ดาเนียล 9:7 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19407 ข้าแต่พระยะโฮวา, พระองค์ทรงสัตย์ธรรมก็สมแล้ว, และก็สมแล้วที่ข้าพเจ้าได้รับความขายหน้าอย่างทุกวันนี้; คือสมแก่ชาวยะฮูดาทุกคน, ชาวกรุงยะรูซาเลมทั้งมวล, ชาวยิศราเอลทั้งหลาย, ที่อยู่ใกล้หรือไกล, ตลอดบ้านตลอดเมืองที่พระองค์ได้ทรงขับไล่ให้ไปอยู่, เนื่องจากการล่วงละเมิดซึ่งเขาได้ละเมิดต่อพระองค์. Gade chapit laPlis vèsyonฉบับมาตรฐาน7 ข้าแต่องค์เจ้านาย ความชอบธรรมเป็นของพระองค์ แต่ความอับอายควรแก่พวกข้าพระองค์จนถึงทุกวันนี้ คือควรแก่คนยูดาห์ ชาวกรุงเยรูซาเล็ม และคนอิสราเอลทั้งหมด ทั้งผู้อยู่ใกล้และอยู่ไกลออกไป ในแผ่นดินทั้งหลายซึ่งพระองค์ทรงขับไล่พวกเขาไปนั้น เพราะพวกเขาได้ทรยศต่อพระองค์ Gade chapit laพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV7 โอ ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ความชอบธรรมเป็นของพระองค์ แต่ความขายหน้าควรแก่พวกข้าพระองค์ ดังทุกวันนี้ ที่ควรแก่คนยูดาห์ ชาวกรุงเยรูซาเล็ม และอิสราเอลทั้งหมด ทั้งผู้ที่อยู่ใกล้และอยู่ไกลออกไป ในแผ่นดินทั้งหลายซึ่งพระองค์ทรงขับไล่เขาไปนั้น เพราะความละเมิดซึ่งเขาได้กระทำต่อพระองค์ Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย7 “ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงชอบธรรม แต่ทุกวันนี้ข้าพระองค์ทั้งหลายต้องอับอายขายหน้า ไม่ว่าชาวยูดาห์ ชาวกรุงเยรูซาเล็ม และปวงชนอิสราเอลทั้งใกล้และไกลในประเทศต่างๆ ซึ่งพระองค์ทรงทำให้ข้าพระองค์ทั้งหลายกระจัดกระจายไป เพราะเราไม่ได้ซื่อสัตย์ต่อพระองค์ Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย7 องค์เจ้าชีวิตเจ้าข้า พระองค์ทำถูกต้องแล้ว แต่เรานำความอับอายขายหน้ามาสู่พวกเราเองจนถึงทุกวันนี้ คือมาสู่คนยูดาห์ พลเมืองของเยรูซาเล็ม และชาวอิสราเอลทุกคน ทั้งใกล้และไกล มาสู่คนในทุกประเทศที่พระองค์ทำให้พวกเขากระจัดกระจายไปนั้น หลังจากที่พวกเขาทรยศต่อพระองค์ Gade chapit laพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)7 โอ พระผู้เป็นเจ้า พระองค์มีความชอบธรรม แต่พวกเรากระทำสิ่งที่น่าอับอายมาจนถึงทุกวันนี้ ปวงชนชาวยูดาห์ ผู้อยู่อาศัยของเยรูซาเล็มและอิสราเอลทั้งปวง ทุกคนที่อยู่ใกล้และไกล พระองค์ได้ทำให้พวกเรากระจัดกระจายออกไปในทุกดินแดน ก็เพราะความไม่ภักดีของพวกเราที่มีต่อพระองค์ Gade chapit la |
ให้พวกเรานอนลงในความละอายของพวกเรา, แลให้ความกลัวสะดุ้งได้ปิดคลุมพวกเราไว้, เพราะพวกเราได้ผิดต่อพระยะโฮวาพระเจ้าของพวกเรา, คือพวกเราแลบิดาทั้งปวงของพวกเรา, ตั้งแต่เป็นหนุ่มๆ แห่งพวกเราจนถึงทุกวันนี้, แลไม่ได้ประพฤติตามเสียงตรัสของพระยะโฮวาพระเจ้าของพวกเรา
และครั้นถึงวันนั้น, พระยะโฮวาจะทรงยื่นพระหัตถ์ของพระองค์ออกไปอีกครั้งหนึ่ง, เพื่อจะรับพลเมืองของพระองค์ที่ตกค้างเหลืออยู่กลับคืนมา, จากประเทศอะซูระ, และจากประเทศอายฆุบโต, และจากประเทศพัธโรศ, และจากประเทศคุศ, และจากประเทศเอลาม, และจากประเทศซินารและจากประเทศอามัธ, และจากประเทศตามชายทะเล.
โอ้พระยะโฮวา, พระเจ้าแห่งพวกยิศราเอล, พระองค์เป็นผู้ชอบธรรม: และถึงพวกข้าพเจ้าได้รอดพ้นเหลืออยู่บ้างทุกวันนี้: ดูเถิด, พวกข้าพเจ้าและความหลงผิดทั้งปวงของพวกข้าพเจ้านั้นอยู่ตรงพระพักตรของพระองค์: เหตุฉะนั้นพวกข้าพเจ้าจะแก้ตัวในการหลงผิดนี้ต่อพระพักตรพระองค์ไม่ได้เลย
โอ้พระเจ้าของข้าพเจ้า, ขอเงี่ยพระโสตสดับฟัง; ขอทรงลืมพระเนตรมองดูความเริดร้างของพวกข้าพเจ้า, และมองดูเมืองซึ่งถูกขนานนามตามพระนามของพระองค์; ด้วยว่าพวกข้าพเจ้ามิได้ถวายคำวอนนี้ต่อพระองค์, ในฐานที่มีความดีความชอบ, แต่ได้วอนขอฐานที่อยู่ในข่ายแห่งพระมหาเมตตาคุณของพระองค์.
เพื่อเราจะได้กวาดเมืองนั้นออกไปเสียจากที่ต่อหน้าเรา, เหตุเพราะบรรดาความชั่วแห่งลูกหลานยิศราเอล, แลลูกหลานของยะฮูดา, ที่เขาทั้งปวงได้ประพฤติเพื่อจะยุเย้าเราให้ถึงซึ่งความโกรธ, คือเขาทั้งหลาย, ทั้งกษัตริย์ทั้งปวงของเขา, ทั้งเจ้านายทั้งหลายของเขา, แลพวกปุโรหิตของเขา, แลพวกผู้ทำนายของเขา, ทั้งพวกชายแห่งยะฮูดา, แลพวกชาวเมืองยะรูซาเลม.