Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




อิสยาห์ 10:1 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

1 วิบัติ​แก่​ผู้​เหล่านั้น​ที่​ออก​กฎ​หมา​ยอ​ยุตติ​ธรรม, และ​ผู้​ที่​ตรา​กฎหมาย​อัน​เป็น​ที่​กดขี่​ข่มเหง​เขา;

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

1 วิบัติแก่คนเหล่านั้นที่ออกกฎหมายอธรรม และแก่พวกที่เขียนกฎมาบีบบังคับ

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

1 วิบัติ​แก่​คนเหล่านั้​นที​่ออกกฎหมายอธรรม และแก่​ผู้​เข​ียนที่​เข​ียนแต่การบีบคั้นเรื่อยไป

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

1 วิบัติแก่บรรดาผู้ออกบทบัญญัติอันไม่เป็นธรรม วิบัติแก่ผู้ที่ออกกฎหมายกดขี่ข่มเหง

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

1 เฮ้ย ไอ้พวกที่​ออก​กฎหมาย​ที่​ไม่เป็นธรรม ไอ้พวกที่​เขียน​กฎต่างๆ​ที่​กดขี่​คนอื่น

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

1 วิบัติ​จง​เกิด​แก่​บรรดา​ผู้​ออก​กฎหมาย​ที่​ไร้​ความ​เป็นธรรม และ​แก่​บรรดา​ผู้​เขียน​กฎ​เพื่อ​บีบบังคับ

Gade chapit la Kopi




อิสยาห์ 10:1
39 Referans Kwoze  

วิบัติ​แก่​เจ้า, พวก​บาเรียน​ด้วย​ว่า​เจ้า​ได้​เอา​ลูก​กุญแจ​แห่ง​ความรู้​ไป​เสีย คือ​พวก​เจ้า​เอง​ก็​ไม่​เข้า​ไป, และ​คน​ที่​กำลัง​เข้า​ไป​นั้น​เจ้า​ก็​ได้​ขัดขวาง​ไว้.”


“วิบัติ​แก่​เจ้า​พวก​อาลักษณ์​และ​พวกฟา​ริ​ซาย, คน​หน้า​ซื่อ​ใจ​คด ด้วย​พวก​เจ้า​ถวาย​สะระแหน่​ยี่หร่า​และ​ขมิ้น​สิบ​ลด​หนึ่ง ส่วน​ข้อ​สำคัญ​แห่ง​พระ​บัญญัติ​คือ​ความชอบ​ธรรม ความ​เมตตา ความ​เชื่อ​นั้น​ได้​ละ​เว้น​เสีย การ​ถวาย​สิบ​ลด​พวก​เจ้า​ควร​ได้​กระทำ​อยู่​แล้ว, แต่​ข้อ​อื่นๆ นั้น​ก็​ไม่​ควร​ละ​เว้น​ด้วย,


เมื่อ​พวก​ปุโรหิต​ใหญ่​และ​เจ้าหน้าที่​ได้​เห็น​พระ​องค์, เขา​ทั้ง​หลาย​จึง​ร้อง​ว่า. “ตรึง​เขา​ที่​กางเขน​เสีย. ตรึง​เขา​ที่​กางเขน​เสีย” ปี​ลาต​จึง​กล่าว​แก่​เขา​ว่า, “ท่าน​ทั้ง​หลาย​จง​เอา​เขา​ไป​ตรึง​ที่​กางเขน​เถิด. เพราะว่า​เรา​ไม่ได้​เห็น​ความผิด​ใน​เขา​เลย.”


บิดา​มารดา​ของ​เขา​พูด​อย่าง​นั้น​เพราะ​เขา​กลัว​พวก​ยู​ดาย ด้วย​ว่า​พวก​ยู​ดาย​ได้​ปลง​ใจ​พร้อม​กัน​แล้ว​ว่า ถ้า​ผู้ใด​จะ​ออก​ปาก​รับ​ว่า​ท่าน​ผู้​นั้น​เป็น​พระ​คริสต์, จะ​ต้อง​ไล่​ผู้​นั้น​เสีย​จาก​ธรรม​ศาลา


คน​ทั้ง​หลาย​เหล่านี้​จะ​กล่าว​คำอุปมา​ต่อ​เขา​แล​คำ​เย้ยหยัน​ดูหมิ่น​ต่อ​เขา​ว่า, วิบัติ​แก่​คน​ที่​สร้างสม​สิ่งของ​ไว้​ซึ่ง​มิได้​เป็น​ของ​ตัว, จะ​นาน​ไป​สัก​เพียงใด​เล่า, แล​วิบัติ​แก่​คน​ที่​บรรทุก​ของ​จำนำ​ไว้​ใน​ตัว​เป็น​อัน​มาก.


วิบัติ​แก่​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ที่​ปลูก​บ้าน​ติดต่อ​กัน​ไป​และ​จอง​นา​ติดๆ กัน​ไป​เป็นพืด, จน​ไม่​มี​ที่​ว่าง, เพื่อ​เจ้า​จะ​ได้​อยู่​ใน​ย่าน​กลาง​พื้นดิน​ฉะ​เพาะ​ลำพัง,


วิบัติ​มี​แก่​เขา ด้วย​ว่า​เขา​ได้​ประพฤติ​ตาม​อย่าง​คา​ยิน. และ​ได้​พล่าน​ไป​ตาม​การ​ผิด​ของ​บี​ละ​อาม​เพราะ​เห็น​แก่​สินจ้าง, และ​เขา​จึง​ได้​พินาศ​ไป​อย่าง​การ​กบฎ​ของ​โค​รา.


บุตร​มนุษย์​จะ​เสด็จ​ไป​เหมือน​กับ​ที่​ได้​กล่าว​ไว้​ใน​คัมภีร์​ว่า​ด้วย​พระ​องค์​นั้น, แต่​วิบัติ​แก่​ผู้​ที่​จะ​มอบ​บุตร​มนุษย์​ไว้ ถ้า​คน​นั้น​มิได้​บังเกิด​มา​ก็​จะ​ดีกว่า.”


“วิบัติ​แก่​เจ้า​พวก​อาลักษณ์​และ​พวกฟา​ริ​ซาย, คน​หน้า​ซื่อ​ใจ​คด​ด้วย​พวก​เจ้า​ก่อสร้าง​อุโมงค์​ของ​ศาสดา​พยากรณ์​และ​ตกแต่ง​อุโมงค์​ของ​ผู้​ชอบ​ธรรม​ให้​งดงาม,


“วิบัติ​แก่​เจ้า​พวก​อาลักษณ์​และ​พวกฟา​ริ​ซาย, คน​หน้า​ซื่อ​ใจ​คด เพราะว่า​เจ้า​เป็น​เหมือน​อุโมงค์​ฝัง​ศพ, ซึ่ง​ฉาบ​ด้วย​ปูน​ขาว​ข้าง​นอก​ดู​งดงาม, แต่​ข้าง​ใน​เต็ม​ไป​ด้วย​กะ​ดูก​คน​ตาย​และ​สาร​พัตร​โสโครก.


วิบัติ​แก่​คน​ที่​สร้าง​เมือง​ด้วย​ประหาร​ให้​โลหิต​ไหล, แล​ตั้ง​พระนคร​ด้วย​ประกอบ​ความ​ชั่ว.


วิบัติ​แก่​คน​ที่​โลก​แสวงหา​ลาภ​อัน​อธรรม​สำหรับ​เรือน​ของ​ตน, หวัง​จะ​ทำ​รัง​ของ​เขา​ใน​ที่​สูง​เพื่อ​จะ​ให้​พ้น​จาก​อำนาจ​การ​ชั่วร้าย.


ด้วยว่า​เจ้า​ถือ​ตาม​กฎ​ของ​กษัตริย์​อัม​รี​และ​รักษา​ขนบธรรมเนียม​แห่ง​ตระกูล​อา​ฮาบ, และ​ประพฤติ​ตาม​วิธีการ​ของ​เขา. ดังนั้น​เรา​จึง​ได้​ทำ​ให้​เจ้า​เป็น​ที่​เริด​ร้าง, พล​เมือง​ก็​จะ​ถูก​ส่ง​เสียง​เย้ยหยัน, และ​เจ้า​จะ​ได้​รับ​การ​หมิ่นประมาท​จาก​ประชาชน


“วิบัติ​แก่​เจ้า, เมือง​โค​รา​ซิน วิบัติ​แก่​เจ้า, เมือง​เบธ​ซา​ยะ​ดา ด้วย​ว่า​ถ้า​การ​อิทธิฤทธิ์​ซึ่ง​ได้​กระทำ​ใน​ท่ามกลาง​เจ้า​ได้​กระทำ​ใน​เมือง​ตุ​โร​และ​เมือง​ซี​โดน, เขา​คง​ได้​นุ่ง​ห่ม​ผ้า​หยาบ​นั่ง​ขี้เท่า​กลับ​ใจ​เสีย​ใหม่​นาน​มา​แล้ว.


วิบัติ​แก่​คน​ที่​กล่าว​แก่​ท่อนไม้​ว่า, จง​ปลูก​ให้​ลุก​ขึ้น, แล​แก่​หิน​ใบ้​นั้น​ว่า, จง​ลุก​ขึ้น​เถิด, มัน​จะ​สั่งสอน​หรือ, นี่​แน่ะ, มัน​ปิด​ด้วย​ทอง​แล​เงิน, แต่​หา​มี​ลมหายใจ​เข้าออก​ภายใน​ไม่.


วิบัติ​แก่​คน​ที่​ให้​เครื่องดื่ม​แก่​เพื่อน, แล​ผู้​ที่​ริน​ความ​โกรธ​ออก​แล​ให้​เขา​ดื่ม​เมา​ด้วย, เพื่อ​จะ​ดู​เปลือย​กาย​ของ​เขา.


วิ​บาก​จง​มี​แก่​เขา, ที่​ได้​สร้าง​เรือน​ของ​ตัว​โดย​ความ​อสัตย์​อธรรม, และ​ได้​ทำ​ห้อง​ทั้ง​หลาย​ของ​ตัว​โดย​ความผิด, คือ​ผู้​ที่​ได้​ใช้​เพื่อนบ้าน​ของ​ตัว​ปราศ​จาก​ค่าจ้าง, แล​ไม่​ได้​ให้​อะไร​แก่​เขา​เพราะ​การ​ที่​เขา​ได้​ทำ​นั้น,


วิบัติ​แก่​ผู้​ซึ่ง​ใช้​ความ​เท็จเทียม​เป็น​เชือก​ลาก​อาชญา​ตาม​หลัง​เข้า​ไป, และ​ใช้​ความผิด​บาป​เป็น​เชือก​ล่าม​เกวียน​ลาก​โทษทัณฑ์​ตาม​หลัง​เขา​ไป!


วิบัติ​แก่​คน​ชั่วร้าย​จะ​เป็น​อัปมงคล​แก่​เขา; เพราะ​มือ​ของ​เขา​ได้​กระทำ​ไว้​อย่างไร​เขา​ก็​จะ​ได้​รับ​อย่าง​นั้น.


เปล่า, แท้จริง, เจ้า​กระทำ​การ​อสัตย์​อธรรม​ต่างๆ ใน​ใจ; แล้ว​ชั่ง​การ​ร้าย​ซึ่ง​มือ​เจ้า​กระทำ​ให้​ปรากฏ​ที่​แผ่น​ดิน​โลก.


วิบัติ​แก่​คน​ที่​ลุก​ขึ้น​แต่เช้า​มืด, เพื่อ​จะ​ไป​ดื่ม​เหล้า​อีก​ต่อไป, แล้ว​ก็​นั่ง​เฉื่อย​แฉะ​อยู่​จน​ดึกดื่น, จน​เขา​เมา​หยำเป​ไป!


มี​คน​เลวๆ สอง​คน​เข้า​มา​นั่ง​ต่อหน้า​เขา: และ​สอง​คน​นั้น​ก็​อ้าง​พะ​ยาน​ปรักปรำ​นา​โบ​ธ​ใน​ที่ประชุม​ว่า, นา​โบ​ธ​ได้​พูด​หยาบช้า​ต่อ​พระเจ้า​และ​ต่อ​กษัตริย์​. เขา​ทั้ง​หลาย​จึง​คุม​นา​โบ​ธ​ไป​นอก​เมือง, และ​เอา​หิน​ขว้าง​จน​ตาย.


พระ​ยะ​โฮ​วา​จะ​ทรง​กล่าวโทษ​พวก​ผู้ใหญ่​และ​เจ้านาย​แห่ง​พล​เมือง​ของ​พระองค์​ดังต่อไปนี้: “เจ้า​เอง​เป็น​ผู้​กลืน​กิน​สวน​องุ่น​ของ​เขา, และ​ริบ​เอา​เข้า​ของๆ คนจน​มา​สะสม​ไว้​ใน​บ้าน​ของ​เจ้า:


และ​แก่​พวก​ที่​รับ​สินบน​ปล่อย​คน​ชั่ว, และ​รับ​สิทธิ​ไป​เสีย​จาก​คน​ชอบธรรม.


คือ​คน​เหล่านั้น​ที่​ใส่ความ​ทำ​ให้​คน​อื่น​ได้​รับโทษ​เพราะ​ถ้อยคำ​ของ​เขา, และ​คน​เหล่านั้น​ที่​วาง​บ่วง​ดัก​ผู้รักษา​ความ​ยุตติ​ธรรม​ที่​ประตูเมือง, และ​คน​เหล่านั้น​ที่​ตัด​สิทธิ​ของ​ผู้​ที่​หา​ความผิด​มิได้​ด้วย​ไร้​เหตุผล


ไม่​มี​ใคร​สัก​คน​เดียว​ที่​ร้องขอ​ด้วย​ความ​สัตย์​ซื่อ, และ​ไม่​มี​ผู้ใด​วอน​ขอ​ด้วย​ความ​สุจริต; แต่​ต่าง​คน​ต่าง​ไว้วางใจ​ใน​สิ่ง​ที่​ไม่​เป็น​เรื่อง, และ​พูด​มุสา, ฟัก​แต่​ความ​ชั่ว​และ​แตก​เป็น​ตัวการ​ร้าย​ออก​มา.


คือ​การ​คิด​กบฏ, การ​ไม่​สัตย์​ซื่อ​ต่อ​พระ​ยะ​โฮ​วา, การ​หัน​หลัง​ให้​พระเจ้า​ของ​เรา, การ​พูดจา​รุนแรง, การ​พูด​ท้าทาย, ฟัก​แต่​ความ​ชั่ว, และ​แตก​เป็น​ตัว​มุสา​ออก​มา.


อย่า​ลำเอียง​เข้าข้าง​คน​จน​ใน​คดี​ใดๆ ดุจ​กัน.”


“อย่า​เปลี่ยน​ข้อ​พิพากษา​ให้​ผิด​ไป​จาก​ความ​ยุตติ​ธรรม​เนื่องด้วย​เป็น​คดี​ของ​คนจน.


เขา​หา​ผงคลี​ดิน​ที่อยู่​เหนือ​ศีรษะ​คนจนๆ เหนื่อยหอบ​แล​ผู้​ที่​มี​ความ​ทุกข์, เขา​ทำ​ให้​หลง​เสีย​จาก​ทาง, ทั้ง​ลูก​แล​บิดา​ของ​เขา​ไป​ยัง​ที่​หญิงสาว​ผู้​เดียว, เพื่อ​จะ​ยัง​พระ​นาม​อัน​บริสุทธิ์​ของ​เรา​ให้​เป็น​ที่​ดูหมิ่น.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite