Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




​เอษ​รา 2:1 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

1 อนึ่ง​ชื่อ​เหล่า​คน​ที่​ถูก​กวาด​เอา​ไป​เป็น​ชะ​เลย, และ​ที่​ได้​กลับ​มา​จาก​การ​เป็น​ชะ​เลย, คือ​พงศ์พันธุ์​เหล่า​คน​ที่​นะ​บู​คัด​เนซัร​กษัตริย์​เมือง​บาบู​โลน​ได้​กวาด​เอา​ไป​ยัง​เมือง​บาบู​โลน​นั้น, และ​ที่​ได้​กลับ​มา​ยัง​กรุง​ยะ​รู​ซา​เลม, ถึง​แผ่น​ดิน​ยะฮูดา, กลับ​มา​อาศัย​อยู่​ใน​บ้านเมือง​ของ​ตน​นั้น​เป็น​ดังนี้:

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

1 ต่อไปนี้เป็นประชาชนของมณฑลที่กลับมาจากการเป็นเชลยในพวกที่ถูกกวาดต้อนไป ซึ่งเนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์แห่งบาบิโลนได้กวาดต้อนไปเป็นเชลยยังบาบิโลน และกลับมายังเยรูซาเล็มและยูดาห์ แต่ละคนต่างก็ไปยังเมืองของตน

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

1 ต่อไปนี้​เป็นประชาชนแห่งมณฑลที่ขึ้นมาจากการเป็นเชลยในพวกที่​ถู​กกวาดไป ซึ่งเนบูคัดเนสซาร์​กษัตริย์​แห่​งบาบิโลนได้กวาดเอาไปเป็นเชลยยังบาบิ​โลน และกลับไปยังเยรูซาเล็มและยูดาห์ ต่างก็ไปยังเมืองของตน

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

1 ต่อไปนี้เป็นรายชื่อผู้ที่กลับมาหลังจากที่ถูกกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลนกวาดต้อนไปยังบาบิโลน (พวกเขากลับมาบ้านเกิดเมืองนอนของตนในเยรูซาเล็มและยูดาห์

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

1 ต่อ​ไปนี้​คือ​ราย​ชื่อ​ของ​คน​ที่​อยู่​ใน​มณฑล​ยูดาห์ หลัง​จาก​ที่​กลับ​มา​จาก​การ​ถูก​จับ​ไป​เป็น​เชลย ก่อน​หน้า​นี้ กษัตริย์​เนบูคัดเนสซาร์​แห่ง​บาบิโลน ได้​จับ​ครอบครัว​พวก​เขา​ไป​เป็น​เชลย​ที่​บาบิโลน ตอนนี้​พวกเขา​ได้​กลับ​มา​ที่​เมือง​เยรูซาเล็ม​และ​ยูดาห์ และ​ต่างคน​ต่าง​ก็​กลับ​ไป​ยัง​บ้านเมือง​ของตน

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

1 เนบูคัดเนสซาร์​กษัตริย์​แห่ง​บาบิโลน​ได้​จับ​ประชาชน​ที่​ถูก​เนรเทศ​จาก​แคว้น​ยูดาห์​ไป​เป็น​เชลย​ที่​บาบิโลน และ​ต่อ​มา​พวก​เขา​ต่าง​ก็​กลับ​มา​ยัง​เมือง​ของ​ตน​ใน​เยรูซาเล็ม​และ​ยูดาห์

Gade chapit la Kopi




​เอษ​รา 2:1
27 Referans Kwoze  

ประชาชน​ทั้งปวง​ซึ่ง​เหลือ​อยู่​ใน​กรุง​นั้น, และ​ผู้​ที่​หนี​ไป​ส​วา​มิ​ภักดิ์​ต่อ​กษัตริย์​บาบู​โลน​และ​คน​ทั้งปวง​ซึ่ง​เหลือ​อยู่​นอก​กรุง, นะ​บู​ซา​ระ​ดาน​แม่ทัพ​ได้​กวาด​เอา​ไป​เป็น​ชะ​เลย.


เมื่อ​ผู้ว่า​ราชการ​เมือง​ได้​อ่าน​จดหมาย​แล้ว จึง​ถาม​ว่า​เปา​โลมา​จาก​มณฑล​ไหน. เมื่อ​ท่าน​ทราบ​ว่า​มา​จาก​กิ​ลิ​เกีย,


แล​ชายทะเล​นั้น​จะ​เป็น​ที่​สำหรับ​ส่วน​อัน​เหลือ​แห่ง​เรือน​ยะฮูดา, เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​เลี้ยง​ชีวิต​ใน​ที่นั่น, แล ณ เวลา​เย็น​จะ​นอน​ลง​ใน​เรือน​ทั้ง​หลาย​แห่ง​ชาว​อัศ​คะ​โลน, ด้วยว่า​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​เขา​จะ​เยี่ยมเยียน​เขา​ทั้ง​หลาย, และ​จะ​กลับกลาย​เขา​จาก​ที่​เป็น​ชะ​เลย


โอ้​บุตรี​แห่ง​กรุง​ซี​โอน​เอ๋ย, การ​ลงโทษ​เพราะ​การ​อสัตย์​อธรรม​ของ​เจ้า​ก็​ครบถ้วน​แล้ว: พระองค์​จะ​ไม่​กวาด​เจ้า​ออก​ไป​ให้​เป็น​ชะ​เลย​อีก​ต่อไป. โอ้​บุตรี​แห่ง​เมือง​อะ​โดม​เอ๋ย, พระองค์​จะ​เสด็จ​มา​ลงโทษ​เพราะ​การ​อสัตย์​อธรรม​ของ​เจ้า, พระองค์​จะ​เผย​ความผิด​ของ​เจ้า​ออก​ให้​แลเห็น​ประจักษ์แจ้ง


พวก​ปฏิปักษ์​ของ​นาง​กลาย​เป็นใหญ่เป็นโต, พวก​ปัจจามิตร​ของ​นาง​ได้​จำเริญ​ขึ้น, ด้วยว่า​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ทำ​ให้​นาง​ทุกข์​เพราะ​ความผิด​อัน​มหันต์​ของ​นาง, ลูกเต้า​ทั้ง​หลาย​ของ​นาง​ตก​ไป​เป็น​ชะ​เลย​ต่อหน้า​ศัตรู.


ยะฮูดา​ได้​ถูก​กวาด​ไป​เป็น​ชะ​เลย, ได้​รับ​ทุกข์ทรมาน, ต้อง​ทำงาน​อย่าง​ทาส, นาง​ต้อง​พำนัก​อยู่​ท่ามกลาง​คน​ต่างชาติ, นาง​ไม่​มี​ความ​สงบสุข​เลย. บรรดา​ผู้​ข่มเหง​ได้​ไล่​ทัน​นาง​เมื่อ​เวลา​นาง​คับใจ.


ใน​เดือน​สาม, คือ​เดือน​ซี​วาน, ใน​วันที่​ยี่​สิบ​สาม; ใน​เดือน​นั้น​เขา​จึง​ได้​เรียก​พวก​อาลักษณ์​ของ​กษัตริย์​มา, และ​พวก​อาลักษณ์​นั้น​ได้​เขียน​ไว้ ตาม​ถ้อยคำ​ทั้ง​หลาย​ที่มา​ระ​ดะ​คาย​ได้​สั่ง​ไป​ถึง​พวก​ยู​ดาย​นั้น, และ​มี​ไป​ถึง​พวก​ข้าหลวง​และ​เจ้าเมือง​ทั้ง​หลาย, และ​ถึง​ผู้ว่าราชการ​ทุก​หัวเมือง, ตั้งแต่​ประเทศ​โฮ​ดู​จนถึง​ประเทศ​อาย​ธิ​โอบ, ร้อย​ยี่​สิบ​เจ็ด​หัวเมือง, และ​มี​ถึง​ทุก​หัวเมือง​ตาม​ที่​เขียน​หมายประกาศ​ไป​แล้ว​นั้น, และ​ถึง​คน​ทุก​พวก​ตาม​ภาษา​ของ​เขา, และ​ถึง​พวก​ยู​ดาย​ตาม​ที่​เขียน​และ​ตาม​ภาษา​ของ​ตน.


ให้​ไป​ทูล​พระนาง​วัศธีมเหษี​ให้​ทรง​มงกุฎ, แล้ว​เชิญ​เสด็จ​มา​ฉะ​เพาะ​กษัตริย์​เพื่อ​จะ​สำแดง​พระรูป​โฉม​พระ​มเหษี​นั้น​แก่​คน​ทั้ง​หลาย​และ​เจ้านาย​ทั้งปวง: ด้วยว่า​พระ​มเหษี​นั้น​มี​พระรูป​โฉม​งดงาม​ยิ่ง​นัก.


และ​เขา​รับประทาน​น้ำ​องุ่น​นั้น​ตาม​กฎหมาย, ไม่​มี​ผู้ใด​บังคับ (ให้​กิน): ด้วย​กษัตริย์​มี​รับสั่ง​แก่​บรรดา​เจ้าพนักงาน​ว่า, ให้​คน​ทั้งปวง​ทำ​ตามใจ​ของ​ตนเอง​ทุกๆ คน.


ครั้น​เสวย​ราชย์​ได้​สอง​ปี​เศษ​แล้ว, พระองค์​ได้​ทรง​จัด​การ​เลี้ยง, ทรง​เชิญ​เจ้านาย​ทั้งปวง และ​บรรดา​ข้าราชการ​ของ​พระองค์; กับ​เจ้านาย​กับ​พวก​ขุนนาง​ที่อยู่​ใน​หัวเมือง​ทั้ง​หลาย​นั้น,อัน​เป็นกำลัง​ของ​ประเทศ​ฟารัศ​และ​ประเทศ​มา​ดาย​มา​ประชุม​กัน:


คราว​เมื่อ​กษัตริย์​อะหัศวะ​โรศ​เสวย​ราชย์​อยู่​นั้น, คือ​อะหัศวะ​โรศ​ที่​ได้​ทรง​ครอบครอง​ตั้งแต่​ประเทศ​โฮ​ดู​จนถึง​ประเทศ​อาย​ธิ​โอบ, มี​ร้อย​ยี่​สิบ​เจ็ด​หัวเมือง:


และ​ใน​พระราช​วัง​ที่​เมือง​อา​มะธา, แขวง​ประเทศ​มา​ดาย, เขา​ได้​พบ​หนังสือ​ประมวญ​หนึ่ง, และ​ใน​หนังสือ​ประมวญ​นั้น, มี​คำ​จารึก​เป็น​เนื้อความ​ว่า:


ข้าพ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ขอ​กราบ​ทูล​ให้​พระองค์​ผู้​เป็น​กษัตริย์​ทรง​ทราบ​ว่า, พวก​ข้าพ​เจ้า​ได้​ไป​ยัง​แผ่น​ดิน​ยะฮูดา, ถึง​โบสถ์​วิหาร​ของ​พระองค์​ผู้​ทรง​ฤทธิ์, และ​ดู​เถิด​โบสถ์​วิหาร​นั้น​ที่​เขา​กำลัง​ก่อสร้าง​ด้วย​หิน​ใหญ่​ยิ่ง, มี​ไม้​เหลี่ยม​ซ้อน​เรียง​ไป​ตาม​กำแพง, ตลอด​จน​การ​นั้น​เขา​ก็​รีบเร่ง​ทำ, และ​การ​ใน​มือ​ของ​เขา​นั้น​ก็ได้​จำเริญ​มาก​ขึ้น​แล้ว,


และ​เครื่อง​ภาชนะ​อื่น​ต่างๆ พัน​เครื่อง. เครื่อง​ภาชนะ​ทำ​ด้วย​ทองคำ​และ​เงิน​นั้น​รวม​หมด​ด้วย​กัน​นับ​ได้​ห้า​พัน​สี่​ร้อย​เครื่อง. และ​สิ่งของ​ทั้งปวง​นั้น​เซ็ศบาซัว​ได้​นำ​ขึ้น​ไป​คราว​เดียวกัน​ที่​เขา​ได้​นำ​พวก​ชะ​เลย​กลับ​ไป​จาก​เมือง​บาบู​โลน​ขึ้น​ไป​ยัง​กรุง​ยะ​รู​ซา​เลม


คือ​เหล่า​คน​ที่​ได้​กลับ​ขึ้น​มา​พร้อมกับ​ท่าน​ซะรุบาเบ็ล​นั้น: ชื่อ​ยะ​โฮ​ซูอะ, นะ​เฮ็ม​ยา, ซะรา​ยา, เรลา​ยา, มา​ระ​ดะ​คาย, บิล​ซาน, มิ​ศฟาร, บิ​ควาย, ระ​ฮูม, และ​ท่าน​บาอะ​นา. และ​จำนวน​ไพร่พล​พวก​ยิศ​รา​เอล​เป็น​ดังนี้:


และ​พงศ์พันธุ์​เหล่า​คน​ที่​ต้อง​กวาด​เอา​ไป​เป็น​ชะ​เลย, ที่​ได้​กลับ​ขึ้น​มา​จาก​ตำแหน่ง​เป็น​ชะ​เลย​นั้น, จึง​ได้​เอา​เครื่องบูชา​เพลิง​ถวาย​แก่​พระองค์​พระเจ้า​ของ​พวก​ยิศ​รา​เอล, สำหรับ​ไถ่​โทษ​พวก​ยิศ​รา​เอล​เป็น​โค​ตัวผู้​สิบ​สอง​ตัว, และ​แกะ​ตัวผู้​เก้า​สิบ​ตัว, และ​ลูก​แกะ​เจ็ดสิบ​ตัว, และ​แพะ​ตัวผู้​สิบ​สอง​ตัว, สัตว์​ทั้งปวง​นั้น​เขา​ได้​บูชา​ด้วย​เพลิง​ถวาย​แก่​พระ​ยะ​โฮ​วา


อนึ่ง​พวก​ปุโรหิต​และ​พวก​เลวี​ที่​ได้​ขึ้น​มา​พร้อมกับ​ซา​รุบาเบ็ล​บุตรชาย​ของ​ซะอัล​ธิเอ็ล, และ​ยะ​โฮ​ซูอะ​นั้น: คือ​ซะ​รา​ยา, และ​ยิ​ระ​มายา, และ​เอษ​รา,


บรรดา​พวก​ยิศ​รา​เอล​ต้อง​จด​ชื่อ​ไว้​ตาม​สำมะโนครัว​ให้​ปรากฏ​ที่​บัญชี​ของ​กษัตริย์​ยิศ​รา​เอล​ฝ่าย​พวก​ยูดา​ต้อง​ต้อน​เอา​ไป​ยัง​กรุง​บาบู​โลน, เพราะ​การ​ล่วงละเมิด​ของ​เขา.


อนึ่ง​คน​แรก​ที่​ได้​กลับ​ไป​ตั้งอยู่​ตาม​ส่วน​บ้านเมือง​ของ​ตน​นั้น​คือ, พวก​ยิศ​รา​เอล, พวก​ปุโรหิต, พวก​เลวี, และ​พวก​นะ​ธินิม.


และ​พวก​ปุโรหิต, และ​พวก​เลวี, และ​ราษฎร​ลาง​คน, และ​พวก​ขับ​เพลง, และ​พวก​เฝ้า​ประตู, และ​พวก​นะ​ธีนิม, ได้​อาศัย​อยู่​ใน​พวก​เหล่า​หัวเมือง​ของ​ตน, และ​บรรดา​พวก​ยิศ​รา​เอล​ได้​อาศัย​ใน​เมือง​ของ​ตน


จง​ออก​ไป​จาก​ประเทศ​บาบู​โลน, จง​หนี​ออก​ไป​จาก​เมือง​เก​เซ็ศ! จง​ส่ง​เสียง​ตะโกน​บอก​ด้วย​ความยินดี, ประกาศ​เรื่อง​นี้, จง​ส่ง​คำประกาศ​ออก​ไป​จน​กะ​ทั่ง​ปลาย​พิภพ​โลก​ว่า​ดังนี้: “พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ทรง​ไถ่​ยา​โคบ​ผู้​รับใช้​ของ​พระองค์​ไว้​แล้ว.”


แล​เรา​จะ​นำ​พวก​ยิศ​รา​เอล​มา​ถึง​ที่อยู่​ของ​เขา​อีก, แล​เขา​จะ​กิน​บน​คา​รเม็ล​แล​มา​ซาน, แล​จิตต์​ใจ​ของ​เขา​จะ​อิ่ม​บน​เขา​เอ็ฟ​รา​ยิม​แล​ฆี​ละ​อาด.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite