Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




เอสเธอร์ 4:3 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

3 และ​พวก​ยูดา​ทั้ง​หลาย​ที่อยู่​ทุก​หัวเมือง, เมื่อ​ได้​รับ​หมายประกาศ​รับสั่ง​ของ​กษัตริย์​แล้ว​นั้น, ก็​พา​กัน​เป็นทุกข์​โศกเศร้า​ยิ่ง​นัก, และ​ถือศีล​อด​อาหาร, และ​ร้องไห้​และ​คร่ำ​ครวญ; และ​คน​เป็น​อัน​มาก​ได้​นุ่งห่ม​ด้วย​ผ้า​เนื้อ​หยาบ​นอน​คลุก​บน​กอง​ขี้เถ้า​ไฟ.

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

3 และในทุกมณฑลที่พระบัญชาของกษัตริย์และกฤษฎีกาของพระองค์ไปถึง ก็มีความเศร้าโศกอย่างยิ่งท่ามกลางพวกยิว และมีการอดอาหาร การร้องไห้และคร่ำครวญ อีกทั้งหลายคนนอนบนผ้ากระสอบและขี้เถ้า

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

3 และในทุกมณฑลที่พระบัญชาของกษั​ตริ​ย์และกฤษฎีกาของพระองค์ไปถึง ก็​มี​การไว้​ทุกข์​อย่างใหญ่หลวงท่ามกลางพวกยิว ด้วยการอดอาหาร ร้องไห้​และคร่ำครวญ และคนเป็​นอ​ันมากนอนในผ้ากระสอบและมี​ขี้เถ้า

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

3 ชาวยิวทั้งหลายในทุกมณฑลซึ่งพระราชโองการของกษัตริย์ไปถึงก็ทุกข์โศกแสนสาหัส พวกเขาอดอาหาร ร้องไห้คร่ำครวญ หลายคนนุ่งห่มผ้ากระสอบและนอนบนกองขี้เถ้า

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

3 ใน​ทุก​มณฑล​ที่​ได้รับ​คำสั่ง​ของ​กษัตริย์ มี​แต่​ความ​ทุกข์ระทม​อัน​ใหญ่หลวง​ใน​หมู่​ชาวยิว พวกเขา​อด​อาหาร ร้องไห้​คร่ำครวญ​เสียงดัง พวก​ชาวยิว​ส่วนใหญ่​ปู​ผ้า​กระสอบ​และ​โรย​ขี้เถ้า​บนมัน แล้ว​นอน​บน​ผ้า​นั้น

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

3 เมื่อ​ชาว​ยิว​ใน​ทุก​แคว้น​ได้​รับ​คำ​บัญชา​และ​กฤษฎีกา​ของ​กษัตริย์ พวก​เขา​ก็​เศร้า​โศก​ยิ่ง​นัก จึง​มี​การ​อด​อาหาร ร้องไห้​และ​ร้อง​คร่ำครวญ หลาย​คน​สวม​ผ้า​กระสอบ​นอน​บน​ขี้เถ้า

Gade chapit la Kopi




เอสเธอร์ 4:3
20 Referans Kwoze  

วัน​นั้น​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​จอมพล​โยธา​ได้​ทรง​เรียกร้อง​ให้​เจ้า​ร้องไห้​เละ​คร่ำ​ครวญ, และ​ให้​โกน​ศีรษะ, และ​นุ่ง​ผ้า​เนื้อ​หยาบ;


ข้าพ​เจ้า​จึง​ได้​ตั้งหน้าตั้งตา​ทูล​อธิษฐาน​และ​วิงวอน​ขอ​ต่อ​พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า​ด้วย​การ​บำเพ็ญ​ศีล​อด​อาหาร​นุ่งห่ม​ผ้า​เนื้อ​หยาบ​และ​นั่ง​บน​กอง​ขี้​เท่า.


การ​ถือศีล​อด​อาหาร​เช่นนั้น​หรือ​ที่​เรา​พอใจ: คือ​เป็น​วัน​มี​ไว้​ให้​ใครๆ เสงี่ยม​เจียมตัว, ก้มหัว​ลง​เหมือน​อย่าง​กับ​ต้น​ตะไคร้​น้ำ, สวม​เสื้อผ้า​เนื้อ​หยาบ​และ​กราบ​ลง​ที่​กอง​ขี้​เท่า? นี่​หรือ​เจ้า​เรียก​ว่า​ถือศีล​อด​อาหาร​เป็น​วันที่​พอ​พระทัย​พระ​ยะ​โฮ​วา?


เพราะฉะนั้น​ข้าฯ​จึง​ได้​ว่า, “ขอ​เบือน​หน้า​ไป​เสีย​จาก​ข้าฯ, ข้า​จะ​ได้​หลั่ง​น้ำตา​อย่าง​สะใจ, อย่า​พยายาม​มา​เล่า​โลม​ข้าฯ​เลย, เนื่องด้วย​ความ​พินาศ​ฉิบหาย​แห่ง​บุตรี​ของ​พล​เมือง​ของ​ข้าฯ!”


เอา​อ้าย​ข้า​ชาติ​ชั่ว​ช้า​ไป​ทิ้ง​เสีย​ที่​มืด​ภายนอก ซึ่ง​มี​แต่​การ​ร้องไห้​ขบ​เขี้ยว​เคี้ยว​ฟัน.’


ท่าน​จึง​รับสั่ง​แก่​พวก​ข้าราชการ​ว่า. ‘จง​มัด​มือ​มัด​เท้า​คน​นี้​เอา​ไป​ทิ้ง​เสีย​ที่​มืด​ภายนอก. ที่​นั่น​จะ​มี​การ​ร้องไห้​ขบ​เขี้ยว​เคี้ยว​ฟัน.’


และ​จะ​ทิ้ง​ลง​ใน​เตา​ไฟ ที่​นั่น​แหละ​จะ​เป็น​ที่​ร้องไห้​ขบ​เขี้ยว​เคี้ยว​ฟัน.


จง​ให้​พวก​ยู​ดาย​ทั้งปวง​ที่อยู่​กรุง​ซูซัร​ชุมนุม​กัน, และ​ให้​ถือศีล​อด​อาหาร​เพื่อ​เรา, และ​อย่า​ให้​กิน​หรือ​ดื่ม​สาม​วัน, ทั้ง​กลางคืน​ทั้ง​กลางวัน: และ​เรา​กับ​หญิงสาว​ใช้​ของ​เรา​จะ​ถือศีล​อาหาร​ด้วย​เหมือน​กัน; และ​ดังนั้น​เรา​จะ​เข้า​ไป​เฝ้า​กษัตริย์​นั้น, แม้​เป็น​การ​ผิด​กฎหมาย; แม้​ถึง​เรา​จะ​ต้อง​ตาย ก็​ตาย​เถิด.


และ​ใน​เดือน​ต้น ณ วันที่​สิบ​สาม, เขา​จึง​เรียก​พวก​อาลักษณ์​ของ​กษัตริย์​เข้า​มา, และ​ได้​เขียน​ตาม​คำ​ทั้ง​หลาย​ที่​ฮา​มาน​ได้​สั่ง​นั้น, และ​ส่ง​ไป​ให้​องครักษ์​ของ​กษัตริย์​, และ​ให้​เจ้าเมือง​ทุก​หัวเมือง, และ​ให้​เจ้านาย​ของ​คน​ทุก​พวก, และ​ให้​ทุก​หัวเมือง​ที่​ได้​เขียน​ไว้​นั้น, และ​เขียน​เป็น​ภาษา​ของ​ตน​ทุก​จำพวก; และ​เขียน​ใน​พระ​นาม​ของ​กษัตริย์​อะหัศวะ​โรศ, และ​ประทับ​ด้วย​ตรา​พระ​ธำมรงค์​ของ​กษัตริย์​,


คราว​เมื่อ​กษัตริย์​อะหัศวะ​โรศ​เสวย​ราชย์​อยู่​นั้น, คือ​อะหัศวะ​โรศ​ที่​ได้​ทรง​ครอบครอง​ตั้งแต่​ประเทศ​โฮ​ดู​จนถึง​ประเทศ​อาย​ธิ​โอบ, มี​ร้อย​ยี่​สิบ​เจ็ด​หัวเมือง:


พวก​ทูต​นั้น​มา​ถึง​ฆิบะ​อา​เมือง​ของ​ซา​อูล, แจ้งความ​ให้​คน​ทั้งปวง​ฟัง, และ​คน​ทั้งปวง​ก็​พา​กัน​ร้องไห้​เสียง​ดัง.


และ​ได้​เดิน​เข้า​มา​ตรงหน้า​ประตู​พระราช​วัง: ด้วยว่า​ผู้​หนึ่ง​ผู้ใด​ที่​นุ่ง​ด้วย​ผ้า​เนื้อ​หยาบ​นั้น​เข้า​ไป​ใน​ประตู​พระราช​วัง​นั้น​ไม่​ได้.


ส่วน​หญิง​คนใช้​และ​พวก​ขันที​ของ​พระนาง​เอศ​เธ​ระ​นั้น​ได้​มา​ทูล​ความ​นั้น​แก่​พระนาง, และ​มเหษี​ก็​ทรง​เป็นทุกข์​ยิ่ง​นัก; จึง​ทรง​จัดแจง​เสื้อผ้า​ฝาก​ไป​ให้แก่​มา​ระ​ดะ​คาย, และ​ให้​เปลื้องผ้า​เนื้อ​หยาบ​นั้น​ทิ้ง​เสีย​และ​เอา​ผ้า​ที่​ดี​นุ่งห่ม​แทน: แต่​มา​ระ​ดะ​คาย​ไม่​ยอมรับ​เอา​ผ้า​นั้น.


เพื่อ​จะ​ให้​วัน​ทั้ง​สอง​แห่ง​ฟู​ริม​นั้น​ตั้ง​ไว้​มั่นคง​ตาม​เวลา​กำหนด, มิใช่​ตาม​ที่มา​ระ​ดะ​คาย​ชาว​ยู​ดาย​และ​พระนาง​เอศ​เธ​ระ​มเหษี​รับสั่ง​แล้ว​นั้น, แต่​ตาม​ที่​พวก​ยู​ดาย​เอง​มี​น้ำใจ​จะ​ถือ​ไว้​ทั้ง​ตัวเอง​และ​เผ่าพันธุ์​ของ​เขา, เป็น​เวลา​ถือศีล​อด​อาหาร​และ​เวลา​ที่​เขา​ได้​ร้อง​ทูล​นั้น.


ฝ่าย​ยะ​โฮ​ซู​อะ​เอง​กับ​ผู้​เฒ่า​แก่​พวก​ยิศ​รา​เอล​ได้​ฉีก​เสื้อ​ซบ​หน้า​ลง​ถึง​ดิน​ฉะ​เพาะ​หีบ​ไมตรี​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​จนถึง​เวลา​พลบค่ำ, แล้ว​เอา​ผงคลี​ดิน​ใส่​ที่​ศีรษะ.


ท่าน​จึง​เอา​กระเบื้อง​หม้อ​แตก​มา​ขูด​ตัว, และ​นั่ง​จม​ลง​ใน​กอง​เถ้า


และ​เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​ส่ง​เสียง​ของ​เขา​ให้​ได้ยิน​เหนือ​เจ้า, และ​จะ​ร้อง​คราง​เป็นทุกข์, และ​จะ​ยัง​ผงคลี​ดิน​ให้​ขึ้น​เหนือ​ศีรษะ​ของ​เขา, และ​จะ​นอน​คลุก​เท่า​ไฟ.


กิตติศัพท์​นั้น​ทรง​ทราบ​ไป​ถึง​กษัตริย์​นี​นะ​เว, ท่าน​ได้​ทรง​ลุก​ขึ้น​จาก​พระที่นั่ง​ของ​ท่าน,ทรง​เปลื้อง​ฉลอง​พระองค์​ออก​เสีย, ทรง​นำ​เนื้อ​หยาบ​ไว้​แทน​และ​ทรง​นั่ง​ที่​กอง​ขี้​เท่า.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite