อิสยาห์ 16:4 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19404 ให้พวกของเราที่ถูกขับไล่นั้นพักอยู่กับพวกท่าน; ฝ่ายพวกโมอาบนั้นขอท่านได้เป็นที่ซ่อนเร้นแก่เขาให้พ้นตาของผู้ประ ทุษฐร้าย.” ครั้นผู้ข่มเหงศูนย์สิ้นไป, และผู้ประทุษฐร้ายก็หมดไป, และผู้ย่ำยีเขาก็อันตรธานไปจากแผ่นดินแล้ว, Gade chapit laPlis vèsyonฉบับมาตรฐาน4 ให้ผู้ถูกขับไล่ของโมอับอาศัยอยู่กับท่าน ให้ที่หลบซ่อนแก่พวกเขาเพื่อให้พ้นจากผู้ทำลาย เมื่อไม่มีผู้บีบบังคับแล้ว และการทำลายหยุดหมดแล้ว ผู้เหยียบย่ำหายไปจากแผ่นดินอย่างสิ้นเชิง Gade chapit laพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV4 โมอับเอ๋ย จงให้ผู้ถูกขับไล่ของเราอาศัยอยู่ท่ามกลางท่าน จงเป็นที่กำบังภัยแก่เขาให้พ้นจากหน้าผู้ทำลาย เพราะผู้บีบบังคับได้สิ้นสุดแล้ว ผู้ทำลายได้หยุดยั้งแล้ว และผู้เหยียบย่ำได้ถูกเผาผลาญไปเสียจากแผ่นดินแล้ว Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย4 ขอให้ผู้ลี้ภัยชาวโมอับพักอยู่กับท่าน ขอเป็นที่พักพิงให้พวกเขาพ้นจากผู้ทำลาย” ผู้กดขี่จะถึงจุดจบ และความพินาศย่อยยับจะยุติลง ผู้กดขี่ข่มเหงจะหมดสิ้นไปจากดินแดน Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย4 ปล่อยให้พวกเราที่ถูกขับไล่ออกมาจากโมอับตั้งรกรากอยู่กับท่านด้วยเถิด ขอให้เป็นที่หลบภัยสำหรับพวกเราจากผู้ทำลาย” เมื่อพวกที่มาปล้นสะดมโมอับหยุดแล้ว และการทำลายได้จบลงแล้ว และพวกนั้นที่เหยียบย่ำแผ่นดินได้หายตัวไปแล้ว Gade chapit laพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)4 ปล่อยให้ผู้ถูกขับไล่ของโมอับ ร่วมทางไปกับท่าน และเป็นที่พักพิงให้พวกเขา พ้นจากผู้สังหาร” เมื่อไม่มีผู้บีบบังคับอีกต่อไปแล้ว และความพินาศยุติลง และผู้ที่เหยียบย่ำสิ้นสูญไปจากแผ่นดินแล้ว Gade chapit la |
อิสยาห์ 16:4
22 Referans Kwoze
โอ้ตระกูลของดาวิดเอ๋ย, พระยะโฮวาได้ตรัสดังนี้ว่า, จงพิพากษาด้วยความสัตย์ในเวลาเช้า, แลจงช่วยผู้ต้องเสียเปล่าให้ออกจากมือคนที่ข่มเหง, เกลือกว่าความพิโรธอันใหญ่ของเราจะออกไปดุจไฟแลเผาเอากว่าจะไม่มีผู้ใดๆ อาจดับได้, เพราะความร้ายแห่งการร้ายของพวกเจ้า.
วิบัติแก่เจ้าคนช่างทำลาย, ถึงแม้ว่ายังไม่ได้ถูกทำลาย, วิบัติแก่เจ้าพวกปล้น, ถึงแม้ว่ายังไม่มีใครได้มาปล้นเจ้า! เมื่อเจ้าได้ทำลายอะไรต่ออะไรจนเสร็จสิ้นแล้ว, เมื่อนั้นตัวเจ้าก็จะต้องถูกทำลายลง, และเมื่อเจ้าปล้นจนเบื่อแล้ว, เมื่อนั้นเจ้าก็จะถูกปล้น โอ้พระยะโฮวาเจ้า, ขอทรงพระเมตตากรุณาแก่พวกข้าพเจ้า! พวกข้าพเจ้าได้รอคอยท่าพระองค์อยู่. ขอทรงเป็นแขนอันประกอบด้วยเรี่ยวแรงให้พวกข้าพเจ้าทุกๆ เวลาเช้า, และขอเป็นความรอดของพวกข้าพเจ้าในยามทุกข์ร้อน! ประชาชนก็วิ่งหนีพอได้ยินเสียงกาหล, พอทรงขยับพระองค์, ประชาชาติก็วิ่งกระจัดกระจาย; แล้วพลเมืองของพระองค์จะเก็บทรัพย์ชะเลยไว้เสียทั้งหมด, เหมือนอย่างกับฝูงจักจั่นที่กินเสียทุกอย่าง, และเขาทั้งหลายจะกะโดดเข้าตะครุบเหมือนอย่างกับฝูงตั๊กแตนที่กะโดดเข้าตะครุบ. พระยะโฮวาจะเป็นที่ถูกเทอดเทอนขึ้น, เพราะพระองค์ทรงประทับอยู่เบื้องสูง; พระองค์ได้บรรจุกรุงซีโอนเต็มด้วยความยุตติธรรมและความชอบธรรม. คุณสมบัติของเขาจึงจะได้เป็นของแน่นอน, คือบรรจุความรอดอย่างสมบูรณ์, สติปัญญา, และความรู้, และบรรจุการเกรงกลัวพระยะโฮวาซึ่งเป็นสมบัติของเขา นี่แน่ะ, คนกล้าหาญของเขาร้องไห้อยู่กลางแจ้ง, เหล่าราชทูตแห่งสันติสุขร้องไห้โอดครวญอยู่; ถนนหลวงเริดร้างไป, หนทางหลวงคนสัญจรก็หยุดเดิน, เพราะว่าสัญญาทางไมตรีก็เลิกล้มเสียแล้ว, และเหล่าพะยานก็เป็นที่ถูกเยาะเย้ย; เขาทั้งหลายไม่นับถือใครๆ เลย. พอบ้านเมืองคร่ำครวญและโศกเศร้า; พอภูเขาละบาโนนเหี่ยวแห้งอับเฉา; ทุ่งราบซาโรนล่มจมเป็นป่าร้าง, และบาซารและคาระเม็ลเตียนโล่งไม่มีใบไม้. แล้วพระยะโฮวาก็ตรัสว่า, “เราจะลุกขึ้นละ, เดี๋ยวนี้เราจะสำแดงตัวของเราให้ปรากฏ! นี่แน่ะศัตรูแห่งพลเมืองของเรา, โครงการณ์ของเจ้าก็จะไม่สมประสงค์ดอก, โทโสของเจ้าจะเผาผลาญตัวเจ้าเอง. ประชาชาติจะถูกเผาลงเป็นถ่านเถ้า, เหมือนอย่างกับพุ่มหนามถูกตัดเอาไปเผาไฟ. จนถึงประเทศที่อยู่ไกลโพ้นก็จะได้ยินถึงเรื่องราวที่เราได้กระทำนั้น, และประเทศที่อยู่ใกล้จะรู้จักฤทธิ์เดชของเรา.” ในกรุงซีโอนคนชั่วจะตกใจกลัว, และคนที่ไม่นับถือพระยะโฮวาก็จะกลัวตัวสั่น, ร้องว่า, “ใครจะมีชีวิตอยู่ได้ในท่ามกลางพระเพลิงอันเผาผลาญนั้น? ใครจะมีชีวิตอยู่ต่อไปอีกได้ในท่ามกลางพระเพลิงอันไม่รู้ดับ?” คนที่ดำเนินในทางชอบธรรม, และพูดอย่างจริงใจ, รังเกียจผลประโยชน์ที่ได้จากการข่มเหง, หดมือไม่รับสินบน, ไม่เอียงหูฟังเรื่องฆาตกรรม, ไม่ชำเลืองตาดูความชั่ว. ผู้นี้แหละจะดำรงอยู่ในที่สูง, ที่กำบังของเขาจะเข้มแข็งดังศิลา; เขาจะได้รับอาหารอย่างบริบูรณ์, และรับน้ำไม่ขาด ตาของเจ้าจะได้เห็นพระบรมกษัตริย์ทรงสง่าราศี, เขาทั้งหลายจะได้แลเห็นแผ่นดินของพระองค์แผ่ออกไปกว้างขวาง. จนถึงการคำนึงถึงความตกใจกลัวจะอันตรธานศูนย์สิ้นไป, แล้วเจ้าก็จะพากันถามว่า, “เจ้าพนักงานของพวกคนใจทมิฬที่เก็บภาษีเรา, ที่เก็บอากรเรา, และที่เก็บส่วยเราไปเสียไหนเล่า?” คนเบียดเบียนเหล่านี้ที่พูดเสียงชอบกลซึ่งเจ้าฟังไม่รู้, และที่พูดภาษาทมิฬซึ่งเจ้าฟังไม่เข้าใจนั้นเจ้าจะไม่เห็นอีกต่อไป. จงมาดูกรุงซีโอน, กรุงอันมีพิธีการเลี้ยงของเรา, ตาของเจ้าจะเห็นกรุงยะรูซาเลมเป็นที่อยู่อย่างสงบใจ, กะโจมที่ไม่ถูกโยกย้าย, หลักของมันก็จะไม่ต้องถูกถอนขึ้น, ทั้งเชือกกะโจมเส้นใดๆ ก็จะไม่ขาดเลย. เพราะในที่นั้นเราจะมีพระคงคาแห่งพระยะโฮวาเจ้าแทนแม่น้ำและลำธารกว้างขวาง; จะไม่มีเรือกำปั่นกรรเชียง, และไม่มีเรือทรงจะแล่นไปมาบนแม่น้ำนั้นได้. สายโยงใบจะห้อยหย่อน, มักจะดิ่งใบไว้ให้อยู่กับเสาไม่ได้, หรือกางใบก็ไม่ได้, เพราะว่าพระยะโฮวาเจ้าทรงเป็นตุลาการของเรา, พระยะโฮวาเจ้าทรงเป็นผู้บงการของเรา; พระยะโฮวาทรงเป็นพระมหากษัตริย์ของเรา, พระองค์จะทรงช่วยเราไว้ให้รอด, แล้วคนตาบอดจะได้รับสมบัติแบ่งอย่างบริบูรณ์, และคนง่อยจะได้รับทรัพย์แบ่งอย่างอุดม. จะไม่มีใครที่อาศัยอยู่ที่นั่นพูดว่า, “ข้าพเจ้าป่วยอยู่.” เพราะเหตุว่าพลเมืองทั้งหมดจะได้รับการอภัยโทษแล้ว
เราจะกระทำให้ผู้กดขี่ข่มเหงเจ้าต้องกินเนื้อของตัวเอง, และเขาจะต้องดื่มเลือดของตัวเองจนเมา, เหมือนอย่างดื่มเหล้าองุ่นใหม่, แล้วมนุษย์ทั้งหลายจะรู้ว่าเราคือยะโฮวา, เป็นผู้ช่วยให้รอดของเจ้า, และเราคือผู้ทรงฤทธิ์ใหญ่ยิ่งของยาโคบ, เป็นผู้ไถ่ตัวเจ้า.”
Piblisite