เจ้าจงอยู่กินด้วยความชื่นชมยินดีกับภรรยาซึ่งเจ้ารักมากที่สุดตลอดอายุอนิจจังของเจ้า, ซึ่งพระองค์ได้ทรงประทานให้แก่เจ้าที่ภายใต้ดวงอาทิตย์, ตลอดปีเดือนอนิจจังของเจ้า; ด้วยว่าการนี้แหละมีส่วนในชีวิตและในการงานของเจ้า, ซึ่งเจ้าได้ออกแรงกระทำภายใต้ดวงอาทิตย์.
ปัญญาจารย์ 2:10 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 194010 สิ่งใดๆ ที่ลูกตาของข้าฯ ปรารถนาเห็นข้าๆ ก็ได้ตามใจลูกตา, ข้าฯ มิได้ห้ามใจของข้าฯ ไว้ไม่ให้ชอบความสนุกใดๆ, เพราะว่าใจของข้าฯ ได้ชื่นชมยินดีกับบรรดาการลงแรงของข้าฯ นั้น; และนี่และเป็นส่วนของบรรดาการลงแรงของข้าฯ นั้น. Gade chapit laPlis vèsyonฉบับมาตรฐาน10 ทุกสิ่งที่นัยน์ตาของข้าพเจ้าอยากเห็น ข้าพเจ้าก็ไม่ปิดบัง ข้าพเจ้ามิได้ห้ามใจจากความสนุกสนานทุกอย่าง เพราะใจข้าพเจ้าพบความเพลิดเพลินจากการตรากตรำทั้งหมดของข้าพเจ้า และนี่เป็นรางวัลจากการตรากตรำของข้าพเจ้า Gade chapit laพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV10 สิ่งใดๆที่นัยน์ตาของข้าพเจ้าอยากเห็น ข้าพเจ้าก็ไม่ปิดบัง ข้าพเจ้ามิได้ห้ามใจจากความสนุกสนานใดๆ เพราะใจข้าพเจ้าพบความเพลิดเพลินในบรรดางานของข้าพเจ้า และนี่เป็นส่วนของข้าพเจ้าจากการงานทั้งสิ้นของข้าพเจ้า Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย10 ตาอยากดูอะไร ข้าพเจ้าก็ไม่ปฏิเสธตัวเอง ใจอยากสนุกอย่างไร ข้าพเจ้าก็ไม่ห้าม ข้าพเจ้าชื่นชมผลงานทั้งปวงของตน และนี่เป็นรางวัลจากการลงทุนลงแรงของข้าพเจ้า Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย10 ไม่ว่าดวงตาของเราอยากได้อะไร เราก็จะหามาให้ เราไม่เคยหักห้ามจิตใจของเราในเรื่องของความสุขใดๆ จิตใจของเราสนุกกับงานหนักที่ได้ทำไปนั้น และความสนุกนั่นแหล่ะเป็นรางวัลเดียวที่เราได้รับจากงานหนักซึ่งเราได้ทำไป Gade chapit laพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)10 ไม่มีสิ่งใดที่ข้าพเจ้าอยากได้ แล้วจะไม่ได้ ข้าพเจ้าไม่ได้ละเว้นจากสิ่งที่ให้ความสุขใจ ดังนั้นข้าพเจ้ายินดีกับการงานทุกอย่างที่ทำ และนี่คือรางวัลของข้าพเจ้าซึ่งได้มาจากการทำงานทั้งสิ้น Gade chapit la |
ปัญญาจารย์ 2:10
21 Referans Kwoze
โอ้ยุวชนยุวดี, จงชื่นชมยินดีในปฐมวัยของเจ้า, และให้จิตต์ใจของเจ้าทำตัวเจ้าให้ชุ่มชื่นในปฐมวัยของเจ้า, จงดำเนินตามทางที่ใจของเจ้าปลงไว้, และตามทางในสายตาของเจ้าเถิด; แต่เจ้าจงรู้ไว้ว่า, เนื่องด้วยกิจการงานทั้งปวงเหล่านี้พระเจ้าจะทรงนำเจ้าเข้ามาถึงการพิพากษา.
คือมนุษย์คนใดๆ ที่พระเจ้าทรงประทานทรัพย์สมบัติให้, สิ่งของและยศถาบรรดาศักดิ์ให้, จนสิ่งใดๆ ที่เขาปรารถนาสำหรับตัว, เขามีสิ่งนั้นๆ ครบ, ไม่ขาดเลย, แต่พระเจ้าไม่ประทานให้เขามีอำนาจที่จะกินของสิ่งนั้น, คนนอกบ้านนอกเมืองกลับเอาไปกินเสียฉิบ, นี่แหละคืออนิจจังและเป็นวิบัติอันร้ายแรง.
Piblisite