ดาเนียล 6:4 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19404 เมื่อนั้นปวงเสนาบดีและมวลเจ้าเมืองนั้นก็ได้แสวงหาเหตุใส่ร้ายดานิเอล, โดยให้มีการพาดพิงถึงเรื่องบริหารราชการงานเมือง; แต่เขาหาโอกาสหรือหาความผิดมาใส่ร้ายไม่ได้, เพราะว่าดานิเอลเป็นคนสัตย์ซื่อทั้งไม่เห็นท่านมีความเสียหายหรือมีความผิดสิ่งใดเลย. Gade chapit laPlis vèsyonฉบับมาตรฐาน4 อภิรัฐมนตรีและอุปราชทั้งหลายจึงหาเหตุฟ้องดาเนียลในเรื่องราชอาณาจักร แต่ก็หาความผิดไม่ได้ เพราะท่านเป็นคนซื่อสัตย์ จะหาความพลั้งพลาดหรือการทุจริตในท่านไม่ได้เลย Gade chapit laพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV4 อภิรัฐมนตรีและอุปราชทั้งหลายจึงหามูลเหตุฟ้องดาเนียลในเรื่องเกี่ยวกับราชอาณาจักร แต่ก็หามูลเหตุหรือความผิดไม่ได้ เพราะท่านเป็นคนสัตย์ซื่อ จะหาความพลั้งพลาดหรือความผิดในท่านมิได้เลย Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย4 ด้วยเหตุนี้ผู้บริหารการปกครองคนอื่นและเสนาบดีทั้งหลายจึงพยายามจับผิดดาเนียลในงานราชการแผ่นดินแต่ไม่สำเร็จ พวกเขาไม่พบข้อบกพร่องของดาเนียลเลยเพราะเขาซื่อสัตย์ ไม่เคยฉ้อราษฎร์บังหลวงหรือละเลยหน้าที่ Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย4 ดังนั้นรัฐมนตรีสองคนนั้นและผู้นำภาคพวกนั้น ก็เริ่มหาเหตุใส่ร้ายดาเนียล ในงานบริหารอาณาจักรที่ดาเนียลรับผิดชอบอยู่ แต่พวกเขาก็ไม่สามารถจะหาเหตุอะไรมาฟ้อง หรือจับทุจริตในตัวดาเนียลได้เลย เพราะดาเนียลเป็นคนที่ซื่อสัตย์มาก และไม่ได้ทำอะไรผิด หรือผิดพลาดในงานที่เขารับผิดชอบเลย Gade chapit laพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)4 ฉะนั้นผู้บริหารงานทั้งสองกับผู้ปกครองแคว้น คอยหาโอกาสจับผิดเพื่อกล่าวหาดาเนียลเรื่องอาณาจักร แต่พวกเขาไม่สามารถหาสาเหตุที่จะฟ้องหรือหาความผิดของดาเนียลได้ เพราะท่านภักดี และไม่ทุจริตหรือทำสิ่งใดที่ผิดแม้แต่อย่างเดียว Gade chapit la |
เพราะข้าพเจ้าได้ยินความดูหมิ่นของคนมากมาย, ความสะดุ้งมีอยู่รอบทุกข้าง. จงแจ้งความนี้เถิด, แลพวกเราจะแจ้งความนั้น. บรรดาเพื่อนของข้าพเจ้าคอยจ้องข้าพเจ้าเพื่อจะได้เห็นข้าพเจ้าเดินเขยกไป, (เขาบอกกันว่า) ชะรอยยิระมะยาจะถูกความชักชวน, แลพวกเราจะได้ชะนะแก่เขา, แลพวกเราจะได้หายแค้นเหนือเขา.
ถึงกระนั้นโอ้พระยะโฮวา, พระองค์ได้รู้บรรดาการคิดอ่านต่อสู้ข้าพเจ้าเพื่อจะประหารข้าพเจ้า, อย่าได้ยกบาปของเขา, หรืออย่าได้ลบเสียซึ่งความผิดของเขาจากคลองพระเนตรพระองค์, แต่ให้เขาทั้งปวงต้องล้มลงต่อพระพักตรพระองค์. ให้ทำ (ดังนั้น) แก่เขาทั้งปวงในเวลาที่ทรงพระพิโรธเถิด
เมื่อขณะนั้นเขาทั้งปวงกล่าวว่า, มาเถิด, แลให้พวกเราคิดอ่านการร้ายต่อสู้ยิระมะยาเถิด, เพราะกฎหมายจะไม่เสียจากปุโรหิต, หรือความปรึกษา (จะไม่เสีย) จากผู้มีปัญญา, หรือคำพระ (จะไม่เสีย) จากผู้ทำนาย. มาเถิด, แลให้พวกเราตียิระมะยาโดยสิ้น, แลอย่าให้พวกเราฟังเอาคำของเขาเลย