Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




อิสยาห์ 10:6 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

6 เรา​จะ​ใช้​เขา​ไป​รบ​ประเทศ​ที่​ไม่​นับถือ​พระเจ้า, เรา​จะ​กำชับ​เขา​ให้​ยก​ไป​ต่อสู้​กับ​พล​เมือง​ที่​เรา​กริ้ว​เพื่อ​จะ​ช่วงชิง​เอา​ทรัพย์​ชะ​เลย​ศึก, และ​จับ​เขา​ไว้​เป็น​เหยื่อ. และ​ย่ำ​เขา​ลง​เหมือน​เลน​ใน​ถนน.

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

6 เราใช้เขาไปสู้ประเทศชาติหนึ่งที่ทิ้งพระเจ้า เราบัญชาเขาให้ไปสู้ชนชาติที่เรากริ้ว ให้ไปเอาของริบและฉวยของปล้น และให้เหยียบย่ำลงเหมือนเหยียบเลนบนถนน

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

6 เราจะใช้เขาไปสู้​ประชาชาติ​อันหน้าซื่อใจคด เราจะบัญชาเขาให้ไปสู้​ชนชาติ​ที่​เรากริ้ว ไปเอาของริบและฉวยเหยื่อและให้​เหย​ียบย่ำลงเหมือนเหยียบเลนในถนน

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

6 เราส่งอัสซีเรียไปปราบชนชาติอธรรม ไปเล่นงานชนชาติที่ยั่วโทสะเรา ให้ไปปล้นและริบทรัพย์สิน และเหยียบย่ำเขาดั่งย่ำโคลนในถนน

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

6 เรา​ได้​ส่ง​อัสซีเรีย​ไป​ต่อสู้​กับ​ชนชาติ​ที่​ไม่เคารพ​พระเจ้า และ​เรา​สั่ง​ให้​พวกเขา​ต่อสู้​กับ​คนเหล่านั้น​ที่​ทำให้​เราโกรธ เพื่อ​จะ​ริบ​เอา​ทรัพย์​สมบัติ​ของพวกนั้น และ​จะ​เหยียบย่ำ​พวกนั้น​เหมือน​โคลนตม​บน​ถนนต่างๆ

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

6 เรา​ส่ง​อัสซีเรีย​ไป​ต่อสู้​ประชา​ชาติ​ที่​ไร้​พระ​เจ้า และ​เรา​บัญชา​เขา​ให้​ไป​ต่อ​สู้​ชน​ชาติ​ที่​เรา​กริ้ว เพื่อ​ริบ​และ​ยึด​ของ​ที่​ปล้น​มา และ​เหยียบ​ย่ำ​พวก​เขา​อย่าง​ย่ำ​เลน​ตม​บน​ถนน

Gade chapit la Kopi




อิสยาห์ 10:6
38 Referans Kwoze  

เพราะฉะนั้น​พระ​ยะ​โฮ​วา​จะ​ไม่​ละเว้น​ชายฉกรรจ์​ทั้ง​หลาย​หรือ​จะ​ไม่​ทรง​ปราณี​ลูกกำพร้า​และ​หญิง​ม่าย​ของ​เขา; โดย​เหตุ​ที่​เขา​ทุกคน​ไม่​ถือ​พระเจ้า, และ​เป็น​คน​กระทำ​ชั่ว, และ​ปาก​ของ​เขา​ทุกคน​พูด​คำ​ที่​ชั่ว​โฉด; เมื่อ​พระองค์​ได้​ทรง​กระทำ​ถึง​เพียงนี้​แล้ว, ก็​ยัง​มิได้​คลาย​ความ​พิ​โร​ธ, แต่​พระ​หัตถ์​ของ​พระองค์​ก็​ยัง​เหยียด​ออก​อยู่.


แล​เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​เป็น​ดุจ​พวก​คน​เรี่ยวแรง, ที่​ย่ำ​เหยียบ​ซึ่ง​โคลน​ที่​ถนน​ทั้ง​หลาย​ใน​การ​รบ, แล​เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​รบพุ่ง​เพราะ​ยะ​โฮ​วา​อยู่​ด้วย​เขา​ทั้ง​หลาย, แล​คน​ขี่ม้า​ทั้ง​หลาย​จะ​ละอาย​ไป


พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​ว่า, นี่​แน่ะ, เรา​จะ​สั่ง​และ​จะ​บันดาล​ให้​เขา​ทั้งปวง​กลับ​มา​ถึง​กรุง​นี้ (อีก), แล​เขา​จะ​รบ​ต่อ​เมือง​นี้​แล​จะ​เอา​ได้, แล​เขา​จะ​เผา​เมือง​นี้​เสีย​ด้วย​ไฟ, แล​เรา​จะ​กระทำ​ให้​บ้านเมือง​แห่ง​ยะฮูดา​นั้น​ร้าง​ปราศ​จาก​ชาวบ้าน​อยู่


นี่​แน่ะ, เรา​จะ​ใช้​ไป​เอา​บรรดา​ครัว​ฝ่าย​เหนือ​แล​นะ​บู​คัด​เนซัร​กษัตริย์​เมือง​บาบู​โลน​ผู้​เป็น​คนใช้​ของ​เรา, พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส, แล​เรา​จะ​พา​เจ้า​ทั้ง​หลาย​มา​ต่อสู้​ประเทศ​นี้, แล​ต่อสู้​ชาวเมือง​ประเทศ​นี้, แล​ต่อสู้​บรรดา​เมือง​ทั้งปวง​อ้น​ล้อมรอบ​นั้น, แล​เรา​จะ​ทำลาย​เมือง​ทั้งปวง​นั้น​ให้​สิ้นเชิง, แล​เรา​จะ​กระทำ​ให้​เมือง​ทั้ง​หลาย​นั้น​เป็น​ความ​ตกตะลึง​แล​เป็น​ที่​ให้​คน​ทั้งปวง​สูด​ปาก, แล​เป็น​ที่​ร้าง​เป็นนิตย์,


และ​แผ่น​ดิน​ยะฮูดา​จะ​เป็น​ที่​หวาดกลัว​ของ​ชาว​อาย​ฆุบ​โต. ทุกคน​ที่​ได้ยิน​เขา​ออก​ชื่อ​ประเทศ​ยะฮูดา​จะ​สะดุ้ง​กลัว, เนื่องด้วย​โครง​การณ์​ซึ่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​จอมพล​โยธา​ได้​ทรง​กะ​ไว้​กระทำ​แก่​ประเทศ​อาย​ฆุบ​โต


โอ​คน​หน้า​ซื่อ​ใจ​คด, ยะ​ซา​ยา​ได้​พยากร​ถึง​พวก​เจ้า​ถูก​แล้ว​ว่า,


แล้ว​ศัตรู​ของ​ข้าฯ​จะ​เห็น​เหตุการณ์​นั้น, และ​จะ​ได้​รับ​ความ​อาย, คือ​ผู้​ที่​ได้​เคย​กล่าว​แก่​ข้าฯ​ว่า, “พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​เจ้า​อยู่​ที่ไหน?” ตาขอ​งข้าฯ​จะ​มองดู​เขา​อย่าง​สะใจ. ด้วยว่า​เขา​จะ​ถูก​เหยียบย่ำ​เช่น​กับ​เลน​กลาง​ถนน


โอ้​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม, จง​ชำระใจ​ของ​เจ้า​ให้​ปราศ​จาก​ความ​ชั่ว, เพื่อ​ประสงค์​เจ้า​จะ​รอด​ได้. ความคิด​อัน​ชั่ว​ของ​เจ้า​จะ​มา​พัก​อยู่​ใน​ใจ​ของ​เจ้า​นาน​เท่าใด.


แล​ถึง​บรรดา​เหตุ​เหล่านั้น, พี่​หญิง​คือ​ตระกูล​ยะฮูดา​อัน​ไว้ใจ​ไม่​ได้​นั้น ก็​หา​ได้​กลับ​มา​หา​เรา​ด้วย​สิ้นสุด​ใจ​ของ​ตัว​ไม่ แต่​ได้​กลับ​เป็น​ความ​ล่อลวง, พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส.


เรา​ได้​เหยียบ​ประชาชน​ลง​ด้วย​ความ​กริ้ว​โกรธ​ของ​เรา, และ​ได้​ย่ำ​เขา​ทั้ง​หลาย​ลง​ด้วย​ความ​เกรี้ยวกราด​ของ​เรา, แล้ว​เรา​ได้​เหยียบ​สง่า​ราศี​ของ​เขา​ราบ​ลง​ยัง​พื้นดิน.”


“เรา​ผู้​เดียว​ได้​เหยียบย่ำ​ใน​ราง​ผล​องุ่น, ไม่​มี​มนุษย์​คน​ใด​อยู่​กับ​เรา​เลย​เรา​ได้​เหยียบ​เขา​ด้วย​ความ​กริ้ว​โกรธ, และ​ได้​ย่ำ​เขา​ด้วย​ความ​เกรี้ยวกราด​ของ​เรา; เลือด​ของ​เขา​จึง​กระเซ็น​เปื้อน​เสื้อผ้า​ของ​เรา, และ​เครื่องนุ่งห่ม​ทั้งหมด​ของ​เรา​ก็​เปื้อน​เลือด.


เรา​ได้​เร้า​ท่าน​ผู้​หนึ่ง​ให้​ออก​มา​จาก​ทิศเหนือ, และ​เขา​ก็​มา​แล้ว, และ​เขา​ได้​เรียกชื่อ​ของ​เรา​มา​จาก​ทาง​ทิศตะวันออก; เขา​จะ​เหยียบย่ำ​บรรดา​พวก​เจ้านาย​เหมือน​อย่าง​ปูน​ประสม, และ​เหมือน​อย่าง​ช่าง​หม้อ​เหยียบย่ำ​ดินเหนียว.


ใน​กรุง​ซี​โอน​คน​ชั่ว​จะ​ตกใจ​กลัว, และ​คน​ที่​ไม่​นับถือ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ก็​จะ​กลัว​ตัวสั่น, ร้อง​ว่า, “ใคร​จะ​มี​ชีวิต​อยู่​ได้​ใน​ท่ามกลาง​พระ​เพลิง​อัน​เผาผลาญ​นั้น? ใคร​จะ​มี​ชีวิต​อยู่​ต่อไป​อีก​ได้​ใน​ท่ามกลาง​พระ​เพลิง​อัน​ไม่​รู้​ดับ?”


พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​ว่า, “โดย​เหตุ​ที่​พล​เมือง​เหล่านี้​เข้า​มา​เฝ้า​เรา​แต่เพียง​ปาก​ของ​เขา, และ​ถวาย​เกียรติยศ​แก่​เรา​แต่เพียง​ริมฝีปาก​ของ​เขา, ส่วน​ใจ​ของ​เขา​อยู่​ห่างไกล​จาก​เรา, และ​ส่วน​การ​ที่​เขา​เคารพ​ยำเกรง​เรา​นั้น​เป็น​แต่​คำสอน​ของ​มนุษย์​ซึ่ง​เขา​ได้​ท่อง​เจ้า​ขึ้นใจ​มา;


ด้วยว่า​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​จอมพล​โยธา​ทรง​ให้​มี​วันหนึ่ง, เป็น​วัน​จลาจล, และ​วัน​บุกบั่น​ประจัญบาน, และ​วัน​โกลาหล​ใน​หุบเขา​แห่ง​แนว​นิมิตต์​ฝัน; มี​การ​ทำลาย​กำแพง​เมือง, และ​มี​เสียงร้อง​ก้อง​ถึง​ภูเขา


เป็น​ด้วย​ความ​พิ​โร​ธ​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​แห่ง​พล​โยธา, ประเทศ​นั้น​จึง​ไหม้​พินาศ​ไป, และ​ประชาชน​ก็​กลาย​เป็น​เชื้อเพลิง, ไม่​มี​ใคร​เมตตา​ปราณี​ต่อ​พวกพ้อง​ของ​ตน.


และ​ล้อ​รถ​ของ​เขา​ก็​ผัน​เร็ว​ดุจ​ลม​หอบ, เสียง​โห่ร้อง​ของ​เขา​จะ​เป็น​เหมือน​เสียง​แม่​สิงห์​คำราม, เขา​จะ​โห่ร้อง​ออก​มา​เหมือน​เสียง​สิงห์โต​หนุ่ม; เออ​เขา​จะ​คำ​รน​ร้อง​และ​ตะครุบ​เหยื่อ, และ​เอา​ไป​ได้​ตาม​สบาย​และ​จะ​ไม่​มี​ใคร​มา​ช่วย​ให้​พ้น​ได้​เลย.


ข้าพ​เจ้า​ทุบตี​เขา​เป็น​จุ​ล​ดุจ​ฝุ่น​แผ่น​ดิน, ข้าพ​เจ้า​ขย้ำ​เขา​ให้​แหลก​เหลว, เหมือน​โคลน​ที่​ถนน.


และ​นี่​แน่ะ, เรา​จะ​บอก​ให้​เจ้า​รู้​ว่า, เรา​จะ​ทำ​ประการ​ใด​กับ​สวน​องุ่น​ของ​เรา: เรา​จะ​รื้อ​รั้ว​ออก​เสีย, และ​จะ​ปล่อย​ให้​เจ้า​ถูก​ทำลาย​เสีย​ไป; เรา​จะ​หัก​พัง​กำแพง​สวน​ออก​เสีย, และ​สวน​นั้น​จะ​ถูก​เหยียบย่ำ​ทำลาย​ลง:


ดังนั้น​พระ​พิ​โร​ธ​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ก็​พลุ่ง​โพลง​ขึ้น​ต่อ​พล​เมือง​ของ​พระองค์, และ​พระองค์​ได้​ทรง​ยื่น​พระ​หัตถ์​ของ​พระองค์​ออก​ต่อสู้​เขา, และ​ประหาร​เขา​เสีย; และ​ภูเขา​ทั้ง​หลาย​ก็​สั่น​สะท้าน, และ​ซากศพ​ของ​เขา​ก็​เปรียบ​เหมือน​หยากเยื่อ​ท่ามกลาง​ถนน, แต่​ถึงกระนั้น​ก็ดี​ความ​พิ​โร​ธ​ของ​พระองค์​หา​ได้​หันเห​ไป​เสีย​ไม่, แต่​พระ​หัตถ์​ของ​พระองค์​ยัง​ทรง​ยืน​ต่อสู้​เขา​อยู่


พระ​ยะ​โฮ​วา​จะ​นำ​เหตุการณ์​ซึ่ง​ยัง​ไม่​เคย​อุบัติ​ขึ้น​นับ​ตั้งแต่​เอ็ฟ​รา​ยิม​ได้​แยก​ออก​ไป​จาก​ยะฮูดา, มา​สู่​ท่าน, สู่​พล​เมือง​ของ​ท่าน, สู่​พี่น้อง​ของ​ท่าน, เหตุการณ์​นั้น​คือ​เวลา​ที่​กษัตริย์​อะซู​ระ​จะ​ยก​กองทัพ​มา.”


และ​มัน​จะ​ไหลบ่า​เข้า​ไป​ใน​ประเทศ​ยะฮูดา, และ​จะ​ไหล​ท่วม​ตลอด​ประเทศ: จะ​ท่วม​ถึง​กะ​ทั่ง​คอ; และ​จะ​ไหล​ล้นหลาม​ปก​แผ่​ไป​เต็ม​ประเทศ​ของ​ท่าน, โอ้​อี​มา​นูเอล.”


แผ่น​ดิน​เป็น​ราคี​เพราะ​พลโลก​ได้​ล่วงละเมิด​พระ​บัญญัติ, และ​ได้​ขัดขืน​ข้อกฎหมาย, และ​หัก​คำสัญญา​ไมตรี​อัน​ตั้งอยู่​เป็น​นิจ.


คน​โฉด​เขลา​ก็​จะ​พูด​ล้วนแต่​ความ​โฉด​เขลา​และ​จิตต์​ใจ​ของ​เขา​ก็​ครุ่นคิด​แต่​การ​อัศจรรย์, เพื่อ​จะ​ประกอบ​การ​อธรรม, และ​จะ​พูด​เท็จ​อัน​เกี่ยวกับ​เรื่อง​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา, ปล่อย​ให้​คน​หิว​กระหาย​อดอยาก, และ​กีดกัน​มิ​ให้​น้ำ​แก่​ผู้​ที่​กระหาย​ได้​ดื่ม.


วิบัติ​แก่​เจ้า​คน​ช่าง​ทำลาย, ถึงแม้ว่า​ยัง​ไม่​ได้​ถูก​ทำลาย, วิบัติ​แก่​เจ้า​พวก​ปล้น, ถึงแม้ว่า​ยัง​ไม่​มี​ใคร​ได้​มา​ปล้น​เจ้า! เมื่อ​เจ้า​ได้​ทำลาย​อะไร​ต่อ​อะไร​จน​เสร็จสิ้น​แล้ว, เมื่อนั้น​ตัว​เจ้า​ก็​จะ​ต้อง​ถูก​ทำลาย​ลง, และ​เมื่อ​เจ้า​ปล้น​จน​เบื่อ​แล้ว, เมื่อนั้น​เจ้า​ก็​จะ​ถูก​ปล้น โอ้​พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า, ขอ​ทรง​พระ​เมตตากรุณา​แก่​พวก​ข้าพ​เจ้า! พวก​ข้าพ​เจ้า​ได้​รอคอย​ท่า​พระองค์​อยู่. ขอ​ทรง​เป็น​แขน​อัน​ประกอบ​ด้วย​เรี่ยวแรง​ให้​พวก​ข้าพ​เจ้า​ทุกๆ เวลา​เช้า, และ​ขอ​เป็น​ความ​รอด​ของ​พวก​ข้าพ​เจ้า​ใน​ยาม​ทุกข์ร้อน! ประชาชน​ก็​วิ่งหนี​พอ​ได้ยิน​เสียง​กา​หล, พอ​ทรง​ขยับ​พระองค์, ประชาชาติ​ก็​วิ่ง​กระจัดกระจาย; แล้ว​พล​เมือง​ของ​พระองค์​จะ​เก็บ​ทรัพย์​ชะ​เลย​ไว้​เสีย​ทั้งหมด, เหมือน​อย่าง​กับ​ฝูง​จักจั่น​ที่​กิน​เสีย​ทุกอย่าง, และ​เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​กะ​โดด​เข้า​ตะครุบ​เหมือน​อย่าง​กับ​ฝูง​ตั๊ก​แตน​ที่​กะ​โดด​เข้า​ตะครุบ. พระ​ยะ​โฮ​วา​จะ​เป็น​ที่​ถูก​เท​อด​เท​อน​ขึ้น, เพราะ​พระองค์​ทรง​ประทับ​อยู่​เบื้อง​สูง; พระองค์​ได้​บรรจุ​กรุง​ซี​โอน​เต็ม​ด้วย​ความ​ยุตติ​ธรรม​และ​ความ​ชอบธรรม. คุณสมบัติ​ของ​เขา​จึง​จะ​ได้​เป็น​ของ​แน่นอน, คือ​บรรจุ​ความ​รอด​อย่าง​สมบูรณ์, สติปัญญา, และ​ความ​รู้, และ​บรรจุ​การ​เกรงกลัว​พระ​ยะ​โฮ​วา​ซึ่ง​เป็น​สมบัติ​ของ​เขา นี่​แน่ะ, คน​กล้าหาญ​ของ​เขา​ร้องไห้​อยู่​กลางแจ้ง, เหล่า​ราชทูต​แห่ง​สันติ​สุข​ร้องไห้​โอดครวญ​อยู่; ถนนหลวง​เริด​ร้าง​ไป, หนทาง​หลวง​คน​สัญจร​ก็​หยุด​เดิน, เพราะว่า​สัญญา​ทาง​ไมตรี​ก็​เลิกล้ม​เสียแล้ว, และ​เหล่า​พะ​ยาน​ก็​เป็น​ที่​ถูก​เยาะเย้ย; เขา​ทั้ง​หลาย​ไม่​นับถือ​ใครๆ เลย. พอ​บ้านเมือง​คร่ำ​ครวญ​และ​โศกเศร้า; พอ​ภูเขา​ละ​บา​โน​น​เหี่ยวแห้ง​อับเฉา; ทุ่ง​ราบ​ซา​โร​น​ล่มจม​เป็น​ป่า​ร้าง, และ​บา​ซา​ร​และ​คา​ระ​เม็ล​เตียนโล่ง​ไม่​มี​ใบไม้. แล้ว​พระ​ยะ​โฮ​วา​ก็​ตรัส​ว่า, “เรา​จะ​ลุก​ขึ้น​ละ, เดี๋ยวนี้​เรา​จะ​สำแดง​ตัว​ของ​เรา​ให้​ปรากฏ! นี่​แน่ะ​ศัตรู​แห่ง​พล​เมือง​ของ​เรา, โครง​การณ์​ของ​เจ้า​ก็​จะ​ไม่​สมประสงค์​ดอก, โท​โส​ของ​เจ้า​จะ​เผาผลาญ​ตัว​เจ้า​เอง. ประชาชาติ​จะ​ถูก​เผา​ลง​เป็น​ถ่าน​เถ้า, เหมือน​อย่าง​กับ​พุ่ม​หนาม​ถูก​ตัด​เอา​ไป​เผา​ไฟ. จนถึง​ประเทศ​ที่อยู่​ไกล​โพ้น​ก็​จะ​ได้ยิน​ถึง​เรื่องราว​ที่​เรา​ได้​กระทำ​นั้น, และ​ประเทศ​ที่อยู่​ใกล้​จะ​รู้จัก​ฤทธิ์เดช​ของ​เรา.” ใน​กรุง​ซี​โอน​คน​ชั่ว​จะ​ตกใจ​กลัว, และ​คน​ที่​ไม่​นับถือ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ก็​จะ​กลัว​ตัวสั่น, ร้อง​ว่า, “ใคร​จะ​มี​ชีวิต​อยู่​ได้​ใน​ท่ามกลาง​พระ​เพลิง​อัน​เผาผลาญ​นั้น? ใคร​จะ​มี​ชีวิต​อยู่​ต่อไป​อีก​ได้​ใน​ท่ามกลาง​พระ​เพลิง​อัน​ไม่​รู้​ดับ?” คน​ที่​ดำเนิน​ใน​ทาง​ชอบธรรม, และ​พูด​อย่าง​จริงใจ, รังเกียจ​ผลประโยชน์​ที่​ได้​จาก​การ​ข่มเหง, หด​มือ​ไม่​รับ​สินบน, ไม่​เอียงหู​ฟัง​เรื่อง​ฆาตกรรม, ไม่​ชำเลืองตา​ดู​ความ​ชั่ว. ผู้​นี้แหละ​จะ​ดำรง​อยู่​ใน​ที่​สูง, ที่​กำบัง​ของ​เขา​จะ​เข้มแข็ง​ดัง​ศิลา; เขา​จะ​ได้​รับ​อาหาร​อย่าง​บริบูรณ์, และ​รับ​น้ำ​ไม่​ขาด ตา​ของ​เจ้า​จะ​ได้​เห็น​พระบรม​กษัตริย์​ทรง​สง่า​ราศี, เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​ได้​แลเห็น​แผ่น​ดิน​ของ​พระองค์​แผ่​ออก​ไป​กว้างขวาง. จนถึง​การ​คำนึง​ถึง​ความ​ตกใจ​กลัว​จะ​อันตรธาน​ศูนย์​สิ้น​ไป, แล้ว​เจ้า​ก็​จะ​พา​กัน​ถาม​ว่า, “เจ้าพนักงาน​ของ​พวก​คน​ใจ​ทมิฬ​ที่​เก็บ​ภาษี​เรา, ที่​เก็บ​อากร​เรา, และ​ที่​เก็บ​ส่วย​เรา​ไป​เสีย​ไหน​เล่า?” คน​เบียด​เบียน​เหล่านี้​ที่​พูด​เสียง​ชอบกล​ซึ่ง​เจ้า​ฟัง​ไม่​รู้, และ​ที่​พูด​ภาษา​ทมิฬ​ซึ่ง​เจ้า​ฟัง​ไม่​เข้าใจ​นั้น​เจ้า​จะ​ไม่​เห็น​อีก​ต่อไป. จง​มา​ดู​กรุง​ซี​โอน, กรุง​อัน​มี​พิธีการ​เลี้ยง​ของ​เรา, ตา​ของ​เจ้า​จะ​เห็น​กรุง​ยะ​รู​ซา​เลม​เป็น​ที่อยู่​อย่าง​สงบ​ใจ, กะ​โจม​ที่​ไม่​ถูก​โยกย้าย, หลัก​ของ​มัน​ก็​จะ​ไม่​ต้อง​ถูก​ถอน​ขึ้น, ทั้ง​เชือก​กะ​โจม​เส้น​ใดๆ ก็​จะ​ไม่​ขาด​เลย. เพราะ​ใน​ที่​นั้น​เรา​จะ​มี​พระ​คงคา​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า​แทน​แม่น้ำ​และ​ลำธาร​กว้างขวาง; จะ​ไม่​มี​เรือ​กำปั่น​กรรเชียง, และ​ไม่​มี​เรือ​ทรง​จะ​แล่น​ไป​มา​บน​แม่น้ำ​นั้น​ได้. สาย​โยง​ใบ​จะ​ห้อย​หย่อน, มักจะ​ดิ่ง​ใบ​ไว้​ให้​อยู่​กับ​เสา​ไม่​ได้, หรือ​กาง​ใบ​ก็​ไม่​ได้, เพราะว่า​พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า​ทรง​เป็น​ตุลาการ​ของ​เรา, พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า​ทรง​เป็น​ผู้​บงการ​ของ​เรา; พระ​ยะ​โฮ​วา​ทรง​เป็น​พระมหากษัตริย์​ของ​เรา, พระองค์​จะ​ทรง​ช่วย​เรา​ไว้​ให้​รอด, แล้ว​คน​ตาบอด​จะ​ได้​รับ​สมบัติ​แบ่ง​อย่าง​บริบูรณ์, และ​คน​ง่อย​จะ​ได้​รับ​ทรัพย์​แบ่ง​อย่าง​อุดม. จะ​ไม่​มี​ใคร​ที่​อาศัย​อยู่​ที่นั่น​พูด​ว่า, “ข้าพ​เจ้า​ป่วย​อยู่.” เพราะ​เหตุ​ว่า​พล​เมือง​ทั้งหมด​จะ​ได้​รับ​การ​อภัยโทษ​แล้ว


พอ​ผู้​ที่​ทำลาย​และ​ล้าง​ผลาญ​เจ้า​ออก​พ้น​เจ้า​ไป, ช่าง​ก่อ​ของ​เจ้า​ก็​พร้อมกัน​ลงมือ​ก่อสร้าง​ขึ้น​ใหม่.


แต่​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​ดังนี้: “ถึงแม้ว่า​คน​ชะ​เลย​ของ​ผู้เผด็จการ​เหี้ยมหาญ​ก็​จะ​ถูก​แย่ง​เอา​ไป, และ​ทรัพย์​ชะ​เลย​ก็​จะ​ถูก​ชิง​ไป​จาก​มือ​ของ​นักรบ​เสีย, เพราะ​เรา​จะ​ประจัญบาน​กับ​ผู้​ที่​ต่อสู้​เจ้า, และ​เรา​จะ​ช่วย​ลูกหลาน​ของ​เจ้า​ให้​พ้น​ภัย.


พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า​ตรัส​ว่า, เรา​ได้​ประทาน​แผ่น​ดิน​อาย​ฆุบ​โต​แก่​ท่าน, เพราะ​การ​ของ​ท่าน​ที่​ท่าน​ได้​กระทำ​ต่อสู้​แก่​เมือง​นั้น, เหตุ​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ได้​กระทำ​นั้น​ก็​เพื่อ​เรา.


ซึ่ง​เป็นสุข​อยู่​ปกติ​ทั้งสิ้น. เพื่อ​จะ​แย่งชิง​และ​ปล้น​เอา​ทรัพย์​สมบัติ, เพื่อ​จะ​ให้​มือ​ของ​ท่าน​กลับ​มา​ยัง​ตำบล​ทั้ง​หลาย​ที่​ร้าง​เปล่า​อัน​คน​อาศัย​อยู่, และ​มา​ยัง​ประเทศ​ที่อยู่ ณ สะดือ​แผ่น​ดิน, อัน​มี​ฝูง​สัตว์​และ​ทรัพย์​สมบัติ, ซึ่ง​รวบรวม​มา​แต่​นานา​ประเทศ.


เมือง​ซะบา​และ​เมือง​ดะ​ดาน, และ​พ่อค้า​และ​สิงห์โต​หนุ่ม​ทั้ง​หลาย​ใน​เมือง​ระ​ซิศ​จะ​ว่า​แก่​ท่าน​ว่า, ท่าน​มา​เพื่อ​จะ​แย่งชิง​เอา​ของ​หรือ. ท่าน​รวบรวม​พวก​ของ​ท่าน​มา​เพื่อ​จะ​ปล้น​เอา​สิ่งของ​หรือ, เพื่อ​จะ​ขน​เอา​เงิน​และ​ทอง​ไป​หรือ, จะ​ทำ​การ​ปล้น​ใหญ่​เอา​ทรัพย์​สมบัติ​และ​ฝูง​สัตว์​ทั้ง​หลาย​หรือ.


โอ้​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​ข้าพ​เจ้า, ผู้บริสุทธิ์​ของ​ข้าพ​เจ้า, พระองค์​มิ​ทรง​ดำรง​อยู่​ตั้งแต่​ต้น​อดีตกาล​มา​หรือ, ข้าพ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​หา​ได้​ตาย​ไม่, โอ้​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระองค์​ได้​กำหนด​ตั้ง​เขา​ทั้ง​หลาย​ไว้​เพื่อ​การ​พิพากษา, โอ้​พระเจ้า​ทรง​ฤทธิ์​ที่สุด, พระองค์​ได้​ยก​เขา​ทั้ง​หลาย​ตั้ง​ขึ้น​เพื่อ​จะ​ปรับโทษ.


ข้า​ได้​ขึ้น​มา​ทำลาย​ที่นี้​เสีย​นอกจาก​พระ​ยะ​โฮ​วา​หรือ? พระ​ยะ​โฮ​วา​ตรัส​สั่ง​ข้า​ว่า,จง​ยก​ไป​ตี​ประเทศ​นี้​และ​ทำลาย​เสีย.


กว่า​เด็ก​นั้น​จะ​รู้จัก​เรียก​พ่อ​เรียก​แม่​ได้, ทรัพย์​สมบัติ​ของ​เมือง​ดาเมเซ็ค​และ​ทรัพย์​ที่​จะ​ปล้น​เอา​มา​จาก​ซะ​มา​เรีย​ก็​จะ​ถูก​ริบ​เอา​ไป​ให้แก่​กษัตริย์​อะซู​ระ.”


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite