Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




อิสยาห์ 14:4 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

4 เจ้า​จง​ร้องเพลง​เย้ย​กษัตริย์​ประเทศ​บาบู​โลน, เป็น​ความ​ว่า: “เอ้อ​เฮ้อ, ผู้​ข่มขี่​เงียบ​ก็​ริบ​ไป​แล้ว! และ​การ​รัง​ควาญ​ก็​หยุดชะงัก​แล้ว​ซี!

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

4 เจ้าจะยกคำเย้ยหยันนี้กล่าวกับพระราชาของบาบิโลนว่า “เออ ผู้บีบบังคับสงบไปอย่างไรหนอ ความเกรี้ยวกราดของเขาก็สงบไปด้วยหนอ

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

4 เจ้​าจะยกคำภาษิ​ตน​ี้​กล​่าวต่อกษั​ตริ​ย์​แห่​งบาบิโลนว่า “​เออ ผู้​บีบบังคั​บก​็สงบไปแล้วหนอ เมืองทองคำก็สงบไปด้วยซิ

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

4 เจ้าจะเย้ยหยันกษัตริย์บาบิโลนดังนี้ว่า ผู้กดขี่ข่มเหงมาถึงจุดจบได้อย่างไรหนอ! ความเกรี้ยวกราดของเขาสิ้นสุดลงได้อย่างไร!

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

4 เมื่อถึง​ตอนนั้น เจ้า​จะได้​ร้องเพลง​เยาะเย้ย​กษัตริย์​ของ​บาบิโลน​ว่า “น่าสมเพช​จริงๆ​ที่​กษัตริย์​ที่​โหดร้ายนั้น พบกับ​จุดจบ​อย่างนี้ น่าสมเพช​จริงๆ​ที่​การปกครอง​ด้วย​ความเย่อหยิ่งจองหองนั้น​พบกับ​จุดจบ​อย่างนี้

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

4 พวก​ท่าน​จะ​ถากถาง​กษัตริย์​แห่ง​บาบิโลน​ว่า “ผู้​บีบบังคับ​ได้​หยุด​ชะงัก​แล้ว ความ​เดือดดาล​ของ​ท่าน​หยุด​ชะงัก​อย่างไร​หนอ

Gade chapit la Kopi




อิสยาห์ 14:4
35 Referans Kwoze  

เรา​จะ​กระทำ​ให้​ผู้​กดขี่​ข่มเหง​เจ้า​ต้อง​กิน​เนื้อ​ของ​ตัวเอง, และ​เขา​จะ​ต้อง​ดื่ม​เลือด​ของ​ตัวเอง​จน​เมา, เหมือน​อย่าง​ดื่ม​เหล้าองุ่น​ใหม่, แล้ว​มนุษย์​ทั้ง​หลาย​จะ​รู้​ว่า​เรา​คือ​ยะ​โฮ​วา, เป็น​ผู้ช่วย​ให้​รอด​ของ​เจ้า, และ​เรา​คือ​ผู้​ทรง​ฤทธิ์​ใหญ่​ยิ่ง​ของ​ยา​โคบ, เป็น​ผู้​ไถ่​ตัว​เจ้า.”


แน่ะ​เมือง​สวรรค์, และ​พวก​สิทธิ​ชน, และ​อัคร​สาวก, และ​พวก​ผู้​พยากรณ์ จง​ยิ้ม​เยาะ​เมือง​นั้น​เถิด เพราะ​พระ​เจ้า​ได้​ทรง​ลงโทษ​แก้​แค้น​เมือง​นั้น​แทนท่​าน​ทั้ง​หลาย​แล้ว.”


‘วิบัติๆ แก่​เมือง​ใหญ่​นั้น, ที่​ได้​นุ่ง​ห่ม​ผ้า​ป่าน​เนื้อ​ละเอียด และ​ผ้า​สี​ม่วง, และ​ผ้า​สี​แดง​เข้ม, และ​ได้​ประดับ​กาย​ด้วย​ทองคำ เพ็ชร์​พลอย​ต่างๆ และ​แก้ว​มุกดา


และ​ข้าพ​เจ้า​ได้​เห็น​ผู้หญิง​นั้น​เมา​ด้วย​โลหิต​ของ​พวก​สิทธิ​ชน และ​ด้วย​โลหิต​ของ​คน​ทั้ง​หลาย​ที่​พลี​ชีพ​เป็น​พะยาน​ฝ่าย​พระ​เยซู. ครั้น​ข้าพ​เจ้า​ได้​เห็น​หญิง​นั้น​แล้ว​ข้าพ​เจ้า​ก็​อัศจรรย์​ใจ​มาก​ยิ่ง​นัก.


ด้วยว่า​เหตุร้าย​ที่​ภูเขา​ละ​บา​โน​น​จะ​ครอบ​ปิด​ท่าน​ไว้, ดุจ​ความ​ดุร้าย​แห่ง​สัตว์ป่า​กระทำ​ให้​กลัว, ด้วย​เห็นแก่​เลือด​คน​แลเห็น​แก่​ความ​ร้ายกาจ​ซึ่ง​มี​แก่​แผ่น​ดิน​โลก​แล​แก่​เมือง, แล​แก่​คน​ทั้ง​หลาย​ที่​ได้​อาศัย​อยู่​ใน​ที่นั่น.


แล้ว​ยัง​ได้​ทรง​มอบ​สิ่ง​เหล่านี้​ไว้​ใน​หัตถ์​ของ​ฝ่าพระบาท​อีก​ด้วย​คือ, มนุษย์, สัตว์​จ​ตุ​บาท​ไม่ว่า​มัน​จะ​อยู่​ที่ไหน, ได้​ทรง​มอบ​ให้​ฝ่าพระบาท​ครอบครอง​มัน​สิ้น​ทั้งมวล. ศีรษะ​ทองคำ​นั้น​ได้แก่​ฝ่าพระบาท​เอง.


และ​เจ้า​จะ​เป็น​ที่​ดูหมิ่น, และ​เป็น​ที่​เยาะเย้ย, และ​เป็น​ที่​สอน, และ​เป็น​ที่​พิศวง​แก่​นานา​ประเทศ​อัน​อยู่​ล้อมรอบ​เจ้า. เมื่อ​เรา​จะ​ทำ​มหันตโทษ​ด้วย​ความ​กริ้ว, และ​ความ​พิ​โร​ธ​สอน, เรา​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​แล้ว.


นี่​อย่างไร​หนอ​ทองคำ​จึง​มี​สี​สลัว​! และ​นี่​อย่างไร​กัน​นะ​ทอง​เนื้อ​เก้า​ได้​กลาย​เป็น​ทอง​เก๊​ไป​! หิน​ผา​สำหรับ​โบสถ์​ถูก​โยนทิ้ง​เรี่ยราด​ตาม​ทุก​หัวถนน.


เรา​จะ​มอบ​เขา​ทั้งปวง​เหล่านั้น​ไว้​เพื่อ​จะ​ให้​กวาด​เอา​ไป​ใน​บรรดา​ราชธานี​แห่ง​แผ่น​ดิน​โลก, เพื่อ​จะ​เป็น​อัปยศ​แก่​เขา​แล​ความ​สุภาษิต​เปรียบเทียบ, แล​ความ​เสียดแทง​แล​ความ​แช่ง, ใน​บรรดา​ตำบล​ที่​เรา​จะ​ไล่​เขา​ทั้งปวง​ไป​นั้น.


เรา​จะ​เอา​จอก​นั้น​ไป​ใส่​ลง​ใน​มือ​ของ​ผู้​ที่​ทรมาน​เจ้า, คือ​ผู้​ที่​ได้​กล่าว​แก่​เจ้า​ว่า, ‘จง​หมอบ​ตัว​ลง​ให้​เรา​เดิน​ข้าม​ไป!’ และ​เจ้า​ก็ได้​เอา​ตัว​ของ​เจ้า​นอน​ราบ​กับ​พื้นดิน, เหมือน​ดัง​ถนน​ให้​คน​เดิน​ข้าม​ไป.”


“โอ้​บุตรี​แห่ง​เคเซ็ศ, จง​หลบ​เข้า​ไป​ใน​ที่​มืด, และ​นิ่งเงียบๆ เสีย​เถอะ! เพราะ​เขา​จะ​ไม่​เรียก​เจ้า​ว่า​เป็น​นางพญา​อาณาจักร​อีก​ต่อไป​แล้ว.


คน​นี้​หรือ​ที่​ได้​ทำ​ให้​โลก​ร้าง​เป็น​ป่า​ทราย, และ​ทำลาย​เมือง​ใน​นั้น​เสีย​หมดสิ้น: ไม่​ยอม​ปลดปล่อย​ชะ​เลย​ให้​กลับ​ไป​ยัง​บ้านเมือง​ของ​เขา? ’


ซึ่ง​เขา​ได้​ตี​ประชาชน​ไม่​หยุดหย่อน​ด้วย​ความ​เกรี้ยวกราด​และ​ได้​ครอบครอง​ด้วย​ความ​โกรธแค้น​ด้วย​การ​ย่ำยี​ซึ่ง​ไม่​มี​ใคร​ทัดทาน​ได้.


และ​กรุง​บาบู​โลน​ซึ่ง​เป็น​สง่า​ของ​ราชอาณาจักร​ทั้ง​หลาย, เป็น​เมือง​งาม​ซึ่ง​ชาว​เคเซ็ธ​อวดอ้าง​นั้น, จะ​เป็น​เหมือน​อย่าง​เมือง​ซะ​โดม​และ​เมือง​อะ​โมรา​ที่​พระเจ้า​ได้​ทรง​คว่ำ​ทะลาย​เสีย​นั้น.


บรรดา​เครื่องใช้สอย​ทั้ง​เล็ก​ทั้ง​ใหญ่​ใน​โบสถ์​วิหาร​ของ​พระเจ้า, กับ​บรรดา​ทรัพย์​ที่​คลัง​ใน​โบสถ์​วิหาร​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา, และ​ทรัพย์​ที่​คลัง​ใน​ราชวัง​และ​ทรัพย์​สิ่งของ​แห่ง​เจ้านาย; ท่าน​ได้​ริบ​เอา​ไป​กรุง​บาบู​โลน​ทั้งหมด,


เนื่องด้วย​พระองค์​ได้​ทรง​ทำลาย​แอก​อัน​เป็น​ภาระ​ของ​เขา, และ​ลูก​สลัก​ที่​ป่า​ของ​เขา, และ​ประ​ตัก​ของ​ผู้​กดขี่​ข่มเหง​ให้​วิ​นา​ศ​ไป, เหมือน​เมื่อครั้ง​ทรง​ช่วย​เขา​ให้​พ้น​จาก​ชาว​มิด​ยาน​นั้น.


“เรื่องราว​อัน​น่า​หนักใจ​เกี่ยว​ข้อง​กับ​ประเทศ​บาบู​โลน​ซึ่ง​ยะ​ซา​ยา​บุตร​ของ​อา​โม​ส​ได้​เห็น​ทาง​นิมิตต์ จง​ปัก​ธง​เครื่อง​หมาย​รวม​พล​ขึ้น​ที่​ภูเขา​อัน​เตียนโล่ง, จง​ตะโกนเรียก, จง​โบกมือ​เรียก​เขา​ให้​เข้า​ไป​ทาง​ประตู​สำหรับ​ผู้มีเกียรติ. เรา​ได้​บัญชา​แก่​ผู้​ที่​เลือกสรร​ของ​เรา, เออ, เรา​ได้​เรียก​ชายฉกรรจ์​ของ​เรา​ให้​จัดการ​ไป​ให้​สม​กับ​ความ​พิ​โร​ธ​ของ​เรา, ถึงแม้ว่า​คน​ที่​เย่อหยิ่ง​ทะนง​ตัว​เรา​ก็​เรียก​ด้วย. ฟัง​แน่ะ! เสียง​กึกก้อง​บน​ภูเขา​เหมือน​เสียง​มา​จาก​คน​มากมาย! ฟัง​แน่ะ! เสียง​โห่ร้อง​ของ​ราชอาณาจักร​และ​ของ​ประชาชาติ​ที่มา​ชุมนุม​กัน! พระ​ยะ​โฮ​วา​จอมพล​โยธา​กำลัง​เรียก​ระดม​พล​สำหรับ​ทำ​ศึก. เขา​ยก​มา​จาก​แดน​ไกล, จาก​ประเทศ​สุดหล้าฟ้าเขียว, คือ​พระ​ยะ​โฮ​วา​และ​เครื่อง​ยุทโธปกรณ์​สำหรับ​จัดการ​ไป​ให้​สม​กับ​ความ​พิ​โร​ธ​ของ​พระองค์, เพื่อ​จะ​ทำลาย​แผ่น​ดิน​นั้น​ให้​หมดสิ้น. จง​พิลาป​ร้องไห้, เพราะว่า​วัน​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา​จวน​จะ​ถึง​อยู่​แล้ว, และ​จะ​มา​เหมือน​อย่าง​ความ​พินาศ​อัน​มา​จาก​พระเจ้า​ผู้​ทรง​ฤทธิ์. ดังนั้น, มือ​ทั้ง​หลาย​จะ​อ่อนเปลี้ย​ไป, และ​ใจ​ของ​ทุกคน​จะ​อ่อน​ละลาย​ไป. และ​ต่าง​ก็​จะ​พิศวง​งง​งวย, ความ​ปวดร้าว​และ​ความ​ทุกข์​จะ​มี​แก่​เขา, เขา​จะ​ปวดร้าว​เหมือน​สตรี​คลอด​บุตร: ต่าง​ก็​จะ​ตก​ตลึง​พรึง​เพ​ลิด, และ​หน้าตา​ของ​เขา​ก็​จะ​แดง​เป็น​แสง​ไฟ. ดู​เถิด, วัน​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​นั้น​กำ​ลัง​จะ​มา​ถึง​อย่าง​ดุเดือด​ด้วย​ความ​พิ​โร​ธ​และ​ความ​กริ้ว​อย่าง​ร้ายแรง, เพื่อ​จะ​ทำ​ให้​แผ่น​ดิน​ร้าง​เปล่า, และ​ผลาญ​คน​บาป​ที่อยู่​ใน​นั้น​ให้​สิ้น​ศูนย์​ไป. ด้วย​ดวงดารา​ทั้ง​หลาย​ใน​ท้อง​ฟ้า, และ​กลุ่ม​ดาว​ทั้ง​หลาย​จะ​รุบรู่, พอ​ดวงอาทิตย์​โผล่​ขึ้น​มา​ก็​จะ​มืด​ไป, และ​ดวงจันทร์​ก็​จะ​อับ​แสง. และ​เรา​จะ​ลงโทษ​มนุษย์​โลก​เพราะ​ความ​ชั่วร้าย​ของ​เขา, และ​คน​โหดร้าย​เพราะ​ความ​อสัตย์​อธรรม​ของ​เขา; และ​เรา​จะ​ปราบ​ความ​เย่อหยิ่ง​ของ​คน​อหังการ​ให้​สิ้น​ไป, และ​จะ​ปราบ​ความ​โอหัง​ของ​ผู้​ข่มขี่​ให้​ราบ​ลง. และ​เรา​จะ​กระทำ​ให้​บุรุษ​เป็น​ของ​หา​ยาก​ยิ่ง​กว่า​ทองคำ​บริสุทธิ์. เออ, ชาย​จะ​หา​ยาก​เหมือน​อย่าง​แร่​ทองคำ​บริสุทธิ์​แห่ง​โอ​พี​ร. เหตุ​ฉะนั้น, เรา​จะ​กระทำ​ให้​ท้อง​ฟ้า​สั่น​สะท้าน, และ​แผ่น​ดิน​โลก​หวั่นไหว​เคลื่อน​จาก​ที่​ของ​มัน, ด้วย​พระ​พิ​โร​ธ​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​จอมพล​โยธา, ใน​วันที่​พระองค์​ทรง​กริ้ว​อย่าง​ร้ายแรง. และ​เขา​จะ​เป็น​เหมือน​เนื้อสมัน​ที่​ถูก​ล่า, และ​ดุจ​ฝูง​แกะ​ที่​ไม่​มี​ใคร​รวม​ฝูง; ต่าง​ก็​จะ​หนี​ไป​หา​พวกพ้อง​ของ​ตน​ทุกคน, และ​ต่าง​ก็​จะ​หนี​ไป​ยัง​ประเทศ​บ้านเมือง​ของ​ตนเอง. เขา​พบ​ใคร​ก็​จะ​แทง​ให้​ถึงตาย, และ​จับ​ใคร​ได้​ก็​จะ​เอา​ดาบ​ฟัน​ให้​ล้ม​ลง. และ​ลูก​เด็ก​เล็ก​แดง​ก็​จะ​ถูก​ฟาด​ให้​ยับเยิน​ต่อหน้าต่อตา​เขา; และ​บ้านเรือน​ของ​เขา​จะ​ถูก​ปล้น, และ​ภรรยา​ของ​เขา​ก็​จะ​ถูก​ข่มขืน​น้ำใจ นี่​แน่ะ, เรา​จะ​เร้า​พวก​มา​ดาย​ให้​มา​รบ​กับ​เขา, พวก​เหล่านั้น​จะ​ไม่​เห็นแก่​เงิน, และ​แม้ว่า​ถึง​ทอง​เขา​ก็​ไม่​พึงใจ​ปรารถนา. และ​คันธนู​ของ​เขา​จะ​ฟาด​ยุวชน​ให้​ย่อยยับ​ไป; และ​เขา​จะ​ไม่​เมตตา​ต่อ​ทารก​ที่​ผ่าน​มา​จาก​ครรภ์, และ​หน่วย​ตา​ของ​เขา​จะ​ไม่​ปราณี​แก่​พวก​เด็กเล็ก​แดง​เลย. และ​กรุง​บาบู​โลน​ซึ่ง​เป็น​สง่า​ของ​ราชอาณาจักร​ทั้ง​หลาย, เป็น​เมือง​งาม​ซึ่ง​ชาว​เคเซ็ธ​อวดอ้าง​นั้น, จะ​เป็น​เหมือน​อย่าง​เมือง​ซะ​โดม​และ​เมือง​อะ​โมรา​ที่​พระเจ้า​ได้​ทรง​คว่ำ​ทะลาย​เสีย​นั้น. และ​เมือง​นั้น​จะ​ไม่​มี​ใคร​มา​อยู่​ต่อไป​อีก​เลย, และ​จะ​ไม่​มี​ใคร​มา​ตั้ง​บ้านเรือน​อาศัย​ต่อไป​ทุก​ชั่ว​อายุ, ถึง​พวก​อาหรับ​ก็​จะ​ไม่​ตั้ง​กะ​โจม​อาศัย​อยู่​ที่นั่น; หรือ​ผู้​เลี้ยง​แกะ​จะ​ไม่​นำ​ฝูง​แกะ​ไป​พัก​นอน​อยู่​ที่นั่น​เลย. แต่​สัตว์ป่า​ประจำ​ทะเลทราย​จะ​อาศัย​นอน​อยู่​ที่นั่น; และ​ตาม​บ้านเรือน​ของ​เขา​จะ​มี​สัตว์​ที่​เห่าหอน​อาศัย​อยู่​ทั่วไป, และ​นกกระจอกเทศ​จะ​อาศัย​อยู่​ตาม​นั้น, และ​แพะ​ป่า​จะ​กะ​โดด​โลดเต้น​อยู่​ที่​นั้น. และ​ฝูง​สุนัข​ป่า​จะ​เห่าหอน​อยู่​ใน​ปราสาท​ของ​เขา, และ​สัตว์​เห่าหอน​จะ​เห่าหอน​อยู่​ใน​วัง​อัน​แสน​สุข​ของ​เขา: และ​เวลา​กำหนด​สำหรับ​กรุง​บาบู​โลน​นั้น​ใกล้​จะ​ถึง​แล้ว, และ​วัน​เวลา​อัน​นั้น​จะ​ไม่​ถูก​ผัด​เพี้ยน​ให้​ยืด​ออก​ไป​อีก​เลย


พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ทรง​หัก​ไม้​ตะบอง​ของ​คน​ชั่ว​และ​ไม้​ทัณฑ​กร​ของ​ผู้เผด็จการ​เสียแล้ว;


ให้​พวก​ของ​เรา​ที่​ถูก​ขับไล่​นั้น​พัก​อยู่​กับ​พวก​ท่าน; ฝ่าย​พวก​โม​อาบ​นั้น​ขอ​ท่าน​ได้​เป็น​ที่​ซ่อนเร้น​แก่​เขา​ให้​พ้น​ตา​ของ​ผู้​ประ ทุษฐร้าย.” ครั้น​ผู้​ข่มเหง​ศูนย์​สิ้น​ไป, และ​ผู้​ประ​ทุษฐ​ร้าย​ก็​หมด​ไป, และ​ผู้​ย่ำยี​เขา​ก็​อันตรธาน​ไป​จาก​แผ่น​ดิน​แล้ว,


ทำไม​เจ้า​ไป​ลืม​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระ​ผู้สร้าง​ของ​เจ้า, ซึ่ง​กาง​ท้อง​ฟ้า​ออก, และ​วาง​ราก​โลก​พิภพ​ไว้​เสีย, จน​เจ้า​จะ​หวาดกลัว​ความ​เกรี้ยว​โกรธ​ของ​ผู้​ข่มเหง​อยู่​ร่ำไป, เมื่อ​เขา​เจาะจง​จะ​ทำลาย​เจ้า​เสีย? ความ​เกรี้ยวกราด​ของ​ผู้​ข่มขี่​นั้น​อยู่​ที่ไหน?


เจ้า​จะ​ตั้งมั่น​คงอยู่​ด้วย​ความ​ชอบธรรม, การ​กดขี่​ข่มเหง​จะ​อยู่​ห่างไกล​จาก​เจ้า, และ​ไม่​มี​เหตุการณ์​อะไร​ที่​เจ้า​จะ​ต้อง​กลัว, และ​ความ​พินาศ​จะ​ยู่อ​ห่างไกล​จาก​เจ้า, เพราะ​เหตุการณ์​นั้น​จะ​ไม่​มา​ใกล้ เจ้า​เลย.


นิมิตต์​อัน​ยุ่งยาก​หนักใจ​ได้​ปรากฏ​แก่​ข้าพ​เจ้า: “โจร​ก็​ปล้น​อยู่, ผู้ร้าย​ก็​ตีชิง​อยู่, ฉะนั้น​ชาว​เอ​ลาม​จง​ขึ้น​ไป​เถิด; ชน​ชาว​มา​ดาย​จง​ไป​ล้อม​ตี​เอาเถิด; เรา​ได้​ระงับ​การ​คร่ำ​ครวญ​ทั้งหมด​ของ​เขา​เสียแล้ว.”


เจ้า​ทั้ง​หลาย​ที่อยู่​ล้อมรอบ​โม​อาบ​จง​ร้องไห้​เพราะ​เขา, แล​บรรดา​ผู้รู้​จัก​ชื่อ​ของ​เขา, จง​กล่าว​ว่า, ไม้แข็ง​แรง​ที่​อาศัย​ของ​เขา, แล​ธาร​พระ​กร​อัน​งดงาม​ของ​เขา​นั้น, ได้​หัก​เสีย​อย่างไร​หนอ.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite