Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




อิสยาห์ 2:2 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

2 เมื่อ​ถึง​สมัย​สุดท้าย​นั้น, ภูเขา​อัน​เป็น​ที่​ตั้ง​ของ​โบสถ์​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​นั้น, จะ​ถูก​สถาปนา​ขึ้น​ให้​เท่าเทียม​กับ​ขุนเขา​สูง​ทั้ง​หลาย, และ​จะ​ถูก​ยก​ชู​ขึ้น​ให้​สูง​เยี่ยม​เหนือ​ภูเขา​ทั้งมวล; และ​ประชา​ขน​จะ​หลั่งไหล​ไป​ถึง​ที่นั่น.

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

2 ในวาระสุดท้ายจะเป็นดังนี้ คือภูเขาแห่งพระนิเวศของพระยาห์เวห์ จะถูกสถาปนาขึ้นเป็นที่สูงสุดของภูเขาทั้งหลาย และจะถูกยกขึ้นให้อยู่เหนือบรรดาเนินเขา ประชาชาติทั้งหมดจะหลั่งไหลเข้ามาหา

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

2 ในยุคหลังจะเป็นดังนี้ คือภูเขาแห่งพระนิเวศของพระเยโฮวาห์จะถูกสถาปนาขึ้นให้สูงที่สุดในจำพวกภู​เขาทั้งหลาย และจะถูกยกขึ้นให้เหนือบรรดาเนินเขา และประชาชาติทั้งสิ้นจะหลั่งไหลเข้ามาหา

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

2 ในบั้นปลาย ภูเขาที่พระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้าตั้งอยู่ จะได้รับการสถาปนาให้เป็นเอกในหมู่ภูเขาทั้งหลาย จะได้รับการเชิดชูเหนือบรรดาเนินเขา และมวลประชาชาติจะหลั่งไหลไปที่นั่น

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

2 ใน​อนาคตนั้น ภูเขา​ที่​วิหาร​ของพระยาห์เวห์​ตั้งอยู่​จะ​ถูกยกขึ้น​ให้​สูงกว่า​ภูเขา​ทุกลูก​และ​สูงกว่า​เนินเขาทั้งหลาย คน​ทุกชนชาติ​ก็​จะ​หลั่งไหล​มาที่นั่น

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

2 เมื่อ​ถึง​ช่วง​เวลา​แห่ง​วาระ​สุด​ท้าย ภูเขา​ของ​พระ​ตำหนัก​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า จะ​ได้​รับ​การ​สถาปนา​เป็น​ภูเขา​สูง​ที่​สุด​ใน​บรรดา​เทือกเขา​ทั้ง​หลาย และ​จะ​ถูก​ยก​ขึ้น​อยู่​เหนือ​เนิน​เขา​ทั้ง​ปวง และ​บรรดา​ประชา​ชาติ​จะ​พา​กัน​หลั่ง​ไหล​เข้า​ไป

Gade chapit la Kopi




อิสยาห์ 2:2
56 Referans Kwoze  

เรา​จะ​พา​เขา​ทั้ง​หลาย​มา​ยัง​ภูเขา​บริสุทธิ์​ของ​เรา, และ​จะ​ทำ​ให้​เขา​ชื่นบาน​ใน​พลับพลา​อธิษฐาน​ของ​เรา; เครื่องบูชา​เผา​และ​เครื่อง​สัก​การ​บูชา​ของ​เขา​จะ​ถูก​ต้อนรับ​ไว้​บน​แท่น​บูชา​ของ​เรา, เพราะว่า​พลับพลา​ของ​เรา​จะ​ถูก​เรียก​ว่า​เป็น​พลับพลา​สำหรับ​อธิษฐาน​ของ​ประชาชน​ทั้งหมด.”


และ​อยู่​มา​ครั้น​ถึง​วัน​นั้น, จะ​มี​ผู้​เป่าแตร​ใหญ่; และ​คน​เหล่านั้น​ที่​ถูก​จวน​จะ​พินาศ​ใน​ประเทศ​อะซู​ระ, และ​คน​เหล่านั้น​ที่​ถูก​เนรเทศ​ไป​ใน​ประเทศ​อาย​ฆุบ​โต, จะ​นมัสการ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ที่​ภูเขา​อัน​บริสุทธิ์ ณ กรุง​ยะ​รู​ซา​เลม


ยะ​โฮ​วา​ตรัส​ดังนี้​ว่า​เรา​ได้​กลับ​ไป​ยัง​ซี​โอน​แล้ว, เรา​จะ​ตั้ง​อาศัย​ใน​ท่ามกลาง​ยะ​รู​ซา​เลม, แล​เขา​จะ​ร้องเรียก​ยะ​รู​ซา​เลม​ว่า​เมือง​แห่ง​ความจริง, แล​ภูเขา​แห่ง​ยะ​โฮ​วา​ว่า​ภูเขา​แห่ง​ความ​บริสุทธิ์.


ครั้น​ทูต​สวรรค์​องค์​ที่​เจ็ด​เป่า​แตร​แล้ว, มี​มาก​เสียง​กล่าว​ขึ้น​ดังๆ ใน​สวรรค์​ว่า, “บรรดา​แผ่น​ดิน​แห่ง​พิภพ​นี้​ก็​กลายเป็น​อาณาจักร​ของ​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ของ​เรา, และ​ของ​พระ​คริสต์​ของ​พระ​องค์ และ​พระ​องค์​จะ​ทรง​ครอบ​ครอง​อยู่​สืบๆ ไป​เป็น​นิตย์.”


จง​รู้​ข้อ​นี้​ก่อน​คือ​ว่า, ใน​เวลา​วัน​สุด​ท้าย​คน​ประมาท​หมิ่น​จะ​บังเกิด​ขึ้น และ​ประพฤติ​ตามใจ​ปรารถนา​ของ​ตน,


ท่าน​จง​รู้​ข้อความ​นี้, คือ​ว่า​ใน​คราว​ที่สุด​นั้น​จะ​บังเกิด​กลี​ยุค.


ตาม​ที่​ฝ่าพระบาท​ทรง​ทอด​พระเนตร​เห็น, ว่า​มี​หิน​ก้อน​หนึ่ง​ถูก​แงะ​ออก​จาก​ภูเขา​โดย​ไม่​เห็น​มือ​ใคร, ได้​กลิ้ง​มา​กระแทก​เหล็ก, ทองเหลือง, ดินเหนียว, เงิน​และ​ทอง, ทำ​ให้​แตก​ไป​เป็นชิ้นๆ, พระเจ้า​องค์​ใหญ่​ได้​ทรง​สำแดง​เรื่อง​ซึ่ง​จะ​บังเกิด​มา​ใน​อนาคต​ให้​ราชา​รู้, พระ​สุบิน​นั้น​เป็น​เรื่อง​จริง​และ​คำ​แก้​ของ​พระ​สุบิน​นั้น​ก็​เป็น​คำ​แน่นอน.”


แล้ว​เหล็ก, ดิน, ทองเหลือง, เงิน​และ​ทองคำ​ก็​แตกหัก​เป็น​ท่อนๆ ไป​ตาม​กัน, และ​กลาย​เป็น​เหมือน​แกลบ​บน​ลาน​ข้าว​ใน​ฤดู​ร้อน​ถูก​ลม​พัด​ปลิว​พัง​ไป​จน​หา​ร่องรอย​มัน​ก็​ไม่​พบ; ส่วน​หิน​ก้อน​นั้น​ซึ่ง​ได้​กระทบ​รูป​ก็ได้​ขยาย​ตัว​โต​ขึ้น​ไป​เป็น​ขุนเขา​ครอบ​เต็ม​พิภพ.


และ​เขา​จะ​พา​พี่น้อง​ของ​เจ้า​ทั้งหมด​มา​จาก​ทุก​ประเทศ, บ้าง​ก็​ขี่ม้า​มา, บ้าง​ก็​มา​ด้วย​ราชรถ, บ้าง​ก็​มา​ด้วย​เกวียน​ประทุน, บ้าง​ก็​ขี่​ลา, บ้าง​ก็​ขี่​อูฐ, พา​กัน​มา​ถวาย​เครื่องบูชา​แก่​พระ​ยะ​โฮ​วา​บน​ภูเขา​อัน​บริสุทธิ์​ของ​เรา​ที่​กรุง​ยะ​รู​ซา​เลม.” พระ​ยะ​โฮ​วา​ตรัส​ต่อไป​ว่า, “การ​นั้น​ก็ได้​แก่​ชนชาติ​ยิศ​รา​เอล​นำ​เครื่องบูชา​ใส่​ภาชนะ​สะอาด​มา​ยัง​โบสถ์​วิหาร​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา.


อยู่​มา​ครั้น​ถึง​วัน​นั้น, ราก​แห่ง​ยิซัย​จะ​ตั้ง​เด่น​ขึ้น​เป็น​ธง​เครื่อง​หมาย​รวม​พล, ประชาชาติ​ทั้งปวง​จะ​เสาะแสวงหา​ท่าน; และ​สำนัก​ของ​ท่าน​จะ​เป็น​ที่​ขึ้นชื่อ​ลือ​นาม


ข้า​แต่​องค์​พระผู้เป็นเจ้า, บรรดา​ชน​ประเทศ​ที่​พระองค์​ทรง​สร้าง​แล้ว​จะ​มา​เฝ้า​นมัสการ​ต่อ​พระองค์; และ​ถวาย​เกียรติยศ​แก่​พระ​นาม​ของ​พระองค์.


ข้าพ​เจ้า​ได้​เห็น​บัลลังก์​หลาย​บัลลังก์, และ​มี​ผู้​ทั้ง​บน​บัลลังก์​นั้น และ​ทรง​มอบ​การ​พิพากษา​ไว้​แก่​ผู้​เหล่านั้น และ​ข้าพ​เจ้า​ได้​เห็น​วิญญาณ​จิตต์​ของ​คน​ทั้ง​ปวง​ที่​ถูก​ตัด​ศีรษะ​มาแล้ว​เพราะ​เป็น​พะยาน​ฝ่าย​พระ​เยซู, และ​เพราะ​พระ​คำ​ของ​พระ​เจ้า, คือ​ผู้​ที่​ไม่ได้​บูชา​สัตว์​ร้าย​นั้น​หรือ​รูป​ของ​มัน, หรือไม่​ได้รับ​รอย​สัก​ของ​บัน​ไว้​ที่​หน้าผาก​หรือ​ที่​มือ​ของ​เขา และ​เขา​ทั้ง​ปวง​นั้น​ได้​ดำรง​ชีพ​อยู่ และ​ได้​ครอบ​ครอง​กับ​พระ​คริสต์​จน​สิ้น​พัน​ปี.


แต่​ใน​คราว​ที่​สุด​นี้​ได้​ตรัส​แก่​เรา​ทาง​พระ​บุตร. พระ​บุตร​นั้น​พระ​องค์​ได้​ทรง​ตั้ง​ไว้​เป็น​ผู้​รับ​สิ่ง​ทั้ง​ปวง​เป็น​มฤดก, และ​โดย​พระ​บุตร​นั้น​พระ​องค์​ได้​ทรง​สร้าง​โลก​ทั้ง​หลาย.


พระ​เจ้า​ได้​ตรัส​ว่า, “ใน​เวลา​ที่สุด​เรา​จะ​เท​ฤทธิ์​เดช​แห่ง​พระ​วิญญาณ​ของ​เรา​โปรด​ประทาน​แก่​มนุษย์​ทั้ง​ปวง บุตรา​บุตรี​ของ​ท่าน​ทั้ง​หลาย​จะ​กล่าว​คำ​พยากรณ์, คน​หนุ่ม​ของ​ท่าน​จะ​เห็น​นิมิตต์, และ​คน​แก่​จะ​ฝัน​เห็น


“บรรดา​ประเทศ​ทั้งปวง​จะ​พา​กัน​เรียก​เจ้า​ว่า​คน​มี​สุข, ด้วยว่า​เมือง​เจ้า​จะ​เป็น​เมือง​ที่​น่า​พึงใจ​จะ​อยู่.” พระ​ยะ​โฮ​วา​จอมพล​โยธา​ได้​ตรัส​ไว้​ดังนั้น


แล้ว​ก็​มา​ให้​ความ​สว่าง​อก​สว่าง​ใจ​แก่​ท่าน​ใน​เรื่อง​ที่​จะ​เกิด​ขึ้น​แก่​ชน​ร่วมชาติ​ของ​ท่าน​ใน​ระยะ​เวลา​เบื้องปลาย; เพราะว่า​นิมิตต์​นั้น​ยัง​อีก​หลาย​วัน​กว่า​จะ​เกิด​ขึ้น.”


แต่​ยัง​มี​พระเจ้า​อยู่​องค์​หนึ่ง​สถิต​อยู่​ใน​สรวงสวรรค์, ผู้​ทรง​สำแดง​เรื่อง​ลับ​ลึก​ให้​ประจักษ์แจ้ง​ได้, และ​พระองค์​นั้น​ก็​ทรง​สำแดง​การ​ซึ่ง​จะ​บังเกิด​ขึ้น​ใน​ภายหน้า​ให้​ราชา​นะ​บูคัศเนซัร​รู้. พระ​สุบิน​ของ​ฝ่าพระบาท​และ​นิมิตต์​ซึ่ง​ผุด​ขึ้น​ใน​พระ​เศียร​เมื่อ​บรรทม​อยู่​นั้น​เป็น​ดังนี้:


คราว​นั้น​เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​ร้องเรียก​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม​ว่า​เป็น​พระที่นั่ง​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา, แล​บรรดา​เมือง​ทั้งปวง​จะ​ประชุม​กัน​ใน​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม, ถึง​ที่​พระ​นาม​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา, คือ​ถึง​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม​นั้น​เอง, แล​เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​ไม่​ดำเนิน​ตามใจ​ชั่ว​ราย​นั้น​อีก​เลย.


แต่​ส่วน​เจ้า​จะ​มี​เพลง​ร้อง, เหมือน​ใน​เวลา​กลางคืน​เมื่อ​ถือ​พิธีการ​เลี้ยง, และ​มี​ใจ​ยินดี​เหมือน​เมื่อ​คน​หนึ่ง​ถือ​ขลุ่ย​เดิน​เป่า​ไป​ยัง​ภูเขา​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า, คือ​ศิลา​แห่ง​ชนชาติ​ยิศ​รา​เอล.


ท่าน​จง​ขอ​แต่​เรา​และ​เรา​จะ​มอบ​ชน​ต่าง​ประเทศ​ให้​เป็น​มฤ​ดก​ทั้ง​ชน​ที่สุด​ปลาย​แผ่น​ดิน​โลก​ให้​เป็น​กรรมสิทธิ์​ของ​ท่าน.


มา​เถิด​ข้าพ​เจ้า​จะ​สำแดง​ให้​ท่าน​รู้​ว่า, ไป​เบื้อง​หน้า​พวก​ยิศรา​เอล​นี้​จะ​กระทำ​อย่างไร​แก่​พรรค​พวก​ของ​ท่าน.


และ​ท่าน​จะ​ขึ้น​มา​ดุจ​เมฆ​เหนือ​ยิศ​รา​เอล​ผู้​พล​ไพร่​ของ​เรา, เพื่อ​จะ​ปกคลุม​แผ่น​ดิน​นั้น (สิ่ง​นี้) จะ​เกิด​ใน​วัน​ทั้ง​หลาย​ที่สุด, ที่​เรา​จะ​นำ​ท่าน​มา​ต่อสู้​แผ่น​ดิน​ของ​เรา, เพื่อ​นานา​ประเทศ​จะ​ได้​รู้จัก​เรา, ขณะ​เรา​ทำ​ตัว​เรา​ให้​เป็น​ที่​นับถือ​ใน​เจ้า, โอ้​โฆฆ, ต่อตา​เขา​ทั้ง​หลาย.


แต่​จะ​เกิด​เหตุ​ใน​วัน​เดือน​ที่​ข้าง​ปลาย, เรา​จะ​พา​ชะ​เลย​แห่ง​เอ​ลามก​ลับ​มา​อีก, พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส


ถึงกระนั้น​เรา​จะ​นำ​คน​ชะ​เลย​แห่ง​โม​อาบ​กลับ​มา​ใน​วัน​เดือน​ทั้ง​หลาย​ที่สุด​ปลาย, พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส. ความ​ที่​พิพากษา​โม​อาบ​มา​แต่เพียง​นี้


ความ​พิ​โร​ธ​อัน​แรงกล้า​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา​จะ​ไม่​กลับคืน, กว่า​พระองค์​จะ​ได้​สำเร็จ​ซึ่ง​กิจธุระ​นั้น, กว่า​พระองค์​จะ​ได้​กระทำ​ความ​ดำริ​จิตต์​แห่ง​พระองค์​ให้​แล้ว. ใน​วัน​คืน​ทั้ง​หลาย​ที่สุด​ปลาย​เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​ได้​นึก​ตรึกตรอง​ใน​ความ​นี้


ความ​พิ​โร​ธ​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา​จะ​ไม่​ได้​หันกลับ, กว่า​พระองค์​จะ​กระทำ​สำเร็จ​แล้ว, แลก​ว่า​พระองค์​จะ​สำเร็จ​ความคิด​ทั้งปวง​ใน​พระทัย​พระองค์, ใน​วัน​คืน​ทั้งปวง​ภาค​หน้าที่​สุด​เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​ได้​เข้าใจ​ละเอียด​ใน​ความ​นี้.


พระองค์​ตรัส​ดังนี้: “การ​เป็น​ผู้​รับใช้​ของ​เรา​นั้น, ถ้า​เพียงแต่​ฟื้น​ตระกูล​ของ​ยา​โคบ​ขึ้น, และ​นำ​ชนชาติ​ยศ​รา​เอล​ที่​ยัง​เหลือ​อยู่​กลับคืน​มา​เท่านั้น, ก็​ดู​เป็น​การ​เล็กน้อย​เกิน​ไป, ดังนั้น​เรา​จึง​จะ​ตั้ง​เจ้า​ให้​เป็น​ดวง​สว่าง​แก่​ประชาชาติ, เพื่อ​ความ​รอด​ของ​เรา​จะ​ได้​แผ่​ไป​ถึง​กะ​ทั่ง​ปลาย​พิภพ​โลก.”


พระ​องค์​จะ​ทรง​ครอบครอง​ตั้งแต่​มหาสมุทร​ข้าง​นี้​ถึง​มหาสมุทร​ข้าง​โน้น, และ​ตั้งแต่​แม่น้ำ​จนถึง​ที่สุด​ปลาย​แผ่น​ดิน​โลก.


บรรดา​คน​ที่สุด​ปลาย​แผ่น​ดิน​โลก​จะ​ระลึก​ถึง​และ​กลับ​มา​หา​พระ​ยะ​โฮ​วา; บรรดา​พงศ์พันธุ์​ทุก​ชาติ​จะ​เฝ้า​นมัสการ​พระองค์.


“ตัว​ข้าฯ นั้น, ข้าฯ ทราบ​ว่า​ผู้อุปถัมภ์​ของ​ข้าฯ ทรง​พระชนม์​อยู่, และ​ใน​ที่สุด​พระองค์​จะ​ทรง​ยืน​ขึ้น​บน​พื้น​แผ่น​ดิน.


ยา​โคบ​จึง​เรียก​บุตร​ของ​ตน​มา​สั่ง​ว่า, “ให้​พวก​เจ้า​ประชุม​พร้อมกัน, เพื่อ​เรา​จะ​ได้​บอก​เหตุ​ที่​จะ​บังเกิด​แก่​เจ้า​ใน​เวลา​ภายหน้า.


และ​บน​ภูเขา​นี้​พระ​ยะ​โฮ​วา​จอมพล​โยธา​จะ​จัดแจง​การ​เลี้ยง​สำหรับ​ประชาชน​ทั่วไป. ด้วย​อาหาร​อัน​ปรุง​ขึ้น​ด้วย​มัน​สัตว์, ด้วย​เหล้าองุ่น​อย่าง​ดี​ที่​นอนก้น​แล้ว, ด้วย​อาหาร​อัน​ปรุง​ขึ้น​ด้วย​ไขมัน, และ​เหล้าองุ่น​ที่​นอนก้น​กลั่น​อย่าง​ดี.


เรา​จะ​ให้​มี​อนุ​ส​สาว​รีย์​ไว้​และ​ขนานนาม​ให้แก่​เขา​เหล่านั้น​ขึ้น​ไว้​ภายใน​เรือน​ของ​เรา​และ​ภายใน​กำแพง​ของ​เรา​ให้​ดี​กว่า​บุตรชาย​บุตรหญิง​ของ​เรา; เรา​จะ​ขนานนาม​ให้แก่​เขา​เป็น​นาม​ถาวร, เป็น​ชื่อ​ที่​ถูก​ลบ​ไม่​ออก​เลย.


แต่​ส่วน​เจ้า​ผู้​ได้​ละทิ้ง​พระ​ยะ​โฮ​วา, และ​ได้​ลืม​ภูเขา​บริสุทธิ์​ของ​เรา, ผู้​ได้​ปู​เสื่อ​ตั้ง​สำรับ​ถวาย​พระ​โชค, และ​เอา​เหล้าองุ่น​อย่าง​ผสม​ใส่​ลง​ใน​จอก​ถวาย​พระเคราะห์;


โอ้​พระ​ยะ​โฮ​วา​ผู้​เป็นกำลัง​ของ​ข้าพ​เจ้า, แล​เป็น​ป้อม​ของ​ข้าพ​เจ้า, แล​เป็น​ที่พึ่ง​อาศัย​ของ​ข้าพ​เจ้า​ใน​วัน​ความ​ทุกข์ยาก, นานา​ประเทศ​จะ​มา​หา​พระองค์​แต่​สุด​ปลาย​แผ่น​ดิน​โลก, แล​เขา​จะ​บอก​วา, แท้จริง​ปู่ย่าตายาย​ของ​พวกเรา​ได้​มฤ​ดก​ความ​มุสา​ต่างๆ,แล​ความ​เปล่า, แล​ลัทธิ​ต่างๆ ที่​หา​มี​ประโยชน์​ไม่.


มิ​คฆา​เป็น​ชาวเมือง​โมรี, ได้​ทำนาย​ความใน​คราว​ฮิศคี​ยา​กษัตริย์​เมือง​ยะฮูดา, แล​ได้​บอก​แก่​ไพร่พล​เมือง​ยะฮูดา​ว่า, พระ​ยะ​โฮ​วา​แห่ง​พล​โยธา​ทั้ง​หลาย​ได้​ตรัส​ดังนี้​ว่า, เมือง​ซี​โอน​จะ​ต้อง​ไถ​ดุจ​ไถนา, แล​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม​จะ​ต้อง​เป็น​กองๆ, แล​บน​ภูเขา​ที่​ตั้ง​พระ​วิหาร​นั้น​จะ​กลับ​เป็น​ที่​เหมือน​ที่​สูง​แห่ง​ป่าดง.


เหตุ​ฉะนี้​เขา​ทั้งปวง​จะ​มา​แล​ร้องเพลง​ใน​ที่​สูงสุด​แห่ง​เมือง​ซี​โอน, แล​เขา​จะ​ไหล​รวม​วัน​มา​ถึง​ที่​ความ​ดี​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา, เพราะ​ข้าวสาลี, แล​น้ำ​องุ่น แล​ด้วย​น้ำมัน, แล​ด้วย​ฝูง​สัตว์​หนุ่มๆ ต่างๆ, แล​ด้วย​ฝูง​โค, แล​จิตต์​ใจ​ของ​เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​เป็น​ดุจ​สวน​ที่​มี​น้ำ​รด, แล​เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​ไม่​มี​ความ​ทุกข์​อีก​เลย.


แล​เรา​จะ​ลงโทษ​แก่​เบ็ล​ใน​เมือง​บาบู​โลน, แล​จะ​เอา​ของ​ที่​เบ็ล​ได้​กลืน​ลง​แล้ว​นั้น​ออก​มา​จาก​ปาก​ของ​เขา, แล​เมือง​ทั้งปวง​จะ​ไม่​ไหล​เข้า​กับ​เบ็ล​อีก​เลย, กำแพง​บาบู​โลน​จะ​ล้ม​ลง.


พระองค์​ได้​นำ​ข้าพ​เจ้า​โดย​นิมิตต์ต่างๆ ของ​พระเจ้า​ไป​ถึง​แผ่น​ดิน​ยิศ​รา​เอล, และ​วาง​ข้าพ​เจ้า​ลง​ที่​ภูเขา​อัน​สูงสุด, และ​บน​ภูเขา​นั้น​มี​สัณฐาน​เรือน​ดุจ​เมือง​อยู่​ใน​ทิศใต้.


ภายหลัง​พวก​ยิศ​รา​เอล​จะ​กลับ​มา​แสวงหา​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​เขา​และ​ดา​วิด​กษัตริย์​ของ​เขา, และ​เวลา​ใน​ที่สุด​ปลาย​เขา​จะ​เขา​เฝ้า​พระ​ยะ​โฮ​วา​และ​โมทนา​พระ​คุณความดี​ของ​พระองค์​ด้วย​ความ​ยำเกรง.”


แท้จริง​ชน​เมือง​แล​ประเทศ​ทั้ง​หลาย​เป็น​อัน​มาก​จะ​มา​แสวงหา​ยะ​โฮ​วา​แห่ง​พล​โยธา​ทั้ง​หลาย​ใน​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม, เพื่อ​จะ​อ้อนวอน​ต่อ​พระ​พัก​ตร​พระ​ยะ​โฮ​วา.


แล​พระ​ยะ​โฮ​วา​จะ​เป็น​กษัตริย์​ครอง​ทั่ว​ทั้ง​แผ่น​ดิน. ใน​วัน​นั้น​พระ​ยะ​โฮ​วา​จะ​เป็น​พระเจ้า​แต่​องค์​เดียว, แล​พระ​นาม​ของ​พระองค์​แต่​นาม​เดียว.


แผ่น​ดิน​เมือง​จะ​กลาย​เป็น​ที่ราบ​เตียน​เหมือน​ที่ราบ​เตียน​ใน​ระหว่าง​เมือง​ฆิ​ปะ​อา​กับ​เมือง​ริ​โม​น​ข้าง​ทิศใต้​แห่ง​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม, แล​แผ่น​ดิน​จะ​ต้อง​ยก​ขึ้น​แล​ตั้งอยู่​ใน​ที่​ของ​เขา, ตั้งแต่​ประตู​แห่ง​เบน​ยา​มิ​น​ถึง​ประตู​ที่​หนึ่ง​ซึ่ง​อยู่​ริม​มุม, แล​ตั้งแต่​หอ​รบ​ฮะ​นันเอล​จนถึง​ที่​โรง​หีบ​น้ำ​องุ่น​แห่ง​มหากษัตริย์.


เพราะ​แผ่น​ดิน​โลก​เป็น​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา; พระองค์​เป็น​ผู้​ครอบครอง​ชนชาติ​ทั้งปวง.


เนิน​สูง​อัน​งดงาม, เป็น​ที่​ชื่น​ตา​ของ​คน​ทั้ง​โลก, นั่น​คือ​ภูเขา​ซี​โอน, และ​เมือง​ของ​พระบรมมหา​กษัตริย์​ตั้งอยู่​ด้าน​เหนือ​ภูเขา.


ราชรถ​ของ​พระเจ้า​สอง​หมื่น: จริงๆ นับ​เป็น​เรือน​พัน; พระเจ้า​ทรง​สถิต​อยู่​ท่ามกลาง​เขา​ดุจ​สถิต​อยู่​กับ​เขา​ที่​ซี​นาย, คือ​ภูเขา​บริสุทธิ์.


รกราก​ของ​พระองค์​ทรง​ตั้งอยู่​ใน​หมู่​ภูเขา​บริสุทธิ์.


พระ​ยะ​โฮ​วา​ทรง​รัก​ประตู​แห่ง​เมือง​ซี​โอน​ยิ่ง​กว่า​บรรดา​ที่​อาศัย​ของ​พวก​ยา​โค​บ.


พระองค์​ได้​ทรง​บันดาล​ให้​กำลัง​ของ​ข้าพ​เจ้า​อ่อน​ไป​ใน​กลาง​หนทาง; และ​ให้​วัน​คืน​ของ​ข้าพ​เจ้า​สั้น​เข้า.


ประชาชาติ​จะ​ดำเนิน​ตาม​แสงสว่าง​ของ​เจ้า, และ​กษัตริย์​ทั้ง​หลาย​จะ​ดำเนิน​ตาม​แสง​อัน​จ้า​ของ​เจ้า,


ตั้งแต่​วัน​ขึ้น​หนึ่ง​ค่ำ​จน​มา​บรรจบ​รอบ​วัน​ขึ้น​หนึ่ง​ค่ำ, และ​ตั้งแต่​วัน​ซะบา​โต​จน​มา​บรรจบ​รอบ​วัน​ซะบา​โต, บรรดา​มนุษย์​ทั้งมวล​จะ​มา​นมัสการ.”


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite