Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




อิสยาห์ 13:19 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

19 และ​กรุง​บาบู​โลน​ซึ่ง​เป็น​สง่า​ของ​ราชอาณาจักร​ทั้ง​หลาย, เป็น​เมือง​งาม​ซึ่ง​ชาว​เคเซ็ธ​อวดอ้าง​นั้น, จะ​เป็น​เหมือน​อย่าง​เมือง​ซะ​โดม​และ​เมือง​อะ​โมรา​ที่​พระเจ้า​ได้​ทรง​คว่ำ​ทะลาย​เสีย​นั้น.

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

19 และบาบิโลนซึ่งเป็นความงดงามของบรรดาราชอาณาจักร เมืองที่สง่าและเป็นที่ภาคภูมิใจของชาวเคลเดีย จะเป็นเหมือนดังเมื่อพระเจ้าทรงทำลายเมืองโสโดมและเมืองโกโมราห์

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

19 และบาบิ​โลน ซึ่งโอ่อ่าในบรรดาราชอาณาจั​กร เมืองที่สง่าและเป็​นที​่​ภู​มิ​ใจของชาวเคลเดีย จะเป็นดังเมืองโสโดมและเมืองโกโมราห์ เมื่อพระเจ้าทรงคว่ำมันเสียนั้น

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

19 บาบิโลน มณีแห่งอาณาจักรทั้งหลาย ศักดิ์ศรีและความภาคภูมิใจของชาวบาบิโลน จะถูกพระเจ้าล้มล้าง เหมือนเมืองโสโดมและโกโมราห์

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

19 บาลิโลน อาณาจักร​ที่​สวยงาม​ที่สุด​ใน​ท่ามกลาง​อาณาจักร​ทั้งหลาย เมือง​ที่​คนบาบิโลน​ภาคภูมิใจมาก บาบิโลน​ก็​จะ​เป็น​เหมือน​เมืองโสโดม​และโกโมราห์ ตอนที่​พระเจ้า​โค่นล้ม​สองเมืองนั้น

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

19 บาบิโลน​เป็น​ดั่ง​อัญมณี​ของ​อาณาจักร​ทั้ง​หลาย ความ​ยิ่ง​ใหญ่​และ​ความ​ยโส​ของ​ชาว​เคลเดีย จะ​ถูก​พระ​เจ้า​ทำให้​พินาศ​ดั่ง​เช่น​เมือง​โสโดม และ​เมือง​โกโมราห์

Gade chapit la Kopi




อิสยาห์ 13:19
23 Referans Kwoze  

ก็​ตรัส​ออก​มา​ว่า, “กรุง​บาบู​โลน​ใหญ่​ไพศาล​นี้​มิใช่​หรือ​ที่​เรา​ได้​สร้าง​ไว้​ให้​เป็น​ราช​ฐาน​ด้วย​อานุภาพ​อัน​ใหญ่หลวง​ของ​เรา, ไว้​เป็น​ที่​ผดุง​สง่า​ราศี​แห่ง​รัชช​ของ​เรา? ”


พระ​ยะ​โฮ​วา​จึง​ทรง​บรรดา​ล​ให้​เพลิง​กำมะถัน​มา​แต่​พระองค์​จาก​ฟ้า​ตก​ที่​เมือง​ซะ​โดม​และ​เมือง​อะ​โมรา.


เหตุ​ฉะนี้​ยะ​โฮ​วา​แห่ง​พล​โยธา​ทั้ง​หลาย, พระเจ้า​แห่ง​พวก​ยิศ​รา​เอล​ได้​ตรัส​ว่า, เรา​ทรง​ชีวิต​อยู่​แล​เมือง​โม​อาบ​จะ​เป็น​เหมือน​อย่าง​เมือง​ซะ​โดม, แล​ลูกชาย​ทั้ง​หลาย​แห่ง​อำ​โม​น​จะ​เป็น​เหมือน​อย่าง​เมือง​อะ​โมรา, คือ​เป็น​ที่​ให้​บังเกิด​ต้น​หนาม​ทั้งปวง​แล​บ่อน้ำ​เค็ม, แล​เป็น​ที่​ร้าง​เปล่า​อยู่​เนืองนิตย์, แล​ฝ่าย​พวก​พล​ของ​เรา​ที่​เหลือ​อยู่​นั้น​จะ​ปล้น​เอา​เขา, แล​เขา​ไป​อาศัย​อยู่ ณ ที่นั่น.


ใน​พวก​ท่าน​เรา​ได้​ทำลาย​เสีย​บ้าง, ดุจ​พระเจ้า​ได้​ทำลาย​เมือง​ซะ​โดม​แล​เมือง​อะ​โมรา, แล​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ได้​เป็น​ดัง​ฟืน​ที่​ไฟไหม้​อยู่​ได้​ชิง​ออก​มา​จาก​ไฟ, พระ​ยะ​โฮ​วา​ตรัส​ว่า, ถึงกระนั้น​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ยัง​มิได้​กลับ​มา​หา​เรา.


เมือง​ซี​ซัก​ตี​ได้​แล้ว​อย่างไร​หนอ, แล (เมือง) อัน​เป็น​ที่​สรรเสริญ​ทั่วไป​ใน​พิภพ​ต้อง​เสีย​ไม่​ทัน​รู้สึกตัว​อย่างไร​หนอ, เมือง​บาบู​โลน​กลับ​เป็น​ความ​พิศวง​ใน​ท่ามกลาง​เมือง​ทั้งปวง​นั้น​เป็น​เช่น​ไหน.


ดุจ​พระเจ้า​ได้​บันดาล​ให้​เมือง​ซะ​โดม​แล​เมือง​อะ​โมรา​ล้ม​ลง, แล​บ้านเมือง​ที่อยู่​เคียง​กัน​ฉันใด​นั้น, จะ​ไม่​มี​มนุษย์​ผู้ใด​อาศัย​อยู่​ใน​เมือง​บาบู​โลน​ฉันนั้น, หรือ​จะ​ไม่​มี​บุตรชาย​มนุษย์​ผู้ใด​ที่​จะ​อยู่​นั้น​ได้, พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส.


เหมือน​อย่าง​ความ​ทำลาย​แห่ง​เมือง​ซะ​โดม​แล​อะ​โมรา​แล​เมือง​ทั้ง​หลาย​ที่อยู่​เคียง​กัน​นั้น, พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส, จะ​ไม่​มี​ผู้ใด​อาศัย​อยู่​นั้น, หรือ​ลูกชาย​มนุษย์​ผู้ใด​จะ​อยู่​ที่นั่น​ไม่​ได้.


ทั้ง​ประเทศ​กำ​มะ​ถัน, เป็น​เกลือ, และ​ซึ่ง​เผา​ร้อน, เป็น​ประเทศ​ซึ่ง​ไม่​ได้​หว่าน​พืช, และ​ไม่​ได้​เกิด​ผล​ไม่​มี​หญ้า​งอก​งาม​ใน​ที่นั่น, เป็น​ดุจ​ความ​ฉิบหาย​แห่ง​เมือง​ซะ​โดม, เมือง​อะ​โมรา, เมือง​อัด​มา, และ​เมือง​ซะ​โบ​อิม, ซึ่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ทรง​ทำลาย​เสีย​ด้วย​ความ​กริ้ว, และ​ความ​พิ​โรธ​ของ​พระองค์:


และ​เหมือน​ท่าน​ยะ​ซา​ยา​ได้​กล่าว​ไว้​ครั้ง​ก่อน​ว่า, นอกจาก​พระ​เจ้า​แห่ง​พล​โยธา​ได้​ทรง​โปรดให​เรา​มี​เผ่าพันธุ์​เหลืออยู่, เรา​ทั้ง​หลาย​ก็​จะ​ได้​เป็น​เหมือน​เมือง​ซะ​โดม​และ​เมือง​อะ​โมรา​แล้ว


บรรดา​พ่อค้า​แห่ง​แผ่น​ดิน​โลก​จะ​พิลาป​คร่ำ​ครวญ​เพราะ​เมือง​นั้น, ด้วย​ไม่​มี​ใคร​จะ​ซื้อ​สินค้า​ของ​เขา​ต่อไป​อีก


และ​เขา​ก็​หยิบ​เอา​ดิน​ฝุ่น​ใส่​ที่​ศีรษะ​ของ​เขา และ​พิลาป​คร่ำ​ครวญ​ว่า. ‘วิบัติๆ แก่​เมือง​ใหญ่​นี้, อัน​กระทำ​ให้​คน​ทั้ง​ปวง​ที่​นั่น​ที่​มี​กำปั่น​เป็น​ทาง​ทะเล ได้​เป็น​คน​มั่ง​มี​ด้วย​ทรัพย์​สมบัติ​บริบูรณ์, เพราะ​ใน​ชั่วโมง​เดียว​เมือง​นั้น​ก็​เป็น​ที่​ร้าง​เปล่า’


พระองค์​ได้​ทรง​ทำลาย​เมือง​เหล่านั้น, และ​แผ่น​ดิน​ราบ​กับ​ชาว​เมือง​ทั้งปวง​และ​บรรดา​สิ่ง​ที่​งอก​ขึ้น​จาก​แผ่น​ดิน​ให้​พินาศ​เสีย​หมด.


“เรื่องราว​อัน​น่า​หนักใจ​เกี่ยว​ข้อง​กับ​ประเทศ​บาบู​โลน​ซึ่ง​ยะ​ซา​ยา​บุตร​ของ​อา​โม​ส​ได้​เห็น​ทาง​นิมิตต์ จง​ปัก​ธง​เครื่อง​หมาย​รวม​พล​ขึ้น​ที่​ภูเขา​อัน​เตียนโล่ง, จง​ตะโกนเรียก, จง​โบกมือ​เรียก​เขา​ให้​เข้า​ไป​ทาง​ประตู​สำหรับ​ผู้มีเกียรติ. เรา​ได้​บัญชา​แก่​ผู้​ที่​เลือกสรร​ของ​เรา, เออ, เรา​ได้​เรียก​ชายฉกรรจ์​ของ​เรา​ให้​จัดการ​ไป​ให้​สม​กับ​ความ​พิ​โร​ธ​ของ​เรา, ถึงแม้ว่า​คน​ที่​เย่อหยิ่ง​ทะนง​ตัว​เรา​ก็​เรียก​ด้วย. ฟัง​แน่ะ! เสียง​กึกก้อง​บน​ภูเขา​เหมือน​เสียง​มา​จาก​คน​มากมาย! ฟัง​แน่ะ! เสียง​โห่ร้อง​ของ​ราชอาณาจักร​และ​ของ​ประชาชาติ​ที่มา​ชุมนุม​กัน! พระ​ยะ​โฮ​วา​จอมพล​โยธา​กำลัง​เรียก​ระดม​พล​สำหรับ​ทำ​ศึก. เขา​ยก​มา​จาก​แดน​ไกล, จาก​ประเทศ​สุดหล้าฟ้าเขียว, คือ​พระ​ยะ​โฮ​วา​และ​เครื่อง​ยุทโธปกรณ์​สำหรับ​จัดการ​ไป​ให้​สม​กับ​ความ​พิ​โร​ธ​ของ​พระองค์, เพื่อ​จะ​ทำลาย​แผ่น​ดิน​นั้น​ให้​หมดสิ้น. จง​พิลาป​ร้องไห้, เพราะว่า​วัน​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา​จวน​จะ​ถึง​อยู่​แล้ว, และ​จะ​มา​เหมือน​อย่าง​ความ​พินาศ​อัน​มา​จาก​พระเจ้า​ผู้​ทรง​ฤทธิ์. ดังนั้น, มือ​ทั้ง​หลาย​จะ​อ่อนเปลี้ย​ไป, และ​ใจ​ของ​ทุกคน​จะ​อ่อน​ละลาย​ไป. และ​ต่าง​ก็​จะ​พิศวง​งง​งวย, ความ​ปวดร้าว​และ​ความ​ทุกข์​จะ​มี​แก่​เขา, เขา​จะ​ปวดร้าว​เหมือน​สตรี​คลอด​บุตร: ต่าง​ก็​จะ​ตก​ตลึง​พรึง​เพ​ลิด, และ​หน้าตา​ของ​เขา​ก็​จะ​แดง​เป็น​แสง​ไฟ. ดู​เถิด, วัน​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​นั้น​กำ​ลัง​จะ​มา​ถึง​อย่าง​ดุเดือด​ด้วย​ความ​พิ​โร​ธ​และ​ความ​กริ้ว​อย่าง​ร้ายแรง, เพื่อ​จะ​ทำ​ให้​แผ่น​ดิน​ร้าง​เปล่า, และ​ผลาญ​คน​บาป​ที่อยู่​ใน​นั้น​ให้​สิ้น​ศูนย์​ไป. ด้วย​ดวงดารา​ทั้ง​หลาย​ใน​ท้อง​ฟ้า, และ​กลุ่ม​ดาว​ทั้ง​หลาย​จะ​รุบรู่, พอ​ดวงอาทิตย์​โผล่​ขึ้น​มา​ก็​จะ​มืด​ไป, และ​ดวงจันทร์​ก็​จะ​อับ​แสง. และ​เรา​จะ​ลงโทษ​มนุษย์​โลก​เพราะ​ความ​ชั่วร้าย​ของ​เขา, และ​คน​โหดร้าย​เพราะ​ความ​อสัตย์​อธรรม​ของ​เขา; และ​เรา​จะ​ปราบ​ความ​เย่อหยิ่ง​ของ​คน​อหังการ​ให้​สิ้น​ไป, และ​จะ​ปราบ​ความ​โอหัง​ของ​ผู้​ข่มขี่​ให้​ราบ​ลง. และ​เรา​จะ​กระทำ​ให้​บุรุษ​เป็น​ของ​หา​ยาก​ยิ่ง​กว่า​ทองคำ​บริสุทธิ์. เออ, ชาย​จะ​หา​ยาก​เหมือน​อย่าง​แร่​ทองคำ​บริสุทธิ์​แห่ง​โอ​พี​ร. เหตุ​ฉะนั้น, เรา​จะ​กระทำ​ให้​ท้อง​ฟ้า​สั่น​สะท้าน, และ​แผ่น​ดิน​โลก​หวั่นไหว​เคลื่อน​จาก​ที่​ของ​มัน, ด้วย​พระ​พิ​โร​ธ​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​จอมพล​โยธา, ใน​วันที่​พระองค์​ทรง​กริ้ว​อย่าง​ร้ายแรง. และ​เขา​จะ​เป็น​เหมือน​เนื้อสมัน​ที่​ถูก​ล่า, และ​ดุจ​ฝูง​แกะ​ที่​ไม่​มี​ใคร​รวม​ฝูง; ต่าง​ก็​จะ​หนี​ไป​หา​พวกพ้อง​ของ​ตน​ทุกคน, และ​ต่าง​ก็​จะ​หนี​ไป​ยัง​ประเทศ​บ้านเมือง​ของ​ตนเอง. เขา​พบ​ใคร​ก็​จะ​แทง​ให้​ถึงตาย, และ​จับ​ใคร​ได้​ก็​จะ​เอา​ดาบ​ฟัน​ให้​ล้ม​ลง. และ​ลูก​เด็ก​เล็ก​แดง​ก็​จะ​ถูก​ฟาด​ให้​ยับเยิน​ต่อหน้าต่อตา​เขา; และ​บ้านเรือน​ของ​เขา​จะ​ถูก​ปล้น, และ​ภรรยา​ของ​เขา​ก็​จะ​ถูก​ข่มขืน​น้ำใจ นี่​แน่ะ, เรา​จะ​เร้า​พวก​มา​ดาย​ให้​มา​รบ​กับ​เขา, พวก​เหล่านั้น​จะ​ไม่​เห็นแก่​เงิน, และ​แม้ว่า​ถึง​ทอง​เขา​ก็​ไม่​พึงใจ​ปรารถนา. และ​คันธนู​ของ​เขา​จะ​ฟาด​ยุวชน​ให้​ย่อยยับ​ไป; และ​เขา​จะ​ไม่​เมตตา​ต่อ​ทารก​ที่​ผ่าน​มา​จาก​ครรภ์, และ​หน่วย​ตา​ของ​เขา​จะ​ไม่​ปราณี​แก่​พวก​เด็กเล็ก​แดง​เลย. และ​กรุง​บาบู​โลน​ซึ่ง​เป็น​สง่า​ของ​ราชอาณาจักร​ทั้ง​หลาย, เป็น​เมือง​งาม​ซึ่ง​ชาว​เคเซ็ธ​อวดอ้าง​นั้น, จะ​เป็น​เหมือน​อย่าง​เมือง​ซะ​โดม​และ​เมือง​อะ​โมรา​ที่​พระเจ้า​ได้​ทรง​คว่ำ​ทะลาย​เสีย​นั้น. และ​เมือง​นั้น​จะ​ไม่​มี​ใคร​มา​อยู่​ต่อไป​อีก​เลย, และ​จะ​ไม่​มี​ใคร​มา​ตั้ง​บ้านเรือน​อาศัย​ต่อไป​ทุก​ชั่ว​อายุ, ถึง​พวก​อาหรับ​ก็​จะ​ไม่​ตั้ง​กะ​โจม​อาศัย​อยู่​ที่นั่น; หรือ​ผู้​เลี้ยง​แกะ​จะ​ไม่​นำ​ฝูง​แกะ​ไป​พัก​นอน​อยู่​ที่นั่น​เลย. แต่​สัตว์ป่า​ประจำ​ทะเลทราย​จะ​อาศัย​นอน​อยู่​ที่นั่น; และ​ตาม​บ้านเรือน​ของ​เขา​จะ​มี​สัตว์​ที่​เห่าหอน​อาศัย​อยู่​ทั่วไป, และ​นกกระจอกเทศ​จะ​อาศัย​อยู่​ตาม​นั้น, และ​แพะ​ป่า​จะ​กะ​โดด​โลดเต้น​อยู่​ที่​นั้น. และ​ฝูง​สุนัข​ป่า​จะ​เห่าหอน​อยู่​ใน​ปราสาท​ของ​เขา, และ​สัตว์​เห่าหอน​จะ​เห่าหอน​อยู่​ใน​วัง​อัน​แสน​สุข​ของ​เขา: และ​เวลา​กำหนด​สำหรับ​กรุง​บาบู​โลน​นั้น​ใกล้​จะ​ถึง​แล้ว, และ​วัน​เวลา​อัน​นั้น​จะ​ไม่​ถูก​ผัด​เพี้ยน​ให้​ยืด​ออก​ไป​อีก​เลย


และ​นี่​แน่ะ, มี​กองทหาร​ม้า​เดิน​มา​เป็น​คู่ๆ. และ​เขา​ก็​พูด​ต่อไป​ว่า, “แตก​แล้ว, กรุง​บาบู​โลน​แตก​แล้ว; บรรดา​รูป​เคารพ​ของ​บ้านเมือง​ก็​ถูก​ทำลาย​แตก​เกลื่อน​อยู่​บน​ดิน.”


“โอ้​บุตรี​แห่ง​เคเซ็ศ, จง​หลบ​เข้า​ไป​ใน​ที่​มืด, และ​นิ่งเงียบๆ เสีย​เถอะ! เพราะ​เขา​จะ​ไม่​เรียก​เจ้า​ว่า​เป็น​นางพญา​อาณาจักร​อีก​ต่อไป​แล้ว.


เจ้า​ทั้งหมด​จง​ชุมนุม​กัน​และ​คอย​ฟัง​เถอะ, ใคร​ใน​พวก​เจ้า​เล่า​ที่​ได้​ทำนาย​สิ่ง​เหล่านี้​ไว้​ล่วงหน้า, เพราะ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ทรง​รัก​เขา​ผู้​นั้น, เขา​ผู้​นั้น​ก็​จะ​กระทำ​ต่อ​ประเทศ​บาบู​โลน​ตาม​ชอบใจ​ของ​เขา, และ​เขา​จะ​เหยียด​แขน​ออก​กระทำ​แก่​พวก​เคเซ็ศ.


แล​จะ​บังเกิด​เหตุ​เมื่อ​เจ็ดสิบ​ปี​นั้น​ครบ​แล้ว, เรา​จะ​ลงโทษ​แก่​กษัตริย์​เมือง​บาบู​โลน, แล​จะ​ลงโทษ​แก่​เมือง​นั้น​เพราะ​ความ​อสัตย์​อธรรม​ของ​เขา, แล​เพราะ​ความ​ชั่ว​แผ่น​ดิน​ของ​ชาติ​เคเซ็ด, พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส, แล​เรา​จะ​กระทำ​แผ่น​ดิน​แล​ประเทศ​นั้น​เป็น​ร้าง​ต่อไป​เป็นนิตย์, เป็น​คำ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ตรัส.


แล​เขา​ทั้งปวง​จะ​เอา​ก้อน​หิน​แต่​เจ้า​สัก​ก้อน​หนึ่ง​เพื่อ​จะ​ทำ​มุม​ตึก​มิได้, หรือ​จะ​เอา​ก้อน​หิน​แต่​เจ้า​สัก​ก้อน​หนึ่ง​เพื่อ​จะ​ทำ​ราก​ตึก​มิได้, แต่​เจ้า​จะ​เป็น​ความ​เริด​ร้าง​ต่อไป​เป็นนิตย์ พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส.


แล​ประเทศ​นั้น​จะ​สะเทือน​สะท้าน​แล​เป็น​ความ​ทุกข์, เพราะ​ความ​ดำริ​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​จะ​สำเร็จ​ต่อสู้​เมือง​บาบู​โลน​ทุกสิ่ง, เพื่อ​จะ​ทำ​ให้​ประเทศ​บาบู​โลน​เป็น​ที่​เริด​ร้าง​ปราศ​จาก​คน.


โอ้​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระองค์​ได้​ตรัส​ต่อสู้​เมือง​นี้​แล้ว, เพื่อ​จะ​ได้​ตัด​เขา​ให้​ออก​จนถึง​จะ​ไม่​มี​ผู้ใด​อยู่​ใน​เมือง​มนุษย์​ก็ดี, สัตว์​โดย​รัจ ฉาน​ก็ดี, แต่​จะ​เป็น​เริด​ร้าง​เสีย​เป็นนิตย์.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite