Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




อิสยาห์ 22:4 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

4 เพราะฉะนั้น​ข้าฯ​จึง​ได้​ว่า, “ขอ​เบือน​หน้า​ไป​เสีย​จาก​ข้าฯ, ข้า​จะ​ได้​หลั่ง​น้ำตา​อย่าง​สะใจ, อย่า​พยายาม​มา​เล่า​โลม​ข้าฯ​เลย, เนื่องด้วย​ความ​พินาศ​ฉิบหาย​แห่ง​บุตรี​ของ​พล​เมือง​ของ​ข้าฯ!”

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

4 เพราะฉะนั้น ข้าพเจ้าจึงว่า “อย่ามองข้าพเจ้า ให้ข้าพเจ้าร้องไห้อย่างขมขื่น อย่าอุตส่าห์ปลอบโยนข้าพเจ้า เนื่องด้วยการทำลายชนชาติของข้าพเจ้าเลย”

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

4 เพราะฉะนั้นข้าพเจ้าจึงว่า “อย่ามองข้าพเจ้า ให้​ข้าพเจ้าหลั่งน้ำตาอย่างขมขื่น อย่าอุตส่าห์เล้าโลมข้าพเจ้าเลย เหตุ​ด้วยการทำลายธิดาแห่งชนชาติของข้าพเจ้า”

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

4 ข้าพเจ้าจึงกล่าวว่า “ปล่อยข้าพเจ้า ร้องไห้อยู่คนเดียวเถอะ อย่าพยายามปลอบข้าพเจ้าเลย ปล่อยให้ข้าพเจ้าหลั่งน้ำตาเพราะหายนะของพี่น้องร่วมชาติ”

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

4 ดังนั้น​ผม​ถึง​พูดว่า “อย่ามองผม ให้​ผม​ร้องไห้​อย่างขมขื่น ไม่ต้อง​พยายาม​มา​ปลอบโยนผม​ใน​เรื่องที่​พวกคน​ที่ผมรัก​ถูกทำลาย”

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

4 ฉะนั้น ข้าพเจ้า​พูด​ว่า “อย่า​มอง​ข้าพเจ้า ปล่อย​ให้​ข้าพเจ้า​ร้อง​คร่ำครวญ​อย่าง​ขมขื่น ไม่​ต้อง​พยายาม​แสดง​ความ​เสียใจ​ต่อ​ข้าพเจ้า เรื่อง​ความ​พินาศ​ของ​บุตร​หญิง​ของ​ชน​ชาติ​ของ​ข้าพเจ้า”

Gade chapit la Kopi




อิสยาห์ 22:4
20 Referans Kwoze  

โอ้​โอ๋​อยาก​ที่​จะ​ให้​ศีรษะ​ของ​ข้าพ​เจ้า​เป็น​น้ำ, แล​ตา​ของ​ข้าพ​เจ้า​เป็น​น้ำพุ​ออก, เพื่อ​ข้าพ​เจ้า​จะ​ได้​ร้องไห้​น้ำตาไหล​ทั้งวันทั้งคืน, เพราะ​ลูก​หญิง​ไพร่พล​ของ​ข้าพ​เจ้า​ที่​ต้อง​ฆ่า​เสีย​นั้น.


ได้​ยิน​เสียง​ร้องไห้​โศกเศร้า​เป็น​อัน​มาก​ใน​บ้าน​รามา. คือ​นาง​รา​เฮล​ร้องไห้​ร่ำ​ไร​ถึง​บุตร​ของ​ตน​ไม่​ยอม​รับคำ​ปลอบโยน, เพราะ​บุตร​ของ​เขา​ไม่​มี​แล้ว.


เพราะ​เหตุการณ์​นี้​ข้าพ​เจ้า​จะ​คร่ำ​ครวญ​ร้องไห้; ข้าพ​เจ้า​จะ​ไปไหนมาไหน​ด้วย​เท้า​เปล่า​และ​เปลือย​กาย. ข้าพ​เจ้า​จะ​โหยหวน​ดุจ​สุนัข​ป่า​หอน, และ​คร่ำ​ครวญ​เหมือน​นกกระจอกเทศ​ร้อง.


พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​ดังนี้​ว่า, มี​เสียง​อย่างหนึ่ง​ได้ยิน​แต่ (เมือง) รา​มา​เป็น​ความ​โศกเศร้า, แล​น้ำตาไหล​ขมขื่น, คือ​รา​เฮ็ล​น้ำตาไหล​เพราะ​ลูก​ของ​ตน, แล​ไม่​ยอม​ให้​เขา​มา​ปลอบโยน​เพราะ​ลูก​ของ​ตัว, ด้วยว่า​ลูก​เหล่านั้น​ไม่​มี​แล้ว.


แต่ทว่า​ถ้า​เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​ไม่​ฟัง​คำ​นี้, ใจ​ของ​ข้าพ​เจ้า​จะ​ร้อง​ได้​น้ำตาไหล​ใน​ที่​ลับๆ เพราะ​ความ​ถือยศ​ของ​พวก​เจ้า, แล​ตา​ของ​ข้าพ​เจ้า​จะ​มี​น้ำตาไหล​นัก, แล​จะ​ไหล​ลง​ด้วย​น้ำตา​เพราะ​ฝูง​คน​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา, ได้​ต้อง​อพยพ​ไป​เป็น​พวก​ชะ​เลย​แล้ว.


ใน​ยาม​ทุกข์ยาก​นั้น​ข้าพ​เจ้า​ได้​แสวงหา​องค์​พระผู้เป็นเจ้า: มือ​ของ​ข้าพ​เจ้า​ได้​ยื่น​ออก​เวลา​กลางคืน, มิได้​ย่อ​หย่อน; จิตต์วิญญาณ​ของ​ข้าพ​เจ้า​มิได้​รับ​ความ​ประเล้า​ประโลม​เลย.


ครั้น​พระ​องค์​เสด็จ​มา​ใกล้​เห็น​เมือง​แล้ว​ก็​กันแสง​สงสาร​เมือง​นั้น


ตามที่​เขา​ผู้​ได้​เห็น​กับ​ตา​เอา​ตั้งแต่​ต้น และ​ได้​เป็น​ผู้​ประกาศ​พระ​คำ​นั้น​ได้​แสดง​ให้​เรา​รู้.


เป​โตร​ก็​ระลึก​ถึง​คำ​ที่​พระ​เยซู​ตรัส​ไว้​แก่​เขา​ว่า, “ก่อน​ไก่​ขัน​ท่าน​จะ​ปฏิเสธ​เรา​ถึง​สาม​ครั้ง.” แล้วเป​โต​รอ​อก​ไป​ร้องไห้​ข้าง​นอก​เป็น​ทุกข์​ยิ่ง​นัก


ครั้น​ข้าพ​เจ้า​จะ​ปลอบโยน​ตัว​ข้าพ​เจ้า​แก้​ความ​ทุกข์​ของ​ข้าพ​เจ้า,


โอ้​บุตรหญิง​พล​เมือง​ของ​ข้าพ​เจ้า, จง​มัด​ตัว​ไว้​ด้วย​ผ้า​หยาบ, แล​กลิ้งเกลือก​ตัว​เจ้า​ใน​ขี้​เท่า, แล​ร้องไห้​ร้อง​ห่ม​เป็น​ความ​ขม​ใจ​ที่สุด, เหมือน​จะ​ทำ​เพราะ​ลูก​ผู้ชาย​คน​เดียว, เพราะ​ผู้​ปล้น​จะ​มา​เหนือ​พวกเรา​โดยพลัน.


ท้อง​ของ​ข้าพ​เจ้า​เอ๋ย, โอ้​ท้อง​ข้าพ​เจ้า, ข้าพ​เจ้า​กำลัง​ปวด​ที่​ตรง​หัวใจ​ข้าพ​เจ้า, ใจ​ของ​ข้าพ​เจ้า​มี​เสียงร้อง​ออก​ใน​ตัว​ข้าพ​เจ้า, ข้าพ​เจ้า​จะ​นิ่ง​เสีย​ก็​ไม่​ได้. เพราะ​จิตต์​ของ​ข้าพ​เจ้า​เอ๋ย, ได้ยิน​เสียง​แตร, แล​เสียง​สำคัญ​ของ​สงคราม​แล้ว.


นี่​แน่ะ, คน​กล้าหาญ​ของ​เขา​ร้องไห้​อยู่​กลางแจ้ง, เหล่า​ราชทูต​แห่ง​สันติ​สุข​ร้องไห้​โอดครวญ​อยู่;


คน​ทั้ง​หลาย​นุ่งห่ม​ผ้า​กะ​สอบ​เดิน​ตาม​ถนน, บน​หลังคา​บ้าน​ของ​เขา​ตาม​ลาน​บ้าน​ของ​เขา, ใครๆ ก็​มา​ร้องไห้​คร่ำ​ครวญ​เป็น​หนักหนา.


แล​ให้​หญิง​เหล่านั้น​ด่วนๆ จับ​ทำ​ร้อง​ได้​ร้อง​ห่ม​เพราะ​พวกเรา เพื่อ​ตา​ของ​เรา​จะ​มี​น้ำตาไหล​ลง, แล​เปลือก​ตา​ของ​พวกเรา​จะ​มี​น้ำตา​พุ​ออก​มากมาย.


นัยน์ตา​ของ​ข้าพ​เจ้า​ก็​ทรุดโทรม​เพราะ​หลั่ง​น้ำตา, จิตต์ใจ​ของ​ข้าพ​เจ้า​ก็​ระบม​บอบช้ำ​แทบ​อาเจียน​เป็น​โลหิต​ตกลง​ดิน, เพราะ​ความ​พินาศ​แห่ง​บุตรี​ของ​พล​เมือง​ข้าพ​เจ้า, และ​เพราะ​เหล่า​ลูก​เด็ก​เล็ก​แดง​ที่​ยัง​ดูด​นม​อยู่​นั้น​ก็​เป็น​ลม​สลบ​อยู่​ตาม​ถนนหนทาง​ใน​กรุง.


และ​เขา ทั้ง​หลาย​จะ​ยัง​ศีรษะ​ให้​ล้าน​ทีเดียว​เพื่อ​เจ้า, และ​จะ​คาด​บั้นเอว​ไว้​ด้วย​ผ้า​เนื้อ​หยาบ​และ​จะ​ร้องไห้​เพราะ​เจ้า​ด้วย​เปล่าเปลี่ยว​ใจ​พิลาป​ร่ำไร​เป็นทุกข์.


ฝ่าย​มา​ระ​ดะ​คาย​นั้น​ครั้น​รู้​เหตุการณ์​ทั้งปวง​นั้น​แล้ว, มา​ระ​ดะ​คาย​ก็​ฉีก​เสื้อผ้า​เสีย, และ​เอา​ผ้า​เนื้อ​หยาบ​นุ่งห่ม​อัน​คลุก​ด้วย​ขี้เถ้า​ใส่​ตัว, แล้ว​ก็​ออก​ไป​ท่ามกลาง​เมือง, และ​ร้องเพลง​ดัง​อัน​น่า​สมเพช​ยิ่ง​นัก;


กะ​บี่​นั้น​ส่ง​ไว้​จะ​ให้​ขัด​เป็น​เงา, เพื่อ​จะ​ได้​ถือ​ด้วย​มือ, กะ​บี่​เล่ม​นี้​ลับ​ให้​คม​และ​ขัด​เป็น​เงา​แล้ว, เพื่อ​จะ​ให้​อยู่​ใน​มือ​แห่ง​คน​ผู้​ฆ่า​คน,


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite