมเป็นป่าร้าง, และบาซารและคาระเม็ลเตียนโล่งไม่มีใบไม้. แล้วพระยะโฮวาก็ตรัสว่า, “เราจะลุกขึ้นละ, เดี๋ยวนี้เราจะสำแดงตัวของเราให้ปรากฏ! นี่แน่ะศัตรูแห่งพลเมืองของเรา, โครงการณ์ของเจ้าก็จะไม่สมประสงค์ดอก, โทโสของเจ้าจะเผาผลาญตัวเจ้าเอง. ประชาชาติจะถูกเผาลงเป็นถ่านเถ้า, เหมือนอย่างกับพุ่มหนามถูกตัดเอาไปเผาไฟ. จนถึงประเทศที่อยู่ไกลโพ้นก็จะได้ยินถึงเรื่องราวที่เราได้กระทำนั้น, และประเทศที่อยู่ใกล้จะรู้จักฤทธิ์เดชของเรา.” ในกรุงซีโอนคนชั่วจะตกใจกลัว, และคนที่ไม่นับถือพระยะโฮวาก็จะกลัวตัวสั่น, ร้องว่า, “ใครจะมีชีวิตอยู่ได้ในท่ามกลางพระเพลิงอันเผาผลาญนั้น? ใครจะมีชีวิตอยู่ต่อไปอีกได้ในท่ามกลางพระเพลิงอันไม่รู้ดับ?” คนที่ดำเนินในทางชอบธรรม, และพูดอย่างจริงใจ, รังเกียจผลประโยชน์ที่ได้จากการข่มเหง, หดมือไม่รับสินบน, ไม่เอียงหูฟังเรื่องฆาตกรรม, ไม่ชำเลืองตาดูความชั่ว. ผู้นี้แหละจะดำรงอยู่ในที่สูง, ที่กำบังของเขาจะเข้มแข็งดังศิลา; เขาจะได้รับอาหารอย่างบริบูรณ์, และรับน้ำไม่ขาด ตาของเจ้าจะได้เห็นพระบรมกษัตริย์ทรงสง่าราศี, เขาทั้งหลายจะได้แลเห็นแผ่นดินของพระองค์แผ่ออกไปกว้างขวาง. จนถึงการคำนึงถึงความตกใจกลัวจะอันตรธานศูนย์สิ้นไป, แล้วเจ้าก็จะพากันถามว่า, “เจ้าพนักงานของพวกคนใจทมิฬที่เก็บภาษีเรา, ที่เก็บอากรเรา, และที่เก็บส่วยเราไปเสียไหนเล่า?” คนเบียดเบียนเหล่านี้ที่พูดเสียงชอบกลซึ่งเจ้าฟังไม่รู้, และที่พูดภาษาทมิฬซึ่งเจ้าฟังไม่เข้าใจนั้นเจ้าจะไม่เห็นอีกต่อไป. จงมาดูกรุงซีโอน, กรุงอันมีพิธีการเลี้ยงของเรา, ตาของเจ้าจะเห็นกรุงยะรูซาเลมเป็นที่อยู่อย่างสงบใจ, กะโจมที่ไม่ถูกโยกย้าย, หลักของมันก็จะไม่ต้องถูกถอนขึ้น, ทั้งเชือกกะโจมเส้นใดๆ ก็จะไม่ขาดเลย. เพราะในที่นั้นเราจะมีพระคงคาแห่งพระยะโฮวาเจ้าแทนแม่น้ำและลำธารกว้างขวาง; จะไม่มีเรือกำปั่นกรรเชียง, และไม่มีเรือทรงจะแล่นไปมาบนแม่น้ำนั้นได้. สายโยงใบจะห้อยหย่อน, มักจะดิ่งใบไว้ให้อยู่กับเสาไม่ได้, หรือกางใบก็ไม่ได้, เพราะว่าพระยะโฮวาเจ้าทรงเป็นตุลาการของเรา, พระยะโฮวาเจ้าทรงเป็นผู้บงการของเรา; พระยะโฮวาทรงเป็นพระมหากษัตริย์ของเรา, พระองค์จะทรงช่วยเราไว้ให้รอด, แล้วคนตาบอดจะได้รับสมบัติแบ่งอย่างบริบูรณ์, และคนง่อยจะได้รับทรัพย์แบ่งอย่างอุดม. จะไม่มีใครที่อาศัยอยู่ที่นั่นพูดว่า, “ข้าพเจ้าป่วยอยู่.” เพราะเหตุว่าพลเมืองทั้งหมดจะได้รับการอภัยโทษแล้ว
และเขาทั้งหลายร้องบทเพลงของโมเซผู้ทาสของพระเจ้า กับบทเพลงของพระเมษโปดกนั้นว่า, “ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้เป็นพระเจ้าที่ทรงฤทธานภาพทุกประการ, กิจการของพระองค์ทรงใหญ่โตและน่ามหัศจรรย์นัก ข้าแต่พระองค์ผู้เป็นมหากษัตริย์แห่งประเทศทั้งปวง, วิธีการทั้งหลายของพระองค์ทรงเป็นอันยุตติธรรมและแท้จริง.
และท่านจะยืนมั่นและจะเลี้ยงฝูงแกะของท่านด้วยพลานุรภาพแห่งพระยะโฮวา, และด้วยสง่าราศีแห่งพระนามพระยะโฮวาพระเจ้าของท่าน; ส่วนเขาทั้งหลายจะเป็นปีกแผ่นถาวรมั่นคง: ด้วยว่าเมื่อนั้นท่านจะเป็นใหญ่เลื่องลือไปจนถึงสุดปลายแผ่นดินโลก. และท่านผู้นั้นจะเป็นสันติสุขของพวกเรา