Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




ปัญญาจารย์ 2:16 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

16 เพราะว่า​คน​มี​สติปัญญา​ก็​เหมือน​กัน​กับ​คน​โฉด​เขลา เพราะ​ไม่​มี​ความ​จดจำ​อะไร​ไว้​ได้​เป็น​นิจ​ด้วย​กัน​ทั้งนั้น; ด้วย​เห็น​แล้ว​ว่า​ใน​วันข้างหน้า​ก็​คง​พา​กัน​ลืม​อะไร​หมด. พุทโธ่, คน​มี​สติปัญญา​จะ​ตาย​เหมือน​คน​โฉด​เขลา!

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

16 เพราะไม่มีใครจดจำถึงคนมีสติปัญญาและคนเขลาตลอดไป เพราะเมื่อถึงเวลาในอนาคตก็ลืมกันไปหมดแล้ว โถ คนมีสติปัญญาก็ตายเหมือนคนเขลา

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

16 เพราะตลอดไปไม่​มี​ใครระลึกถึงคนมี​สติ​ปัญญามากกว่าคนเขลา ด้วยเห็​นว​่าในอนาคตก็ลืมกันไปหมดแล้ว แล​้วคนมี​สติ​ปัญญาตายอย่างไร ก็​เหมือนคนเขลา

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

16 เพราะคนฉลาดก็เป็นเช่นเดียวกับคนโง่ เขาจะไม่อยู่ในความทรงจำเนิ่นนาน ในวันข้างหน้าก็ถูกลืมเลือนไปทั้งคู่ คนฉลาดก็ต้องตายเช่นเดียวกับคนโง่!

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

16 เพราะ​ทั้ง​คนฉลาด​และ​คนโง่ ต่าง​ก็​ไม่อยู่​ใน​ความทรงจำ​ของ​คน​ตลอดไป​หรอก เพราะ​อีก​ไม่ช้า ทุกคน​ก็​จะ​ถูกลืม​ไปหมด มัน​แย่​จริงๆ​ที่​คนฉลาด​ต้อง​ตาย​เหมือนกัน​กับ​คนโง่​ต้อง​ตาย

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

16 เพราะ​ไม่​ว่า​จะ​เป็น​คน​เรือง​ปัญญา หรือ​เป็น​คน​โง่​เขลา​ก็​ตาม ไม่​มี​ใคร​ระลึก​ถึง​พวก​เขา​ได้​นาน ข้าพเจ้า​เห็น​ว่า​ทุก​คน​จะ​ถูก​ลืม​ใน​บั้น​ปลาย คน​เรือง​ปัญญา​และ​คน​โง่​เขลา​ก็​ต้อง​ตาย​เหมือน​กัน

Gade chapit la Kopi




ปัญญาจารย์ 2:16
17 Referans Kwoze  

มนุษย์​สมัย​ปัจจุบัน​ได้​ลืม​มนุษย์​สมัย​อดีต​ฉันใด, มนุษย์​สมัย​อ​นา​ตค​จะ​ลืม​มนุษย์​สมัย​ปัจจุบัน​ฉันนั้น


เพราะว่า​คน​เป็น​ยอม​รู้​ว่า​เขา​เอง​คงจะ​ตาย, แต่​คนตาย​แล้ว​ก็​ไม่​รู้​อะไร​เลย, หรือ​เขา​หา​ได้​รับ​รางวัล​อีก​ไม่​เลย; ด้วยว่า​ใครๆ ก็​พา​กัน​ลืม​เขา​เสีย​หมด​แล้ว.


ใน​ที่​มืด​เขา​จะ​ทราบ​ถึง​การ​อัศจรรย์​ของ​พระองค์​หรือ? ใน​สถานที่​หลงลืม​นั้น​เขา​จะ​รู้​ถึง​ความ​ชอบธรรม​ของ​พระองค์​หรือ?


กษัตริย์​องค์​ใหม่​ขึ้น​เสวย​ราชสมบัติ​ใน​ประเทศ​อาย​ฆุบ​โต,


และ​มนุษย์​ทั้ง​หลาย​มี​กำหนด​ไว้​แล้ว​ว่า​จะต้อง​ตาย​หน​หนึ่ง และ​ภาย​หลัง​นั้น​จะ​ถึง​การ​พิพากษา​ฉัน​ใด.


ใน​ครั้งนั้น​คน​ทั้ง​หลาย​ที่​ได้​กลัวเกรง​พระ​ยะ​โฮ​วา​ก็ได้​พลอย​พูด​เช่นนั้น​ด้วย, และ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ทรง​สดับ; แล้ว​จึง​มี​หนังสือ​บันทึก​ความจำ, มี​นาม​คน​ทั้ง​หลาย​ที่​ได้​ยำเกรง​พระ​ยะ​โฮ​วา, และ​ที่​ได้​ระลึก​ถึง​พระ​นาม​ของ​พระองค์​นั้น​บันทึก​ลง​ต่อ​พัก​ตร​พระองค์.


ด้วยว่า​คน​มี​สติปัญญา​ก็ได้​เปรียบ​อะไร​มาก​กว่า​คน​โฉด​เขลา​เล่า? หรือ​คน​ยากจน​ที่​รู้จัก​เดิน​ก้าวหน้า​ไป​ข้างหน้า​คน​มี​ชีวิต​ก็ได้​อะไร​ดี​ไป​กว่า​กัน​เล่า?


ตา​ของ​คน​ผู้​มี​สติปัญญา​อยู่​ที่​ศีรษะ​เขา, แต่​ผู้​โฉด​เขลา​ดำเนิน​อยู่​ใน​ความ​มืดมน: แต่​ถึงกระนั้น​ข้าฯ ยัง​เห็น​ว่า​เคราะห์​อัน​เดียวกัน​เกิด​ขึ้น​แก่​เขา​ทั้ง​สอง​นั้น.


พอ​ลม​พัด​โดน​ดอก​นั้น​มัน​ก็​ศูนย์​เสีย​ไป; และ​สถานที่​ของ​ดอก​นั้น​จะ​ไม่​รู้จัก​มัน​ต่อไป​อีก.


เพราะ​เขา​ก็​เห็น​แล้ว​ว่า​ปราชญ์​ยัง​ตาย; ทั้งคน​โฉด​เขลา​คน​โง่เง่า​ดุจ​สัตว์​เดียรัจฉาน​ก็​ยัง​ตาย​เหมือน​กัน​แล้ว​ต้อง​ละทิ้ง​สิ่งของๆ ตน​ไว้​แก่​คน​อื่น.


ส่วน​กษัตริย์​ก็​พร​รณา​ถึง​อับ​เนร​ว่า, อับ​เนร​ควร​ตาย​เช่น​คน​อสัตย์​อธรรม​หรือ?


ต่อมา​โย​เซฟ​กับ​พี่ชาย​และ​น้อง​ชาย, ทั้ง​บรรดา​ชน​สมัย​นั้น, ถึงแก่​ความ​ตาย​เสีย​หมด.


ข้าฯ ได้​ว่า​กับ​ตัวเอง​ว่า, เมื่อ​เคราะห์​เกิด​แก่​คน​โฉด​เขลา​ฉันใด, ก็​คงจะ​เกิด​ขึ้น​แม้แต่​แก่​ข้าฯ ฉันนั้น; ถ้า​กระนั้น​แล้ว​เพราะ​เหตุใด​ข้าฯ จึง​ไม่​มี​สติปัญญา​มาก​ขึ้น​ไป​กว่า​นี้​เล่า? ข้าฯ จึง​ได้​กล่าว​กับ​ตัวเอง​ว่า, เรื่อง​นี้​ก็​เป็น​อนิจจัง​ด้วย​เหมือน​กัน.


ไป​ยัง​เรือน​ที่​มี​ความ​โศกเศร้า​ก็ดี​กว่า​ไป​ยัง​เรือน​ที่​มี​การ​เลี้ยง​กัน: เพราะ​นั่น​เป็น​ระยะ​ที่สุด​ปลาย​ของ​มนุษย์​ทั้งปวง; และ​ผู้​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่​จะ​เอา​เหตุการณ์​นั้น​ใส่​ไว้​ใน​ใจ​ตน.


ข้าฯ ได้​เห็น​เขา​หาม​คน​ชั่ว​มา​ฝัง, แล้ว​มี​คำ​สดุดี​มา​จาก​ที่​บริสุทธิ์, และ​มี​เพลง​สรรเสริญ​ใน​เมือง​ที่​คน​ชั่ว​นั้น​เอง​ทำชั่ว. นี่​อนิจจัง​จ​ริงๆ.


แต่​ใน​เมือง​นั้น​มี​ชาย​ยาจก​ฉลาด​อยู่​คน​หนึ่ง, และ​ชาย​คน​นี้​ได้​ช่วย​เมือง​นั้น​ไว้​ให้​รอด​ด้วย​ปัญญา​ของ​ตน; แต่​หา​มี​ใคร​จดจำ​รำลึก​ถึง​ยาจก​คน​นี้​ไม่.


ปัญญา​ของ​คน​ฉลาด​เป็น​ที่​ให้​เขา​เข้าใจ​ทาง​ของ​เขา; แต่​ความ​โฉด​ของ​คน​โฉด​เป็น​การ​หลอกลวง.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite