Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




เอ็ก​โซ​โด 22:21 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

21 อย่า​ทำร้าย​หรือ​ข่มเหง​แขกเมือง​เลย: เพราะ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​เคย​เป็น​แขกเมือง​อยู่​ใน​ประ​เทศ​อาย​ฆุบ​โต.

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

21 “ห้ามกดขี่ข่มเหงคนต่างด้าว เพราะพวกเจ้าเคยเป็นคนต่างด้าวในแผ่นดินอียิปต์

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

21 เจ้​าอย่าบีบบังคับหรือข่มเหงคนต่างด้าวเลย เพราะเจ้าทั้งหลายเคยเป็นคนต่างด้าวอยู่ในประเทศอียิปต์

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

21 “อย่ากดขี่ข่มเหงรังแกคนต่างด้าว เพราะเจ้าเองก็เคยเป็นคนต่างด้าวในอียิปต์

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

21 เจ้า​ต้อง​ไม่​ทารุณ​หรือ​ข่มเหง​คน​ต่าง​ชาติ เพราะ​ว่า​พวกเจ้า​ก็​เคย​เป็น​คน​ต่าง​ชาติ​ใน​แผ่นดิน​อียิปต์​มาก่อน

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

21 เจ้า​อย่า​กระทำ​การ​อัน​ไม่​สมควร​ต่อ​คน​ต่างด้าว​หรือ​บีบ​บังคับ​เขา เพราะ​พวก​เจ้า​ล้วน​เคย​เป็น​คน​ต่างด้าว​ใน​แผ่นดิน​อียิปต์

Gade chapit la Kopi




เอ็ก​โซ​โด 22:21
22 Referans Kwoze  

เห​ตุ​ฉะนี้ เจ้า​ทั้ง​หลาย​จงรัก​คน​ที่​เป็น​แขกเมือง; เพราะ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​เอง​ได้​เป็น​แขกเมือง​อยู่​ใน​ประเทศ​อาย​ฆุบ​โต.


อย่า​ข่มเหง​แขกเมือง: เพราะ​เจ้า​เคย​ได้​เห็นใจ​แขกเมือง, เหตุ​ว่า​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ก็​เคย​เป็น​แขกเมือง​ใน​ประเทศ​อาย​ฆุบ​โต​มา​แล้ว.”


“ถ้า​คน​แขกเมือง​มา​อาศัย​ใน​แผ่น​ดิน​เมือง​ของ​เจ้า, อย่า​ข่มเหง​เขา.


แล​อย่า​ให้​ผู้ใด​ข่มเหง​ซึ่ง​แม่หม้าย, แล​ลูกกำพร้า​แล​แขกเมือง​แล​คนจน, หรือ​คิด​การ​ชั่ว​ใน​ใจ​ต่อ​เพื่อนบ้าน.


พระ​ยะ​โฮ​วา​จอมพล​โยธา​ตรัส​ว่า, “เรา​จะ​เข้า​มา​ใกล้​เจ้า​ทั้ง​หลาย​เพื่อ​พิจารณา​พิพากษา, และ​จะ​เป็น​พะ​ยาน​พร้อมกับ​หลักฐาน​ปรักปรำ​นัก​กล​มารยา, และ​คน​ผิด​ประเวณี​ชาย​หญิง, คน​ทวน​สบถ​และ​คน​กด​ค่าจ้าง​ลูกจ้าง, คน​ข่มเหง​แม่หม้าย​และ​ลูกกำพร้า,คน​เบียดบัง​แขกเมือง​และ​คน​ไม่​ยำเกรง​เรา.”


ถ้า​เจ้า​ไม่​ข่มเหง​ผู้​ต่าง​ประเทศ​แล​ผู้​เป็น​กำพร้า​แล​หญิง​ม่าย, แล​ไม่​ได้​กระทำ​ให้​โลหิต​คน​อัน​ไม่​มี​ผิด​ไหล​ออก​ใน​ที่​ตำบล​นี้, แล​จะ​ไม่​ได้​ดำเนิน​ตาม​ทาง​พระ​อย่าง​อื่น, ซึ่ง​จะ​เป็น​ความ​อัปยศ​แก่​พวก​เจ้า​นั้น,


เจ้า​ทั้ง​หลาย​อย่า​ได้​เกลียดชัง​พวก​อะ​โดม; เพราะ​เขา​เป็น​พี่น้อง​กับ​เจ้า: อย่า​ได้​เกลียดชัง​ชาว​ประเทศ​อาย​ฆุบ​โต: เพราะ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ได้​เป็น​แขก​บ้าน​อยู่​ใน​เมือง​เขา.


“ถ้า​พี่น้อง​ของ​เจ้า​จน​ไป, แล​มี​กำลัง​น้อย; เจ้า​จง​ช่วย​ชู​กำลัง​เขา​บาง; ถึง​เขา​เป็น​แขกเมือง​หรือ​คน​อาศัย, ก็​จง​ช่วย​เขา​และ​เขา​จะ​อยู่​กับ​เจ้า​ได้.


“เรา​คือ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​เจ้า, ผู้​ได้​นำ​เจ้า​ออก​จาก​ประเทศ​อาย​ฆุบ​โต, คือ​จาก​ฐานะ​แห่ง​ทาส​นั้น.”


พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​ดังนี้​ว่า, เจ้า​ทั้ง​หลาย​จง​ประพฤติ​เป็น​ความ​สัตย์​แล​ชอบธรรม, แล​ช่วย​ผู้​ที่​ต้อง​เสีย​เปล่า​ให้​ออก​จาก​มือ​ของ​ผู้​ข่มขี่, แล​อย่า​ทำ​การ​ผิด, อย่า​ทำร้าย​แก่​ผู้​ต่าง​ประเทศ, แก่​คน​กำพร้า, แล​แก่​หญิง​ม่าย, แล​อย่า​ให้​เลือด​คน​อัน​ไม่​มี​ผิด​ไหล​ออก​ใน​ที่​ตำบล​นี้.


และ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​จง​ระลึก​ถึง​ตัว​เจ้า​ว่า​ได้​เคย​เป็น​ชะ​เลย​ใน​ประเทศ​อาย​ฆุบ​โต, และ​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​เจ้า​ได้​ทรง​ไถ่​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ออก​มา: เหตุ​ดังนั้น​เรา​จึง​ได้​สั่ง​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ไว้​ใน​วันนี้​ว่า ให้​เจ้า​ทำ​ดังนั้น.


“อย่า​ล่อลวง​ฉ้อ​กระ​บัด​ทรัพย์​ของ​เขา, และ​อย่า​ให้​ค่าจ้าง​ของ​คน​ที่​รับจ้าง​นั้น​ค้าง​คืน​จน​วันรุ่งขึ้น.


แขกเมือง​ที่มา​อาศัย​ด้วย​เจ้า​นั้น, เหมือน​กับ​คน​ที่​เกิด​ใน​แผ่น​ดิน​เมือง​ของ​เจ้า, ต้อง​รักษา​เขา​เหมือน​รักษา​ตัวเอง; เพราะว่า​แต่ก่อน​เจ้า​ทั้ง​หลาย​เป็น​แขกเมือง​ใน​เมือง​อาย​ฆุบ​โต: เรา​เป็น​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​เจ้า


ครั้งนั้น​เรา​ได้​บังคับ​สั่ง​พวก​ตระ​ลา​การ​ของ​เจ้า​ทั้ง​หลาย, และ​ว่า, จง​พิจารณา​ความ​ของ​พี่​นอง​ทุกคน, กับ​แขกเมือง​ที่อยู่​ด้วย​เขา, และ​ตัดสิน​ตาม​ความ​ยุตติ​ธรรม.


เขา​ต้อง​อยู่​กับ​เจ้า​ใน​ท่ามกลาง​เจ้า​ทั้ง​หลาย ณ ที่ใดๆ ที่​เขา​จะ​ชอบ​เลือก​อยู่​ที่​นั้น; อย่า​ให้​เขา​ได้​ความ​ลำบาก


ความ​แช่ง​จง​มี​แก่​คน​พิพากษา​ความ​เป็น​อสัตย์​อธรรม​แก่​คน​ต่างชาติ, ลูกกำพร้า, และ​หญิง​หม้าย. และ​ให้​คน​ทั้งปวง​ตอบ​ว่า, อา​เมน


พระ​ยะ​โฮ​วา​ทรง​รักษา​คน​แขกเมือง; และ​ทรง​อุปถัมภ์​เด็ก​กำพร้า​กับ​หญิง​ม่าย; แต่​ส่วน​ทาง​ของ​คน​ชั่ว​พระองค์​ทรง​กระทำ​ให้​อ้อม​คด​ไป.


เขา​ทั้ง​หลาย​ใน​เจ้า ไม่สู้​นับถือ​บิดา​มารดา, เขา​ได้​ทำ​เบียด​เบียฬ​แก่​คน​แขก​บ้าน​ใน​ท่ามกลาง​เจ้า, เขา​ได้​ข่มเหง​ลูกกำพร้า​และ​หญิง​ม่าย​ใน​เจ้า,


พระองค์​ทรง​รับ​ฟ้อง​ของ​ลูกกำพร้า​และ​หญิง​หม้าย. และ​ทรง​เมตตา​คน​แขกเมือง, โดย​ได้​ประทาน​อาหาร​และ​เครื่องนุ่งห่ม​ให้​เขา


เจ้า​ทั้ง​หลาย​อย่า​ลำเอียง​พิพากษา​ความ​ของ​คน​ต่างชาติ, หรือ​ลูกกำพร้า, และ​รับ​เอา​เครื่องนุ่งห่ม​ของ​หญิง​หม้าย​เป็น​ของ​ประกัน;


เออ, ท่าน​นี้แหละ​เอา​ลูกกำพร้า​ใน​เรือน​เงิน​มา​จับสลาก​กัน, และ​ขาย​มิตร​ของ​ตัว​เสีย


จง​ฝึกหัด​กระทำ​การ​ดี; จง​แสวงหา​ที่​จะ​ให้​ความ​ยุตติ​ธรรม, จง​ขัดขวาง​การ​กระทำ​ของ​ผู้​ข่มเหง, จง​ให้​ความ​ยุตติ​ธรรม​แก่​ลูกกำพร้า, จง​เป็นปากเสียง​ให้แก่​หญิง​ม่าย.”


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite