Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




เอสเธอร์ 4:1 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

1 ฝ่าย​มา​ระ​ดะ​คาย​นั้น​ครั้น​รู้​เหตุการณ์​ทั้งปวง​นั้น​แล้ว, มา​ระ​ดะ​คาย​ก็​ฉีก​เสื้อผ้า​เสีย, และ​เอา​ผ้า​เนื้อ​หยาบ​นุ่งห่ม​อัน​คลุก​ด้วย​ขี้เถ้า​ใส่​ตัว, แล้ว​ก็​ออก​ไป​ท่ามกลาง​เมือง, และ​ร้องเพลง​ดัง​อัน​น่า​สมเพช​ยิ่ง​นัก;

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

1 เมื่อโมรเดคัยทราบทุกอย่างที่เกิดขึ้นแล้ว โมรเดคัยก็ฉีกเสื้อผ้าของตน สวมผ้ากระสอบและซัดขี้เถ้าใส่ศีรษะของตน และออกไปร้องไห้เสียงดังอย่างขมขื่นที่กลางเมือง

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

1 เมื่อโมรเดคัยทราบทุกอย่างที่​ได้​กระทำไปแล้ว โมรเดคั​ยก​็ฉีกเสื้อของตนสวมผ้ากระสอบและใส่​ขี้เถ้า และออกไปกลางนคร คร่ำครวญด้วยเสียงดังอย่างขมขื่น

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

1 เมื่อโมรเดคัยรู้สิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมด ก็ฉีกเสื้อผ้า นุ่งห่มผ้ากระสอบ โปรยขี้เถ้าใส่ตัว และเข้าไปในตัวเมือง ร้องไห้เสียงดังอย่างรันทด

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

1 เมื่อ​โมรเดคัย​รู้​เรื่อง​ทุกอย่าง​ที่​เกิดขึ้น เขา​ก็​ฉีก​เสื้อผ้า​ตัวเอง ใส่​ชุด​ผ้า​กระสอบ เอา​ขี้เถ้า​มา​โรยหัว แล้ว​ออก​ไป​กลาง​เมือง ร้องไห้​คร่ำครวญ​เสียงดัง​ด้วย​ความ​ขมขื่น

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

1 เมื่อ​โมร์เดคัย​ทราบ​ถึง​สิ่ง​ที่​เกิด​ขึ้น เขา​จึง​ฉีก​เสื้อ​ของ​ตน และ​สวม​ผ้า​กระสอบ​และ​เท​ขี้เถ้า​ลง​บน​ศีรษะ​ของ​ตน เขา​เดิน​เข้า​ไป​ใน​เมือง และ​ร้อง​เสียง​ดัง​อย่าง​ขมขื่น

Gade chapit la Kopi




เอสเธอร์ 4:1
27 Referans Kwoze  

ข้าพ​เจ้า​จึง​ได้​ตั้งหน้าตั้งตา​ทูล​อธิษฐาน​และ​วิงวอน​ขอ​ต่อ​พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า​ด้วย​การ​บำเพ็ญ​ศีล​อด​อาหาร​นุ่งห่ม​ผ้า​เนื้อ​หยาบ​และ​นั่ง​บน​กอง​ขี้​เท่า.


เพราะฉะนั้น​ข้าฯ จึง​ชัง​ตัว​ของ​ข้าฯ เอง​อย่างยิ่ง, และ​กลับใจ​รับผิด​ด้วย​อาการ​เกลือก​ลง​ใน​ฝุ่น​และ​ขี้เถ้า.”


ธามาร์​ทรง​หยิบ​ผงคลี​ดิน​ใส่​บน​พระ​เศียร, ฉีก​เสื้อ​สี​ต่างๆ ให้​ขาด, ยก​พระ​หัตถ์​ปิด​พระ​เศียร, แล้ว​ทรง​ดำเนิน​ไป​พลาง​ทรง​พระ​กร​ร​แสง​พลาง


ดา​วิด​จึง​จับ​เสื้อ​ของ​ท่าน​ฉีก​ออก, ทั้ง​บรรดา​พรรคพวก​ของ​ท่าน​ก็​ทำ​เหมือน​กัน.


ท่าน​จึง​เอา​กระเบื้อง​หม้อ​แตก​มา​ขูด​ตัว, และ​นั่ง​จม​ลง​ใน​กอง​เถ้า


แต่​เมื่อ​อัคร​สาวก​บา​ระ​นา​บา​กับ​เปาโล​ได้​ยิน​ดังนั้น, จึง​ฉีก​เสื้อผ้า​ของ​ตน​เสีย​วิ่ง​เข้า​ไป​ท่ามกลาง​คน​ทั้ง​หลาย​ร้อง​ว่า,


“วิบัติ​แก่​เจ้า, เมือง​โค​รา​ซิน วิบัติ​แก่​เจ้า, เมือง​เบธ​ซา​ยะ​ดา ด้วย​ว่า​ถ้า​การ​อิทธิฤทธิ์​ซึ่ง​ได้​กระทำ​ใน​ท่ามกลาง​เจ้า​ได้​กระทำ​ใน​เมือง​ตุ​โร​และ​เมือง​ซี​โดน, เขา​คง​ได้​นุ่ง​ห่ม​ผ้า​หยาบ​นั่ง​ขี้เท่า​กลับ​ใจ​เสีย​ใหม่​นาน​มา​แล้ว.


วัน​ใหญ่​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​ใกล้​จวน​เข้า​แล​เร็ว​รีบ​เข้า​มา​แล้ว, คือ​สำเนียง​วัน​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา, แล​คน​เรี่ยวแรง​จะ​ร้อง​ม​หัน​ต​ทุกข์​ใน​ที่นั่น.


เพราะ​เหตุการณ์​นี้​ข้าพ​เจ้า​จะ​คร่ำ​ครวญ​ร้องไห้; ข้าพ​เจ้า​จะ​ไปไหนมาไหน​ด้วย​เท้า​เปล่า​และ​เปลือย​กาย. ข้าพ​เจ้า​จะ​โหยหวน​ดุจ​สุนัข​ป่า​หอน, และ​คร่ำ​ครวญ​เหมือน​นกกระจอกเทศ​ร้อง.


ท่าน​บุตร​มนุษย์​เอ๋ย​ท่าน​จง​ร้อง​คราง​เจียน​บั้นเอว​หัก, และ​จง​คราง​ด้วย​ความ​ร้อน​ต่อตา​เขา​ทั้ง​หลาย.


การ​ถือศีล​อด​อาหาร​เช่นนั้น​หรือ​ที่​เรา​พอใจ: คือ​เป็น​วัน​มี​ไว้​ให้​ใครๆ เสงี่ยม​เจียมตัว, ก้มหัว​ลง​เหมือน​อย่าง​กับ​ต้น​ตะไคร้​น้ำ, สวม​เสื้อผ้า​เนื้อ​หยาบ​และ​กราบ​ลง​ที่​กอง​ขี้​เท่า? นี่​หรือ​เจ้า​เรียก​ว่า​ถือศีล​อด​อาหาร​เป็น​วันที่​พอ​พระทัย​พระ​ยะ​โฮ​วา?


เพราะฉะนั้น​ข้าฯ​จึง​ได้​ว่า, “ขอ​เบือน​หน้า​ไป​เสีย​จาก​ข้าฯ, ข้า​จะ​ได้​หลั่ง​น้ำตา​อย่าง​สะใจ, อย่า​พยายาม​มา​เล่า​โลม​ข้าฯ​เลย, เนื่องด้วย​ความ​พินาศ​ฉิบหาย​แห่ง​บุตรี​ของ​พล​เมือง​ของ​ข้าฯ!”


ชาวเมือง​เฮ​ศ​โบ​น​และ​เมือง​เอ​ลา​เล​พา​กัน​ร้องไห้​เสียง​ดัง, เสียง​ของ​เขา​ก็​ได้ยิน​ไป​ถึง​เมือง​ยา​ฮา​ศ​แล้ว: เหตุ​ฉะนั้น​ชาว​โม​อาบ​ต่าง​ก็​อก​สั่น​ขวัญหาย.


ฝ่าย​โยบ​ก็​ลุก​ขึ้น, ฉีก​เสื้อคลุม​ของ​ตน, แล้ว​ก็​โกน​ศีรษะ, และ​ซบ​หน้า​ลง​กับ​พื้นดิน, แสดง​การ​เคารพ​ต่อ​พระเจ้า;


และ​พวก​ยูดา​ทั้ง​หลาย​ที่อยู่​ทุก​หัวเมือง, เมื่อ​ได้​รับ​หมายประกาศ​รับสั่ง​ของ​กษัตริย์​แล้ว​นั้น, ก็​พา​กัน​เป็นทุกข์​โศกเศร้า​ยิ่ง​นัก, และ​ถือศีล​อด​อาหาร, และ​ร้องไห้​และ​คร่ำ​ครวญ; และ​คน​เป็น​อัน​มาก​ได้​นุ่งห่ม​ด้วย​ผ้า​เนื้อ​หยาบ​นอน​คลุก​บน​กอง​ขี้เถ้า​ไฟ.


ฝ่าย​ยะ​โฮ​ซู​อะ​เอง​กับ​ผู้​เฒ่า​แก่​พวก​ยิศ​รา​เอล​ได้​ฉีก​เสื้อ​ซบ​หน้า​ลง​ถึง​ดิน​ฉะ​เพาะ​หีบ​ไมตรี​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​จนถึง​เวลา​พลบค่ำ, แล้ว​เอา​ผงคลี​ดิน​ใส่​ที่​ศีรษะ.


เมื่อ​เอ​ซาว​ได้ยิน​ถ้อยคำ​ของ​บิดา​ก็​ร้องไห้​เสียง​ดัง​เป็นทุกข์​นัก, แล้ว​พูด​แก่​บิดา​ว่า “บิดา​เจ้าข้า, ขอ​อวยพร​แก่​ฉัน​ด้วย​เถิด”


และ​เรา​จะ​ให้​พะยาน​ทั้ง​สอง​ของ​เรา​นุ่ง​ห่ม​ผ้า​เนื้อ​หยาบ และ​กล่าวพ​ยา​กร​ตลอด​พัน​สอง​ร้อย​หก​สิบ​วัน


และ​ได้​เดิน​เข้า​มา​ตรงหน้า​ประตู​พระราช​วัง: ด้วยว่า​ผู้​หนึ่ง​ผู้ใด​ที่​นุ่ง​ด้วย​ผ้า​เนื้อ​หยาบ​นั้น​เข้า​ไป​ใน​ประตู​พระราช​วัง​นั้น​ไม่​ได้.


ยา​โคบ​ก็​ฉีก​เสื้อผ้า​ของ​ตน​เสีย, และ​นุ่ง​ผ้า​เนื้อ​หยาบ, ร้องไห้​โศกเศร้า​ถึง​บุตร​อยู่​หลาย​วัน.


พอก​ษัตริย์ฮิศคี​ยา​ได้​กิน​ข้อความ​นั้น, พระองค์​ก็​ทรง​ฉีก​ฉลอง​พระองค์. และ​ได้​ทรง​สวม​ฉลอง​พระองค์​ด้วย​ผ้า​เนื้อ​หยาบ; และ​เสด็จ​เข้า​ไป​ใน​พระ​วิหาร​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา,


และ​ท่าน​ได้​รับสั่ง​ใช้​เอ​ละ​ยา​คีม​กรม​วัง, และ​เซ็บ​นา​พระ​อาลักษณ์, และ​เหล่า​ปุโรหิต​ผู้​มี​อาวุโส, ต่าง​คน​ต่าง​สวม​เสื้อผ้า​เนื้อ​หยาบ​ให้​ไป​หา​ยะ​ซา​ยา​บุตร​ของ​อา​โม​ส.


กะ​บี่​นั้น​ส่ง​ไว้​จะ​ให้​ขัด​เป็น​เงา, เพื่อ​จะ​ได้​ถือ​ด้วย​มือ, กะ​บี่​เล่ม​นี้​ลับ​ให้​คม​และ​ขัด​เป็น​เงา​แล้ว, เพื่อ​จะ​ให้​อยู่​ใน​มือ​แห่ง​คน​ผู้​ฆ่า​คน,


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite