Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




ดาเนียล 10:16 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

16 นี่​แน่ะ, มี​บุรุษ​ผู้​หนึ่ง​รูปพรรณสัณฐาน​คล้าย​มนุษย์​เข้า​มา​แตะ​ริมฝีปาก​ของ​ข้าพ​เจ้า, และ​ข้าพ​เจ้า​ก็​อ้า​ปาก​ออก​พูด​กับ​คน​ที่อยู่​ข้างหน้า​ของ​ข้าพ​เจ้า​ว่า, “นาย​เจ้า​ค่ะ, เนื่องด้วย​นิมิตต์​นั้น, ความ​เจ็บปวด​อย่าง​กะทันหัน​จึง​เกิด​ขึ้น​แก่​ข้าพ​เจ้า, แล้ว​ข้าพ​เจ้า​ก็​หมด​เรี่ยวแรง.

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

16 นี่แน่ะ มีท่านผู้หนึ่งที่ดูเหมือนมนุษย์มาแตะริมฝีปากข้าพเจ้า แล้วข้าพเจ้าก็อ้าปากพูด ข้าพเจ้ากล่าวกับท่านที่ยืนอยู่ข้างหน้าข้าพเจ้าว่า “นายเจ้าข้า เพราะนิมิตนั้นความเจ็บปวดจึงเกิดกับข้าพเจ้า แล้วข้าพเจ้าก็หมดแรง

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

16 และดู​เถิด มี​ท่านผู้​หน​ึ่งสัณฐานคล้ายบุตรทั้งหลายของมนุษย์มาแตะริมฝีปากของข้าพเจ้า แล​้วข้าพเจ้าก็อ้าปากขึ้นพูด ข้าพเจ้ากล่าวกั​บท​่านที่ยืนอยู่ข้างหน้าข้าพเจ้าว่า “​โอ นายเจ้าข้า ด้วยเหตุนิ​มิ​ตน​ั้นความเจ็บปวดจึงเกิ​ดก​ับข้าพเจ้า แล​้วข้าพเจ้าก็​หมดแรง

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

16 แล้วผู้ที่ดูเหมือนมนุษย์ยื่นมือมาแตะริมฝีปากของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจึงเปิดปากพูด ข้าพเจ้ากล่าวกับเขาที่อยู่ตรงหน้าว่า “ท่านเจ้าข้า ข้าพเจ้าทุกข์ใจยิ่งนักเนื่องด้วยนิมิตนั้นและทำอะไรไม่ได้

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

16 แล้ว​มี​ผู้หนึ่ง​ที่​ดู​เหมือน​มนุษย์​ได้​มา​แตะ​ริมฝีปาก​ของผม ผม​จึง​สามารถ​อ้าปาก​พูดได้ แล้ว​ผม​ก็​บอก​ผู้นั้น​ที่​ยืน​อยู่​ต่อหน้า​ผม​ว่า “ท่านครับ หลังจาก​ที่​ผม​เห็น​นิมิตนั้น ผม​ก็​ท้องไส้​ปั่นป่วน​ไปหมด และ​ผม​ก็​หมด​เรี่ยวแรง

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

16 และ​ดู​เถิด มี​ผู้​หนึ่ง​ดู​เหมือน​บรรดา​บุตร​มนุษย์ ท่าน​แตะ​ริม​ฝี​ปาก​ของ​ข้าพเจ้า ข้าพเจ้า​จึง​เปิด​ปาก​พูด​กับ​ท่าน คือ​ผู้​ที่​ยืน​อยู่​ตรง​หน้า​ข้าพเจ้า​ว่า “โอ นาย​ท่าน ภาพ​นิมิต​นี้​ทำ​ให้​ข้าพเจ้า​เจ็บ​ปวด​รวด​ร้าว​จน​ทำ​ให้​ข้าพเจ้า​หมด​แรง

Gade chapit la Kopi




ดาเนียล 10:16
29 Referans Kwoze  

อยู่​มา​เมื่อ​ข้าพ​เจ้า, ดานิเอล, ได้​ฝัน​ไป​แล้ว​และ​กำลัง​ขวนขวาย​หา​ความ​เข้าใจ​อยู่, นี่​แน่ะ, มี​ผู้​หนึ่ง​รูปร่าง​เหมือน​มนุษย์​มา​ยืน​อยู่​ต่อหน้า​ข้าพ​เจ้า.


และ​เธอ​ได้​เอา​ก้อน​หิน​นั้น​มา​แตะต้อง​ปาก​ของ​ข้าพ​เจ้า, แล้ว​กล่าว​ว่า, “นี่​แน่ะ, หิน​ก้อน​นี้​ก็ได้​มา​แตะต้อง​ปาก​ของ​เจ้า​แล้ว; และ​ความ​อสัตย์​อธรรม​ของ​เจ้า​ก็​ถูก​เอา​ไป​เสีย, และ​ความ​บาป​ของ​เจ้า​นั้น​ก็​ทรง​โปรด​ยก​ให้​แล้ว,”


ขณะนั้น​พระ​ยะ​โฮ​วา​ยื่น​พระ​หัตถ์​ถูก​ปาก​ข้าพ​เจ้า​เข้า, แล​พระ​ยะ​โฮ​วา​ตรัส​แก่​ข้าพ​เจ้า​ว่า, นี่​แน่ะ, เรา​ได้​ใส่​ถ้อยคำ​ของ​เรา​ไว้​ใน​ปาก​ของ​เจ้า,


ข้าพ​เจ้า, ดานิเอล, เพลีย​และ​ป่วย​อยู่​หลาย​วัน; ภายหลัง​ข้าพ​เจ้า​ลุก​ขึ้น​ได้, แล้ว​ก็​ไป​รับราชการ. ข้าพ​เจ้า​คง​ครุ่นคิด​ถึง​แต่​นิมิตต์, เพราะว่า​ข้าพ​เจ้า​ไม่​เข้าใจ


เขา​จึง​เดิน​เข้า​มา​ใกล้​ยัง​ที่​ข้าพ​เจ้า​ยืน​อยู่; พอ​เขา​มา​ถึง, ข้าพ​เจ้า​ก็​ตกตะลึง, และ​ล้ม​หน้าคว่ำ​ลง; แต่​เขา​ได้​พูด​แก​ข้าพ​เจ้า​ว่า, “โอ้​มต​ชน, จง​เข้าใจ​เถอะ​! ด้วยว่า​นิมิตต์​นั้น​เกี่ยว​ข้อง​กับ​เวลา​เบื้องปลาย.”


เรื่อง​นั้น​ก็​จบ​เพียง​เท่านี้. ส่วน​ข้าพ​เจ้า, ดานิเอล, จิตต์ใจ​ก็​ปั่นป่วน, และ​หน้าตา​ก็​สลด​ไป; แต่​ข้าพ​เจ้า​ได้​สงวน​เรื่อง​นี้​ไว้​ใน​ใจ​ของ​ข้าพ​เจ้า.”


“ฝ่าย​ข้าพ​เจ้า, ดานิเอล, จิตต์ใจ​ของ​ข้าพ​เจ้า​ก็​หม่นหมอง, เพราะ​ความ​ฝัน​ได้​กวนใจ​ข้าพ​เจ้า.


และ​ใน​ท่ามกลาง​คัน​ประทีป​ทั้ง​เจ็ด​ดวง​นั้น​มี​ผู้​หนึ่ง​เหมือน​บุตร​มนุษย์ ทรง​ฉลอง​พระ​องค์​กรอม​พระ​บาท, และ​ทรง​คาด​ผ้า​รัดประคด​ทองคำ​ที่​พระ​อุระ.


โธ​มา​ทูล​ตอบ​พระ​องค์​ว่า, “องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ของ​ข้าพ​เจ้า และ​พระ​เจ้า​ของ​ข้าพ​เจ้า.”


ด้วย​ว่า​เรา​จะ​ให้​ปาก​และ​ปัญญา​แก่​ท่าน, ซึ่ง​ศัตรู​ทั้ง​หลาย​ข้อง​ท่าน​จะ​ต่อต้าน​และ​คัด​คาน​ไม่ได้.


ใน​ทันใด​นั้น​ปาก​และ​ลิ้น​ของ​ท่าน​ก็​คืน​ดี​อีก, แล้ว​ท่าน​กล่าว​สรรเสริญ​พระ​เจ้า.


ข้าพ​เจ้า​ได้ยิน, แต่​ไม่​เข้าใจ, ข้าพ​เจ้า​จึง​ถาม​ว่า, “นาย​เจ้าข้า, ใน​ที่สุด​สิ่ง​เหล่านี้​จะ​เป็น​ประการ​ใด?”


เออ, เมื่อ​ข้าพ​เจ้า​ยัง​กำลัง​กล่าว​คำอธิษฐาน​อยู่, บุรุษ​ฆับ​รี​เอล, บุรุษ​คน​ที่​ข้าพ​เจ้า​ได้​เห็น​ใน​นิมิตต์​ครั้ง​ก่อน​นั้น, ได้​เหาะ​มา​ยัง​ข้าพ​เจ้า​โดย​ด่วน, เป็น​เวลา​ถวาย​มังสะ​เครื่องบูชา​ยัญ​ตอน​เย็น.


ใน​เวลา​เย็น, ก่อน​ผู้​ที่​เหลือ​อยู่​ได้​มา​พระ​หัตถ์​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ก็​อยู่​เหนือ​ข้าพ​เจ้า, และ​พระองค์​ได้​ให้​ปาก​ของ​ข้าพ​เจ้า​อ้า, จน​เขา​ได้​มา​ใน​รุ่งเช้า, และ​ปาก​ของ​ข้าพ​เจ้า​ก็​อ้า, และ​ข้าพ​เจ้า​ก็​มิได้​เป็น​ใบ้​อีก,


แต่​เมื่อ​เรา​พูด​กับ​ท่าน, เรา​จะ​เปิดปาก​ของ​ท่าน, และ​ท่าน​จะ​ว่า​แก่​เขา​ว่า, พระ​ยะ​โฮ​วา​เจ้า​ตรัส​ดังนี้​ผู้​ที่​ฟัง​ก็​ให้​เขา​ฟัง, และ​ผู้​ที่​ไม่​ฟัง​ก็​ให้​มิ​ให้​ฟัง, เพราะ​เขา​เป็น​เรือน​กบฏ


และ​บน​ฟ้า​ซึ่ง​อยู่​เหนือ​ศีรษะ​สัตว์​นั้น, ดูเหมือน​สี​พลอย​ซะ​ไฟ​ระ​เป็น​รูป​พระที่นั่ง. และ​บน​รูป​พระที่นั่ง​นั้น​มี​สัญฐาณ​ดัง​รูป​มนุษย์​อยู่​เหนือ​พระที่นั่ง​นั้น.


เพราะ​มี​ปัญญา​มาก​ก็​มี​ความ​ทุกข์​เศร้าโศก​มาก; และ​ผู้​ที่​หา​ความ​รู้​เพิ่ม​ก็ได้​ความ​โศกเศร้า​เพิ่ม​ขึ้น.


แล้ว​มา​โน​ฮา​ก็​อ้อนวอน​ขอ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ว่า, ข้า​แต่​พระเจ้า, บุรุษ​แห่ง​พระเจ้า​ที่​พระองค์​ทรง​ใช้​มา​นั้น ขอ​โปรด​ให้​กลับ​มา​หา​ข้าพ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​อีก, ให้​สอน​ข้าพ​เจ้า​ว่า​ควร​ทำ​แก่​บุตร​ที่​จะ​บังเกิด​มา​นั้น​อย่างไร.


ฆิด​โอน​ทูล​ว่า, ข้า​แต่​พระองค์, ข้าพ​เจ้า​จะ​ช่วย​พวก​ยิศ​รา​เอล​ให้​รอดพ้น​อย่างไร​ได้? ด้วย​เชื้อ​วงศ์​ของ​ข้าพ​เจ้า​ต่ำ​ใน​ตระกูล​มะ​นา​เซ, ส่วนตัว​ข้าพ​เจ้า​เป็น​ผู้น้อย​ที่สุด​ใน​วงศ์​ของ​บิดา.


ฆิด​โอน​จึง​ทูล​ตอบ​ว่า, ท่าน​เจ้าข้า, ถ้า​พระ​ยะ​โฮ​วา​ทรง​สถิต​อยู่​ด้วย, เป็น​ไฉน​เหตุร้าย​นี้​จึง​เกิด​แก่​พวก​ข้าพ​เจ้า​เล่า? การ​อัศจรรย์​ต่างๆ ของ​พระองค์​ซึ่ง​ปู่ย่าตายาย​เคย​เล่า​ให้​พวก​ข้าพ​เจ้า​ฟัง​อยู่​ที่ไหน​เล่า? ว่า​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ทรง​นำ​พวก​ข้าพ​เจ้า​จาก​แผ่น​ดิน​อาย​ฆุบ​โต​ขึ้น​มา​มิใช่​หรือ? แต่​สมัย​นี้ พระ​ยะ​โฮ​วา​ละทิ้ง​พวก​ข้าพ​เจ้า​เสียแล้ว, มอบ​ไว้​ใน​มือ​พวก​มิด​ยาน.


ผู้​นั้น​จึง​ตอบ​ว่า มิใช่, เรา​มา​เป็น​นาย​พล​โยธา​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา, ฝ่าย​ยะ​โฮ​ซู​อะ​ซบ​หน้า​ลง​ถึง​ดิน; นมัศการ​แล้ว​ทูลถาม​ว่า, พระองค์​เจ้าข้า​จะ​รับ​สิ่ง​ประการ​ใด​แก่​ทาส​ของ​พระองค์?


โม​เซ​จึง​ทูล​อีก​ว่า, “ข้า​แต่​พระเจ้า, พระองค์​จะ​ทรง​ใช้​ผู้ใด​ไป​ก็ตาม, ขอ​โปรด​ใช้​ผู้อื่น​ไป​เถิด.”


โม​เซ​จึง​ทูล​พระ​ยะ​โฮ​วา​ว่า, “ข้า​แต่​พระเจ้า, ข้าพ​เจ้า​มิใช่​คน​ช่างพูด; ใน​กาล​ก่อน​ก็ดี, หรือ​ตั้งแต่​เวลา​พระองค์​ตรัส​แก่​ทาส​ของ​พระองค์​แล้ว​ก็ดี, ข้าพ​เจ้า​เป็น​คน​พูด​ไม่​คล่องแคล่ว.”


ขณะนั้น​ดานิเอล, ผู้​ถูก​ขนานนาม​ว่า​เบ​ละ​ตะ​ซา​ซัร, ก็​อึ้ง​อยู่​ครู่​หนึ่ง, เพราะ​ความคิด​ได้​ทำ​ให้​เขา​หัว​ยุ่ง, กษัตริย์​จึง​ตรัส​ว่า, “เบ​ละ​ตะ​ซา​ซัรเอ๋ย, อย่า​ให้​เนื้อเรื่อง​ของ​ความ​ฝัน, หรือ​คำ​แก้​ฝัน​ทำ​ให้​เจ้า​ยุ่งใจ​เลย​!​” เบ​ละ​ตะ​ซา​ซัร​จึง​ทูล​ตอบ​ว่า, “ข้า​แต่​ราชา, ขอ​ให้​พระ​สุบิน​นั้น​บังเกิด​แก่​ผู้​ที่​เกลียดชัง​ฝ่าพระบาท, และ​คำ​แก้​พระ​สุบิน​นั้น​ตก​ต้อง​กับ​ศัตรู​ของ​ฝ่าพระบาท​เถิด​!


เมื่อ​เขา​กำลัง​พูด​อยู่​กับ​ข้าพ​เจ้า​นั้น, ข้าพ​เจ้า​นอน​หน้า​ซบ​คว่ำ​อยู่​กับ​ดิน​หลับ​สนิท; แต่​เขา​ได้​ต้อง​ตัว​ข้าพ​เจ้า​และ​พยุง​ให้​ลุก​ขึ้น​ยืน.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite