ดาเนียล 10:8 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

⁸ ข้าพ​เจ้า​จึง​ถูก​ทิ้ง​ไว้​ให้​อยู่​แต่​ผู้​เดียว, แล้ว​จึง​ได้​เห็น​มหา​นิมิตต์​นี้; แล้ว​ข้าพ​เจ้า​ก็​หมด​เรี่ยว​หมด​แรง, และ​หน้าตา​ของ​ข้าพ​เจ้า​ก็​ซูบซีด, ข้าพ​เจ้า​ก็​เลย​หมด​กำลัง.

Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

⁸ ข้าพเจ้าอยู่แต่ลำพัง และข้าพเจ้าได้เห็นนิมิตใหญ่ยิ่งนี้ ข้าพเจ้าก็สิ้นเรี่ยวสิ้นแรง หน้าของข้าพเจ้าก็ซีดไป ข้าพเจ้าหมดแรง

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

⁸ แล​้วข้าพเจ้าอยู่​แต่ลำพัง และข้าพเจ้าได้​เห​็นนิ​มิ​ตใหญ่ยิ่งนี้ ข้าพเจ้าก็​สิ​้นเรี่ยวสิ้นแรง หน​้าตาสุกใสของข้าพเจ้าก็​เปล​ี่ยนเป็นหน้าซีด ข้าพเจ้าหมดแรง

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

⁸ ข้าพเจ้าจึงถูกทิ้งไว้ตามลำพัง ข้าพเจ้าเพ่งดูนิมิตยิ่งใหญ่นี้ แล้วก็หมดเรี่ยวแรง หน้าซีดเผือดเหมือนคนตายและทำอะไรไม่ถูก

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

⁸ เหลือ​ผม​คนเดียว ใน​ขณะที่​ผม​จ้องมอง​นิมิต​อัน​ยิ่งใหญ่นั้น ผม​ก็​หมด​เรี่ยวแรง​ไป หน้า​ผม​ก็​ซีด​เหมือน​คนตาย เรี่ยวแรง​ก็​เหือดหาย​ไปหมด

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

⁸ ดังนั้น จึง​เหลือ​ข้าพเจ้า​อยู่​เพียง​คน​เดียว​ที่​เห็น​ภาพ​นิมิต​ที่​แปลก​มาก ทำ​ให้​ข้าพเจ้า​หมด​แรง สี​หน้า​ของ​ข้าพเจ้า​ซีด​ลง​ด้วย​ความ​กลัว ข้าพเจ้า​ไม่​สามารถ​ทำ​สิ่ง​ใด​ได้​เลย

ดาเนียล 10:8 Referans Kwoze

ดาเนียล 7:28

เรื่อง​นั้น​ก็​จบ​เพียง​เท่านี้. ส่วน​ข้าพ​เจ้า, ดานิเอล, จิตต์ใจ​ก็​ปั่นป่วน, และ​หน้าตา​ก็​สลด​ไป; แต่​ข้าพ​เจ้า​ได้​สงวน​เรื่อง​นี้​ไว้​ใน​ใจ​ของ​ข้าพ​เจ้า.”

ฮาบากุก 3:16

เมื่อ​ข้าพ​เจ้า​ได้ยิน​แล้ว​ท้อง​ของ​ข้าพ​เจ้า​ก็​ลั่น​สั่น, ริมฝีปาก​ของ​ข้าพ​เจ้า​ก็​สะท้าน​เพราะ​เสียง​นั้น, กะ​ดู​ก​กาย​ทั้ง​หลาย​ของ​ข้าพ​เจ้า​ก็​ผุพัง, แล​ใน​ตัว​ของ​ข้าพ​เจ้า​ก็​สั่น​ระริก, แต่ทว่า​เมื่อ​พวก​คน​ที่​รบกวน​ข้าพ​เจ้า​มา​ถึง​แล้ว, ข้าพ​เจ้า​จึง​จะ​ได้​บัน​เทา​ทุกข์​ใน​วัน​แห่ง​ความ​ลำบาก​นั้น.

ดาเนียล 8:27

ข้าพ​เจ้า, ดานิเอล, เพลีย​และ​ป่วย​อยู่​หลาย​วัน; ภายหลัง​ข้าพ​เจ้า​ลุก​ขึ้น​ได้, แล้ว​ก็​ไป​รับราชการ. ข้าพ​เจ้า​คง​ครุ่นคิด​ถึง​แต่​นิมิตต์, เพราะว่า​ข้าพ​เจ้า​ไม่​เข้าใจ

วิวรณ์ 1:17

ครั้น​ข้าพ​เจ้า​ได้​เห็น​พระ​องค์, ข้าพ​เจ้า​ก็​ล้ม​ลง​แทบ​พระ​บาท​ของ​พระ​องค์​เหมือน​คน​ตาย​แล้ว. พระ​องค์​จึง​เหยียด​พระ​หัตถ์​เบื้อง​ขวา​ออก​ถูกต้อง​ข้าพ​เจ้า แล้ว​ตรัส​ว่า, “อย่า​กลัว​เลย เรา​เป็น​เบื้องต้น​และ​เป็น​เบื้อง​ปลาย,

มาระโก 9:6

ที่​เป​โตร​พูด​อย่าง​นั้น​ก็​เพราะ​ไม่​รู้​จะ​ว่า​อะไร. เพราะ​เขา​ทั้ง​หลาย​กำลัง​กลัว​นัก.

มัทธิว 17:6

ฝ่าย​พวก​สาวก​เมื่อ​ได้​ยิน​ก็​ซบ​หน้า​กราบ​ลง​กลัว​ยิ่ง​นัก.

2โครินธ์ 12:7

และ​เพื่อ​ไม่ให้​ข้าพ​เจ้า​ยก​ย่อง​ตัว​ขึ้น​เกิน​ขนาด, เนื่องจาก​ที่​ได้​เห็น​การ​สำแดง​อัน​ใหญ่​ยิ่ง​นั้น. ก็​ทรง​บันดาล​ให้​มี​เสี้ยน​หนาม​ใน​เนื้อ​หนัง​ของ​ข้าพ​เจ้า ซึ่ง​เป็น​ทูต​ของ​ซาตาน​คอย​ทุบ​ตี​ข้าพ​เจ้า​ไม่​ให้​ข้าพ​เจ้า​ถือ​ตัว​เกิน​ขนาด.

ดาเนียล 8:7

ข้าพ​เจ้า​ได้​เห็น​มัน​แอบ​เข้า​มา​ชิด​แกะ​ผู้​ตัว​นั้น, และ​โกรธ​ยิ่ง​นัก, ชน​แกะ​ผู้​ตัว​นั้น​โดน​เขา​ทั้ง​สอง​หัก​ไป; และ​แกะ​นั้น​หมด​กำลัง​ที่​จะ​สู้​มัน; แล้ว​แพะ​ตัว​นั้น​ก็​ขวิด​มัน​ล้ม​ลง​กับ​ดิน​แล้ว​เหยียบย่ำ​มัน​เสีย​ด้วย​เท้า, และ​ไม่​มี​ผู้ใด​ช่วย​แกะ​ตัว​นั้น​ให้​รอดพ้น​มือ​มัน.

ปฐมกาล 32:31

เมื่อ​ยา​โคบ​ได้​พ้น​จาก​พะนิเอล​นั้น, อาทิตย์​ก็​ขึ้น: ยา​โคบ​ก็​เดิน​โขยก​เขยก​ไป.

โย​ฮัน 16:32

ดู​เถิด เวลา​จะ​มา, และ​เวลา​นั้น​ก็​ถึง​แล้ว, เมื่อ​ท่าน​ทั้ง​หลาย​จะ​ต้อง​กระจัด​กระจาย​ไป​ยัง​ที่​ของ​ตัว​สิ้น​ทุก​คน, และ​จะ​ละ​เร​าไว้​ผู้​เดียว แต่​เรา​หา​ได้​อยู่​ผู้​เดียว​ไม่, เพราะ​พระ​บิดา​ทรง​สถิต​อยู่​กับ​เรา.

เอ็ก​โซ​โด 3:3

โม​เซ​จึง​ว่า, “เรา​จะ​แวะ​เข้า​ไป​ดู​การ​แปลก​ปลา​ด​นี้​ว่า, เหตุ​ไฉน​พุ่ม​ไม้​จึง​มิได้​ไหม้​โทรม​ไป.”

ดาเนียล 10:16

นี่​แน่ะ, มี​บุรุษ​ผู้​หนึ่ง​รูปพรรณสัณฐาน​คล้าย​มนุษย์​เข้า​มา​แตะ​ริมฝีปาก​ของ​ข้าพ​เจ้า, และ​ข้าพ​เจ้า​ก็​อ้า​ปาก​ออก​พูด​กับ​คน​ที่อยู่​ข้างหน้า​ของ​ข้าพ​เจ้า​ว่า, “นาย​เจ้า​ค่ะ, เนื่องด้วย​นิมิตต์​นั้น, ความ​เจ็บปวด​อย่าง​กะทันหัน​จึง​เกิด​ขึ้น​แก่​ข้าพ​เจ้า, แล้ว​ข้าพ​เจ้า​ก็​หมด​เรี่ยวแรง.

ดาเนียล 10:17

เพราะว่า​ผู้​ทาส​อัน​น่า​สงสาร​เช่น​ตัว​ข้าพ​เจ้า​จะ​พูด​กับ​นาย​ผู้​เป็นใหญ่เป็นโต​ปานนี้​อย่างไร​ได้? เพราะเช่นนั้น​แหละ​จึง​ไม่​มี​เรี่ยว​มี​แรง​เหลือ​อยู่​ใน​กาย​ข้าพ​เจ้า, และ​ไม่​มี​ลมหายใจ​เหลือ​อยู่​กับ​ข้าพ​เจ้า.”