Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




กิจการ 2:9 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

9 เช่น​ชาว​ปาเธีย​และ​มา​ดาย, ชาว​เอ​ลาม​และ​คน​ที่​อยู่​ใน​ประเทศ​เม​โซ​ปะ​ดา​เมีย และ​มณฑล​ยู​ดาย และ​ประเทศ​กัป​ปะ​โด​เกีย, ใน​มณฑล​ปน​โต​และ​อาเซีย,

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

9 ซึ่งเป็นชาวปารเธีย ชาวมีเดีย ชาวเอลาม และเป็นคนที่อาศัยอยู่ในเขตแดนเมโสโปเตเมีย อยู่ในแคว้นยูเดียและแคว้นคัปปาโดเซีย อยู่ในแคว้นปอนทัสและแคว้นเอเชีย

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

9 เช่นชาวปารเธียและมีเดีย ชาวเอลามและคนที่​อยู่​ในเขตแดนเมโสโปเตเมีย และแคว้นยูเดียและแคว้นคัปปาโดเซีย ในแคว้นปอนทัสและเอเชีย

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

9 ไม่ว่าชาวปารเธีย ชาวมีเดีย และชาวเอลาม คนที่อยู่ในแถบเมโสโปเตเมีย ยูเดีย คัปปาโดเซีย ปอนทัสและเอเชีย

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

9 ซึ่ง​มี​ทั้ง​มา​จาก ปารเธีย มีเดีย เอลาม เมโสโปเตเมีย ยูเดีย คัปปาโดเซีย ปอนทัส เอเชีย

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

9 ชาว​ปาร์เธีย มีเดีย และ​ชาว​เอลาม คน​ที่​อยู่​ใน​เขต​แดน​เมโสโปเตเมีย แคว้น​ยูเดีย แคว้น​คัปปาโดเซีย แคว้น​ปอนทัส​และ​เอเชีย

Gade chapit la Kopi




กิจการ 2:9
34 Referans Kwoze  

เป​โตร​ผู้​เป็น​อัคร​สาวก​ของ​พระ​เยซู​คริสต์ ฝาก​จดหมาย​มา​ยัง​คน​เหล่านั้น​ซึ่ง​พระ​เจ้า​ได้​ทรง​เลือก​ไว้, ที่​กระจัด​กระจาย​ไป​อยู่​มณฑล​ปน​โต, มณฑล​ฆะ​ลา​เตีย, มณฑล​ก้ป​ปะ​โด​เกีย, มณฑล​อาเซีย, และ​มณฑล​บิ​ตุ​เนีย,


โยฮัน​คำนับ​มายัง​คริสตจักร​ทั้ง​เจ็ด​ที่​อยู่​ใน​มณฑล​อาเซีย ขอให้​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ได้รับ​พระ​กรุณาธิคุณ​และ​สันติ​สุข, ซึ่ง​มา​จาก​พระ​องค์​ผู้​ทรง​สภาพ​อยู่​เดี๋ยวนี้, และ​ผู้​ได้​ทรง​สภาพ​อยู่​ใน​กาล​ก่อน, และ​ผู้​จะ​ทรง​สภาพ​อยู่​เบื้อง​หน้า​นั้น และ​จาก​วิญญาณ​ทั้ง​เจ็ด​นั้น​ที่​อยู่​ฉะเพาะ​พระ​ที่​นั่ง​ของ​พระ​องค์


ท่าน​ก็​ทราบ​แล้ว​ว่า​คน​ทั้ง​ปวง​ที่​อยู่​ใน​มณฑล​อาเซีย​ก็​หัน​หน้า​หนี​จาก​ข้าพ​เจ้า​แล้ว ใน​พวก​นั้น​มี​ฟุเฆ​โล​และ​เฮ​ระ​โมเฆน​เป็น​ต้น.


ท่าน​ได้​พบ​คน​ชาติ​ยู​ดาย​คน​หนึ่ง​ที่​นั่น​ชื่ออะ​กุลา. ซึ่ง​ได้​เกิด​ใน​เมือง​ปน​โต. แต่​พึ่ง​มา​จาก​ประเทศ​อิตาลี​กับ​ภรรยา​ชื่อ​ปริศ​กิ​ลา. เพราะ​กษัตริย์​เกลาดิ​โอ​มี​รับสั่ง​ให้​ชาติ​ยู​ดาย​ทั้ง​ปวง​ออกไป​จาก​เมือง​โรม. เปา​โล​จึง​ไป​หา​คน​ทั้ง​สอง​นั้น.


ครั้น​ท่าน​เหล่านั้น​ได้​ไป​ทั่ว​เมืองฟ​รู​เกีย​กับ​เมือง​ฆะ​ลา​เตีย​แล้ว, พระ​วิญญาณ​บริสุทธิ์​ทรง​ห้าม​มิ​ให้​กล่าว​คำ​ของ​พระ​เจ้า​ใน​มณฑล​อาเซีย.


ท่าน​ได้​กระทำ​อย่าง​นั้น​สิ้น​สอง​ปี, จน​ชน​ชาว​มณฑล​อาเซีย ทั้ง​ชาติ​ยู​ดาย​และ​ชาติ​เฮ​เลน​ได้​ยิน​พระ​คำ​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า


แต่​มี​ลาง​คน​มา​จาก​ธรรม​ศาลา​ที่​เรียกว่า​ธรรม​ศาลา​ของ​พวก​ลิเบ​ระ​ติน, พวก​ชาว​กุเร​เน, ชาว​อา​เล็กซัน​ดะเรีย, ชาว​กิ​ลิ​เกีย​และ​ชาว​อาเซีย ได้​ลุก​ขึ้น​พา​กัน​มา​ไล่​เลียง​กับ​ซะ​เตฟา​โน,


ใน​ฝัน​นั้น​ว่า, ข้าพ​เจ้า​อยู่​ใน​ราชวัง​ซูซัร ณ แขวง​เมือง​เอ​ลาม, ริมแม่น้ำ​อู​ลาย.


และ​ครั้น​ถึง​วัน​นั้น, พระ​ยะ​โฮ​วา​จะ​ทรง​ยื่น​พระ​หัตถ์​ของ​พระองค์​ออก​ไป​อีก​ครั้ง​หนึ่ง, เพื่อ​จะ​รับ​พล​เมือง​ของ​พระองค์​ที่​ตกค้าง​เหลือ​อยู่​กลับคืน​มา, จาก​ประเทศ​อะซู​ระ, และ​จาก​ประเทศ​อาย​ฆุบ​โต, และ​จาก​ประเทศ​พัธ​โร​ศ, และ​จาก​ประเทศ​คุ​ศ, และ​จาก​ประเทศ​เอ​ลาม, และ​จาก​ประเทศ​ซิ​นา​ร​และ​จาก​ประเทศ​อา​มัธ, และ​จาก​ประเทศ​ตาม​ชายทะเล.


ใน​ปี​ที่​เก้า​แห่ง​รัชช​กาล​โฮ​เซ​อา​กษัตริย์​อะซูเรีย​ตี​กรุง​ซะ​มา​เรีย​ได้, และ​กวาด​เอา​พวก​ยิศ​รา​เอล​ไป​ยัง​ประเทศ​อะซู​ริ​ยะ, ให้​เขา​อยู่​ใน​ตำบล​ฮะ​ลา​และ​ใน​ตำบล​อา​โบ​ร​ตำบล​ที่​ริมแม่น้ำ​โฆซัน, และ​ใน​ตัวเมือง​แห่ง​ชาว​มา​ดาย.


คน​ต้น​เรือน​จึง​เอา​อูฐ​ของ​นาย​สิบ​ตัว​กับ​บรรดา​ทรัพย์​สิ่งของๆ นาย​ซึ่ง​อยู่​ใน​มือ​ของ​ตน, ไป​เมือง​เม​โซ​ปะ​ตา​เมีย​ซึ่ง​เป็น​เมือง​ของ​นา​โฮร.


คราว​เมื่อ​อำ​รา​เฟล​เป็น​เจ้า​เมือง​ซี​นา​ร, อะ​ระ​โยค​เป็น​เจ้า​เอ​ลา​ซา​ร, คะ​ดา​ระ​ลา​โอ​เม็ร​เป็น​เจ้า​เมือง​เอ​ลาม, และ​ธิดา​ล​เป็น​เจ้า​เมือง​โฆอิม,


ตรัส​ว่า, “สิ่ง​ซึ่ง​ท่าน​เห็น​จง​เขียน​เป็น​หนังสือ​ไว้ และ​ฝาก​ไป​ให้​คริสตจักร​ทั้ง​เจ็ด​ที่​อยู่​ใน​มณฑล​อาเซีย คือ​ที่​เมือง​เอเฟ​โซ, และ​ที่​เมือง​ซะ​มุ​ระ​นา, และ​ที่​เมืองเป​ระฆา​โม. และ​ที่​เมือง​ธุ​อา​ไต​ระ, และ​ที่​เมือง​ซัร​ได, และ​ที่​เมืองฟี​ละเด็ล​ไฟอะ, และ​ที่​เมือง​ละ​โอ​ดี​ไกอะ.”


เหตุ​ฉะนั้น​พี่​น้อง​ทั้ง​หลาย, เรา​ใคร่​ให้​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ทราบ​ถึง​ความ​ทุกข์​ลำบาก​ที่​บังเกิด​แก่​เรา​ใน​มณฑล​อาเซีย ซึ่ง​หนักใจ​เหลือ​กำลัง, จน​ถึง​กับ​ทำ​ให้​เรา​หมด​หวัง​ที่​จะ​เอา​ชีวิต​รอด​ได้.


คริสตจักร​ทั้ง​หลาย​ใน​มณฑล​อาเซีย​ฝาก​คำ​คำนับ​มา​ยัง​ท่าน​ทั้ง​หลาย ฝ่ายอะ​กู​ลา​และ​ปริศกี​ลา​กับ​คริสตจักร​ที่​อยู่​ใน​บ้าน​ของ​เขา ฝาก​คำ​คำนับ​มา​ยัง​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ใน​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า.


และ​ขอ​คำนับ​คริสตจักร​ที่​อยู่​ใน​บ้าน​เขา​ด้วย. ขอ​คำนับ​เอ​ปาย​เน​โต​ที่​รัก​ของ​ข้าพ​เจ้า, ผู้​เป็น​ผล​แรก​ฝ่าย​พระ​คริสต์​ใน​มณฑล​อาเซีย.


ครั้น​มาแล้ว​เปาโล​จึง​กล่าว​ว่า, “ท่าน​ทั้ง​หลาย​ย่อม​ทราบ​อยู่​เอง​ว่า ข้าพ​เจ้า​ได้​ประพฤติ​ต่อ​ท่าน​อย่างไร​ทุก​เวลา ตั้งแต่​วัน​แรก​เข้า​มา​ใน​มณฑล​อาเซีย.


ด้วย​ว่า​เปาโล​ได้​ตั้งใจ​ว่า​จะ​แล่น​เลย​เมือง​เอเฟ​โซ​ไป, เพื่อ​จะ​ไม่​ต้อง​ค้าง​อยู่​นาน​ใน​มณฑล​อาเซีย, เพราะ​ถ้า​เป็นได้​ท่าน​รีบ​จะ​ให้​ถึง​กรุง​ยะ​รู​ซาเลม​ให้​กัน​วัน​เทศกาล​เพ็น​เทคศ​เต


มี​ลาง​คน​ใน​พวก​ข้าหลวง​ที่​ประจำ​มณฑล​อาเซีย​ซึ่ง​เป็น​สหาย​กับ​เปา​โล, ได้​ใช้​คน​ไป​วิงวอน​ขอ​เปา​โล​มิ​ให้​เข้า​ไป​ใน​โรง​ละคร.


น่า​กลัว​ว่า​ไม่ใช่​แต่​อาชีพ​ของ​เรา​จะ​เสีย​ไป​อย่าง​เดียว, แต่​โบสถ์​ของ​พระอะ​ระ​เต​มี​ซึ่ง​เป็น​ใหญ่​จะ​เป็น​ที่​หมิ่น​ประมาท​ด้วย, และ​สง่า​ราศี​แห่ง​รูป​นาง​พระ​นั้น. ซึ่ง​เป็น​ที่​นับ​ถือ​แก่​บรรดา​ชาว​มณฑล​อาเซีย​กับ​สิ้น​ทั้ง​โลก, จะ​เสื่อม​ลง​ไป.”


ฝ่าย​ซะ​เตฟา​โน​จึง​ตอบ​ว่า, “ดูก่อน​พี่​น้อง​และ​บิดา​ทั้ง​หลาย, จง​ฟัง​เถิด พระ​เจ้า​ซึ่ง​ทรง​สง่า​ราศี​ได้​ปรากฏ​แก่​อับ​รา​ฮาม​บิดา​ของ​เรา เมื่อ​ท่าน​ยัง​อยู่​ใน​ประเทศ​เม​โซ​ปะ​ตา​เมีย ก่อนที่​ได้​ไป​อาศัย​อยู่​ใน​เมือง​ฮา​ราน,


แกะ​ตัวผู้​ซึ่ง​ท่าน​เห็น​มี​สอง​เขา​นั้น, คือ​ราชา​ของ​มา​ดาย​และ​ฟารัศ.


นิมิตต์​อัน​ยุ่งยาก​หนักใจ​ได้​ปรากฏ​แก่​ข้าพ​เจ้า: “โจร​ก็​ปล้น​อยู่, ผู้ร้าย​ก็​ตีชิง​อยู่, ฉะนั้น​ชาว​เอ​ลาม​จง​ขึ้น​ไป​เถิด; ชน​ชาว​มา​ดาย​จง​ไป​ล้อม​ตี​เอาเถิด; เรา​ได้​ระงับ​การ​คร่ำ​ครวญ​ทั้งหมด​ของ​เขา​เสียแล้ว.”


และ​ใน​พระราช​วัง​ที่​เมือง​อา​มะธา, แขวง​ประเทศ​มา​ดาย, เขา​ได้​พบ​หนังสือ​ประมวญ​หนึ่ง, และ​ใน​หนังสือ​ประมวญ​นั้น, มี​คำ​จารึก​เป็น​เนื้อความ​ว่า:


ครั้น​ชนชาติ​อำ​โม​น​เห็น​ว่า​ได้​กระทำ​ให้​ดา​วิด​เกลียดชัง​เข้า​มาก​แล้ว, กษัตริย์​ฮา​นูน​และ​พวก​อำ​โม​น​จึง​ฝาก​เงิน​พัน​ตะลันต์​ไป​จ้าง​รถ​รบ​และ​ทหารม้า​ที่​เมือง​เม​โซ​ปะ​ตา​เมีย, และ​ที่​เมือง​อาราม​มะ​คา​และ​ที่​กรุง​โซ​บา.


ความ​กริ้ว​โกรธ​แห่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​ก็​กำเริบ​มาก​ขึ้น​ต่อ​พวก​ยิศ​รา​เอล, พระองค์​จึง​ทรง​มอบ​เขา​ทั้ง​หลาย​ไว้​ใน​มือ​คู​ซัน​รี​ซา​ธายิม​กษัตริย์​เมือง​เมซะ​ปะ​ตา​เมีย; พวก​ยิศ​รา​เอล​ปฏิบัติ​คู​ซัน​รี​ซา​ธายิ​มอ​ยู่​ถึง​แปด​ปี.


ด้วย​เมื่อ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ออก​มา​จาก​ประเทศ​อาย​ฆุบ​โต เขา​ทั้ง​หลาย​ก็ได้​มา​ต้อนรับ​เจ้า​ด้วย​อาหาร​และ​น้ำ​ใน​ทาง​ที่มา​นั้น, และ​เพราะ​เขา​ได้​จ้าง​บี​ละ​อา​ม​บุตร​บะ​โอ​ระ​ที่​ตำบล พะโธระ​แขวง​เมือง​เม​โซ​ปะ​ตา​เมีย, ให้​มา​แช่ง​สาป​เจ้า​ทั้ง​หลาย.


บุตร​ของ​เซ​ม​นั้น​ชื่อ​เอ​ลาม, อา​ซูร, อา​ระ​ฟัก​ซัด, ลูด, และ​อะ​ราม.


อู​ฟา​ระ​ซี​น​แปล​ว่า​แผ่น​ดิน​ของ​ฝ่าพระบาท​ถูก​แบ่งแยก​ปัน​กัน​ระหว่าง​ชาว​มา​ดาย​และ​ชาว​ฟารัศ.”


เหตุ​ไฉน​เรา​ทุก​คน​ได้​ยิน​เขา​พูด​ภาษา​ของ​บ้าน​เกิด​เมือง​นอน​ของ​เรา?


คน​ที่​ไป​ยัง​มณฑล​อาเซีย​กับ​เปา​โล​นั้น​คือ​โซ​ปา​โตร​บุตร​ของ​ปุ​โร​ชาว​เมืองเบ​รอ​ยะ, อะ​ริศ​ตา​โค​กับ​เซ​กุน​โด​ชาว​เมืองเธ​ซะโล​นิ​เก, คา​โย​ชาว​เมือง​เด​ระเบ, และ​ติ​โม​เธียว, ตุคิ​โก​กับ​โตร​ฟิ​โม ชาว​มณฑล​อาเซีย.


ครั้น​เกือบจะ​สิ้น​เจ็ด​วัน​แล้ว, พวก​ยู​ดาย​ที่มา​จาก​มณฑล​อาเซีย เมื่อ​เห็น​เปาโล​ใน​โบสถ์​จึง​ยุ​ยง​ประชาชน​แล้ว​จับ​เปา​โล,


คราว​นั้น​เขา​ได้​พบ​ข้าพ​เจ้า​ใน​โบสถ์ เมื่อ​ข้าพ​เจ้า​ชำระ​ตัว​แล้ว เขา​มิได้​พบ​ข้าพ​เจ้า​อยู่​กับ​หมู่​คน​หรือ​ทำ​วุ่นวาย, แต่​ก็​มี​พวก​ยู​ดาย​บาง​คน​ที่มา​จาก​มณฑล​อาเซีย


เรา​ทั้ง​หลาย​จึง​ลง​เรือ​ลำ​หนึ่ง​มา​จาก​เมือง​อัด​รามู​ไต​อัม, ซึ่ง​จะ​ออกไป​ยัง​ตำบล​ที่​อยู่​ตาม​ฝั่ง​มณฑล​อาเซีย​เรือ​ก็​ออก​ทะเล. มี​คน​หนึ่ง​ชื่อ​อา​ริศ​ตา​โค​ชาว​มา​กะ​โด​เนีย​ซึ่ง​มา​จาก​เมืองเธ​ซะโล​นิ​เก​ไป​ด้วย​กัน​กับ​เรา.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite