ดาเนียล 2:9 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19409 แต่ถ้าเจ้าเอาเรื่องในสุบินนั้นมาสำแดงแก่ข้าไม่ได้แล้วเจ้าจะต้องรับเคราะห์; เจ้าทั้งหลายได้เตรียมท่าจะพูดปดและพูดลวงให้ข้าฟังไปพลางๆ, รอท่าเผื่อจะมีอะไรเกิดขึ้นมา; อย่าเลย, เจ้าจงสำแดงเนื้อเรื่องในสุบินนั้นแก่ข้า, แล้วข้าจะรู้ว่าเจ้าแก่สุบินนั้นได้.” Gade chapit laPlis vèsyonฉบับมาตรฐาน9 ถ้าเจ้าไม่ให้เรารู้ความฝัน ก็มีคำตัดสินเจ้าอยู่ข้อเดียว เจ้าทั้งหลายตกลงจะพูดเท็จและพูดทุจริตต่อเรา เผื่อว่าสถานการณ์จะเปลี่ยนแปลงไป เพราะฉะนั้นเจ้าจงบอกความฝันแก่เรา แล้วเราจะรู้ว่าเจ้าแก้ความฝันให้เราได้” Gade chapit laพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV9 แต่ถ้าเจ้าไม่ให้เรารู้ความฝัน ก็มีคำตัดสินเจ้าอยู่ข้อเดียว เพราะเจ้าทั้งหลายตกลงที่จะพูดเท็จและพูดทุจริตต่อหน้าเรา จนจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงไป เพราะฉะนั้นเจ้าจงบอกความฝันให้แก่เรา แล้วเราจึงจะรู้ว่าเจ้าจะถวายคำแก้ความฝันให้เราได้” Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย9 หากพวกเจ้าไม่บอกว่าเราฝันอะไรก็มีโทษทัณฑ์สถานเดียว พวกเจ้าสมรู้ร่วมคิดกันพูดล่อหลอกเราเพราะหวังว่าเราจะเปลี่ยนใจ จงเล่าความฝันมาสิ เราจะได้รู้ว่าเจ้าแก้ฝันให้เราได้” Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย9 ถ้าเจ้าไม่บอกความฝันนี้กับเรา พวกเจ้าก็จะต้องถูกลงโทษเหมือนกันหมดทุกคน เจ้าคบคิดกันพูดปดกับเรา หวังจะหาเรื่องถ่วงเวลา เวลาก็ยิ่งผ่านไป เพราะฉะนั้น บอกมาเดี๋ยวนี้ว่าเราฝันอะไร เราจะได้แน่ใจว่าพวกเจ้าจะทำนายฝันเราได้อย่างถูกต้อง” Gade chapit laพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)9 ถ้าพวกเจ้าไม่บอกเรื่องที่เราฝัน เจ้าจะต้องรับโทษสถานเดียว พวกเจ้าร่วมกันหลอกลวงและพูดเท็จกับเรา โดยหวังว่าจะเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ได้ ฉะนั้น จงบอกเราว่าเราฝันอะไร และเราก็จะรู้ว่าพวกเจ้าสามารถแก้ฝันให้เราได้” Gade chapit la |
ข้าราชการทั้งหลายของกษัตริย์, และราษฎรทั้งหลายทุกหัวเมืองของกษัตริย์นั้น, ก็รู้ว่า, ถ้าผู้ใดเป็นชายก็ดีหรือเป็นหญิงก็ดี, ที่กษัตริย์ไม่ทรงรับสั่งให้หาเข้าไปเฝ้าในท้องพระโรงข้างใน, ถ้าจะขืนเข้าไป, ก็มีแต่กฎหมายข้อเดียว, คือว่าคนนั้นต้องตาย, เว้นไว้แต่กษัตริย์จะทรงโปรดยื่นฑัณฑกรทองคำนั้นออก, จึงจะไม่ตาย: ส่วนข้าพเจ้านี้กษัตริย์ไม่ได้รับสั่งให้หาเข้าไปเฝ้าสักสามสิบวันมาแล้ว.
เอาเถอะ, ถ้าเจ้าทั้งหลายปลงใจพร้อมแล้ว, พอเจ้าได้ยินเสียงแตร, ขลุ่ย, พิณ, ซอสามสาย, ซอสิบสามสาย, ปี่และเสียงเครื่องดนตรอื่นอีกนานาประโคมขึ้น, เจ้าก็จงกราบลงนมัสการรูปนั้นซึ่งเราได้ตั้งไว้, เอ้า, เอาเถอะ, ดีแล้ว; แต่ถ้าเจ้าจะไม่กราบลง, ในทันใดนั้นพวกเจ้าจะถูกจับตัวโยนทิ้งลงในเตาติดไฟลุกโพลง; แล้วพระเจ้าองค์ไหนจะมาช่วยเจ้าให้พ้นจากหัตถ์ของเราได้? ”
และให้จิตต์วิญญาณรอดสำหรับเจ้าเองหรือ, และเจ้าทั้งหลายได้ให้เราเป็นมลทินไปในท่ามกลางพลไพร่ของเรา, ด้วยเห็นแก่ลูกเดือยสักกำมือ, และเห็นแก่ชิ้นขนม, เพื่อจะประหารชีวิตทั้งปวงที่จะมิได้ตาย, และจะรักษาจิตต์วิญญาณทั้งปวงที่จะมิได้เป็น, โดยเจ้าทั้งหลายมุสาแก่พลไพร่ของเราที่มักฟังมุสา.