โฮเชยา 2:7 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19407 เขาจะติดตามชู้แต่จะตามไม่ทัน, และจะแสวงหาแต่จะไม่พบ; แล้วเขาก็จะกล่าวว่า, ‘ฉันจะกลับไปหาสามีเดิม, เพราะในกาลครั้งก่อนนั้นฉันยังมีฐานดีกว่าในกาลครั้งนี้อีก;’ Gade chapit laPlis vèsyonฉบับมาตรฐาน7 นางจะไปตามบรรดาคนรักของนาง แต่ก็จะตามไม่ทัน นางจะเที่ยวเสาะหาเขาทั้งหลาย แต่นางก็จะไม่พบเขา แล้วนางจะว่า ‘ฉันจะไป หาสามีคนแรกของฉัน เพราะแต่ก่อนนั้นฐานะฉันยังดีกว่าเดี๋ยวนี้’ Gade chapit laพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV7 นางจะไปตามบรรดาคนรักของนาง แต่ก็จะตามไม่ทัน นางจะเที่ยวเสาะหาเขาทั้งหลาย แต่นางก็จะไม่พบเขา แล้วนางจะว่า ‘ฉันจะไปหาผัวคนแรกของฉัน เพราะแต่ก่อนนั้นฐานะฉันยังดีกว่าเดี๋ยวนี้’ Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย7 นางจะวิ่งไล่ตามชู้รัก แต่ไม่ทัน นางจะเสาะหาพวกเขา แต่ไม่พบ แล้วนางจะบอกว่า ‘ฉันจะกลับไปหาสามีคนแรกของฉัน เพราะเมื่อก่อนฉันมีชีวิตที่ดีกว่านี้มากนัก’ Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย7 ถึงแม้นางจะไล่ตามพวกคนรักของนาง นางก็จะไม่มีวันตามพวกเขาทัน ถึงแม้นางจะตามหาพวกเขา นางก็จะไม่มีวันหาพวกเขาเจอ แล้วนางจะพูดว่า “ฉันจะกลับไปหาชายคนแรกของฉัน เพราะชีวิตฉันในตอนนั้นสบายกว่าตอนนี้เสียอีก” Gade chapit laพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)7 นางจะวิ่งตามบรรดาคนรักของนางไป แต่จะจับพวกเขาไม่อยู่ และนางจะตามหาพวกเขา แต่จะหาไม่พบ ครั้นแล้ว นางจะพูดว่า ‘ฉันจะกลับไปหาสามีคนแรกของฉัน เพราะตอนนั้นฉันสบายยิ่งกว่าเวลานี้’ Gade chapit la |
จะมีตำราในลัทธิที่พวกต่างประเทศได้ถือนั้นที่จะให้มีฝนได้หรือ, หรือฟ้าทั้งหลายนั้นจะให้มีฝนเป็นห่าๆ (เอง) ได้หรือ. โอ้พระยะโฮวาพระเจ้าของพวกข้าพเจ้า, พระองค์เป็นพระองค์นั้นมิใช่หรือ, เหตุดังนี้พวกข้าพเจ้าจะคอยท่าพระองค์, เพราะพระองค์ได้ทรงกระทำการเหล่านี้
ท่านถูกขับไล่ไปเสียจากวงการของมนุษย์, และจิตต์ใจของท่านถูกสาปให้คล้ายใจสัตว์เดียรัจฉาน, แล้วได้อาศัยอยู่กับลาป่า, เขาได้เอาหญ้าให้ท่านเสวยดุจเลี้ยงโค, และพระกายต้องตากน้ำค้างฟ้าเปียกชุ่ม, จนท่านได้เรียนรู้แล้วว่า, พระเจ้าผู้สูงสุดนั้นได้ทรงบงการอาณาจักรของมนุษย์, และพระองค์พอพระทัยจะตั้งผู้ใดก็ทรงตั้งผู้นั้นไว้ให้ครอบครอง.
ฝ่าพระบาทจะถูกไล่ไปเสียจากวงการมนุษย์, และให้ฝ่าพระบาทอาศัยอยู่กับสัตว์ในทุ่งนา, และถูกบังคับให้เสวยหญ้าเหมือนโค, และปล่อยให้เปียกน้ำค้างฟ้าจนครบกำหนดเจ็ดปี, กว่าฝ่าพระบาทจะได้เรียนรู้ว่าพระผู้สูงสุดได้ทรงบงการอาณาจักรของมนุษย์, และทรงพอพระทัยจะประทานแก่ผู้ใดก็ประทานให้แก่ผู้นั้น.
คำพิพากษานี้เป็นคำตัดสินของผู้พิทักษ์, และได้ตัดสินไปตามคำแนะนำของเหล่าองค์บริสุทธิ์, ก็เพื่อจะให้คนเป็นรู้ว่า, พระผู้สูงสุดทรงบงการอาณาจักรของมนุษย์, พอพระทัยจะประทานแก่ผู้ใดก็ทรงประทานแก่ผู้นั้น, และทรงยกคนต่ำต้อยที่สุดขึ้นตั้งไว้ให้ครองแผ่นดินนั้น.’
พระยะโฮวาเจ้าตรัสว่า, และเมื่อเราเสด็จผ่านไปข้างเจ้าแลดูเห็นเจ้า, นี่แน่ะอายุของเจ้าเป็นเวลาสมควรจะรัก, และเราจะเอาผ้าของเราคลุมเหนือเจ้า, และปกปิดความเปลือยเปล่าของเจ้า, แห้จริงเราได้สาบานแก่เจ้า, และเข้าเป็นมิตรไมตรีแก่เจ้า, พระยะโฮวาเจ้าตรัสว่า, และเจ้าได้เป็นของๆ เรา.
แท้จริงเราได้ยินเอ็ฟรายิมร้องทุกข์แก่ตัวเองว่า, พระองค์ได้ตีโบยข้าพเจ้า, แลข้าพเจ้าได้ต้องตีโบย, ดุจวัวตัวผู้ที่ยังไม่คุ้นเคย (แก่แอก). ขอพระองค์ได้โปรดหันใจข้าพเจ้า, แล้วข้าพเจ้าจะได้กลับหัน (แก่พระองค์), เพราะพระองค์ได้เป็นพระยะโฮวา, พระเจ้าของข้าพเจ้า.
เขาทั้งหลายมักถามว่า, ถ้ามนุษย์ผู้ใดอย่าเมียของตัว, และหญิงนั้นไปจากผัวได้เป็นเมียชายคนอื่นแล้ว, ผัวเก่านั้นจะกลับอยู่ด้วยหญิงคนนั้นอีกได้หรือ, ก็ประเทศนั้นจะมิเป็นชั่วลามกนักหรือ. แต่ตัวเจ้าได้เล่นชู้ด้วยพวกเจ้าชู้นั้นมากหลายตัวคน, ถึงกระนั้นเจ้าจงกลับมาหาเราอีกเถิด, พระยะโฮวาได้ตรัส.
ด้วยท่านได้กระทำการสักการบูชาถวายแก่พระแห่งชาวเมืองดาเมเซ็ค, ซึ่งได้ตีท่านนั้น: ตรัสว่า, พระแห่งกษัตริย์ซุเรียได้ช่วยพวกเขา, เหตุฉะนั้นเราจะทำการสักการบูชาถวายแก่พระเหล่านั้นบ้าง, เพื่อจะได้ช่วยเรา. แต่ทว่าพระเหล่านั้นล้วนแต่เป็นเหตุพาท่านให้พินาศทั้งบรรดาพวกยิศราเอลด้วย.
แต่พวกเราคงจะประพฤติการใดๆ ที่ได้ออกจากปากของพวกเราเอง, คือว่าจะเผาเครื่องหอมบูชาถวายแก่มเหษีแห่งฟ้า, และเทเครื่องบูชาอื่นต่างๆ ออกถวายแก่มเหษีองค์นั้น, เหมือนพวกเราได้ประพฤติแล้ว, พวกเราก็ดี, บิดาใหญ่ของพวกเราก็ดี, กษัตริย์ทั้งหลายของพวกเราก็ดี, แลเจ้านายทั้งหลายของพวกเราก็ดี, ในบ้านเมืองยะฮูดา, แลในถนนทั้งหลายแห่งเมืองยะรูซาเลม, เพราะคราวนั้นพวกเราได้โภชนาหารบริบูรณ์, แลได้อยู่เป็นสุข, แลไม่ได้เห็นความอันตรายสิ่งใด.