Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




ยะเอศเคล 1:3 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

3 คำ​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​มา​เป็น​แท้​ถึง​ยะเอศเคล​ปุโรหิต, ผู้​บุตร​แห่ง​บู​ซี​ใน​ประเทศ​เคเซ็ด, ฝั่ง​แม่น้ำ​คะ​บา​ระ, และ​พระ​หัตถ์​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​อยู่​เหนือ​ท่าน ณ ที่​นั้น

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

3 พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังปุโรหิตเอเสเคียลบุตรบุซี ในแผ่นดินของคนเคลเดียริมแม่น้ำเคบาร์ ณ ที่นั่นพระหัตถ์ของพระยาห์เวห์มาอยู่เหนือท่าน

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

3 พระวจนะของพระเยโฮวาห์​มาย​ังเอเสเคียลปุโรหิต บุ​ตรชายบุ​ซี​ในแผ่นดินของคนเคลเดียริมแม่น้ำเคบาร์ ณ ที่​นั่นพระหัตถ์ของพระเยโฮวาห์มาอยู่เหนือท่าน

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

3 พระวจนะขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงปุโรหิตเอเสเคียลบุตรบุซีที่ริมแม่น้ำเคบาร์ในดินแดนของชาวบาบิโลน พระหัตถ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าอยู่เหนือเอเสเคียลที่นั่น

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

3 พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​เอเสเคียล​ปุโรหิต​บุตร​ของ​บูซี ใน​แผ่นดิน​ของ​ชาว​เคลเดีย ริม​แม่น้ำ​เคบาร์ และ​มือ​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​สถิต​กับ​ท่าน​ที่​นั่น

Gade chapit la Kopi




ยะเอศเคล 1:3
23 Referans Kwoze  

และ​พระ​หัตถ์​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​อยู่​เหนือ​ข้าพ​เจ้า ณ ที่นั่น, แล​พระองค์​ตรัส​แก่​ข้าพ​เจ้า​ว่า, จง​ลุก​ขึ้น​ออก​ไป​ยัง​ที่​แผ่น​ดิน​ราบ​เสมอ, และ​เรา​จะ​พูด​กับ​ท่าน ณ ที่นั่น,


และ​พระ​วิญญาณ​ยก​ข้าพ​เจ้า​ขึ้น​และ​พา​ข้าพ​เจ้า​ไป, และ​ข้าพ​เจ้า​ไป​ด้วย​ทุกข์​และ​ใจ​เดือดร้อน, และ​พระ​หัตถ์​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​วาง​เหนือ​ข้าพ​เจ้า​เป็นกำลัง.


แต่​บัดนี้​จง​นำ​นักดนตรี​คน​หนึ่ง​มา​ให้​ข้าพ​เจ้า. เมื่อ​นักดนตรี​ได้​บรรเลง, พระ​หัตถ์​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​ก็​มา​อยู่​บน​อะลี​ซา.


พระ​หัตถ์​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​ก็​ทรง​อยู่​บน​เอลี​ยา; ท่าน​ก็ได้​คาด​เอว​ไว้, แล้ว​วิ่ง​ไป​ข้างหน้า​อา​ฮา​บ​จนถึง​เขตต์​ที่​เข้า​ไป​ใน​ยิศเรล


ใน​วัน​ที่​สิบ​แห่ง​เดือน​ใน​ต้น​ปี​ที่​ยี่​สิบ​ห้า​นั้น​ที่​เรา​ได้​เป็น​ชะ​เลย​มา, เป็น​ปี​ที่​สิบ​สี่​ตั้งแต่​เสีย​เมือง, (ยะ​รู​ซา​เลม), ใน​วัน​นั้น​พระ​หัตถ์​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​อยู่​เหนือ​ข้าพ​เจ้า, และ​พระองค์​ได้​นำ​ข้าพ​เจ้า​ไป​ที่นั่น


พระ​หัตถ์​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​วาง​เหนือ​ข้าพ​เจ้า, และ​พระองค์​ได้​นำ​ข้าพ​เจ้า​ไป​ใน​พระ​วิญญาณ​ของ​ยะ​โฮ​วา, แล้ว​วาง​ลง​ใน​ท่ามกลาง​หว่าง​เขา​ที่​เต็ม​ด้วย​กะ​ดู​ก​ทั้ง​หลาย


ใน​เวลา​เย็น, ก่อน​ผู้​ที่​เหลือ​อยู่​ได้​มา​พระ​หัตถ์​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ก็​อยู่​เหนือ​ข้าพ​เจ้า, และ​พระองค์​ได้​ให้​ปาก​ของ​ข้าพ​เจ้า​อ้า, จน​เขา​ได้​มา​ใน​รุ่งเช้า, และ​ปาก​ของ​ข้าพ​เจ้า​ก็​อ้า, และ​ข้าพ​เจ้า​ก็​มิได้​เป็น​ใบ้​อีก,


และ​เป็น​มา​เมื่อ (วัน) ที่​ห้า​ใน (เดือน) ที่​หก​ใน​ปี​ที่​หก​ข้าพ​เจ้า​นั่ง​อยู่​ใน​เรือน​ข้าพ​เจ้า, และ​ผู้เฒ่า​ทั้ง​หลาย​ฝ่าย​ยะฮูดา​นั่ง​อยู่​ฉะ​เพาะ​หน้า​ข้าพ​เจ้า, ก็​พระ​หัตถ์​พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า​ได้​ต้อง​บน​ข้าพ​เจ้า​ที่นั่น.


ฝ่าย​พระ​วิญญาณ​ได้​ตรัส​ไว้​โดย​แจ่ม​แจ้ง​ว่า, ภาย​หลัง​จะ​มี​บาง​คน​ทิ้ง​ความ​เชื่อ​เสีย, แล้ว​ไป​เชื่อ​ฟัง​วิญญาณ​ที่​ล่อลวง​และ​ฟัง​คำ​สอน​ของ​พวก​ผี​ปีศาจ,


คำ​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​ที่มา​ถึง​โยเอล​บุตร​พะธูเอล​มี​ดังนี้: ท่าน​ผู้เฒ่า​ทั้ง​หลาย​จง​ฟัง​ข้อความ​นี้, ประชาชน​ทั้ง​หลาย​จง​เงี่ยหู​ฟัง; ใน​สมัย​ของ​ท่าน​เอง​หรือ​ใน​สมัย​แห่ง​บรรพบุรุษ​ของ​ท่าน, เหตุการณ์​เช่นนี้​ได้​เคย​มี​หรือ? จง​เล่า​บอก​ให้​บุตร​ของ​ท่าน​ฟัง, และ​จง​ให้​บุตร​เล่า​บอก​ให้​บุตร​ของ​เขา​ฟัง​อีก​ต่อ​หนึ่ง, และ​ให้​บุตร​ของ​เขา​เล่า​บอก​ให้​บุตร​ของ​เขา​ฟัง​ตาม​ลำดับ​ชั่ว​อายุ​ต่อๆ ไป. คือ​สิ่ง​ซึ่ง​ตั๊กแตน​ตัวอ่อน​ได้​กิน​เหลือ, ตั๊กแตน​ที่​เริ่ม​สอน​บิน​ได้​มา​กิน, และ​สิ่ง​ซึ่ง​ฝูง​ตั๊กแตน​ที่​เริ่ม​สอน​บิน​ได้​กิน​เหลือ, มี​ฝูง​ตั๊กแตน​อื่น​อีก​มา​กิน; และ​สิ่ง​ซึ่ง​ฝูง​ตั๊กแตน​นี้​กิน​เหลือ​ก็​มี​ฝูง​ตั๊กแตน​อื่น​มา​กิน​เสีย​ทั้งสิ้น นัก​มึน​เมา​จง​ตื่น​ขึ้น​และ​คร่ำ​ครวญ; นัก​ดื่ม​เหล้าองุ่น​เก่ง​จง​โหยหวน, ด้วยว่า​เหล้าองุ่น​หวาน​ปาก​ได้​ถูก​กัน​ไป​เสีย​จาก​ปาก​ของ​เจ้า​แล้ว. เพราะ​เหตุ​ว่า​มี​พล​เมือง​ประเทศ​หนึ่ง​ได้​บุกรุก​เข้า​มา​ยัง​ประเทศ​ของ​เรา​แล้ว; มัน​มี​กำลัง​เข้มแข็ง​และ​มากมาย​เหลือ​ที่​จะ​นับ​ได้; ฟัน​ของ​มัน​ดุจ​ฟัน​สิงห์โต, และ​กราม​ของ​มัน​ดุจ​กราม​สิงห์โต​ตัวเมีย. มัน​ได้​ทำลาย​เถา​องุ่น​ของ​เรา​เสีย, และ​ได้​ลอก​เปลือก​ต้น​มะเดื่อ​ของ​เรา​ออก​เสีย; มัน​ได้​ลอก​เปลือก​ออก​จน​เกลี้ยง​และ​ร่วงหล่น​ไป​หมด; กิ่งก้าน​ก็​ดู​ขาว​โพลง จง​พิลาป​ร้องไห้​เช่น​อย่าง​นางสาว​ที่​สวม​เสื้อผ้า​เนื้อ​หยาบ​เพราะ​โศกเศร้า​อาลัย​ถึง​คู่หมั้น​หนุ่ม​ที่​ตาย​ไป. เครื่องบูชา​ธัญญาหาร​และ​เครื่องบูชา​ดื่ม​ก็​ถูก​บั่นทอน​เสีย​จาก​โบสถ์​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา, และ​ปุโรหิต​ผู้​ปรนนิบัติ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ก็​เศร้า​สลดใจ. นา​ก็​ร้าง, แผ่น​ดิน​ก็​เศร้า​สลด; เพราะ​ธัญญาหาร​ได้​ถูก​ทำลาย​เสีย, น้ำ​องุ่น​ใหม่​ก็​เหือดแห้ง​ไป, และ​น้ำมัน​ก็​ทรุดโทรม​ขาด​ไป. ชาวนา​ก็​ท้อใจ, และ​ชาวสวน​องุ่น​ก็​คร่ำ​ครวญ, เนื่องด้วย​ข้าวสาลี​และ​ลูกเดือย; เพราะ​เหตุ​ว่า​พืชผล​อัน​ควร​ได้​เกี่ยว​ใน​นา​ก็​พินาศ​เสียแล้ว. เถา​องุ่น​ก็​เหี่ยวแห้ง, และ​ต้น​มะเดื่อ​เทศ​ก็​ทรุดโทรม​ไป; ต้น​ทับทิม​และ​ต้น​อินทผลัม​และ​ต้น​แอ​ปเปิล, แม้ว่า​สรรพ​ต้นไม้​ใน​ทุ่ง​ก็​เหี่ยวแห้ง​ไป: ความยินดี​ก็​เลื่อน​ไป​จาก​มนุษย์​โลก. ท่าน​ปุโรหิต​ทั้ง​หลาย​เอ๋ย, จง​คลุม​ตัว​ด้วย​ผ้า​เนื้อ​หยาบ​และ​พิลาป​ร่ำไร, เหล่า​ผู้​ปรนนิบัติ​ที่​แท่น​เอ่ย​จง​ร้องไห้; มา​เถอะ​ท่าน​ผู้​ปรนนิบัติ​พระเจ้า​จง​นอน​คลุม​ตัว​ด้วย​ผ้า​เนื้อ​หยาบ​ตลอด​คืน; ด้วยว่า​เครื่องบูชา​ธัญญาหาร​และ​เครื่องบูชา​ดื่มได้​ถูก​กัน​ไม่​ให้​มา​ถึง​โบสถ์​แห่ง​พระเจ้า​ของ​ท่าน. จง​ถือ​พิธี​อด​อาหาร,จง​กำหนด​เวลา​ประชุม​สงบ​ใจ​นมัสการ, จง​เรียก​ผู้เฒ่า​และ​บรรดา​ชน​ประเทศ​ให้​เข้า​มา​ประชุม​ที่​โบสถ์​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​ท่าน​ทั้ง​หลาย, และ​จง​วิงวอน​ขอ​ต่อ​พระ​ยะ​โฮ​วา น่า​สังเวช​เมื่อ​คิดถึง​วัน​นั้น! เพราะว่า​วัน​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา​นั้น​จวน​จะ​ถึง​อยู่​แล้ว, และ​จะ​มา​เหมือน​อย่าง​ความ​พินาศ​อัน​มา​จาก​พระเจ้า​ผู้​ทรง​ฤทธิ์. การ​กีดกัน​อาหาร​ออก​ไป​เสีย​นั้น​ประจักษ์แจ้ง​ต่อหน้า​เรา​แล้ว​มิใช่​หรือ? และ​ความ​ชื่นชมยินดี​ก็​ศูนย์​จาก​โบสถ์​พระเจ้า​ของ​เรา​เช่นเดียวกัน​มิใช่​หรือ? พืช​ต่างๆ ก็​เปื่อยเน่า​เสีย​ใต้ดิน, ยุ้ง​ก็​ว่างเปล่า, ฉาง​ก็​ชำรุด​พัง​ลง; เพราะว่า​เมล็ดข้าว​ก็​ลีบ​แห้ง​ไป. สัตว์​เดียรัจฉาน​ก็​ร้อง​คราง, ฝูง​วัว​ก็​ยืน​โซ​จับ​กลุ่ม, เพราะว่า​มัน​ไม่​มี​หญ้า​จะ​กิน; ฝูง​แกะ​ก็​กำ​ลัง​จะ​พินาศ​ไป. โอ​พระ​ยะ​โฮ​วา, ข้าพ​เจ้า​วิงวอน​ร้องขอ​ต่อ​พระองค์; เหตุ​ว่า​ทุ่งหญ้า​แห่ง​ที่ราบสูง​ถูก​ไหม​เสีย​หมด​แล้ว, และ​เปลวไฟ​ได้​ไหม้​ต้นไม้​ใน​ทุ่งนา​เสีย​สิ้น. แม้​สัตว์​เดียรัจฉาน​ใน​ป่า​ก็​หอบ​กระหาย​หา​พระองค์; เพราะ​เหตุ​ว่า​ธาร​ว่า​แห้ง​เสียแล้ว, และ​ทุ่งหญ้า​แห่ง​ที่ราบสูง​ถูก​ไหม้​เสีย​หมด​แล้ว


พระ​คำ​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​ที่มา​ถึง​โฮ​เซ​อา​บุตร​ของ​บะเอ​รี​ใน​รัชช​กาล​แห่ง​อุ​ซี​ยา, โยธา​ม, อา​ฮา​ศ​และ​ฮิศคี​ยา​กษัตริย์​แห่ง​ประเทศ​ยะฮูดา, และ​ใน​รัชช​กาล​ของ​ยา​รา​บะ​อา​ม​บุตร​ของ​โย​อา​ศก​ษัตริย์​แห่ง​ประเทศ​ยิศ​รา​เอล เริ่มแรก​ที่​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​โดย​ปาก​ของ​โฮ​เซ​อา​นั้น, พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​แก่​โฮ​เซ​อา​ว่า, “จง​ไป​รับ​หญิง​ผู้​มี​นิสสัย​นอกใจ​สามี​มา​เป็น​ภรรยา, และ​เกิด​ลูก​ชู้​กับ​เขา; เพราะว่า​ประเทศ​บ้านเมือง​กำลัง​กระทำ​การ​นอกใจ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ยิ่ง​นัก, และ​ละทิ้ง​พระองค์​ไป.” ดังนั้น​ท่าน​จึง​ไป​รับ​นาง​โฆเมร​ลูกสาว​ของ​ดิบ​ลา​ยิม​มา​เป็น​ภรรยา, และ​นาง​ก็​มี​ครรภ์​กับ​ท่าน​และ​คลอด​บุตร​มา. แล้ว​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​แก่​ท่าน​ว่า, “จง​ตั้ง​ชื่อ​บุตร​นั้น​ว่า ‘ยิศเรล,’ เพราะ​อีก​ไม่​ช้า​เรา​จะ​บันดาล​ให้​บาปกรรม​ซึ่ง​ยิศเรล​ถูก​เย​ฮูก​ระ​ทำ​ให้​โลหิต​ตก​นั้น​กลับ​ไป​ตก​อยู่​แก่​เชื้อสาย​ของ​เยฮู, เป็น​การ​แก้แค้น​ทดแทน​กัน, และ​จะ​กระทำ​ให้​แผ่น​ดิน​ยิศ​รา​เอล​เสื่อม​ศูนย์​ไป. และ​กาล​วัน​นั้น​จะ​มี​เหตุการณ์​ดังนี้​คือ, เรา​จะ​หัก​ธนู​ของ​แผ่น​ดิน​ยิศ​รา​เอล​ใน​ที่​หว่าง​เขา​ยิศเรล.” ต่อมา​นาง​ก็​ตั้ง​ครรภ์​ขึ้น​อีก, และ​คลอด​บุตร​เป็น​หญิง, และ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​ว่า, “จง​ตั้ง​ชื่อ​บุตร​ว่า ‘โล-​รู​ฮา​มา,’ เพราะ​เรา​จะ​ไม่​เมตตา​แก่​เชื้อ​วงศ์​ของ​ยิศ​รา​เอล​อีก, พอ​ที่​จะ​โปรด​ยก​บาป​ผิด​ของ​เขา; แต่​เรา​จะ​เมตตา​แก่​เชื้อ​วงศ์​ของ​ยะฮูดา; ยะโฮ​วา​พระเจ้า​ของ​เขา​นั้น​เอง​จะ​ทรง​ช่วย​ให้​เขา​รอด, โดย​มิ​ต้อง​ใช้​ธนู, หรือ​ดาบ, หรือ​การ​สู้รบ, หรือ​ม้า, หรือ​ทหารม้า.” ครั้น​นาง​ได้​ให้​โล​-​รู​ฮา​มา​หย่านม​แล้ว, นาง​ก็​ตั้ง​ครรภ์​อีก​และ​คลอด​บุตร​เป็น​ชาย. พระ​ยะ​โฮ​วา​จึง​ตรัส​ว่า, “จง​ตั้ง​ชื่อ​บุตร​นั้น​ว่า ‘โล​-​อัม​มี; ‘เพราะ​หมายความ​ว่า​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ไม่​ใช่​เป็น​พล​ไพร่​ของ​เรา, และ​เรา​ก็​มิใช่​เป็น​พระเจ้า​ของ​เจ้า​ทั้ง​หลาย.” “แต่​จำนวน​พวก​ยิศ​รา​เอล​ก็​ยัง​จะ​ทวี​มาก​ขึ้น​เหมือน​เม็ด​ทราย​ใน​ทะเล​ซึ่ง​จะ​ตวง​หรือ​นับไม่ถ้วน; และ​ต่อมา​ภายหลัง, แทน​คำ​ที่​ได้​กล่าว​ไว้​แล้ว​ว่า ‘เจ้า​ทั้ง​หลาย​มิใช่​เป็น​พล​ไพร่​ของ​เรา​’ นั้น, ก็​จะ​มี​คำกล่าว​แก่​เขา​ว่า ‘เจ้า​ทั้ง​หลาย​เป็น​บุตร​ของ​พระเจ้า​ผู้​ทรง​พระชนม์​อยู่.’ และ​พล​เมือง​ยะฮูดา​และ​พล​เมือง​ยิศ​รา​เอล​จะ​รวม​กัน, และ​เขา​ทั้ง​หลาย​นั้น​จะ​ตั้ง​ผู้​หนึ่ง​ให้​เป็น​ประมุข, และ​จะ​พา​กัน​ออก​ไป​จาก​ประเทศ, เพราะ​วัน​แห่ง​ยิศเรล​นั้น, จะ​เป็น​วัน​สำคัญ​มาก.”


อยู่​มา​ใน​วันที่​ห้า​แห่ง​เดือน​ที่​สี่​ใน​ปี​ที่​สาม​สิบ, ขณะ​เมื่อ​ข้าพ​เจ้า​อยู่​ใน​ท่ามกลาง​แห่ง​พวก​ชะ​เลย​ริม​ฝั่ง​แม่น้ำ​คะ​บา​ระ, ฟ้า​ก็​เปิด​ออก, และ​ข้าพ​เจ้า​ได้​เห็น​นิมิตต์​แห่ง​พระเจ้า.


คำ​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา​มา​ถึง​ยิ​ระ​มะ​ยา​ใน​ปี​เดือน​ของ​โย​ซี​ยา​ผู้​เป็น​บุตร​อา​โม​น, ผู้​เป็น​กษัตริย์​แห่ง​ตระกูล​ยะฮูดา, มา​ถึง​ใน​ปี​ที่​สิบ​สาม​ของ​แผ่น​ดิน​โย​ซี​ยา.


ขณะนั้น​คำ​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา​มา​ถึง​ข้าพ​เจ้า​ว่า,


ด้วย​ว่า​คำ​พยากรณ์​นั้น​เมื่อ​ก่อน​ไม่ได้​เป็น​มา​ตาม​น้ำใจ​มนุษย์ แต่​ว่า​มนุษย์​ได้​กล่าว​คำ​ซึ่ง​มา​จาก​พระ​เจ้า ตาม​ที่​พระ​วิญญาณ​บริสุทธิ์​ได้​ทรง​ดล​ใจ​ให้​กล่าว​นั้น


ณ ฝั่ง​แม่น้ำ​เมืองบา​บู​โลน, เออ, เรา​นั่งลง​ที่นั่น​แหละ, พอ​ระลึก​ถึง​เมือง​ซี​โอน, แล้ว​เรา​ก็​ร้องไห้.


คะ​รู​บีม​นั้น​ได้​ยก​ตัว​ขึ้น. นี่​และ​เป็น​สัตว์​มี​ชีวิต​ที่​ข้าพ​เจ้า​ได้​เห็น​ที่​แม่น้ำ​คะ​บา​ระ​นั้น.


และ​เรา​จะ​ทอด​อวน​ของ​เรา​เหนือ​ท่าน​ด้วย, และ​ท่าน​จะ​ต้อง​ตัด​บ่วง แร้ว​ของ​เรา, และ​เรา​จะ​ให้​ท่าน​มา​ยัง​บาบู​โลน​ถึง​แผ่น​ดิน​พวก​เคเซ็ด, แต่​ท่าน​จะ​มิได้​เห็น​เมือง​นั้น, แม้น​จะ​สิ้นพระชนม์​เสีย​ที่นั่น.


และ​มี​สัน​ฐาน​ดุจ​สัณฐาน​ที่​ข้าพ​เจ้า​ได้​เห็น​เมื่อ​ข้าพ​เจ้า​มา​เพื่อ​จะ​ทำลาย​หัวเมือง​นั้น, และ​สัณฐาน​นั้น​ดุจ​สัณฐาน​ที่​ข้าพ​เจ้า​เห็น​ใน​แม่น้ำ​คะ​บา​ระ, และ​ข้าพ​เจ้า​ซบ​หน้า​ข้าพ​เจ้า​ลง.


พอ​ถึง​เดือน​อ้าย​วันที่​ยี่​สิบ​สี่, ขณะที่​ข้าพ​เจ้า​ยืน​อยู่​ริมตลิ่ง​แม่น้ำ​ใหญ่,


เพราะ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ได้​ว่า​ไว้​ว่า, พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ชุบเลี้ยง​พวก​ทำนาย​ใน​เมือง​บาบู​โลน​สำหรับ​พวกเรา​แล้ว,


และ​ข้าพ​เจ้า​มา​ถึง​พวก​ชะ​เลย​ซึ่ง​อยู่​ใน​ตำบล​เธ​ลา​บีบ, ที่​อาศัย ณ ฝั่ง​แม่น้ำ​คะ​บา​ระ. และ​ข้าพ​เจ้า​นั่ง​ที่​เขา​นั่ง, และ​อยู่​ใน​ท่ามกลาง​เขา​ที่​นั้น​เจ็ด​วัน​ตกตะลึง​ไป.


ข้าพ​เจ้า​จึง​ได้​ลุก​ขึ้น​ออก​ไป​ยัง​ที่​แผ่น​ดิน​ราบ​เสมอ​นั้น, และ​นี่​แน่ะ, รัศมี​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​สถิต​อยู่ ณ ที่นั่น, เหมือน​กับ​รัศมี​ที่​ข้าพ​เจ้า​ได้​เห็น ณ ฝั่ง​แม่น้ำ​คะ​บา​ระ, และ​ข้าพ​เจ้า​จะ​ซบ​หน้า​ลง​ยัง​พื้นดิน.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite