พระยะโฮวาได้ตรัสว่าดังนี้: “หนังสืออย่าของแม่เจ้า, ซึ่งเราได้ทำให้เพื่อแยกไปอยู่ต่างหากนั้นไปอยู่ที่ไหนเล่า? หรือใครเป็นนายเงินของเจ้าที่เราได้ขายตัวเจ้าไป? ดูเถอะ, ที่เจ้าถูกขายไปก็เพราะความอสัตย์อธรรมของเจ้าเอง, และที่แม่ของเจ้าถูกไล่ไปก็เพราะการล่วงละเมิดของแม่เจ้าต่างหาก.
โฮเชยา 2:2 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19402 “จงวิงวอนมารดาของเจ้า, จงวิงวอนเขาเถิด, เพราะเขาไม่ใช่เป็นภรรยาของเราแล้ว, และเราก็ไม่ใช่เป็นสามีของเขา; ให้การเล่นชู้ห่างไกลไปจากดวงหน้าของเขา, และให้การล่วงประเวณีไกลไปเสียจากหว่างเต้านมของเขา; Gade chapit laPlis vèsyonฉบับมาตรฐาน2 จงว่ากล่าวมารดาของเจ้า จงว่ากล่าวเถิด เพราะนางไม่ใช่ภรรยาของเรา และเราไม่ใช่สามีของนาง ให้นางทิ้งการเล่นชู้เสียจากหน้าของนาง และทิ้งการล่วงประเวณีเสียจากอกของนาง Gade chapit laพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV2 จงว่ากล่าวมารดาของเจ้า จงว่ากล่าวเถิด เพราะว่านางไม่ใช่ภรรยาของเรา และเราไม่ใช่สามีของนาง ฉะนั้นให้เธอทิ้งการเล่นชู้เสียจากสายตาของเธอ และทิ้งการล่วงประเวณีเสียจากระหว่างถันของนาง Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย2 “จงตำหนิมารดาของเจ้า จงตำหนินางเถิด เพราะนางไม่ใช่ภรรยาของเรา และเราไม่ใช่สามีของนาง ให้นางทิ้งความยั่วยวนจากใบหน้าของนาง และทิ้งความไม่ซื่อสัตย์จากอกของนางเถิด Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย2 ตักเตือนแม่ ของพวกเจ้า ตักเตือนเลย เพราะนางไม่ใช่เมียของเรา และเราก็ไม่ใช่ผัวของนาง นางจะต้องหยุดเล่นชู้ และนางจะต้องขับไล่พวกคู่รักที่อยู่ระหว่างเต้านมของนางไป Gade chapit laพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)2 จงห้ามแม่ของพวกเจ้า จงห้ามนาง เพราะนางไม่ใช่ภรรยาของเรา และเราไม่ใช่สามีของนาง ให้นางกำจัดสีหน้าซึ่งเป็นเยี่ยงหญิงแพศยา และกำจัดความไม่ซื่อจากหว่างอกของนางไป Gade chapit la |
โฮเชยา 2:2
22 Referans Kwoze
เขาทั้งหลายมักถามว่า, ถ้ามนุษย์ผู้ใดอย่าเมียของตัว, และหญิงนั้นไปจากผัวได้เป็นเมียชายคนอื่นแล้ว, ผัวเก่านั้นจะกลับอยู่ด้วยหญิงคนนั้นอีกได้หรือ, ก็ประเทศนั้นจะมิเป็นชั่วลามกนักหรือ. แต่ตัวเจ้าได้เล่นชู้ด้วยพวกเจ้าชู้นั้นมากหลายตัวคน, ถึงกระนั้นเจ้าจงกลับมาหาเราอีกเถิด, พระยะโฮวาได้ตรัส.
แลจงบอกว่า, โอ้กษัตริย์ทั้งหลายของตระกูลยะฮูดา, แลพวกชาวเมืองยะรูซาเลม, ท่านทั้งหลายจงฟังคำพระยะโฮวา, พระองค์, เจ้าของพลโยธาทั้งหลาย, คือพระเจ้าพวกยิศราเอลได้ตรัสดังนี้ว่า, นี่แน่ะ, เราจะพาความร้ายมาเหนือตำบลนี้, คือความที่ผู้ใดๆ จะได้ยิน. หูคนนั้นจะรำคาญเสียงนัก;
“จงเรียกพี่และน้องชายของเจ้าทั้งหลายว่า ‘อัมมี’ และจงเรียกพี่และน้องสาวทั้งหลายว่าของเจ้าว่า ‘รู-ฮามา.’ ” “จงวิงวอนมารดาของเจ้า, จงวิงวอนเขาเถิด, เพราะเขาไม่ใช่เป็นภรรยาของเราแล้ว, และเราก็ไม่ใช่เป็นสามีของเขา; ให้การเล่นชู้ห่างไกลไปจากดวงหน้าของเขา, และให้การล่วงประเวณีไกลไปเสียจากหว่างเต้านมของเขา; เกรงว่าเราจะเปลื้องผ้าออกจากตัวเขาให้เปลือยกาย, และกระทำแก่เขาให้เป็นดุจดังสภาพเมื่อเกิดมา, และทำให้เขาเป็นเหมือนป่าเปลี่ยว, และทำให้เขาเป็นเหมือนดินแห้งแล้ง, และทำให้เขาตายด้วยความอดอยากน้ำ. แท้จริงเราจะไม่เมตตาลูกของเขา, ด้วยว่าเขาเป็นลูกชู้, ด้วยว่ามารดาของเขาได้สมัครเป็นหญิงเล่นชู้. และผู้ที่ให้กำเนิดแก่เขาได้ประพฤติเป็นการน่าละอาย; เพราะเขาได้พูดว่า, ‘ฉันจะติดตามชู้ของฉันไป, คือผู้ที่ให้ขนมปัง, น้ำ, ขนแกะ, เส้นป่าน, น้ำมัน, และเครื่องดื่มแก่ฉัน.’ เพราะเหตุนั้นนี่แน่ะ, เราจะเอาหนามสะทางของเขา, และจะก่อกำแพงกั้นเพื่อเขาจะหาทางไม่พบ, เขาจะติดตามชู้แต่จะตามไม่ทัน, และจะแสวงหาแต่จะไม่พบ; แล้วเขาก็จะกล่าวว่า, ‘ฉันจะกลับไปหาสามีเดิม, เพราะในกาลครั้งก่อนนั้นฉันยังมีฐานดีกว่าในกาลครั้งนี้อีก;’ ด้วยว่าเขามิได้รู้ว่าเราเป็นผู้ประทานให้เขามีข้าว, น้ำองุ่น, และน้ำมัน, และได้ให้เงินและทองของเขาทวีขึ้นซึ่งเขากลับเอาไปใช้สำหรับบูชาพระบาละนั้น. เหตุฉะนั้นเราจะเอาข้าวของเรากลับคืนมาในฤดูข้าว, และจะเอาน้ำองุ่นของเรากลับคืนเสียในฤดูน้ำองุ่น, และขนแกะและเส้นป่านของเราที่เราได้ให้ห่มห่อกายเปลือยเปล่าของเขานั้นเราจะริบเอาไปเสีย. และบัดนี้เราจะเปิดเผยความลามกของเขาให้ประจักษ์แก่ชู้ของเขาเอง, และไม่มีใครจะช่วยเขาให้พ้นจากเงื้อมมือของเรา. เราจะกระทำให้ความรื่นเริง ของเขา, วันเลี้ยงต่างๆ ของเขา, และวันขึ้นเดือนใหม่, วันซะบาโต, และเทศกาลเลี้ยงต่างๆ ของเขานั้นเลิกล้มไป. เถาองุ่นและฉันมะเดื่อ, ที่เขาว่า ‘สิ่งของนี้เป็นสินน้ำใจที่ชู้ได้ให้ฉันไว้.’ เราจะกระทำให้กลับกลายเป็นป่าดงและสัตว์ป่าจะกินเสีย.” เราคือยะโฮวาตรัสว่า, “เราจะบันดาลให้วิบัติต่างๆ ซึ่งเกิดมีมาแล้วในสมัยเมื่อเขาเผาบูชาถวายแก่พระบาละ, และคราวเมื่อเขาได้แต่งตัวด้วยตุ้มหู และเครื่องประดับต่างๆ, และได้ติดตามชู้ของเขาไปและได้ละลืมเราเสียนั้นกลับมาอุบัติขึ้นแก่เขาอีก “เหตุฉะนั้นนี่แหละเราจะเกลี้ยกล่อมเขาและพาเขาไปยังป่าและจะพูดปลอบโยนใจของเขา. เราจะให้เขามีสวนองุ่นที่นั่น, และให้ทุ่งหุบผาอาโคระนั้นกลับเป็นประตูแห่งความหวัง; และเขาจะสนองต่อเราที่นั่นดุจดังในยามวัยสาวของเขา, และเหมือนในกาลสมัยที่เขาได้ออกมาจากประเทศอายฆุบโต.” พระยะโฮวาตรัสว่า, “ในคราวนั้นเจ้าจะเรียกเราว่า ‘สาม,’ และจะไม่เรียกเราต่อไปอีกว่า ‘นาย.’ ด้วยว่าเราจะเอาชื่อพระบาละเหล่านั้นไปเสียจากปากของเขา, และชื่อเหล่านั้นเขาจะไม่จดจำไว้เลย. ในกาลสมัยนั้นเราจะทำมิตรไมตรีระหว่างเขากับสัตว์ป่า, กับนกในอากาศและสัตว์ที่เลื้อยคลานอยู่บนพื้นดิน; เราจะหักทำลายธนูและดาพและการสู้รบเสียจากแผ่นดิน, และจะกระทำให้เขานอนตาหลับ. และเราจะหมั้นเธอไว้สืบไป, แท้จริงเราจะหมั้นเธอไว้ด้วยความยุตติธรรม, ความซื่อตรง, ความกรุณาและความเมตตา. เราจะหมั้นเธอไว้ด้วยความซื่อสัตย์, และเธอจะได้รู้จักพระยะโฮวา.” พระยะโฮวาตรัสว่า, “ในคราวนั้นเราจะอำนวยสนอง, เราจะอำนวยสนองแก่ฟ้า, และฟ้าจะอำนวยสนองแก่โลก, และโลกจะอำนวยสนองให้เกิดข้าวและน้ำองุ่นและน้ำมัน, และสิ่งเหล่านั้นจะอำนวยสนองแก่ยิศเรล. และเราจะหว่านพืชยิศเรล. ลงบนแผ่นดินสำหรับเป็นของเราเอง; และเราจะเมตตาแก่โล-รูฮามา, และจะพูดแก่โล-อัมมีว่าเจ้าเป็นพลไพร่ของเรา; และเขาจะทูลว่า ‘พระเจ้าของข้าพเจ้า.’ ”
Piblisite