Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




เอ็ก​โซ​โด 5:21 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

21 จึง​กล่าว​ว่า, “ขอ​ให้​พระ​ยะ​โฮ​วา​ทรง​พิจารณา​และ​พิพากษา​ลงโทษ​ท่าน​ทั้ง​สอง; ด้วย​ท่าน​ได้​กระทำ​ให้​พวก​ข้าพ​เจ้า​เป็น​ที่​เกลียดชัง​ต่อ​กษัตริย์​ฟา​โร, และ​ต่อหน้า​ข้าราชการ​ทั้ง​ปวง, เหมือน​หนึ่ง​ได้​ส่ง​ดาพ​ใส่​มือ​เขา​ให้​ฆ่า​พวก​ข้าพ​เจ้า​เสีย.”

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

21 จึงกล่าวกับท่านทั้งสองว่า “ขอพระยาห์เวห์ทรงพิจารณา และพิพากษาท่านทั้งสอง เพราะพวกท่านทำให้เราเป็นที่เกลียดชังในสายพระเนตรของฟาโรห์ และในสายตาของข้าราชการของพระองค์ เหมือนหนึ่งเอาดาบใส่มือพวกเขาให้ฆ่าเราเสีย”

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

21 เขาจึงกล่าวแก่เขาทั้งสองว่า “ขอพระเยโฮวาห์ทรงมองดูพวกท่านและพิพากษาเถิด เพราะท่านกระทำให้ชื่อของพวกข้าพเจ้าเป็​นที​่​เกล​ียดชังในสายพระเนตรของฟาโรห์ และในสายตาของข้าราชการของพระองค์ เหมือนหนึ่งเอาดาบใส่มือเขาให้สังหารพวกข้าพเจ้าเสีย”

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

21 จึงกล่าวว่า “ขอองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพิจารณาและตัดสินโทษพวกท่าน! พวกท่านทำให้ฟาโรห์กับเหล่าข้าราชการเกลียดชังพวกเรา และทำให้พวกนั้นมีข้ออ้างที่จะฆ่าพวกเรา”

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

21 พวกหัวหน้า​คนงาน​พูด​กับ​สองคนนั้น​ว่า “ขอให้​พระยาห์เวห์​เห็น​พวกท่าน​และ​ลงโทษ​พวกท่าน เป็น​เพราะ​พวกท่าน​แท้ๆ​ที่​ทำให้​ฟาโรห์​กับ​ข้าราชการ​ของเขา​เหม็นขี้หน้า​พวกเรา และ​ท่าน​ได้เอา​ดาบ​ใส่ไว้​ใน​มือ​ของ​พวกเขา เพื่อ​จะได้​ฆ่า​พวกเรา​ด้วย”

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

21 จึง​พูด​กับ​ท่าน​ทั้ง​สอง​ว่า “ขอ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​เห็น​สิ่ง​ที่​ท่าน​ทำ​และ​ตัดสิน​ท่าน​ทั้ง​สอง เพราะ​ท่าน​ทำ​ให้​พวก​เรา​เป็น​ที่​น่า​รังเกียจ​ต่อ​ฟาโรห์​และ​ข้า​ราชบริพาร ท่าน​เป็น​ผู้​ยื่น​ดาบ​ให้​พวก​เขา​ฆ่า​พวก​เรา”

Gade chapit la Kopi




เอ็ก​โซ​โด 5:21
19 Referans Kwoze  

ฝ่าย​ยา​โคบ​จึง​พูด​แก่​ซี​โมน​และ​เลวี​ว่า, “เจ้า​กระทำ​ให้​เรา​ลำบาก​ใจ, และ​ให้​ชาว​เมือง​คะ​นา​อัน​กับ​ชาติ​ฟะ​ริ​ซี​เกลียดชัง​เรา: เรา​มี​ผู้คน​น้อย​นัก, เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​รุม​กัน​มา​ฆ่า​พวกเรา​เสีย, จะ​ทำ​ให้​เรา​และ​ครอบครัว​เรา​พินาศ​เสีย​หมด.”


ครั้น​ชนชาติ​อำ​โม​น​เห็น​ว่า​ได้​กระทำ​ให้​ดา​วิด​เกลียดชัง​เข้า​มาก​แล้ว, กษัตริย์​ฮา​นูน​และ​พวก​อำ​โม​น​จึง​ฝาก​เงิน​พัน​ตะลันต์​ไป​จ้าง​รถ​รบ​และ​ทหารม้า​ที่​เมือง​เม​โซ​ปะ​ตา​เมีย, และ​ที่​เมือง​อาราม​มะ​คา​และ​ที่​กรุง​โซ​บา.


ครั้น​พวก​อำ​โม​น​เห็น​ว่า​ดา​วิด​ทรง​เกลียดชัง​เขา​มาก, เขา​จึง​ใช้​ทูต​ไป​จ้าง​ชนชาติ​ซุเรีย, ชาวเมือง​เบธ​ระ​โฮ​บ, และ​เมือง​โซ​บา​ได้​ทหารราบ​สอง​หมื่น, ทหาร​ที่​เจ้าเมือง​มะอะ​คา​พัน​หนึ่ง, และ​ชาวเมือง​อิสโธบ​หมื่น​สอง​พัน​คน.


อา​คิช​ก็​ไว้ใจ​ใน​ดา​วิด เชื่อ​ว่า​ท่าน​คง​ทำ​ให้​พวก​ยิศ​รา​เอล, พล​ไพร่​ของ​ท่าน​เกลียดชัง​ท่าน​เสียแล้ว​ท่าน​จะ​สมัคร​เป็น​บ่าว​ของ​เรา​ต่อไป​เป็นนิตย์


บรรดา​ยิศ​รา​เอล​ได้ยิน​ว่า​ซา​อูล​ตี​ค่าย, ฟะลิศ​ตีม​ก็​เกลียดชัง​พวก​ยิศ​รา​เอล, ประชาชน​ทั้งปวง​จึง​ประชุม​กัน​ตาม​ซา​อูล​ไป​ที่​ฆี​ละ​ฆาล


ฝ่าย​โม​เซ​จึง​นำ​ความ​นั้น​ไป​เล่า​แก่​ชนชาติ​ยิศ​รา​เอล: แต่​เพราะ​ถูก​เกณฑ์​ให้​ทำ​การ​หนัก​อย่าง​สาหัส​เขา​ก็​ระอา​ใจ. จึง​มิได้​เชื่อฟัง​โม​เซ


นาง​ซา​ราย​จึง​บ่น​ต่อ​อับ​ราม​ว่า, “จง​ให้​ความ​ทุกข์​ของ​ฉัน​ตก​อยู่​กับ​ท่าน​เกิด: ฉัน​ให้​สาวใช้​ไว้​ที่​อก​ของ​ท่าน; และ​เมื่อ​หญิง​นั้น​รู้​ว่า​ตัว​มี​ครรภ์​แล้ว, ก็​มี​ใจ​ดูถูก​ฉัน: พระ​ยะ​โฮ​วา​ทรง​พิพากษา​ความ​ของ​ฉัน​กับ​ท่าน​เถิด.”


เรา​จะ​กำจัด​ศัตรู​ซึ่ง​มา​จาก​ทิศเหนือ​ให้​ไกล​ไป​จาก​พวก​เจ้า, และ​จะ​ไล่​ศัตรู​นั้น​ไป​ยัง​แผ่น​ดิน​ซึ่ง​กันดาร​และ​เปล่าเปลี่ยว; ทัพ​หน้า​นั้น​จะ​ไล่​ให้​ไป​ตกใน​ทะเล​ฝ่าย​ตะวันออก, และ​ทัพ​หลัง​นั้น​จะ​ไล่​ให้​ไป​ตกใน​ทะเล​ตะวันตก; และ​ถึงแม้ว่า​ศัตรู​ได้​ทำ​อันตราย​ใหญ่โต​มา​แล้ว, บัดนี้​ก็​เป็น​แต่​กลิ่น​เหม็น​พลุ่ง​ขึ้น​มา, และ​ส่ง​กลิ่น​เหม็น​คลื่นเหียน​ตาม​ขึ้น​มา​ด้วย


แมลงวัน​ตาย​กระทำ​น้ำมัน​ที่​มี​กลิ่น​หอม​ให้​บูด​เหม็น​ไป​ฉันใด; ความ​โฉด​เขลา​นิดหน่อย​ก็​ทำ​ให้​สติปัญญา​และ​เกียรติยศ​ให้​เหม็น​ไป​ได้​ฉันนั้น.


เขา​ได้​เรียน​โม​เซ​ว่า, “หลุม​ฝัง​ศพ​ใน​ประเทศ​อาย​ฆุบ​โต​ไม่​มี​หรือ​ท่าน​จึง​ได้​พา​เรา​ออก​มา​ให้​ตาย​ใน​ป่า​กันดาร? ทำไม​หนอ​ท่าน​จึง​ได้​พา​เรา​ออก​มา​จาก​ประเทศ​อาย​ฆุบ​โต?


ฝ่าย​พล​ไพร่​นั้น​ก็​เชื่อ, แล้ว​เมื่อ​เขา​ได้ยิน​ว่า​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​เสด็จ​มา​เยี่ยมเยียน​ชาติ​ยิศ​รา​เอล, และ​ได้​ทอด​พระเนตร​เห็น​ความ​ทุกข์​ลำบาก​ของ​เขา, เขา​ก็​ซบ​หน้า​ลง​นมัสการ


ให้​พระเจ้า​ของ​อับ​รา​ฮาม, และ​พระเจ้า​ของ​นา​โฮร, พระเจ้า​แห่ง​บรรพ​บุรุษ​เป็น​พะ​ยาน​พิพากษา​ใน​ระหว่าง​เรา​กับ​ท่าน.” ฝ่าย​ยา​โคบ​ก็​ตั้ง​สัตว์​สาบาน​ต่อ​พระเจ้า​ที่​ยิศ​ฮาค​ผู้​เป็น​บิดา​ของ​ตน​เคย​เกรงกลัว.


ครั้น​ออก​มา​จาก​เฝ้า​กษัตริย์​ฟา​โร, เขา​ได้​พบ​โม​เซ​กับ​อา​โรน​ยืน​อยู่​กลาง​ทาง;


พล​ไพร่​ทั้งปวง​ก็​บ่น​ต่อ​โม​เซ​ว่า, “ข้าพ​เจ้า​จะ​ได้​อะไร​ดื่ม?”


ชนชาติ​ยิศ​รา​เอล​ก็​พา​กัน​บ่น​ต่อ​โม​เซ​และ​อา​โรน​ใน​ป่า​นั้น​ว่า,


เหตุ​ไฉน​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​พา​เรา​ออก​จาก​ประเทศ​นั้น​มา​ให้​ล้ม​ตาย​ด้วย​คม​กระบี่, แล​ลูก​เมีย​ของ​เรา​เป็น​ทาส​ชะเลย​เขา​เล่า, ที่​เรา​จะ​กลับไป​ยัง​ประเทศ​อาย​ฆุบ​โต​จะ​มิ​ดีกว่า​หรือ?


เพราะ​คน​ทั้ง​หลาย​นั้น​ที่​ได้​เห็น​รัศมี​ของ​เรา แล​ได้​เห็น​การ​อัศจรรย์​สำคัญ​ที่​เรา​ได้​กระทำ​ที่​แผ่น​ดิน​อาย​ฆุบ​โต​ก็​ดี, แล​ที่​ป่า​ก็​ดี, ได้​ทดลอง​เรา​มา​สิบ​ครั้ง​ดังนี้, แล​ไม่​ฟัง​คำ​ของ​เรา.


เรื่องราว​อัน​น่า​หนักใจ​เกี่ยวกับ​สัตว์​จ​ตุ​บาท​ฝ่าย​ใต้ ชนชาติ​ยิศ​รา​เอ​ลบ​รร​ทุก​ทรัพย์​ของ​เขา​มา​บน​หลัง​ของ​ลา​หนุ่ม, และ​บรรทุก​สมบัติ​ของ​เขา​มา​บน​โหนก​อูฐ, ไป​กำนัล​คน​ทั้ง​หลาย​ที่​จะ​ไม่​นำ​ประโยชน์​อะไร​มา​สู่​เขา​เสีย​เลย, เขา​ต้อง​เดินทาง​ผ่าน​แผ่น​ดิน​ที่​มี​ความ​ทุกข์ยาก​ลำบาก, ซึ่ง​มี​สิงห์โต​ตัวเมีย​และ​สิงห์โต​ตัวผู้, งูแมวเซา​และ​งู​ขว้าง​ค้อน.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite