Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




ฮักกัย 1:6 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

6 เจ้า​ทั้ง​หลาย​ได้​หว่าน​มาก, แต่​ได้​เกี่ยว​เล็กน้อย; ได้​รับประทาน​แต่​ไม่​พอ​อิ่ม; ได้​ดื่ม​แต่​ไม่​หาย​อยาก; ได้​นุ่งห่ม​แต่​ไม่​พอ​อุ่น​กาย; ส่วน​ผู้​ได้​ค่าจ้าง​มา​ก็ได้​เก็บ​ไว้​ใน​ถุง​ก้น​รั่ว.”

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

6 พวกเจ้าหว่านมาก แต่เก็บเกี่ยวน้อย พวกเจ้ารับประทาน แต่ไม่เคยอิ่ม พวกเจ้าดื่ม แต่ก็ไม่หยุดกระหาย พวกเจ้านุ่งห่ม แต่ก็ไม่อบอุ่น คนที่ได้ค่าจ้าง ก็ได้ค่าจ้างมาใส่ถุงที่มีรูรั่ว

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

6 เจ้​าหว่านมาก แต่​เก​ี่ยวน้อย เจ้​ารับประทาน แต่​ไม่​เคยอิ่ม เจ้​าดื่ม แต่​ก็​ไม่​เคยหายอยาก เจ้​านุ่งห่ม แต่​ก็​ไม่มี​ใครอุ่น ผู้​ที่​ได้​ค่าจ้าง ก็ได้​ค่าจ้างมาใส่ถุงที่​มี​รู

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

6 เจ้าปลูกมากแต่เก็บเกี่ยวน้อยนิด เจ้ากินแต่ไม่เคยอิ่ม เจ้าดื่มแต่ก็ไม่เคยสิ้นความกระหาย เจ้านุ่งห่มแต่ไม่อบอุ่น เจ้าได้ค่าแรงแต่ก็เอามาใส่ในกระเป๋าเงินที่รั่ว”

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

6 พวกเจ้า​หว่าน​มาก แต่​เก็บเกี่ยว​ได้น้อย มีกิน​แต่​ก็​ไม่อิ่ม มี​เหล้าองุ่น​ให้​ดื่ม​แต่​ไม่พอ​ให้​เมา มี​เสื้อผ้า​ใส่​แต่​ก็​ไม่พอ​ให้​อุ่น หา​เงิน​มาได้​แต่​กลับ​ใส่​ใน​กระเป๋า​ที่​มี​รูรั่ว”

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

6 พวก​เจ้า​หว่าน​ไว้​มาก แต่​เก็บ​เกี่ยว​น้อยนิด พวก​เจ้า​รับประทาน แต่​ไม่​เคย​พอ พวก​เจ้า​ดื่ม แต่​ก็​ไม่​จุใจ พวก​เจ้า​สวม​ใส่​เสื้อ​ผ้า แต่​ไม่​มี​ใคร​รู้สึก​อบอุ่น และ​คน​ที่​ได้​รับ​ค่า​จ้าง​ก็​เก็บ​ไว้​ใน​กระเป๋า​ที่​มี​รู​โหว่”

Gade chapit la Kopi




ฮักกัย 1:6
31 Referans Kwoze  

เจ้า​ทั้ง​หลาย​หวัง​เอา​ไว้​มาก, แต่​ได้​ประสพ​ผล​น้อย; แล้ว​เจ้า​ได้​นำ​ผล​นั้น​มา​ยัง​บ้าน, แต่​เรา​ก็ได้​เป่า​ให้​ปลิว​ว่อน​ไป​เสีย!​” พระ​ยะ​โฮ​วา​จอมพล​โยธา​ตรัส​ถาม​ว่า, “เป็น​ไฉน​ถึง​ได้​เป็น​ดังนั้น? อ๋อ, ก็​เพราะ​วิหาร​ของ​เรา​ถูก​ทิ้ง​ไว้​ให้​ร้าง​อยู่, ส่วน​เรือน​ของ​เจ้า​สิ, เจ้า​ต่าง​คน​ก็​ต่าง​รีบร้อน​ตกแต่ง​เสีย​ให้​สำเร็จ​เสร็จสรรพ.


เขา​จะ​กิน​แต่​จะ​ไม่​รู้จัก​อิ่ม; เขา​จะ​ไป​ล่วง​ประเวณี​แต่​จะ​ไม่​ได้​ผล​พึงใจ; เพราะ​เหตุ​ว่า​เขา​ได้​ละเว้น​การ​เชื่อฟัง​พระ​ยะ​โฮ​วา​เสียแล้ว


ว่า​ใน​ครั้ง​กระโน้น​เมื่อ​ผู้ใด​มา​ยัง​กอง​ข้าว, หมาย​ว่า​จะ​ตวง​ได้​ยี่​สิบ​ถัง, แต่​กลับ​ตวง​ได้​เพียง​สิบ​ถุง; เมื่อ​มา​ยัง​เครื่อง​หีบ​น้ำ​องุ่น​หมาย​จะ​ตัก​ได้​ห้า​สิบ​ถัง, แต่​กลับ​ตัก​ได้​เพียง​ยี่​สิบ​ถัง.”


ด้วยว่า​เมื่อ​เขา​หว่าน​ลม​ลง​ไป​แล้ว​เขา​จง​ต้อง​เกี่ยว​เก็บ​ลมบ้าหมู, เขา​ไม่​มี​ต้น​ข้าว​เหลือ​ตั้งอยู่, ต้น​มัน​ก็​ไม่​มี​ผล; ถึง​เกิด​มี​ผล​คน​ต่างชาติ​ก็​จะ​มา​กลืน​กิน​เสีย​หมด


ถ้า​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ไม่​เชื่อฟัง​ไม่​เอาใจใส่, เพื่อ​จะ​ให้​บังเกิด​เกียรติยศ​แก่​นาม​ของ​เรา, เรา​ก็​จะ​แช่ง​เจ้า, และ​จะ​กลับ​คำ​พร​ของ​เจ้า​ให้​กลาย​เป็น​คำ​แช่ง​ไป, เรา​จะ​แช่ง​เจ้า​จ​ริงๆ นะ, ถ้า​เจ้า​ทั้ง​หลาย​มิได้​เอาใจใส่.


เพราะว่า​สวน​องุ่น​ยี่​สิบ​ห้า​ไร่​จะ​บีบ​น้ำ​องุ่น​ได้​ยี่​สิบ​ห้า​ลิตร, และ​หว่าน​พืช​สิบ​ถัง​จะ​ได้​เกี่ยว​เก็บ​เพียง​ถัง​เดียว!”


เพราะว่า​เมื่อก่อน​วัน​เหล่านี้​ก็​ไม่​มี​ค่าจ้าง​แก่​ผู้ใด​ผู้​หนึ่ง​ก็ดี, หรือ​ไม่​มี​ค่าจ้าง​สัตว์​ใช้​ก็ดี, หรือ​คน​ที่​ออก​ไป​แล​เข้า​มา​จะ​ได้​มี​ความ​สุข​ปราศ​จาก​ศัตรู​ก็​หามิได้, เพราะ​เรา​ได้​ยุยง​คน​ทั้ง​หลาย​ให้​ต่อสู้​ซึ่ง​กัน​แล​กัน.


พระ​ยะ​โฮ​วา​แห่ง​พล​โยธา​ทั้ง​หลาย​ตรัส​ว่า, ความ​แช่ง​นั้น​เรา​ได้​นำ​ออก​มา, แล​จะ​ให้​เข้า​ไป​อยู่​ใน​เรือน​คน​ขะ​โม​ย, แล​ใน​เรือน​คน​ที่​ออก​นาม​ของ​เรา​สาบาน​เท็จ, แล​จะ​ตั้งอยู่​ใน​ท่ามกลาง, แล​เผา​ให้​ไหม้​ทั้ง​ไม้​แล​หิน​ใน​เรือน​ของ​เขา


ฝ่าย​พวกเรา​ตั้งแต่​ได้​ละ​การ​เผา​เครื่อง​หอม​บูชา​ถวาย​แก่​ม​เห​ษี​ฟ้า, แล​ได้​เว้น​การ​ริน​เครื่อง​หอม​บูชา​ถวาย​แก่​ท่าน​นั้น, พวกเรา​ขัดสน​ลง​ทุกสิ่ง, แล​ต้อง​สาป​ศูนย์​ไป​ด้วย​กะ​บี่, แล​ด้วย​ความ​อดอยาก.


เพราะว่า​พื้นดิน​แตกระแหง​ด้วย​หา​มี​ฝน​ใน​แผ่น​ดิน​ไม่, คน​ไถนา​ทั้งปวง​ต้อง​ละอาย, เขา​ก็​คลุม​ศีรษะ​ตัว​ไว้.


แผ่น​ดิน​อุดม​กลาย​เป็น​ทะเล​เกลือ, เพราะ​เหตุ​ความ​ชั่วช้า​ของ​คน​ที่อยู่​ใน​เมือง​นั้น.


ความ​รุ่งเรือง​แห่ง​ครัวเรือน​ของ​เขา​จะ​เสื่อมทราม​ลง; เข้า​ของๆ เขา​จะ​ถูก​กวาด​ไป​เสีย​ใน​วาระ​แห่ง​พระ​พิ​โร​ธ​ของ​พระองค์.


ใน​ขณะที่​เขา​กำลัง​อิ่มหมีพีมัน, เขา​จะ​ตกลง​ไป​ใน​ระดับ​ขัดสน, มือ​ของ​คน​เข็ญใจ​ทุกคน​ก็​จะ​มา​ยื้อแย่ง​เอา​ไป​จาก​เขา.


หญิง​นั้น​จึง​ว่า, พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​ท่าน​ทรง​พระชนม์​อยู่​แน่​ฉันใด, ข้าพ​เจ้า​ไม่​มี​ขนมปัง​สัก​อัน​หนึ่ง​เลย, มีแต่​แป้ง​สัก​กำ​หนึ่ง​ใน​หม้อ, และ​น้ำนม​นิดหน่อย​ใน​ขวด: และ​นี่​แน่ะ, ฉัน​เก็บ​ฟืน​สอง​ดุ้น​เพื่อ​จะ​ไป​ทำ​ขนมปัง​สำหรับ​ดิฉัน​และ​บุตร, เมื่ อเรา​กิน​หมด​แล้ว​ก็​คง​อด​ตาย.


ใน​คราว​แผ่น​ดิน​กษัตริย์​ดา​วิด​ได้​เกิด​กันดาร​อาหาร​ถึง​สาม​ปี​ถ้วน, ดาวิด​จึง​ไป​เฝ้า​พระ​ยะ​โฮ​วาๆ ทรง​ตรัส​ว่า, “เป็น​เพราะ​ซา​อูล​กับ​พงศ์พันธุ์​ทำร้าย​ประหาร​ชีวิต​พวก​ฆิบ​โอน.”


เมื่อ​เรา​ทำลาย​สะเบียง​อาหาร​ของ​เจ้า​นั้น; ผู้หญิง​สิบ​คน​จะ​ปิ้ง​ขนม​ใน​เตา​อัน​เดีย​วัน, แล้ว​จะ​เอา​ขนม​นั้น​ชั่ง​ให้ แก่​เจ้า, และ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​กิน​แต่​ไม่​อิ่ม


และ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​เปลื้อง​กำลัง​เสีย​เปล่า; เพราะ​แผ่น​ดิน​ของ​เจ้า​จะ​ไม่​มี​ข้าว​พืชน์​และ​ต้นไม้​ใน​แผ่น​ดิน​จะ​ไม่​มี​เลย


บาง​คน​ได้​พูด​ว่า, พวก​ข้าพ​เจ้า, กับ​บุตรชาย, และ​บุตรหญิง, ก็​มากมาย​หลาย​คน​ด้วย​กัน; ให้​พวก​ข้าพ​เจ้า​จัดหา​สะเบียง​อา​หาร​เพื่อ​จะ​ได้​กินเลี้ยง​ชีวิต.


เขา​ทั้งปวง​ได้​หว่าน​พืช​ข้าวสาลี, แต่​จะ​เกี่ยว​หนาม, เขา​จะ​ทำ​เหน็ดเหนื่อย​แก่​ตัว, แต่​จะ​ไม่​ได้​ประโยชน์​อะไร, แล​จะ​ละอาย​เพราะ​การ​ทั้งปวง​ของ​เขา​เพราะ​ความ​พิ​โร​ธ​อัน​กล้า​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา.


พระ​ยะ​โฮ​วา​จอมพล​โยธา​ตรัส​ว่า, “บัดนี้​เจ้า​ทั้ง​หลาย​จง​พิจารณา​แนวทาง​ประพฤติ​ของ​ตน.


พระ​ยะ​โฮ​วา​จอมพล​โยธา​ตรัส​ต่อไป​ว่า, “จง​พิจารณา​ลู่ทาง​ประพฤติ​ของ​ตน​เถอะ.”


เหตุ​ฉะนั้น​ท้อง​ฟ้า​เบื้องบน​จึง​ปราศ​จาก​น้ำค้าง, และ​พื้น​แผ่น​ดิน​ก็​ไม่​อำนวยผล.


พระ​ยะ​โฮ​วา​ตรัส​ว่า, “เรา​ได้​โบย​เจ้า​ด้วย​ลม​ร้อน​เผ่า​และ​ด้วย​หนอน​กะทู้​กัด​คอ​รวง​ข้าว, และ​ให้​ลูกเห็บ​ตก​ทำลาย​พืชผล​ซึ่ง​มือ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ได้​เพาะปลูก​ไว้; ถึงกระนั้น​แล้ว​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ก็​ยัง​หา​ได้​กลับใจ​หวน​มา​หา​เรา​ไม่.


เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​เป็น​ที่​แช่ง​ที่​กะ​จาด กระบุง​และ​ที่​ราง​ขยำ​ขนม​ของ​เจ้า.


ยิ่ง​จ่าย​ทรัพย์ๆ ก็​ยิ่ง​ทวี​ขึ้น; ยิ่ง​หวง​ทรัพย์​ที่​ควร​จ่าย, ก็​ยิ่ง​ทำ​ให้​ทรัพย์​หมด​ไป​ถึง​ขัดสน.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite