Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




กาลาเทีย 2:2 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

2 ข้าพ​เจ้า​ได้​ขึ้น​ไป​ตามที่​ได้​ทรง​แนะ​ทำ​ข้าพ​เจ้า, และ​ได้​เล่า​กิตติ​คุณ​ที่​ข้าพ​เจ้า​ประกาศ​อยู่​แก่​พวก​ชน​ต่างชาติ​นั้น​ให้​เขา​ฟัง, แต่​ได้​เล่า​ให้​คน​สำคัญ​ฟัง​เป็น​ความลับ, เกรง​ว่า​ข้าพ​เจ้า​จะ​ได้​วิ่ง​แข่ง​กัน​หรือวิ่ง​แข่ง​กัน​แล้ว​ไม่​สำเร็จ.

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

2 ข้าพเจ้าขึ้นไปตามที่พระเจ้าได้ทรงสำแดงแก่ข้าพเจ้า และข้าพเจ้าได้เล่าข่าวประเสริฐที่ข้าพเจ้าประกาศแก่คนต่างชาติให้พวกเขาฟัง (แต่ได้เล่าให้คนสำคัญบางคนฟังเป็นส่วนตัว) เกรงว่าข้าพเจ้าอาจจะวิ่งแข่งหรือวิ่งอย่างไร้ประโยชน์

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

2 ข้าพเจ้าขึ้นไปตามที่พระเจ้าได้ทรงสำแดงแก่​ข้าพเจ้า และข้าพเจ้าได้เล่าข่าวประเสริฐที่ข้าพเจ้าประกาศแก่ชนต่างชาติ​ให้​เขาฟัง แต่​ได้​เล่าให้คนสำคัญฟังเป็นส่วนตัวเกรงว่าข้าพเจ้าอาจจะวิ่งแข่​งก​ัน หรือวิ่งแล้วโดยไร้​ประโยชน์

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

2 ข้าพเจ้าไปตามการทรงสำแดง และได้ชี้แจงข่าวประเสริฐที่ข้าพเจ้าประกาศแก่คนต่างชาติให้พวกเขาฟัง แต่ข้าพเจ้าก็ได้ชี้แจงเป็นการส่วนตัวให้บรรดาผู้ที่ดูเหมือนว่าเป็นผู้นำฟัง เนื่องจากเกรงว่าที่ข้าพเจ้ากำลังวิ่งแข่งหรือได้วิ่งแข่งไปแล้วจะเปล่าประโยชน์

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

2 ที่​ไป​ก็​เพราะ​พระเจ้า​เปิดเผย​ให้​รู้​ว่า​ผม​ควร​จะไป แล้ว​ผม​ก็​ได้​เจอ​กับ​พวกผู้นำ​หมู่ประชุม​ของ​พระเจ้า​ที่นั่น​เป็น​การ​ส่วนตัว เพื่อ​จะได้​อธิบาย​ให้​พวกเขา​ฟัง​เกี่ยวกับ​ข่าวดี ที่​ผม​เอา​ไป​ประกาศ​ให้​กับ​คน​ที่​ไม่ใช่​ยิว​นั้น เพราะ​ไม่​อยาก​ให้​งาน​ที่​ผม​ได้​ทำไป​ทั้ง​ใน​อดีต​และ​ปัจจุบัน​สูญเสีย​ไป​เปล่าๆ

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

2 ข้าพเจ้า​ไป​ก็​เพราะ​สิ่ง​ที่​พระ​เจ้า​ได้​เผย​ความ​ไว้ ข้าพเจ้า​จึง​ได้​ไป​พบ​กับ​บรรดา​ผู้​นำ (เป็น​การ​ส่วน​ตัว) และ​ได้​อธิบาย​ถึง​ข่าว​ประเสริฐ​ที่​ข้าพเจ้า​ประกาศ​แก่​บรรดา​คนนอก เพื่อ​จะ​ได้​แน่ใจ​ว่า​ข้าพเจ้า​ไม่​ได้​วิ่ง​มา​แล้ว​หรือ​กำลัง​วิ่ง​โดย​เปล่า​ประโยชน์

Gade chapit la Kopi




กาลาเทีย 2:2
26 Referans Kwoze  

แต่​พวก​เหล่านั้น​ที่​เขา​ถือ​ว่า​เป็น​คน​สำคัญ​ถึง เขา​เคย​ได้​เป็น​คน​อย่างไร​มา​แล้ว​ก็​ตาม. ก็​ไม่​เห็น​เป็น​ข้อ​สำคัญ​อะไร​กับ​ข้าพ​เจ้า​เลย พระ​เจ้า​มิได้​ทรง​เห็น​แก่​หน้า​คน คน​เหล่านั้น​ที่​เขา​ถือ​ว่า​เป็น​คน​สำคัญ ไม่ได้​เพิ่มเติม​สิ่ง​หนึ่ง​สิ่ง​ใด​ให้แก่​ข้าพ​เจ้า​เลย.


คือ​สำแดง​พระ​คำ​แห่ง​ชีวิต เพื่อ​ข้าพ​เจ้า​จะ​มี​ที่​อวด​ใน​กาล​วัน​ของ​พระ​คริสต์​ว่า ข้าพ​เจ้า​ไม่​ได้​วิ่ง​เปล่าๆ และ​ไม่ได้​กระทำ​การ​เปล่าๆ.


เพราะ​เหตุ​นี้, เมื่อ​ข้าพ​เจ้า​อดทน​ต่อไป​อีก​ไม่ได้, ข้าพ​เจ้า​จึง​ได้​ใช้​คน​ไป​เพื่อ​จะ​ได้​รู้​ถึง​ความ​เชื่อ​ของ​ท่าน, เกรง​ว่า​ผู้​ทดลอง​นั้น​ได้​ทดลอง​ท่าน​ด้วย​ประการ​หนึ่ง​ประการ​ใด, แล้ว​กิจการ​ของ​เรา​ก็​จะ​เป็น​การ​เสีย​เปล่า


และ​เมื่อ​ยา​โก​โบ​กับ​เกฟา​และ​โย​ฮัน. ผู้​ที่​เขา​นับ​ถือ​ว่า​เป็น​หลัก. ได้​เห็น​พระ​คุณ​ซึ่ง​ทรง​ประทาน​แก่​ข้าพ​เจ้า, ท่าน​ทั้ง​สาม​จึง​ได้​ยื่น​มือ​ขวา​ให้​ข้าพ​เจ้า​กับ​บา​ระ​นา​บา​จับ เป็น​เครื่อง​หมาย​ว่า​มี​ความ​สามัคคี​ต่อ​กัน. เพื่อ​เรา​จะ​ได้​ไป​หา​ชน​ต่างชาติ, และ​ท่าน​เหล่านั้น​จะ​ได้​ไม่​หา​พวก​ที่​ถือ​พิธี​สุ​นัด.


เพราะ​ฉะนั้น​ข้าพ​เจ้า​จึง​วิ่ง​แข่ง​โดย​หวัง​ชะ​นะ​เป็น​แน่ ข้าพ​เจ้า​ต่อสู้​ไม่​เหมือน​นักมวย​ที่​ชก​ลม


แต่​พวก​เรา​ป่าว​ประกาศ​เรื่อง​พระ​คริสต์​ผู้​ถูก​ตรึง​ไว้​ที่​กางเขน​แล้ว​นั้น. สิ่ง​ที่​ให้​พวก​ยู​ดาย​สะดุด. และ​พวก​ต่างประเทศ​ถือ​ว่า​เป็น​การ​โฉด​เขลา.


ท่าน​ทั้ง​หลาย​ไม่​รู้​หรือ​ว่า คน​เหล่านั้น​ที่​วิ่ง​แข่ง​กัน​ก็​วิ่ง​ด้วย​กัน​ทุก​คน, แต่​คน​ที่​ได้รับ​รางวัล​มี​แค่​คน​เดียว? เหตุ​ฉะนั้น​จง​วิ่ง​เอา​รางวัล​ให้​ได้.


เพราะ​ข้าพ​เจ้า​ตั้งใจ​ว่า​จะ​ไม่​แสดง​ความรู้​เรื่อง​ใดๆ ใน​ระหว่าง​พวก​ท่าน​เลย, เว้น​แต่​เรื่อง​พระ​เยซู​คริสต์​และ​การ​ที่​พระ​องค์​ถูก​ตรึง​ไว้​ที่​กางเขน​นั้น.


ฝ่าย​คน​ทั้ง​หลาย​ก็​นิ่ง​ฟัง​บา​ระ​นา​บา​กับ​เปา​โล​เล่า​เรื่อง​การ​อัศจรรย์​และ​อิทธิฤทธิ์​ต่างๆ ซึ่ง​พระ​เจ้า​ได้​ทรง​โปรด​ให้​กระทำ​ใน​ท่ามกลาง​พวก​ต่างประเทศ.


ครั้น​มา​ถึง​กรุง​ยะ​รู​ซาเลม คริสตจักร และ​อัคร​สาวก และ​ผู้ปกครอง​ทั้ง​หลาย​ได้​ต้อนรับ​ท่าน, แล้ว​ท่าน​เหล่านั้น​จึง​เล่า​ให้​เขา​ฟัง​ถึง​เหตุการณ์​ทั้ง​ปวง​ซึ่ง​พระ​เจ้า​ได้​ทรง​โปรด​ให้​ท่าน​กระทำ​นั้น.


เหตุ​ฉะนั้น จง​ต้อนรับ​เขา​ไว้​ใน​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ด้วย​ใจ​โสมนัส​ยินดี​ทุก​อย่าง, และ​จง​นับ​ถือ​คน​เช่นนั้น


เพื่อ​เอา​ตัว​ของ​ข้าพ​เจ้า​เป็น​ที่​สำแดง​พระ​บุตร​ของ​พระ​องค์, เพื่อ​จะ​ให้​ข้าพ​เจ้า​ประกาศ​พระ​บุตร​นั้น​แก่​ชน​ต่างชาติ ใน​ทันใด​นั้น​ข้าพ​เจ้า​มิได้​ปรึกษา​กัน​กับ​เลือด​เนื้อ.


ใน​เวลา​กลางคืน​วัน​นั้น องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ทรง​ยืน​อยู่​กับ​เปา​โล​ตรัส​ว่า, “เจ้า​จง​มี​ใจ​กล้า​เถิด, เพราะว่า​เจ้า​ได้​เป็น​พะยาน​ฝ่าย​เรา​ใน​กรุง​ยะ​รู​ซาเลม​ฉัน​ใด, เจ้า​จะ​ต้อง​เป็น​พะยาน​ใน​กรุง​โรม​ด้วย​ฉัน​นั้น.”


และ​พระ​เจ้า​ได้​ตรัส​แก่​เปา​โล​ทาง​นิมิตต์​ใน​เวลา​กลางคืน​ว่า. “อย่า​กลัว​เลย. แต่​จง​กล่าว​ต่อไป อย่า​นิ่ง​เสีย.


แต่​คน​หนึ่ง​ชื่อ​ฆา​มา​ลิ​เอล​เป็น​พวกฟา​ริ​ซาย​และ​เป็น​บาเรียน ซึ่ง​เป็น​ที่​นับ​ถือ​แห่ง​ประชาชน​ได้​ยืน​ขึ้น​ใน​ที่​ประชุม แล้ว​สั่ง​ให้​พา​อัคร​สาวก​ออกไป​เสีย​ภาย​นอก​ครู่​หนึ่ง.


“นี่​แหละ, เรา​ใช้​พวก​ท่าน​ไป​ดุจ​แกะ​อยู่​ท่าม​กลาง​ฝูง​สุนัข​ป่า​เหตุ​ฉะนั้น​จง​เป็น​คน​ฉลาด​เหมือน​งู​และ​เป็น​คน​สุภาพ​เหมือน​นก​พิลาป.


แมลงวัน​ตาย​กระทำ​น้ำมัน​ที่​มี​กลิ่น​หอม​ให้​บูด​เหม็น​ไป​ฉันใด; ความ​โฉด​เขลา​นิดหน่อย​ก็​ทำ​ให้​สติปัญญา​และ​เกียรติยศ​ให้​เหม็น​ไป​ได้​ฉันนั้น.


ครั้น​เปา​โล​กับ​บา​ระ​นา​บา​ได้​ไล่​เลียง​เถียง​กัน​กับ​คน​เหล่านั้น​มากมาย​แล้ว, เขา​ทั้ง​หลาย​ได้​ตั้ง​เปาโล​กับ​บา​ระ​นา​บา​กับ​คน​อื่นๆ ใน​จำพวก​นั้น​ให้​ขึ้น​ไป​หารือ​กับ​อัคร​สาวก​และ​ผู้ปกครอง​ใน​กรุง​ยะ​รู​ซาเลม​ด้วย​ข้อ​ที่​เถียง​กัน​นั้น.


เหตุ​ฉะนั้น​จะ​เป็น​ตามใจ​ปรารถนา​หรือ​ตามใจ​ผู้​วิ่ง​ไป​นั้น​ก็​หา​มิได้, แต่​เป็น​ตาม​พระทัย​พระ​เจ้า​ผู้​ทรง​สำแดง​ความ​เมตตา.


ข้าพ​เจ้า​จำ​จะ​ต้อง​อวด ถึง​จะ​ไม่​มี​ประ​โยชน์​อะไร, แต่​ข้าพ​เจ้า​จะ​ดำเนิน​ความ​ต่อไป​ถึง​นิมิตต์​และ​การ​สำแดง​ซึ่ง​มา​จาก​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า.


ข้าพ​เจ้า​ประหลาด​ใจ​นัก​ที่​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ได้​มี​ใจ​รวนเร​ผิน​หน้า​หนี​โดยเร็ว​จาก​พระ​องค์​ผู้​ได้​ทรง​เรียก​ท่าน​ให้​เข้า​ใน​พระ​คุณ​ของ​พระ​คริสต์, และ​ได้​ไป​หา​กิตติ​คุณ​อื่น,


เพราะว่า​ข้าพ​เจ้า​ไม่ได้​รับ​กิตติ​คุณ​นั้น​จาก​มนุษย์, หรือไม่​มี​มนุษย์​คน​ใด​ได้​สอน​ให้​ข้าพ​เจ้า แต่​ข้าพ​เจ้า​ได้รับ​กิตติ​คุณ​นั้น​โดย​ที่​พระ​เยซู​คริสต์​ได้​ทรง​สำแดง​แก่​ข้าพ​เจ้า.


ท่าน​ทั้ง​หลาย​กำลัง​วิ่ง​แข่ง​ดี​อยู่​แล้ว ใคร​เล่า​ได้​ขัดขวาง​ท่าน​ไม่ให้​เชื่อ​ฟัง​ความ​จริง?


ข้าพ​เจ้า​เข้า​ใน​การ​ปล้ำ​สู้​อย่าง​ดี​แล้ว ข้าพ​เจ้า​วิ่ง​แข่ง​ถึง​ที่สุด​ปลาย​ทาง​แล้ว ข้าพ​เจ้า​ได้​รักษา​ความ​เชื่อ​นั้น​ไว้​แล้ว


เหตุ​ฉะนั้น. ครั้น​เรา​มี​พะยาน​หมู่​ใหญ่​อย่าง​นั้น​อยู่​รอบ​ข้าง. ให้​เรา​ทิ้ง​ของ​หนัก​ทุก​สิ่ง​ที่​ขัดข้อง​อยู่, และ​การ​ผิด​ที่​เรา​มัก​ง่าย​กระทำ​นั้น, และ​การ​วิ่ง​แข่ง​กัน​ที่​กำหนด​ไว้​สำหรับ​เรา​นั้น ให้​เรา​วิ่ง​ด้วย​ความ​เพียร​พยายาม,


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite