Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




อิสยาห์ 17:10 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

10 เพราะ​พวก​เจ้า​ได้​หลงลืม​พระเจ้า​แห่ง​ความ​รอด​ของ​พวก​เจ้า, และ​ไม่​ใส่ใจ​ต่อ​พระ​ผู้​เป็น​ดัง​ศิลา​คุ้ม​ภัย​ของ​เจ้า, แม้ว่า​พวก​เจ้า​ได้​ปลูก​ต้นไม้​ล้มลุก, และ​ได้​ปัก​เถา​ไม้​ต่าง​ประเทศ​ไว้;

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

10 เพราะเจ้าได้หลงลืมพระเจ้าแห่งความรอดของเจ้า และไม่ได้จดจำพระศิลาแห่งการลี้ภัยของเจ้า ดังนั้นเจ้าปลูกต้นไม้แห่งความยินดี และปักกิ่งองุ่นของคนต่างด้าวไว้

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

10 เพราะเจ้าได้หลงลืมพระเจ้าแห่งความรอดของเจ้าเสีย และมิ​ได้​จดจำศิลาเข้มแข็งของเจ้า ฉะนั้นเจ้าจะปลูกต้นอภิ​รมย์ และจะปลู​กก​ิ่งไม้​ต่างชาติ​ลง

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

10 เจ้าได้หลงลืมพระเจ้าองค์พระผู้ช่วยให้รอดของเจ้า เจ้าไม่ได้ระลึกถึงพระศิลาผู้เป็นป้อมปราการของเจ้า ฉะนั้นถึงแม้ว่าพวกเจ้าปลูกพืชพันธุ์ที่ดีที่สุด และปลูกเถาองุ่นจากต่างแดน

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

10 เจ้า​ได้ลืม​พระเจ้า​ที่​ช่วยกู้​เจ้าไว้ เจ้า​จำไม่ได้​ว่า​พระเจ้า​ได้​ปกป้องเจ้า​เป็นเหมือน​หินหลบภัย​ของเจ้า เพราะ​อย่างนี้ ถึงเจ้า​จะ​ปลูก​ต้นไม้​ที่​สวยงาม ถึงเจ้า​จะ​ปลูก​เถาองุ่น​ที่แปลกๆ​มาจาก​แดนไกล

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

10 เพราะ​ท่าน​ได้​ลืม​พระ​เจ้า​แห่ง​ความ​รอด​พ้น และ​ไม่​ได้​จดจำ​ศิลา​อัน​เป็น​ที่​พึ่งพิง​ของ​ท่าน ฉะนั้น ถึง​แม้​ว่า​ท่าน​ปลูก​ต้น​ไม้​พันธุ์​ดี และ​ปลูก​เถา​องุ่น​ที่​มา​จาก​ต่าง​แดน

Gade chapit la Kopi




อิสยาห์ 17:10
48 Referans Kwoze  

หญิงสาว​จะ​ลืม​เครื่องประดับ​ของ​ตัว​ได้​หรือ, หรือ​เจ้าสาว​จะ​ลืม​เครื่องแต่งตัว​ได้​หรือ, แต่​ไพร่พล​ของ​เรา​ได้​ลืม​เรา​วัน​เดือน​จะ​นับ​มิได้.


ท่าน​ทั้ง​หลาย​จง​วางใจ​ใน​พระ​ยะ​โฮ​วา​เสมอ​เป็น​นิจ; เพราะ​พระ​ยะ​โฮ​วา, คือ​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระองค์​เอง, เป็น​ศิลา​ที่​ตั้งมั่น​คง​ไม่ รู้​สิ้นสุด​เลย.


ศิลา​ที่​ยัง​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ให้​บังเกิด​มา​นั้น​เจ้า​ก็​หลงลืม​เสีย, คือ​ได้​หลงลืม​พระเจ้า​ผู้​ทรง​สร้าง​เจ้า​ให้​เกิด​มา


เขา​ได้​ลืม​พระ​เจ้า​ผู้​ทรง​ช่วย​เขา​ให้​รอด, ผู้​ได้​ทรง​กระทำ​พระ​ราช​กิจ​อัน​ใหญ่​ยิ่ง​ใน​ประเทศ​อาย​ฆุบ​โต,


พระองค์​เป็น​ศิลา, กิจการ​ของ​พระองค์​ครอบ​คอ​บ; เพราะ​ทาง​ทั้งปวง​ของ​พระองค์​ยุตติ​ธรรม: พระองค์​เป็น​พระเจ้า​แห่ง​ความจริง​ปราศ​จาก​ความ​อสัตย์, เป็น​ผู้​ชอบธรรม​และ​ซื่อสัตย์.


เหตุ​ว่า​ยิศ​รา​เอล​ได้​ละ​ลืม​ผู้​ที่​ทรง​สร้าง​เขา​ไว้, และ​ได้​ไป​สร้าง​ราชวัง​ขึ้น​แล้ว; และ​ยะฮูดา​ก็ได้​ก่อสร้าง​เมือง​ที่​มี​กำแพง​ขึ้น​หลาย​เมือง​แล้ว: แต่​เรา​จะ​ให้​ไฟ​มา​เผา​เมือง​เหล่านั้น​เสีย, และ​ไฟ​นั้น​จะ​เผาผลาญ​ราชวัง​ใน​เมือง​นั้น​เสีย​ด้วย.”


โอ้​พระ​ยะ​โฮ​วา, พระองค์​เป็น​ที่​หวัง​ใจ​ของ​ยิศ​รา​เอล. บรรดา​ผู้​ที่​ได้​ละทิ้ง​พระองค์​จะ​ต้อง​ความ​ละอาย, แล​คน​ทั้งปวง​ที่​ออก​ไป​จาก​เรา​จะ​ต้อง​จารึก​ไว้​ใน​ดิน, เพราะ​เขา​ได้​ละทิ้ง​พระ​ยะ​โฮ​วา, ผู้​เป็น​น้ำพุ​อัน​ประกอบ​ด้วย​ชีวิต​นั้น.


เขา​ทั้งปวง​ได้​หว่าน​พืช​ข้าวสาลี, แต่​จะ​เกี่ยว​หนาม, เขา​จะ​ทำ​เหน็ดเหนื่อย​แก่​ตัว, แต่​จะ​ไม่​ได้​ประโยชน์​อะไร, แล​จะ​ละอาย​เพราะ​การ​ทั้งปวง​ของ​เขา​เพราะ​ความ​พิ​โร​ธ​อัน​กล้า​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา.


ทำไม​เจ้า​ไป​ลืม​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระ​ผู้สร้าง​ของ​เจ้า, ซึ่ง​กาง​ท้อง​ฟ้า​ออก, และ​วาง​ราก​โลก​พิภพ​ไว้​เสีย, จน​เจ้า​จะ​หวาดกลัว​ความ​เกรี้ยว​โกรธ​ของ​ผู้​ข่มเหง​อยู่​ร่ำไป, เมื่อ​เขา​เจาะจง​จะ​ทำลาย​เจ้า​เสีย? ความ​เกรี้ยวกราด​ของ​ผู้​ข่มขี่​นั้น​อยู่​ที่ไหน?


นี่​แน่ะ, พระเจ้า​เป็น​ความ​รอด​ของ​ข้าพ​เจ้า: ข้าพ​เจ้า​จะ​ไว้วางใจ​และ​จะ​ไม่​มี​ความ​กลัว​เลย, เพราะ​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ทรง​เป็นกำลัง, และ​เป็น​บทเพลง​ของ​ข้าพ​เจ้า, และ​พระองค์​ทรง​เป็น​ความ​รอด​ของ​ข้าพ​เจ้า.”


มิ​ช้า​มิ​นาน​เขา​ได้​ลืม​พระ​ราช​กิจ​ของ​พระองค์​เสีย; และ​ไม่ได้​คอย​ฟัง​คำ​เตือนสติ​ของ​พระองค์,


ข้า​แต่​พระเจ้า​ผู้​ทรง​ช่วย​พวก​ข้าพ​เจ้า​ให้​รอด, ขอ​ทรง​บันดาล​ให้​พวก​ข้าพ​เจ้า​กลับ​มา​อีก, และ​ขอ​ทรง​งด​พระ​พิ​โรธ​ต่อ​พวก​ข้าพ​เจ้า.


เพราะ​ศิลา​ของ​เขา​ไม่​เหมือน​ศิลา​ของ​เรา? ศัตรู​ของ​เรา​นั้น​เป็น​ผู้ตัดสิน​เอง


ข้า​แต่​พระเจ้า​ผู้​เป็น​เหตุ​แห่ง​ความ​รอด, ขอ​ทรง​โปรด​ช่วย​ข้าพ​เจ้า, เพราะ​เห็นแก่​พระ​เกียรติยศ​แห่ง​พระ​นาม​ของ​พระองค์; ทรง​โปรด​ช่วย​พวก​ข้าพ​เจ้า​ให้​รอด, และ​ลบล้าง​ความผิด​เพราะ​เห็นแก่​พระ​นาม​ของ​พระองค์.


จง​ทูล​ว่า, ข้า​แต่​พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า, ที่พึ่ง​ของ​ข้าพ​เจ้า, ขอ​จง​โปรด​ช่วย​ข้าพ​เจ้า​เถิด, แล้ว​ทรง​รวบรวม​พวก​ข้าพ​เจ้า​ไว้​ให้​พ้น​จาก​อำนาจ​ชาว​ต่าง​ประเทศ, ให้​ขอบ​พระ​เดช​พระ​คุณ​พระ​นาม​อัน​บริสุทธิ์​ของ​พระองค์, ให้​ยกย่อง​โดย​ยินดี, ใน​การ​สรรเสริญ​พระองค์.


แต่​ยะซู​รุน​ได้​อ้วน​ขึ้น​แล้ว, ก็​มี​พะ​ยศ: เขา​อ้วน​ใหญ่โต, จน​หน้าเป็น​มัน​แล้ว, ก็​ละ​ลืม​พระเจ้า​ผู้​ทรง​สร้าง​เขา​นั้น, และ​มิได้​นับถือ (พระเจ้า​ผู้​เป็น) ศิลา​แห่ง​ความ​รอด​ของ​เขา


เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​สู่ขอ​หญิง​เป็น​ภรรยา, แต่​คน​อื่น​จะ​มา​นอน​กับ​หญิง​นั้น: เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​สร้าง​เรือน แต่​จะ​หา​ได้​อยู่​เรือน​นั้น​ไม่: เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​ปลุก​เถา​องุ่น, แต่​จะ​หา​ได้​เก็บ​ผล​ที่​เถา​องุ่น​นั้น​ไม่.


ถ้า​เจ้า​ทั้ง​หลาย​หลงลืม​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​เจ้า, หัน​หา​พระ​อื่น, และ​ปฏิบัติ​นมัสการ​พระ​อื่นๆ, เรา​ก็​อาจ​เป็น​พะ​ยาน​กล่าว​ไว้​ต่อหน้า​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ใน​วันนี้​ว่า, เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​พินาศ​ไป​เป็นแน่.


ใจ​ของ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ก็​พอง​ขึ้น, และ​จะ​หลงลืม​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​เจ้า, ผู้​ซึ่ง​ได้​ทรง​พา​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ออก​มา​จาก​ประเทศ​อาย​ฆุบ​โต, และ​จาก​เรือน​ที่​เป็น​ทาส;


เจ้า​ทั้ง​หลาย​จง​ระวัง​ตัว​อย่า​ได้​ลืม​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​เจ้า, ไม่​รักษา​ข้อบัญญัติ, ข้อ​พิพากษา, และ​ข้อกฎหมาย​ของ​พระองค์, ซึ่ง​เรา​ได้​สั่ง​เจ้า​ไว้​ใน​วันนี้:


แล้ว​จง​ระวัง กลัว​เกลือก​ว่า​เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​ลืม​พระ​ยะ​โฮ​วา, ผู้​ได้​ทรง​พา​เจ้า​ออก​จาก​ประเทศ​อาย​ฆุบ​โต และ​ออก​จาก​เรือน​ที่​เจ้า​ได้​เป็น​ทาส​นั้น


และ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​เปลื้อง​กำลัง​เสีย​เปล่า; เพราะ​แผ่น​ดิน​ของ​เจ้า​จะ​ไม่​มี​ข้าว​พืชน์​และ​ต้นไม้​ใน​แผ่น​ดิน​จะ​ไม่​มี​เลย


เรา​จะ​กระทำ​ดังนี้​แก่​เจ้า​ทั้ง​หลาย: คือ​เรา​จะ​ตั้ง​ความ​กลัว​ระย่อ​และ​ความ​ฉิบหาย, และ​ความ​ไข้​ไว้​เหนือ​เจ้า​ทั้ง​หลาย, ซึ่ง​ทำ​ให้​หน้าตา​ของ​เจ้า​มัว​คล้ำ, และ​ทำใจ​ให้​เป็นทุกข์​โศก, และ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​หว่าน​ข้าว​พืชน์​เสีย​เปล่า; เพราะ​ศัตรู​ของ​เจ้า​จะ​กิน​เสีย.


แล​ทรัพย์​ของ​เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​เป็น​สิ้น​ระบาด, แล​เรือน​ของ​เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​เป็น​ที่​ร้าง, เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​สร้าง​เรือน​แต่​ไม่​อยู่, เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​ทำ​สวน​ปลูก​ต้น​องุ่น​แต่​ไม่​ได้​กิน​น้ำ​องุ่น​แต่​สวน​นั้น.


ข้าพ​เจ้า​ก็​คง​ยินดี​อยู่​ใน​พระเจ้า​ผู้ช่วย​ให้​รอด​ของ​ข้าพ​เจ้า.


ด้วย​เจ้า​ย่ำ​เหยียบ​คนจน​แล​เก็บ​เอา​ค่า​ส่วย​ข้าวสาลี​แก่​คนจน, เหตุ​ฉะนี้​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ได้​ก่อ​เรือน​ด้วย​ศิลา​ที่​สกัด, แต่​เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​มิได้​อยู่อาศัย​ใน​เรือน​นั้น, เจ้า​ทั้ง​หลาย​ได้​ทำ​สวน​องุ่น​อัน​ดี, แต่​เจ้า​มิได้​กิน​น้ำ​องุ่น​แต่​สวน​นั้น.


พล​ไพร่​ของ​เรา​ก็​จะ​ถูก​ทำลาย​เสียแล้ว​เพราะ​ขาด​ความ​รู้: โดย​เหตุ​ที่​เจ้า​มิได้​ยอมรับ​ความ​รู้​ไว้, เรา​ก็​ไม่​ยอมรับ​เจ้า​ไว้​เป็น​ปุโรหิต​ของ​เรา​ด้วย: โดย​เหตุ​ที่​เจ้า​ได้​ละ​ลืม​กฎหมาย​แห่ง​พระเจ้า​ของ​เจ้า, เรา​ก็​จะ​ลืม​ลูกหลาน​ของ​เจ้า​ด้วย.


ข้า​แต่​พระเจ้า​แห่ง​ความ​รอด​ของ​พวก​ข้าพ​เจ้า, พระ​ผู้​เป็น​ที่​ไว้เนื้อเชื่อใจ​ของ​คน​ทุก​มุม​โลก, และ​ของ​คน​ที่อยู่​ไกล​พ้น​ทะเล​ไป:


ขอ​พระองค์​ทรง​เงี่ย​พระ​กรรณ​ฟัง​ข้าพ​เจ้า; ขอ​ทรง​โปรด​รีบ​มา​ช่วย​ข้าพ​เจ้า​ให้​พ้น: ขอ​พระองค์​เป็น​ศิลา​มั่นคง​สำหรับ​ข้าพ​เจ้า, คือ​เป็น​ป้อ​มที่​อาศัย​รักษา​ให้​ข้าพ​เจ้า​พ้น​ภัย.


พระ​ยะ​โฮ​วา​เป็น​ศิลา, เป็น​ป้อม, และ​ผู้ช่วย​ข้าพ​เจ้า​ให้​รอด; เป็น​พระเจ้า​ของ​ข้าพ​เจ้า, เป็น​ศิลา​ของ​ข้าพ​เจ้า, ข้าพ​เจ้า​จะ​พึ่ง​ใน​พระองค์; เป็น​โล่ห์, และ​เสียง​แห่ง​ความ​รอด, และ​เป็น​หอคอย​อัน​สูง​ของ​ข้าพ​เจ้า.


คน​ชั่ว​ต้อง​กลับ​ไป​ยัง​เมือง​ผี, คือ​บรรดา​ชนชาติ​ที่​ละ​ลืม​พระเจ้า.


ใน​วัน​นั้น​เหล่า​เมือง​อัน​เข้มแข็ง​ของ​เขา​จะ​ถูก​ปล่อย​ทิ้ง​ไว้​ให้​ร้าง​เหมือน​เมือง​อะ​โมรี​และ​เมือง​ฮา​วี, ซึ่ง​ถูก​ปล่อย​ทิ้ง​ไว้​ให้​ร้าง​ต่อหน้า​ชนชาติ​ยิศ​รา​เอล, และ​เมือง​เหล่านี้​ก็​จะ​เป็น​เมือง​ร้าง.


เพราะว่า​กว่า​จะ​ถึง​ฤดู​เก็บ​ผล, ดอก​ก็​ต้อง​ร่วง​เสียก่อน​และ​ลูกเล็กๆ ก็​ค่อย​โต​ขึ้น​เป็น​ลูก​องุ่น​สุก, แล้ว​แขนง​จะ​ถูก​ลิด​ออก​ด้วย​กรรไกร, แล้ว​ภายหลัง​กิ่ง​ก็​จะ​ถูก​ตัด​ออก​เสีย​ด้วย.


เพราะ​พระองค์​ได้​ทรง​เป็น​ที่​คุ้ม​ขัง​บัง​ล้อม​แก่​คน​ยากจน, และ​เป็น​ที่​คุมขัง​บัง​ล้อม​แก่​คน​เข็ญใจ​ใน​ยาม​ทุกข์ยาก​ของ​เขา, เป็น​ที่​คุ้ม​ภัย​ให้​พ้น​จาก​พายุ, เป็น​ร่มเย็น​บังความ​ร้อน, เมื่อ​ลมปาก​ของ​ผู้​ไร้​ศีลธรรม​พลุ่ง​ออก​ไป​ก็​เป็น​เหมือน​พายุ​ใน​ฤดู​หนาว.


แต่​ส่วน​เจ้า​จะ​มี​เพลง​ร้อง, เหมือน​ใน​เวลา​กลางคืน​เมื่อ​ถือ​พิธีการ​เลี้ยง, และ​มี​ใจ​ยินดี​เหมือน​เมื่อ​คน​หนึ่ง​ถือ​ขลุ่ย​เดิน​เป่า​ไป​ยัง​ภูเขา​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า, คือ​ศิลา​แห่ง​ชนชาติ​ยิศ​รา​เอล.


โอ้​พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า, ขอ​ทรง​พระ​เมตตากรุณา​แก่​พวก​ข้าพ​เจ้า! พวก​ข้าพ​เจ้า​ได้​รอคอย​ท่า​พระองค์​อยู่. ขอ​ทรง​เป็น​แขน​อัน​ประกอบ​ด้วย​เรี่ยวแรง​ให้​พวก​ข้าพ​เจ้า​ทุกๆ เวลา​เช้า, และ​ขอ​เป็น​ความ​รอด​ของ​พวก​ข้าพ​เจ้า​ใน​ยาม​ทุกข์ร้อน!


อย่า​กลัว​เลย, อย่า​หวาด​ไป​เลย! เรา​ไม่​ได้​ประกาศ​และ​ชี้แจง​ให้​เจ้า​ทราบ​ไว้​ตั้งแต่​ดั้งเดิม​แล้ว​หรือ? เจ้า​ก็ได้​เป็น​พะ​ยาน​ให้​เรา. นอกจาก​เรา​ยัง​มี​พระเจ้า​อื่น, และ​ทั้ง​มี​ศิลา​ใด​ที่​เรา​ไม่​รู้จัก​หรือ?”


ข้าพ​เจ้า​จะ​ยินดี​เป็น​อย่า​ยิ่ง​ใน​องค์​พระ​ยะ​โฮ​วา, ข้าพ​เจ้า​จะ​ปลาบปลื้ม​ใน​องค์​พระเจ้า​ของ​ข้าพ​เจ้า, เพราะ​พระองค์​ได้​ทรง​เอา​ความ​รอด​มา​สวมใส่​ข้าพ​เจ้า​เป็น​เครื่องนุ่งห่ม, และ​พระองค์​ทรง​เอา​ความ​ชอบธรรม​มา​ตกแต่ง​ข้าพ​เจ้า​อย่าง​เสื้อคลุม, เหมือน​อย่าง​เจ้าบ่าว​สวม​บุปผชาติ​มาลา, และ​เหมือน​อย่าง​เจ้าสาว​ประดับ​ตัว​ด้วย​เครื่อง​เพ็ชร​นิล​จินดา.


ดูเถอะ, พระ​ยะ​โฮ​วา​ทรง​ประกาศ​ให้​ได้ยิน​จน​ตลอด​ถึง​ปลาย​แผ่น​ดิน​โลก​ว่า: “จง​บอก​แก่​บุตรี​ของ​กรุง​ซี​โอน​ว่า, ‘นี่​แน่ะ, ความ​รอด​ของ​เจ้า​มา​ถึง​แล้ว. นี่​แน่ะ, พระองค์​ทรง​นำ​เอา​รางวัล​มา​ด้วย, และ​บำเหน็จ​ของ​พระองค์​ก็​อยู่​ต่อ​พระ​พัก​ตร​พระองค์.’


มี​เสียงร้อง​ที่​เขา​ได้ยิน​แต่​ที่​สูง​ทั้งปวง, มี​น้ำตาไหล​แล​ความ​อ้อนวอน​ของ​พวก​ยิศ​รา​เอล, เพราะ​เขา​ทั้งปวง​ได้​ทำ​ทาง​ของ​ตัว​คดโกง, แล​เขา​ทั้งปวง​ได้​ลืม​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​ตัว.


เหตุ​ฉะนี้, พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า​จึง​ตรัส​ดังนี้​ว่า, เพราะ​เจ้า​ได้​ลืม​เรา​และ​ได้​ทิ้ง​เรา​ไว้​ข้างหลัง​ของ​เจ้า, เจ้า​จึง​จะ​ต้อง​แบก​กาม​รา​ค​และ​ความ ล่วง​ประเวณี​ของ​เจ้า​ไว้.


พืช​ต่างๆ ก็​เปื่อยเน่า​เสีย​ใต้ดิน, ยุ้ง​ก็​ว่างเปล่า, ฉาง​ก็​ชำรุด​พัง​ลง; เพราะว่า​เมล็ดข้าว​ก็​ลีบ​แห้ง​ไป.


ใน​เจ้า​เขา​ทั้ง​หลาย​ได้​ให้​สินบน​เพื่อ​จะ​ให้​โลหิต​ไหล, เจ้า​ได้​ให้​เงิน, (เขา) กู้​เอา​ดอกเบี้ย, และ​เจ้า​ได้​เบียด​เบียฬ​ปล้น​เพื่อนบ้าน​ของ​เจ้า, และ​ได้​ลืม​เรา​เสีย.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite