Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




ปัญญาจารย์ 11:8 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

8 ด้วยว่า, ถ้า​คน​ใด​จะ​ดำรง​ชีวิต​อยู่​หลาย​ปี, จง​ให้​เขา​ชื่นชมยินดี​ใน​บรรดา​ปี​เดือน​เหล่านั้น; และ​ให้​เขา​ระลึก​ถึง​วัน​ทั้ง​หลาย​แห่ง​ความ​มืดมน, เพราะว่า​วัน​นั้น​จะ​มากมาย​หลาย​วัน, บรรดา​วัน​เวลา​ที่​จะ​มา​นั้น​เป็น​อนิจจัง.

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

8 เออ ถ้าคนใดมีชีวิตอยู่ได้ตั้งหลายปี จงให้เขาเปรมปรีดิ์ตลอดปีเหล่านั้น แต่ให้เขาระลึกด้วยว่า วันมืดก็จะมีมาก ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมานั้นก็อนิจจัง

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

8 แต่​ถ้าคนใดมี​ชี​วิตอยู่​ได้​ตั้งหลายปี และเขาเปรมปรี​ดิ​์ในตลอดปีเดือนเหล่านั้น ก็​จงให้เขาระลึกถึงวั​นม​ื​ดม​ิดว่าจะมี​มาก บรรดาเหตุ​การณ์​ที่​เก​ิดขึ้นมานั้​นก​็​อนิจจัง

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

8 คนเราจะมีชีวิตสั้นยาวเท่าใด ก็ให้ชื่นชมทุกวันคืนของชีวิตเถิด แต่ให้เขาระลึกถึงวันคืนอันมืดมนไว้ด้วย เพราะจะมีหลายวัน ทุกอย่างที่จะเกิดขึ้นล้วนอนิจจัง

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

8 ถึงแม้​คนหนึ่ง​จะ​มี​ชีวิต​อยู่​นาน​หลายปี เขา​ก็​ควร​จะ​มี​ความสุข​ใน​วันปี​เหล่านั้น​ทั้งหมด แต่​ให้​เขา​ระลึก​ไว้​ว่า วัน​แห่ง​ความมืด​พวกนั้น​อาจจะ​มี​มากมาย ทุกสิ่ง​ที่​กำลัง​จะ​มาถึง​นั้น​ไม่เที่ยง

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

8 ดังนั้น​ถ้า​ผู้​หนึ่ง​มี​ชีวิต​อยู่​ได้​หลาย​ปี ก็​ให้​เขา​ยินดี​ใน​แต่​ละ​วัน และ​ให้​เขา​ระลึก​ว่า​เวลา​แห่ง​ความ​ตาย​จะ​ยาว​นาน​มาก และ​ทุก​สิ่ง​ที่​เกิด​ขึ้น​ไร้​ค่า​ทั้ง​สิ้น

Gade chapit la Kopi




ปัญญาจารย์ 11:8
32 Referans Kwoze  

พระ​เยซู​ตรัส​แก่​เขา​ว่า, “ความ​สว่าง​จะ​อยู่​กับ​ท่าน​ทั้ง​หลาย​อีก​หน่อย​หนึ่ง. เมื่อ​ยัง​มี​ความ​สว่าง​อยู่​จง​เดิน​ไป​เถิด, เพื่อ​จะ​ไป​ถึง​ก่อน​มืด ผู้​ที่​เดิน​ใน​ความ​มืด​ไม่​รู้​ว่า​ไป​ทาง​ไหน.


เรา​ปรารถนา​จะ​ให้​คน​เหล่านี้​มี​ปัญญา, ให้​รู้​เข้าใจ​สิ่ง​นี้, เพื่อ​จะ​ตรอง​คิดถึง​การ​ที่สุด​ปลาย​ชีวิต​เขา!


ด้วยว่า​วัน​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​กำ​ลัง​มา​และ​จวน​จะ​ถึง​อยู่​แล้ว; คือ​เป็น​วัน​ซึ่ง​มี​ความ​มืดมัว, เป็น​วัน​ซึ่ง​มี​เมฆ​และ​ความ​มืด​ทบ​แผ่​กว้าง​ออก​ไป มี​อาการ​คล้าย​แสงสว่าง​ใน​เวลา​รุ่งเช้า​แผ่​ทั่ว​ภูเขา; จะ​มี​พล​โยธา​อัน​มี​จำนวน​เหลือ​ที่​จะ​นับ​ประมาณ​ได้​และ​เข้มแข็ง, ซึ่ง​ไม่​เคย​มี​เช่นนี้​แต่​โบราณ​มา, และ​ต่อไป​ภาย​หน้า​ก็​จะ​ไม่​มี​เช่นนี้​อีก​ตลอด​หลาย​ชั่วอายุคน.


เมื่อ​เวลา​มี​ความ​จำเริญ​ก็​จง​ชื่นชมยินดี, แต่​เมื่อ​ถึง​เวลา​อับจน​ก็​จง​ตรึกตรอง​ดู​นะ; เออ, พระเจ้า​ได้​ทรง​บันดาล​ให้​มัน​เกิด​มา​เป็น​คู่​กัน​ไป, เพื่อ​เมื่อ​ถึง​ที่สุด​ปลาย​มนุษย์​ก็​จะ​ไม่​มี​อะไร​เหลือ​ไว้​ข้างหลัง​เขา


คือ​ว่า ซึ่ง​เป็น​พวก​อัคร​สาวก​นั้น​ได้​บอก​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ว่า, ใน​วาร​สุด​ท้าย​จะ​มี​คน​เย้ย​หยัน​บังเกิด​ขึ้น ที่​จะ​ประพฤติ​ตาม​ความ​ปรารถนา​อัน​ชั่ว​ของ​ตัว.


จง​ถวาย​ความ​รุ่งเรือง​แก่​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​เจ้า, กว่า​พระองค์​จะ​กระทำ​ให้​มี​ความ​มืด, แล​ฝ่าเท้า​ของ​พวก​เจ้า​จะ​โดด​กะ​เดื่อ​งบ​น​เขา​มืด​ทั้ง​หลาย, แล​เมื่อ​เจ้า​ยัง​กำลัง​หา​สว่าง, พระองค์​จะ​ได้​กลับ​สว่าง​ให้​เป็น​เงา​แห่ง​ความ​ตาย, แล​จะ​ได้​กระทำ​ให้​เป็น​ความ​มืด​หนา​ที่สุด.


แล้ว​ข้าฯ จึง​ลงมือ​สนุกสนาน, ด้วยว่า​ภายใต้​ดวงอาทิตย์​มนุษย์​ไม่​มี​อะไร​ดี​ไป​กว่า​กิน​และ​ดื่ม​กับ​ชื่นชมยินดี, และ​ให้​อาการ​นี้​คลุกคลี​ไป​ใน​การงาน​ของ​ตน​ตลอดชีวิต​ของ​ตน​ที่​พระเจ้า​ได้​ทรง​โปรด​ประทาน​ให้แก่​ตน​ที่​ภายใต้​ดวงอาทิตย์


แม้ว่า​คน​บาป​ทำชั่ว​ตั้ง​ร้อย​ครั้ง, อายุ​ของ​เขา​ยังคง​ยืน​อยู่​ได้, ถึงกระนั้น​ข้าฯ ยัง​รู้​แน่​ว่าความ​สวัสดิ์​มงคล​จะ​มี​แก่​เขา​ทั้ง​หลาย​ที่​ยำเกรง​พระเจ้า, คือ​ที่​ยำเกรง​ต่อ​พระ​พักตร​พระองค์:


เพราะ​เหตุ​ยิ่ง​มี​ถ้อยคำ​มาก​ขึ้น​ก็​ยิ่ง​มี​อนิจจัง​มาก​ขึ้น, แล้ว​เป็น​ประโยชน์​อะไร​แก่​มนุษย์​เล่า?


ท่าน​จึง​รับสั่ง​แก่​พวก​ข้าราชการ​ว่า. ‘จง​มัด​มือ​มัด​เท้า​คน​นี้​เอา​ไป​ทิ้ง​เสีย​ที่​มืด​ภายนอก. ที่​นั่น​จะ​มี​การ​ร้องไห้​ขบ​เขี้ยว​เคี้ยว​ฟัน.’


เออ, แม้ว่า​เด็ก​นั้น​มี​ชีวิต​อยู่​พัน​ปี​คูณ​ด้วย​สอง, แต่​ยัง​หา​เห็น​ความ​ดี​ไม่, เขา​ทั้งผอง​ไม่​ไป​ลง​หลุม​เหมือน​กัน​หรือ?


ความคิด​ของ​มนุษย์​นี้​ไม่​มี​ที่​สิ้นสุด, ถึงแม้​จะ​อยู่​เหนือ​มนุษย์​ทั้งสิ้น​แล้ว: คน​ที่มา​ภายหลัง​ก็​ยัง​ไม่​ชื่นชมยินดี​กับ​เขา. แน่นอน, นี่​ก็​อนิจจัง​อีก​ด้วย​และ​เป็น​การ​วิ่งไล่​ตาม​ลม​ไป


ยัง​มี​คน​ผู้​หนึ่ง​อยู่ตัว​คน​เดียว, ตัว​คน​เดียว​แท้ๆ; เขา​ไม่​มี​ทั้ง​บุตร​หรือ​น้อง, แต่​ถึงกระนั้น​เขา​ยัง​ทำงาน​ตรากตรำ​ไม่​หยุดหย่อน, แถม​ตา​ของ​เขา​ก็​ไม่​รู้จัก​อิ่ม​ด้วย​ทรัพย์​สมบัติ. ก็​แล้ว​เรา​จะ​ไป​ตรากตรำ​ทำงาน​ให้​เหนื่อยยาก​และ​ให้​จิตต์​ใจ​ของ​เรา​อดๆ อ​ยากๆ เพราะ​ผู้ใด​เล่า? นี้​อีก​เป็น​อนิจจัง​ด้วย, เออ, เป็น​งาน​อัน​ทุกข์ยาก​ลำบาก​ด้วย.


เพราะว่า​พระเจ้า​ได้​ทรง​โปรด​ประทาน​สติปัญญา, ความ​รู้ และ​ความยินดี​ให้แก่​คน​ที่​พระองค์​ทรง​พอ​พระทัย; แต่​ส่วน​คน​ชั่ว​พระองค์​ทรง​ประทาน​งาน​ตรากตรำ, เพื่อให้​เขา​เก็บ​และ​พอกพูน​ผล​ไว้, ที่​จะ​ให้แก่​คน​ที่​พระองค์​ทรง​พอ​พระทัย, นี่​ก็​อีก​น่ะ​แหละ​เป็น​การ​อนิจจัง​เหมือน​วิ่งไล่​ตาม​ลม​ไป


แล้ว​ใคร​จะ​ไป​รู้​ว่า​เขา​คน​นั้น​จะ​เป็น​คน​มี​สติปัญญา​หรือ​เป็น​คน​โฉด​เขลา​เล่า? ถึงกระนั้น​เขา​ยัง​จะ​ครอบครอง​บรรดา​การงาน​ของ​ข้าฯ ที่​ข้าฯ ได้​ออกแรง​กระทำ​และ​ที่​ข้าฯ ออก​หัวคิด​กระทำ​ภายใต้​ดวงอาทิตย์. นี่​อีก​ก็​เป็น​อนิจจัง​ด้วย.


เรา​จึง​ได้​เกลียดชัง​ชีวิต, เพราะว่า​การงาน​ที่​ได้​กระทำ​ภายใต้​ดวงอาทิตย์​ก่อ​ความ​สลดใจ​แก่​ข้าฯ; เหตุ​ว่า​สาร​พัตร​ก็​เป็น​อนิจจัง​เหมือน​วิ่งไล่​ตาม​ลม​ไป


ข้าฯ ได้​ว่า​กับ​ตัวเอง​ว่า, เมื่อ​เคราะห์​เกิด​แก่​คน​โฉด​เขลา​ฉันใด, ก็​คงจะ​เกิด​ขึ้น​แม้แต่​แก่​ข้าฯ ฉันนั้น; ถ้า​กระนั้น​แล้ว​เพราะ​เหตุใด​ข้าฯ จึง​ไม่​มี​สติปัญญา​มาก​ขึ้น​ไป​กว่า​นี้​เล่า? ข้าฯ จึง​ได้​กล่าว​กับ​ตัวเอง​ว่า, เรื่อง​นี้​ก็​เป็น​อนิจจัง​ด้วย​เหมือน​กัน.


เขา​จะ​ถูก​ไล่ออก​ไป​จาก​สว่าง, เข้า​ไป​ใน​ที่​มืด; และ​จะ​ถูก​ขับไล่​ออก​ไป​เสีย​จาก​แผ่น​ดิน​โลก.


เขา​เห็น​ไป​ว่า, เขา​จะ​เที่ยว​ไป​หา​อาหาร​ใน​ที่​ต่างๆ ถาม​ว่า, ‘มี​อาหาร​ที่ไหน?’ เขา​รู้​ว่า, วัน​แห่ง​ความ​มืด​นั้น​เข้า​มา​ใกล้​จะ​ถึง​เขา​แล้ว.


แต่​เมื่อ​คนเรา​ตาย​ก็​ศูนย์​ไป​ทีเดียว; เออ, เมื่อ​มนุษย์​เรา​สิ้นชีวิต​เขา​หาย​ไป​ไหน​ก็​ไม่​รู้.


เมือง​ที่​มืดมน, มืด​ทึบ, มืด​ตื้อ​ทีเดียว, วุ่นวาย​กา​หล​ไม่​มี​ระเบียบ​อะไร​เลย, -​แม้​สว่าง​ใน​นั้น​ก็​คือ​ความ​มืด​นั้น​เอง.”


ไป​เถิด, ไป​รับประทาน​อาหาร​ของ​เจ้า​ด้วย​ความยินดี​เถอะ, และ​ไป​ดื่ม​น้ำ​เหล้าองุ่น​ของ​เจ้า​ด้วยใจ​ร่าเริง; เพราะ​พระเจ้า​ได้​ทรง​รับ​การงาน​ของ​เจ้า​แล้ว.


เจ้า​จง​เอา​ส่วนหนึ่ง​ปัน​ให้แก่​เจ็ด​คน, เออ, ถึง​แปด​คน​ก็​ให้​เถอะ; เพราะ​เจ้า​ไม่​รู้​ว่าความ​ชั่ว​อย่างไร​จะ​บังเกิด​ขึ้น​บน​พื้น​แผ่น​ดิน.


ก่อน​ที่​ข้าฯ จะ​ไป​ใน​ที่​ซึ่ง​ข้าฯ จะ​ไม่​กลับ​มา​อีก; คือ​เมือง​อัน​มืดมิด, มี​เงา​แห่ง​ความ​ตาย,-


ก็​เช่น​กับ​มนุษย์​เมื่อ​นอน​ลง​และ​ไม่​ลุก​ขึ้น​อีก: แม้​ท้อง​ฟ้า​จะ​สิ้น​ศูนย์​ไป, เขา​จะ​ไม่​ตื่น​ขึ้น, หรือ​จะ​ไม่​ถูก​ปลุก​ให้​ตื่น​จาก​หลับ


มนุษย์​ที่​ได้​ยศศักดิ์​แต่​หา​ปัญญา​บ่​มิได้​ก็​เป็น​เหมือน​สัตว์​เดียรัจฉาน​ที่​นอน​ตาย.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite