Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




อิสยาห์ 16:8 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

8 เพราะ​สวน​องุ่น แห่ง​เมือง​เฮ​ศ​โบ​น​เหี่ยวแห้ง​ไป​เสียแล้ว, พร้อมกับ​เถา​องุ่น​ของ​เมือง​ซิบ​มา; คือ​ผล​องุ่น​อัน​มี​ชื่อ​ซึ่ง​เคย​ทำ​ให้​พวก​เจ้านาย​ของ​ประเทศ​ทั้งปวง​ลง​ไป​นอน​เหยียดยาว​มัน​แผ่​แพร่หลาย​ไป​กะ​ทั่ง​เมือง​ยา​อะซัร, เถา​เลื้อย​ไป​ถึง​ป่า​ทราย, แขนง​ของ​มัน​แผ่​ไป​ไกล​จน​ข้าม​ทะเล.

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

8 เพราะทุ่งนาแห่งเมืองเฮชโบนเหี่ยวแห้ง ทั้งเถาองุ่นของเมืองสิบมาห์ พวกเจ้านายของบรรดาประชาชาติ ได้หักกิ่งก้านทั้งหลายของมันลง กิ่งที่แผ่ไปถึงเมืองยาเซอร์ และหลงเจิ่นไปถึงถิ่นทุรกันดาร หน่อของมันแตกออกอย่างกว้างขวาง แล้วผ่านข้ามทะเลไป

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

8 เพราะทุ่งนาแห่งเมืองเฮชโบนอ่อนระทวย ทั้งเถาองุ่นของสิบมาห์ เจ้​านายทั้งหลายแห่งบรรดาประชาชาติ​ได้​ตี​กิ่งของมันลง ซึ่งไปถึงเมืองยาเซอร์ และพเนจรไปถึงถิ่นทุ​รก​ันดาร หน​่อของมั​นก​็แตกกว้างออกไปและผ่านข้ามทะเลไป

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

8 ท้องทุ่งแห่งเฮชโบนก็เหี่ยวเฉา เช่นเดียวกับเถาองุ่นของสิบมาห์ บรรดาผู้ครอบครองชาติต่างๆ ได้เหยียบย่ำเถาองุ่นที่ดีที่สุด ซึ่งครั้งหนึ่งเคยงอกงามไปถึงยาเซอร์ แพร่ขยายไปถึงถิ่นกันดาร แตกหน่อผลิผล ไปไกลถึงทะเล

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

8 สวนองุ่น​ของ​เฮชโบน และ​เถาองุ่น​ของ​สิบมาห์​ไม่สามารถ​ออกรวงได้ เพราะ​พวกเจ้านาย​ของ​ชนชาติต่างๆ​ได้พังทลาย​เถาองุ่น​พวกนั้นไป เถาองุ่น​พวกนี้​เคย​แผ่ไปไกล​ถึง​เมืองยาเซอร์ พวกมัน​เคย​เลื้อยไป​ถึง​ทะเลทราย กิ่งก้าน​ของมัน​เคย​แผ่กระจาย และ​ข้ามทะเลไป

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

8 เพราะ​ไร่​นา​ของ​เมือง​เฮชโบน และ​เถา​องุ่น​ของ​เมือง​สิบมาห์​แล้ง​นัก บรรดา​ผู้​ปกครอง​ของ​บรรดา​ประชา​ชาติ ได้​หัก​โค่น​กิ่ง​ซึ่ง​เคย​ยื่น​ไป​จน​ถึง​เมือง​ยาเซอร์ และ​แผ่​ออก​ไป​ถึง​ถิ่น​ทุรกันดาร หน่อ​ของ​มัน​แตก​ออก​ไป​ยัง​ที่​ต่าง​แดน และ​ผ่าน​ข้าม​ทะเล​ไป

Gade chapit la Kopi




อิสยาห์ 16:8
13 Referans Kwoze  

ชาวเมือง​เฮ​ศ​โบ​น​และ​เมือง​เอ​ลา​เล​พา​กัน​ร้องไห้​เสียง​ดัง, เสียง​ของ​เขา​ก็​ได้ยิน​ไป​ถึง​เมือง​ยา​ฮา​ศ​แล้ว: เหตุ​ฉะนั้น​ชาว​โม​อาบ​ต่าง​ก็​อก​สั่น​ขวัญหาย.


แล​เมือง​บา​ละ​มะ​โอน​เมือง​เหล่านี้​มี​ชื่อ​ใหม่, แล​สร้าง​เมือง​ซิบ​มา, แล​หัว​เมือง​อื่น​ที่​เขา​สร้าง​ขึ้น​เขา​ก็​ให้​ชื่อ​ใหม่​ทั้งนั้น.


ดูกร​เถา​ต้น​องุ่น​แห่ง​ซิบ​มา, ข้าพ​เจ้า​จะ​ร้องไห้​น้ำตาไหล​เพราะ​เจ้า, เป็น​มาก​กว่า​ความ​ร้องไห้​แห่ง​ยา​บะซัร, ถึง​วัน​เถา​องุ่น​ของ​เจ้า​ต้อง​ออก​ไป​ข้าม​ทะเล​แล้ว, ถึง​เถา​นั้น​ไป​ถึง​ทะเล​ยา​อะซัร​แล้ว. ผู้ทำ​ลาย​ได้​ลงมือ​เหนือ​ผลไม้​สำหรับ​น่า​ร้อน​ของ​เจ้า​แล​เหนือ​สวน​ต้น​องุ่น​ของ​เจ้า.


น้ำ​องุ่น​ใหม่​ก็​โศก, เถา​องุ่น​ก็​เฉา​ไป, และ​เหล่า​คน​ที่​สำราญ​บาน​ใจ​ก็​สะท้อน​ถอนใจ​ใหญ่.


เพราะฉะนั้น​ข้าพ​เจ้า​จะ​ร้องไห้​กับ​ชาว​ยา​อะซัร, อาลัย​ถึง​เถา​องุ่น​แห่ง​เมือง​ซิบ​มา; โอ้​เมือง​เฮ​ศ​โบ​น​และ​เมือง​เอ​ลา​เล, เรา​จะ​ราด​รด​เจ้า​ด้วย​น้ำตา​ของ​เรา: เสียง​โห่ร้อง​ของ​ข้าศึก​ยก​มา​พอดี​กับ​เวลา​เกี่ยว​เก็บ​ผล​องุ่น​ของ​เจ้า;


ฝ่าย​เขา​เอง​มิได้​เข้าใจ​ความหมาย​อย่าง​นั้น, และ​ใจ​ของ​เขา​ก็​มิได้​คิดเห็น​เช่นนั้น; แต่​ความคิด​ที่อยู่​ใน​ใจ​ของ​เขา​นั้น​หมาย​ที่​จะ​ทำลาย​และ​บั่นทอน​ประเทศ​ให้​สิ้น​ศูนย์​ไป​มิใช่​น้อย.


โอ้​หมู่​เขา​ฆี​ละ​โบ​อะ, อย่า​ให้​น้ำค้าง​หรือ​ฝน​ตก​บน​เจ้า, อย่า​ให้​ทุ่งนา​มี​ผล​อุดม​สำหรับ​ถวาย, เพราะ​ที่นั่น​โล่ห์​ของ​ทหาร​อัน​มี​กำลัง​ก็​เป็น​การ​อัปยศ​ต้อง​ทิ้ง​เสีย, คือ​โล่ห์​ของ​ซา​อูล​ที่​ปราศ​จาก​น้ำมัน​ชะ​โลม.


เขตต์​แดน​ที่​เขา​ได้​นั้น​คือ​เมือง​ยา​เซ​ระ, และ​เขตต์ฆี​ละ​อาด​ทั้งหมด, และ​แผ่น​ดิน​ชาติ​อะ​โม​น​ครึ่งหนึ่ง จนถึง​เมือง​อะ​โร​เออร์​ซึ่ง​อยู่​ตรง​เมือง​รับ​บา;


และ​คี​ระ​ยา​ธายิม, และ​ซิบ​มา​และ​เซ​เร็ธ​ซา​ฮาร์​อยู่​ที่​เนิน​แห่ง​หว่าง​เขา​นั้น,


เมืองอะ​ตา​โรธา, แล​เมือง​ดี​โบน, แล​เมือง​ยา​อา​ซัร, แล​เมือง​นิมรา, แล​เมือง​เฮศะ​โบน, แล​เมือง​เอ​ลาเล, แล​เมือง​ซะ​บาม, แล​เมือง​นะ​โบ, แล​เมืองบะ​โอน.


แล​โม​เซ​ใช้​คน​ให้​ไป​สอด​แนม​เมือง​ยา​เซร, แล​เขา​ทั้ง​หลาย​เอา​เมือง​นั้น, ขับ​ไล่​พวกอะ​โมรี​ซึ่ง​อยู่​ที่​นั่น.


แล​เมืองอัต​โรธ, แล​เมือง​โซ​ฟาย. แล​เมือง​ยา​เซร, เมือง​ยัฆบะ​ฮา.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite