เอ็ก​โซ​โด 22:11 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹¹ ต้อง​ให้​ผู้​รับ​ฝาก​นั้น​สาบาน​ตัว​ต่อ​เพื่อน​ต่อ​พระ​พักตร​พระ​ยะ​โฮ​วา​ว่า​เขา​มิได้​ลงมือ​แตะต้อง​ของๆ เพื่อน​บ้าน​นั้น​เลย; แล้ว​เจ้าของ​นั้น​จะ​ต้อง​ยิน​ยอม. ไม่​ให้​ผู้​รับฝาก​นั้น​ใช้​แทน.

Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

¹¹ ต้องให้ผู้รับฝากนั้นสาบานต่อพระยาห์เวห์ ต่อหน้าเพื่อนบ้านว่าเขาไม่ได้ลักของของเพื่อนบ้านไป แล้วเจ้าของนั้นจะต้องยอมรับ ส่วนผู้รับฝากนั้นไม่ต้องจ่ายค่าชดใช้

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

¹¹ ต้องให้​ผู้​รับฝากนั้นปฏิญาณตัวต่อเพื่อนบ้านต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์เพื่​อด​ู​ว่า มือของเขาลักของของเพื่อนบ้านนั้นจริงหรือไม่ แล​้วเจ้าของนั้นจะต้องยินยอม ผู้​รับฝากนั้นไม่ต้องให้ค่าชดใช้

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹¹ ในกรณีนี้จะตัดสินโดยให้เพื่อนบ้านผู้นั้นกล่าวสาบานต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้าว่าเขาไม่ได้ขโมยทรัพย์สินของอีกคนหนึ่งไป เจ้าของต้องยอมรับวาจาสัตย์ ห้ามเรียกร้องค่าเสียหาย

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

¹¹ ทั้ง​สองคน​จะ​ต้อง​ไป​สาบาน​ต่อ​พระยาห์เวห์ เพื่อ​พิสูจน์​ว่า​เขา​เอา​ทรัพย์สิน​ของ​เพื่อน​บ้าน​ไป​หรือเปล่า เจ้าของ​สัตว์​นั้น​จะ​ต้อง​ยอมรับ​การ​สาบานนี้ และ​เพื่อน​บ้าน​คนนั้น​ก็​ไม่ต้อง​ชดใช้​อะไรเลย

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

¹¹ เรื่อง​ระหว่าง​คน​ทั้ง​สอง​ต้อง​จบ​สิ้น​ลง​ที่​คำ​สาบาน ณ เบื้อง​หน้า​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​เพื่อ​ให้​เห็น​ว่า​เขา​ได้​ขโมย​ของ​จาก​เพื่อน​บ้าน​ไป​หรือ​ไม่ และ​เจ้าของ​สัตว์​จะ​รับ​คำ​สาบาน และ​อีก​ฝ่าย​ก็​ไม่​ต้อง​ชดใช้

เอ็ก​โซ​โด 22:11 Referans Kwoze

ฮี​บรู 6:16

เพราะว่า​ฝ่าย​มนุษย์​นั้น​เคย​สาบาน​ต่อ​หน้า​ผู้​ที่​ใหญ่​กว่า แล้ว​เมื่อ​เกิด​ข้อ​ทุ่ม​เถียง​อะไร​กัน​ขึ้น, ก็​ต้อง​ยึด​เอา​คำ​ที่​ได้​สาบาน​ไว้​นั้น​เป็น​คำ​ชี้​ขาด.

สุภาษิต 30:9

เกรง​ว่า​เมื่อ​ข้าพ​เจ้า​อิ่มหนำ ข้าพ​เจ้า​จะ​ปฏิเสธ​พระองค์, และ​กล่าว​ว่า, “พระ​ยะโฮ​วา​เป็น​ใคร​หนอ?” หรือ​เกรง​ว่า​เมื่อ​ข้าพ​เจ้า​ยากจน ข้าพ​เจ้า​จะ​ลัก​ของๆ เขา, และ​จะ​ทำ​ให้​พระ​นาม​พระเจ้า​ของ​ข้าพ​เจ้า​เป็น​ที่​เสื่อมเสีย.

เลวีนิติ 6:3

หรือ​พบ​ของ​ที่​หาย และ​ไม่​รับ และ​สบถ​สาบาน​ตัว​เป็น​ความ​เท็จ; ใน​ข้อ​เหล่านี้​ถ้า​ผู้ใด​กระทำ​ผิด​แล้ว,

เลวีนิติ 5:1

“ถ้า​ผู้ใด​กระทำ​ผิด​ด้วย​ได้ยิน​คำ​สาบาน​ตัว​เป็น​พะ​ยาน, เบิกความ​ได้​เห็น​หรือ​ได้​รู้, ถ้า​ไม่​กล่าว​ความจริง, ผู้​นั้น​ก็​จะ​มี​โทษ.

เอ็ก​โซ​โด 23:1

“อย่า​นำ​เรื่อง​เท็จ​ไป​เล่า​ต่อๆ กัน​ไป: อย่า​ร่วมใจ​เป็น​พะ​ยาน​เท็จ​กับ​คน​ชั่ว.

เอ็ก​โซ​โด 22:8

ถ้า​จับ​ขะ​โม​ย​ไม่​ได้​จง​ให้​เจ้าของ​เรือน​มา​หา​ตุลาการ, เพื่อ​จะ​ได้​ไต่สวน​ดู​ว่า​มือ​ของ​ตนเอง​ได้​ลัก​สิ่งของๆ เพื่อนบ้าน​นั้น​หรือ​ไม่.

เอ็ก​โซ​โด 22:10

“ถ้า​ผู้ใด​ฝาก​โค, หรือ​ลา, หรือ​แกะ, หรือ​สัตว์​ต่างๆ, ไว้​กับ​เพื่อนบ้าน​ให้​รักษา; และ​สัตว์​นั้น​ตาย, หรือ​เป็น​อันตราย, หรือ​มี​ผู้​ไล่​ต้อน​ไป​จาก​บ้าน​นั้น​โดย​ไม่​มี​ใคร​เห็น:

เอ็ก​โซ​โด 22:12

แต่​ถ้า​ขะ​โม​ย​นั้น​ลัก​สัตว์​นั้น​ไป​ขณะ​เมื่อ​ผู้​รับ​ฝาก​นั้น​อยู่​ด้วย, ผู้​รับฝาก​ต้อง​ใช้​ค่า​สิ่งของ​นั้นๆ ให้แก่​เจ้าของ.

ปัญญาจารย์ 8:2

ข้าฯ ขอ​ตักเตือน​เจ้า​ให้​ถือ​รักษา​พระ​บัญชา​ของ​กษัตริย์​, และ​การ​นั้น​เกี่ยว​ข้อง​ถึง​คำ​ปฏิญาณ​ของ​พระเจ้า​ด้วย.