ปัญญาจารย์ 1:2 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

² ท่าน​ผู้ประกาศ​นั้น​กล่าว​ว่า, อนิจจัง​แท้ๆ, อนิจจัง​จ​ริงๆ, สาร​พัตร​เป็น​อนิจจัง,

Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

² ปัญญาจารย์กล่าวว่า อนิจจัง อนิจจัง อนิจจัง อนิจจัง สารพัดอนิจจัง

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

² ปัญญาจารย์​กล่าวว่า อนิจจัง อนิจจัง อนิจจัง อนิจจัง สารพั​ดอน​ิจจัง

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

² ปัญญาจารย์กล่าวว่า “อนิจจัง! อนิจจัง! อนิจจังแท้ๆ! ทุกสิ่งล้วนอนิจจัง”

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

² อาจารย์​พูด​ว่า ทุกสิ่ง​ทุกอย่าง​ช่าง​ไม่เที่ยง​เอา​เสียเลย ไม่เที่ยง​จริงๆ​ทุกสิ่ง​ช่าง​ไม่เที่ยง

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

² ปัญญาจารย์​กล่าว​ว่า ไร้​ค่า​ที่​สุด ไร้​ค่า​ที่​สุด ทุก​สิ่ง​ไร้​ค่า​ทั้ง​สิ้น

ปัญญาจารย์ 1:2 Referans Kwoze

เพลงสดุดี 144:4

มนุษย์​นั้น​ก็​เหมือน​กับ​ลมหายใจ: ปี​เดือน​ของ​เขา​เหมือน​กับ​เงา​ที่​หายวับ​ไป​นั้น.

หน​ังสือโรม 8:20

เพราะว่า​สรรพ​สิ่ง​นั้น​ต้อง​เข้า​อยู่​ใน​อำนาจ​ของ​อนิจจัง มิใช่​ตาม​อำเภอใจ​ของ​มัน​เอง, แต่​เป็นไป​ตาม​พระ​องค์​ผู้​ทรง​บันดาล​ให้​เข้า​อยู่​นั้น,

ปัญญาจารย์ 5:10

คนรัก​เงิน, ไม่​อิ่ม​ด้วย​เงิน; และ​คนรัก​กำไร, ไม่​รู้​อิ่ม​ด้วย​ความ​มั่งคั่ง; นี่​อีก​เป็น​อนิจจัง​ด้วย.

ปัญญาจารย์ 12:8

ท่าน​ผู้ประกาศ​นั้น​กล่าว​ว่า, อนิจจัง​แท้ๆ อนิจจัง​จ​ริงๆ; สาร​พัตร​เป็น​อนิจจัง

ปัญญาจารย์ 2:26

เพราะว่า​พระเจ้า​ได้​ทรง​โปรด​ประทาน​สติปัญญา, ความ​รู้ และ​ความยินดี​ให้แก่​คน​ที่​พระองค์​ทรง​พอ​พระทัย; แต่​ส่วน​คน​ชั่ว​พระองค์​ทรง​ประทาน​งาน​ตรากตรำ, เพื่อให้​เขา​เก็บ​และ​พอกพูน​ผล​ไว้, ที่​จะ​ให้แก่​คน​ที่​พระองค์​ทรง​พอ​พระทัย, นี่​ก็​อีก​น่ะ​แหละ​เป็น​การ​อนิจจัง​เหมือน​วิ่งไล่​ตาม​ลม​ไป

ปัญญาจารย์ 2:19

แล้ว​ใคร​จะ​ไป​รู้​ว่า​เขา​คน​นั้น​จะ​เป็น​คน​มี​สติปัญญา​หรือ​เป็น​คน​โฉด​เขลา​เล่า? ถึงกระนั้น​เขา​ยัง​จะ​ครอบครอง​บรรดา​การงาน​ของ​ข้าฯ ที่​ข้าฯ ได้​ออกแรง​กระทำ​และ​ที่​ข้าฯ ออก​หัวคิด​กระทำ​ภายใต้​ดวงอาทิตย์. นี่​อีก​ก็​เป็น​อนิจจัง​ด้วย.

ปัญญาจารย์ 2:11

แล้ว​ข้าฯ ได้​หัน​มา​ดู​บรรดา​การงาน​ที่​มือ​ของ​ข้าฯ ได้​กระทำ​นั้น, และ​บรรดา​การ​ที่​ข้าฯ ได้​ออกแรง​ทำ​นั้น; และ​ดูเถอะ, การ​ทั้ง​หลาย​เป็น​อนิจจัง​เหมือน​วิ่งไล่​ตาม​ลม, และ​มิได้​มี​ผลประโยชน์​อะไร​ภายใต้​ดวงอาทิตย์

ปัญญาจารย์ 2:23

ด้วยว่า​วัน​เวลา​ทั้ง​หลาย​ของ​เขา​มีแต่​ความ​โศกเศร้า, และ​กิจธุระ​ของ​เขา​ก่อ​ความ​สลดใจ, พอ​ตก​กลางคืน​จิตต์​ใจ​ของ​เขา​ไม่​สงบสุข. นี่​อีก​ด้วย​เป็น​อนิจจัง

ปัญญาจารย์ 2:17

เรา​จึง​ได้​เกลียดชัง​ชีวิต, เพราะว่า​การงาน​ที่​ได้​กระทำ​ภายใต้​ดวงอาทิตย์​ก่อ​ความ​สลดใจ​แก่​ข้าฯ; เหตุ​ว่า​สาร​พัตร​ก็​เป็น​อนิจจัง​เหมือน​วิ่งไล่​ตาม​ลม​ไป

ปัญญาจารย์ 11:8

ด้วยว่า, ถ้า​คน​ใด​จะ​ดำรง​ชีวิต​อยู่​หลาย​ปี, จง​ให้​เขา​ชื่นชมยินดี​ใน​บรรดา​ปี​เดือน​เหล่านั้น; และ​ให้​เขา​ระลึก​ถึง​วัน​ทั้ง​หลาย​แห่ง​ความ​มืดมน, เพราะว่า​วัน​นั้น​จะ​มากมาย​หลาย​วัน, บรรดา​วัน​เวลา​ที่​จะ​มา​นั้น​เป็น​อนิจจัง.

ปัญญาจารย์ 6:11

เพราะ​เหตุ​ยิ่ง​มี​ถ้อยคำ​มาก​ขึ้น​ก็​ยิ่ง​มี​อนิจจัง​มาก​ขึ้น, แล้ว​เป็น​ประโยชน์​อะไร​แก่​มนุษย์​เล่า?

ปัญญาจารย์ 4:8

ยัง​มี​คน​ผู้​หนึ่ง​อยู่ตัว​คน​เดียว, ตัว​คน​เดียว​แท้ๆ; เขา​ไม่​มี​ทั้ง​บุตร​หรือ​น้อง, แต่​ถึงกระนั้น​เขา​ยัง​ทำงาน​ตรากตรำ​ไม่​หยุดหย่อน, แถม​ตา​ของ​เขา​ก็​ไม่​รู้จัก​อิ่ม​ด้วย​ทรัพย์​สมบัติ. ก็​แล้ว​เรา​จะ​ไป​ตรากตรำ​ทำงาน​ให้​เหนื่อยยาก​และ​ให้​จิตต์​ใจ​ของ​เรา​อดๆ อ​ยากๆ เพราะ​ผู้ใด​เล่า? นี้​อีก​เป็น​อนิจจัง​ด้วย, เออ, เป็น​งาน​อัน​ทุกข์ยาก​ลำบาก​ด้วย.

ปัญญาจารย์ 4:4

แล้ว​ข้าฯ ได้​เห็น​บรรดา​งาน​ตรากตรำ​และ​บรรดา​การงาน​ที่​ทำ​สำเร็จ​สมประสงค์, ว่า​เป็น​เหตุ​ก่อ​ให้​เพื่อนบ้าน​มี​ใจ​อิจฉาริษยา​แก่​กันและกัน. นี่​ก็​อีก​ด้วย​เป็น​อนิจจัง​เหมือน​วิ่งไล่​ตาม​ลม​ไป.

ปัญญาจารย์ 3:19

เพราะ​เมื่อ​มี​อะไร​ตก​แก่​บุตร​มนุษย์​ทั้ง​หลาย​ก็​ตก​แก่​สัตว์​เดียรัจฉาน​ด้วย; แม้​มี​เหตุ​อะไร​สัก​อย่างหนึ่ง​ตก​แก่​สัตว์​เดียรัจฉาน​เช่น​ความ​ตาย​ตก​แก่​มนุษย์, ความ​ตาย​ก็​ตก​แก่​สัตว์; เออ​ทั้งผอง​ก็​มี​ลมหายใจ​อย่าง​เดียว​กัน; และ​มนุษย์​ไม่​มี​อะไร​ดี​ยิ่ง​ไป​กว่า​สัตว์​เดียรัจฉาน: เพราะว่า​สาร​พัตร​เป็น​อนิจจัง.

ปัญญาจารย์ 2:21

ด้วยว่า​มี​คน​ที่​ออกแรง, ออก​หัวคิด​ทำ​การงาน​โดย​ใช้​ความ​รู้​ใช้​ความ​ชำนาญ; แต่​แล้ว​ต้อง​มา​ยก​การ​นั้น​ให้แก่​อีก​คน​ที่​หา​ได้​ออกแรง​ทำ​การ​นั้น​ไม่. นี่​อีก​น่ะ​แหละ​เป็น​อนิจจัง​และ​เป็น​การ​ชั่วช้า​สามานย์.

ปัญญาจารย์ 11:10

เพราะฉะนั้น​จง​ตัด​ความ​กะ​วน​กะ​วาย​ออก​เสีย​จาก​ใจ​ของ​เจ้า, และ​จง​สลัด​ความ​ชั่ว​ให้​หลุด​เสีย​จาก​ตัว​ของ​เจ้า; เพราะว่า​ความ​หนุ่มสาว​และ​ปฐมวัย​แห่ง​ชีวิต​ของ​เจ้า​เป็น​อนิจจัง

ปัญญาจารย์ 4:16

ความคิด​ของ​มนุษย์​นี้​ไม่​มี​ที่​สิ้นสุด, ถึงแม้​จะ​อยู่​เหนือ​มนุษย์​ทั้งสิ้น​แล้ว: คน​ที่มา​ภายหลัง​ก็​ยัง​ไม่​ชื่นชมยินดี​กับ​เขา. แน่นอน, นี่​ก็​อนิจจัง​อีก​ด้วย​และ​เป็น​การ​วิ่งไล่​ตาม​ลม​ไป

ปัญญาจารย์ 2:15

ข้าฯ ได้​ว่า​กับ​ตัวเอง​ว่า, เมื่อ​เคราะห์​เกิด​แก่​คน​โฉด​เขลา​ฉันใด, ก็​คงจะ​เกิด​ขึ้น​แม้แต่​แก่​ข้าฯ ฉันนั้น; ถ้า​กระนั้น​แล้ว​เพราะ​เหตุใด​ข้าฯ จึง​ไม่​มี​สติปัญญา​มาก​ขึ้น​ไป​กว่า​นี้​เล่า? ข้าฯ จึง​ได้​กล่าว​กับ​ตัวเอง​ว่า, เรื่อง​นี้​ก็​เป็น​อนิจจัง​ด้วย​เหมือน​กัน.

โยบ 11:12

คน​ไร้​ค่า​จะ​มี​ปัญญา​ขึ้น​ได้​ก็​ต่อเมื่อ​ลา​ป่า​ออก​ลูก​เป็น​คน

เพลงสดุดี 89:47

ขอ​ทรง​ระลึก​ว่า​อายุ​ของ​ข้าพ​เจ้า​ก็​สั้น​จริง: พระองค์​ได้​ทรง​สร้าง​บรรดา​มนุษย์​ชาติ​ให้​เป็น​อนิจจัง​อะไร​อย่าง​นี้!

ปัญญาจารย์ 2:8

ข้าฯ ได้​ส่ำ​สม​เงิน​และ​ทอง​ไว้​สำหรับ​ข้าฯ ด้วย, และ​ส่ำ​สม​ทรัพย์​สมบัติ​อัน​ควร​คู่​กับ​กษัตริย์​และ​ควร​คู่​กับ​เมือง​ทั้ง​หลาย; ข้าฯ ได้​มี​นักร้อง​ทั้ง​ชาย​หญิง​สำหรับ​ข้าฯ, และ​ความ​สนุก​อย่าง​อื่นๆ ของ​บุตร​มนุษย์​อีก​หลาย​อย่าง, เช่น เมียน้อย​นางบำเรอ​และ​อะไรๆ ทำนอง​นั้น.