ปัญญาจารย์ 5:10 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹⁰ คนรัก​เงิน, ไม่​อิ่ม​ด้วย​เงิน; และ​คนรัก​กำไร, ไม่​รู้​อิ่ม​ด้วย​ความ​มั่งคั่ง; นี่​อีก​เป็น​อนิจจัง​ด้วย.

Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

¹⁰ คนรักเงินย่อมไม่อิ่มเงิน และคนรักสมบัติก็ไม่อิ่มกับผลตอบแทน นี่ก็อนิจจังด้วย

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

¹⁰ คนรักเงินย่อมไม่อิ่มเงิน และคนรักสมบั​ติ​ไม่รู้​จั​กอ​ิ่มกำไร นี่​ก็​อนิจจั​งด​้วย

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹⁰ ผู้รักเงินย่อมไม่อิ่มด้วยเงิน ผู้รักสมบัติไม่เคยอิ่มด้วยรายได้ นี่ก็อนิจจัง

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

¹⁰ คน​รักเงิน​ก็​ไม่เคย​มีเงิน​พอ และ​คน​รัก​ความ​ร่ำรวย​ก็​ไม่เคย​พอใจ​กับ​รายได้ นี่​ก็​เป็น​สิ่ง​ที่​ไม่เที่ยง​เหมือนกัน

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

¹⁰ คน​ที่​รัก​เงิน​จะ​ไม่​มี​วัน​พอ คน​ที่​รัก​ความ​มั่งมี​จะ​ไม่​เคย​พอ​เช่น​กัน นี่​ก็​ไร้​ค่า

ปัญญาจารย์ 5:10 Referans Kwoze

1ทิโมธี 6:10

ด้วย​ว่า​การ​รัก​เงิน​ทอง​นั้น​ก็​เป็น​ราก​แห่ง​ความ​ชั่ว​ทุก​อย่าง และ​บาง​คน​ที่​ได้​โลภ​เงิน​ทอง​จึง​ได้​หลง​ไป​จาก​ความ​เชื่อ​นั้น, และ​ความ​ทุกข์​เป็น​อัน​มาก​จึง​ทิ่ม​แทง​ตัว​ของ​เขา​เอง​ให้​ทะลุ

มัทธิว 6:24

ไม่​มี​คน​ใด​ปรนนิบัติ​นาย​สอง​นาย​ได้​เพราะว่า​จะ​ชัง​นาย​ข้าง​หนึ่ง​และ​จะ​รัก​นาย​อีก​ข้าง​หนึ่ง, หรือ​จะ​นับ​ถือ​นาย​ฝ่าย​หนึ่ง​และ​จะ​ดู​หมิ่น​นาย​อีก​ฝ่าย​หนึ่ง. ท่าน​จะ​ปฏิบัติ​พระ​เจ้า​และ​จะ​ปฎิบัติ​เงิน​ทอง​ด้วย​ก็​ไม่ได้.

ลู​กา 12:15

แล้ว​พระ​องค์​จึง​ตรัส​แก่​เขา​ทั้ง​หลาย​ว่า, “จง​ระวัง​และ​เว้น​เสีย​จาก​การ​โลภ​ทั่วไป เพราะว่า​ชีวิต​ของ​บุคคล​ใดๆ มิได้​อยู่​ใน​ของ​บริบูรณ์​ซึ่ง​เขา​มี​อยู่​นั้น.”

มัทธิว 6:19

“อย่า​ส่ำ​สม​ทรัพย์​สมบัติ​ไว้​สำหรับ​ตัว​ใน​โลก, ที่​ตัว​หนอน​และ​สนิม​อาจ​ทำลาย​เสีย​ได้, และ​ที่​ขะโมย​อาจ​ขุด​ช่อง​ล้วง​ลัก​เอา​ไป​ได้.

ปัญญาจารย์ 4:8

ยัง​มี​คน​ผู้​หนึ่ง​อยู่ตัว​คน​เดียว, ตัว​คน​เดียว​แท้ๆ; เขา​ไม่​มี​ทั้ง​บุตร​หรือ​น้อง, แต่​ถึงกระนั้น​เขา​ยัง​ทำงาน​ตรากตรำ​ไม่​หยุดหย่อน, แถม​ตา​ของ​เขา​ก็​ไม่​รู้จัก​อิ่ม​ด้วย​ทรัพย์​สมบัติ. ก็​แล้ว​เรา​จะ​ไป​ตรากตรำ​ทำงาน​ให้​เหนื่อยยาก​และ​ให้​จิตต์​ใจ​ของ​เรา​อดๆ อ​ยากๆ เพราะ​ผู้ใด​เล่า? นี้​อีก​เป็น​อนิจจัง​ด้วย, เออ, เป็น​งาน​อัน​ทุกข์ยาก​ลำบาก​ด้วย.

ปัญญาจารย์ 4:4

แล้ว​ข้าฯ ได้​เห็น​บรรดา​งาน​ตรากตรำ​และ​บรรดา​การงาน​ที่​ทำ​สำเร็จ​สมประสงค์, ว่า​เป็น​เหตุ​ก่อ​ให้​เพื่อนบ้าน​มี​ใจ​อิจฉาริษยา​แก่​กันและกัน. นี่​ก็​อีก​ด้วย​เป็น​อนิจจัง​เหมือน​วิ่งไล่​ตาม​ลม​ไป.

เพลงสดุดี 62:10

อย่า​วางใจ​ใน​การ​ข่มเหง, อย่า​กลาย​ไป​เป็น​คน​อวดดี​ใน​การ​ปล้น​สดมภ์; ถ้า​มั่งมี​ขึ้น, อย่า​วางใจ​ใน​สิ่ง​นั้น.

ปัญญาจารย์ 2:26

เพราะว่า​พระเจ้า​ได้​ทรง​โปรด​ประทาน​สติปัญญา, ความ​รู้ และ​ความยินดี​ให้แก่​คน​ที่​พระองค์​ทรง​พอ​พระทัย; แต่​ส่วน​คน​ชั่ว​พระองค์​ทรง​ประทาน​งาน​ตรากตรำ, เพื่อให้​เขา​เก็บ​และ​พอกพูน​ผล​ไว้, ที่​จะ​ให้แก่​คน​ที่​พระองค์​ทรง​พอ​พระทัย, นี่​ก็​อีก​น่ะ​แหละ​เป็น​การ​อนิจจัง​เหมือน​วิ่งไล่​ตาม​ลม​ไป

เพลงสดุดี 52:7

นี่​แน่ะ​จง​ดู​บุรุษ, ที่​ไม่​พึ่ง​พระเจ้า​เป็นกำลัง, แต่​ได้​วางใจ​ใน​ทรัพย์​สมบัติ​อัน​อุดมสมบูรณ์​ของ​ตน, และ​ทำชั่ว​เป็น​การ​หนุน​ใจ​ของ​เขา​ให้​เกิด​กำลัง.

ปัญญาจารย์ 2:11

แล้ว​ข้าฯ ได้​หัน​มา​ดู​บรรดา​การงาน​ที่​มือ​ของ​ข้าฯ ได้​กระทำ​นั้น, และ​บรรดา​การ​ที่​ข้าฯ ได้​ออกแรง​ทำ​นั้น; และ​ดูเถอะ, การ​ทั้ง​หลาย​เป็น​อนิจจัง​เหมือน​วิ่งไล่​ตาม​ลม, และ​มิได้​มี​ผลประโยชน์​อะไร​ภายใต้​ดวงอาทิตย์

ปัญญาจารย์ 4:16

ความคิด​ของ​มนุษย์​นี้​ไม่​มี​ที่​สิ้นสุด, ถึงแม้​จะ​อยู่​เหนือ​มนุษย์​ทั้งสิ้น​แล้ว: คน​ที่มา​ภายหลัง​ก็​ยัง​ไม่​ชื่นชมยินดี​กับ​เขา. แน่นอน, นี่​ก็​อนิจจัง​อีก​ด้วย​และ​เป็น​การ​วิ่งไล่​ตาม​ลม​ไป

ปัญญาจารย์ 3:19

เพราะ​เมื่อ​มี​อะไร​ตก​แก่​บุตร​มนุษย์​ทั้ง​หลาย​ก็​ตก​แก่​สัตว์​เดียรัจฉาน​ด้วย; แม้​มี​เหตุ​อะไร​สัก​อย่างหนึ่ง​ตก​แก่​สัตว์​เดียรัจฉาน​เช่น​ความ​ตาย​ตก​แก่​มนุษย์, ความ​ตาย​ก็​ตก​แก่​สัตว์; เออ​ทั้งผอง​ก็​มี​ลมหายใจ​อย่าง​เดียว​กัน; และ​มนุษย์​ไม่​มี​อะไร​ดี​ยิ่ง​ไป​กว่า​สัตว์​เดียรัจฉาน: เพราะว่า​สาร​พัตร​เป็น​อนิจจัง.

ปัญญาจารย์ 6:7

บรรดา​การงาน​ของ​มนุษย์​ก็​เพื่อ​ปาก​ของ​เขา, แต่​ถึงกระนั้น​เขา​ไม่​รู้จัก​อิ่ม​รส.

ปัญญาจารย์ 1:17

ข้าฯ ได้​ตั้งใจ​เพื่อ​จะ​รู้จัก​สติปัญญา, และ​เพื่อ​จะ​รู้จัก​ความ​เซ่อ​เซอะ​และ​ความ​โฉด​เขลา: ข้าฯ ได้​เห็น​ว่า​การ​นี้​ก็​เหมือน​อุ​สส่าห์​วิ่งไล่​ตาม​ลม​ด้วย.

เพลงสดุดี 52:1

ดูกร​บุรุษ​ผู้​เป็นใหญ่เป็นโต, เหตุ​ไฉน​ท่าน​จึง​เอาการ​มิดีมิร้าย​มา​อวดอ้าง​เล่า? พระ​กรุณาคุณ​ของ​พระเจ้า​ดำรง​อยู่​เสมอ​เป็นนิตย์.

ปัญญาจารย์ 1:8

อะไรๆ ก็​พา​กัน​เพลีย​ระ​เหี่ย​ไป​หมด; จน​มนุษย์​ไม่​มี​คำ​จะ​พูด: ตา​ดู​แต่​ดู​ไม่​รู้​อิ่ม, หู​ฟัง​แต่​ฟัง​ไม่​ช่ำ.

ปัญญาจารย์ 2:10

สิ่งใดๆ ที่​ลูกตา​ของ​ข้าฯ ปรารถนา​เห็น​ข้าๆ ก็ได้​ตามใจ​ลูกตา, ข้าฯ มิได้​ห้ามใจ​ของ​ข้าฯ ไว้​ไม่​ให้​ชอบ​ความ​สนุก​ใดๆ, เพราะว่า​ใจ​ของ​ข้าฯ ได้​ชื่นชมยินดี​กับ​บรรดา​การ​ลง​แรง​ของ​ข้าฯ นั้น; และ​นี่​และ​เป็น​ส่วน​ของ​บรรดา​การ​ลง​แรง​ของ​ข้าฯ นั้น.

ปัญญาจารย์ 5:9

ยิ่งกว่านั้น​อีก, ผลประโยชน์​ใดๆ แห่ง​แผ่น​ดิน​โลก​จะ​ได้​มา​ทาง​ใด​ก็ตาม, กษัตริย์​เป็น​ผู้​รับใช้​อำนวยผล​ให้​เกิด​ขึ้น