ปัญญาจารย์ 1:8 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19408 อะไรๆ ก็พากันเพลียระเหี่ยไปหมด; จนมนุษย์ไม่มีคำจะพูด: ตาดูแต่ดูไม่รู้อิ่ม, หูฟังแต่ฟังไม่ช่ำ. Gade chapit laPlis vèsyonฉบับมาตรฐาน8 สารพัดก็เหนื่อยอ่อนไปกันหมด แต่ละคนก็พูดไม่ออก นัยน์ตาดูก็ไม่อิ่ม หรือหูฟังเท่าไรไม่เคยพอใจกับสิ่งที่ได้ยิน Gade chapit laพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV8 สารพัดเหนื่อยกันหมด คนใดๆก็พูดไม่ออก นัยน์ตาก็ดูไม่อิ่มหรือหูก็ฟังไม่เต็ม Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย8 ทุกสิ่งทุกอย่างอ่อนระโหย เกินที่จะบรรยาย ไม่ว่าเห็นสักเท่าไร เราก็ไม่อิ่ม ไม่ว่าได้ยินสักแค่ไหน เราก็ไม่จุใจ Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย8 คำพูดทุกอย่างช่างน่าเหนื่อยหน่าย เพราะไม่เห็นมีใครพูดอะไรใหม่ขึ้นมาเลย ตามองเท่าไหร่ก็ไม่เคยอิ่ม หูฟังเท่าไหร่ก็ไม่เคยเต็ม Gade chapit laพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)8 ทุกสิ่งดูน่าอ่อนล้ายิ่งนัก จนมนุษย์ไม่อาจพรรณนาได้ ที่นัยน์ตาของเราเห็นนั้นยังไม่พอ และที่ได้ยินนั้นก็ยังไม่เต็มอิ่ม Gade chapit la |
ยังมีคนผู้หนึ่งอยู่ตัวคนเดียว, ตัวคนเดียวแท้ๆ; เขาไม่มีทั้งบุตรหรือน้อง, แต่ถึงกระนั้นเขายังทำงานตรากตรำไม่หยุดหย่อน, แถมตาของเขาก็ไม่รู้จักอิ่มด้วยทรัพย์สมบัติ. ก็แล้วเราจะไปตรากตรำทำงานให้เหนื่อยยากและให้จิตต์ใจของเราอดๆ อยากๆ เพราะผู้ใดเล่า? นี้อีกเป็นอนิจจังด้วย, เออ, เป็นงานอันทุกข์ยากลำบากด้วย.
เจ้าทั้งหลายหวังเอาไว้มาก, แต่ได้ประสพผลน้อย; แล้วเจ้าได้นำผลนั้นมายังบ้าน, แต่เราก็ได้เป่าให้ปลิวว่อนไปเสีย!” พระยะโฮวาจอมพลโยธาตรัสถามว่า, “เป็นไฉนถึงได้เป็นดังนั้น? อ๋อ, ก็เพราะวิหารของเราถูกทิ้งไว้ให้ร้างอยู่, ส่วนเรือนของเจ้าสิ, เจ้าต่างคนก็ต่างรีบร้อนตกแต่งเสียให้สำเร็จเสร็จสรรพ.