ปัญญาจารย์ 2:15 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 194015 ข้าฯ ได้ว่ากับตัวเองว่า, เมื่อเคราะห์เกิดแก่คนโฉดเขลาฉันใด, ก็คงจะเกิดขึ้นแม้แต่แก่ข้าฯ ฉันนั้น; ถ้ากระนั้นแล้วเพราะเหตุใดข้าฯ จึงไม่มีสติปัญญามากขึ้นไปกว่านี้เล่า? ข้าฯ จึงได้กล่าวกับตัวเองว่า, เรื่องนี้ก็เป็นอนิจจังด้วยเหมือนกัน. Gade chapit laPlis vèsyonฉบับมาตรฐาน15 ข้าพเจ้าจึงรำพึงว่า “เคราะห์ที่เกิดแก่คนเขลา ก็จะเกิดกับตัวข้าพเจ้าด้วย ถ้าเช่นนั้นแล้วข้าพเจ้าจะมีสติปัญญามากมายไปทำไมเล่า?” ข้าพเจ้าจึงรำพึงว่าเรื่องนี้ก็อนิจจังเหมือนกัน Gade chapit laพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV15 ข้าพเจ้าจึงรำพึงในใจว่า “เหตุการณ์อันใดเกิดแก่คนเขลาฉันใด ก็จะเกิดกับตัวข้าพเจ้าฉันนั้น ถ้ากระนั้นแล้วข้าพเจ้าจะมีสติปัญญามากมายทำไมเล่า” ข้าพเจ้าจึงรำพึงในใจว่า เรื่องนี้ก็อนิจจังเหมือนกัน Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย15 ข้าพเจ้าจึงรำพึงในใจว่า “ชะตากรรมที่เกิดกับคนโง่ก็จะเกิดกับเราด้วย ฉะนั้นเราฉลาดไปจะได้อะไรขึ้นมา?” ข้าพเจ้าบอกตัวเองว่า “นี่ก็อนิจจังเหมือนกัน” Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย15 ดังนั้นเราจึงคิดในใจว่า เราเองจะต้องเผชิญกับสิ่งที่คนโง่ต้องเผชิญ ถ้าอย่างนั้นจะเป็นคนฉลาดเลิศเลอไปทำไมกัน แล้วเราจึงคิดในใจว่า เรื่องนี้ก็ไม่เที่ยงเหมือนกัน Gade chapit laพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)15 ข้าพเจ้าจึงคิดในใจว่า “อะไรที่เกิดกับคนโง่เขลาก็จะเกิดกับเราด้วย แล้วเราจะมีสติปัญญาเช่นนี้ไปทำไม” ข้าพเจ้าจึงคิดในใจว่า “นั่นก็ไร้ค่าเช่นกัน” Gade chapit la |
ปัญญาจารย์ 2:15
9 Referans Kwoze
Piblisite