Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




2ซามูเอล 16:2 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

2 จึง​มี​พระราช​ดำรัส​ถาม​ซี​บา​ว่า, ของ​เหล่านี้​เจ้า​เอา​มา​ทำ​อะไร? ซี​บา​ทูล​ว่า, (มา​ถวาย) ลา​เพื่อ​ราชวงศ์​จะ​ได้​ทรง; ขนม​กับ​ผลไม้​เพื่อ​เลี้ยง​ชายหนุ่ม; และ​น้ำ​องุ่น​เพื่อ​ผู้​อ่อน​ล้า​ตาม​ป่า​ดอน​จะ​ได้​ดื่ม.

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

2 พระราชาตรัสกับศิบาว่า “เจ้านำสิ่งเหล่านี้มาทำไม?” ศิบาทูลตอบว่า “ลาคู่นั้นเพื่อราชวงศ์จะได้ทรง ขนมปังและผลไม้ฤดูร้อนสำหรับพวกคนหนุ่มรับประทาน และเหล้าองุ่นเพื่อผู้ที่อ่อนเปลี้ยในถิ่นทุรกันดารจะได้ดื่ม”

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

2 กษัตริย์​ตรัสกับศิบาว่า “​เจ้​านำสิ่งเหล่านี้มาทำไม” ศิ​บาท​ูลตอบว่า “ลาคู่นั้นเพื่อราชวงศ์จะได้​ทรง ขนมปังและผลไม้​ฤดู​ร้อนสำหรับชายหนุ่มรับประทาน และน้ำองุ่นเพื่อผู้​ที่​อ่อนเปลี้ยอยู่กลางถิ่นทุ​รก​ันดารจะได้​ดื่ม​”

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

2 ดาวิดตรัสถามเขาว่า “เอาของพวกนี้มาทำไม?” ศิบาทูลว่า “ลานี้สำหรับให้คนในครัวเรือนของฝ่าพระบาทขี่ไป ขนมปังและผลไม้ไว้ให้คนของฝ่าพระบาทรับประทาน ส่วนเหล้าองุ่นไว้สำหรับฟื้นกำลังคนที่อ่อนระโหยในถิ่นกันดาร”

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

2 กษัตริย์​ถาม​ศิบา​ว่า “เจ้า​นำ​ของ​เหล่า​นี้​มา​ทำไม” ศิบา​ตอบ​ว่า “ลา​พวก​นี้​สำหรับ​ครอบครัว​ของ​กษัตริย์​ขี่ ขนมปัง​และ​ผลไม้​ไว้​ให้​คน​เหล่า​นี้​กิน​และ​เหล้า​องุ่น​สำหรับ​คน​ที่​เหนื่อย​ดื่ม​ให้​เกิด​ความ​สดชื่น​ใน​ทะเลทราย”

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

2 แล้ว​กษัตริย์​กล่าว​กับ​ศิบา​ว่า “ทำไม​เจ้า​จึง​นำ​สิ่ง​เหล่า​นี้​มา” ศิบา​ตอบ​ว่า “ลา​สำหรับ​ท่าน​และ​ครอบครัว​ไว้​ใช้ ขนมปัง​และ​ผลไม้​ฤดู​ร้อน​สำหรับ​ให้​พวก​ชาย​หนุ่ม​รับประทาน และ​เหล้า​องุ่น​สำหรับ​ให้​พวก​ที่​อ่อน​กำลัง​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร​ดื่ม”

Gade chapit la Kopi




2ซามูเอล 16:2
13 Referans Kwoze  

กับ​น้ำผึ้ง, น้ำมัน​เนย, ตัว​แกะ, และ​เนยแข็ง, เพื่อ​ดา​วิด​กับ​พรรคพวก​จะ​ได้​ใช้​และ​บริโภค; เพราะ​เขา​ว่า​พล​ไพร, อิดโรย​หิว​อ่อนเพลีย​และ​กระหาย​ใน​ป่า​ดอน​นั้น


ท่าน​มี​บุตรชาย​สาม​สิบ​คน, ที่​เคย​ขี่​ลูก​ฬา​สาม​สิบ​ตัว, เป็น​เจ้าเมือง​สาม​สิบ​เมือง, เรียกชื่อ​ว่า, เมือง​ยา​อี​ร, มี​อยู่​ใน​เขตต์ฆี​ละ​อาด​จน​ทุก​วันนี้.


ท่าน​ผู้​ขี่​ลา​เผือก, ท่าน​ผู้​นั่ง​พิพากษา, ทั้ง​เดิน​ไป​ตาม​ทาง, จง​ประกาศ​ด้วย​บทเพลง​เถิด,


และ​เมื่อ​ลูกหลาน​แห่ง​พล​ไพร่​ของ​ท่าน​จะ​กล่าว​แก่​ท่าน​ว่า, ท่าน​จะ​มิได้​บอก​เรา​หรือว่า​ไม้​เหล่านี้​เป็นอัน​ใด​แก่​ท่าน.


เขา​ทูล​ว่า​ข้า​แต่​กษัตริย์​, บ่าว​ได้​ล่อลวง​ข้าพ​เจ้า. ด้วย​ข้าพ​เจ้า​หมาย​ว่า​จะ​ผูก​อาน​ลา​ขี่​ไป​ตาม​เสด็จ​เพราะ​เท้า​ข้าพ​เจ้า​เป็น​ง่อย.


บรรดา​ชาวเมือง​นั้น​พา​กัน​ร้องไห้​เสียง​ดัง, แล้ว​ผ่าน​ไป, กษัตริย์​ได้​ทรง​ข้าม​ลำธาร​เก็ด​โร​น, และ​บรรดา​ชน​นิกร​ก็​ข้าม​ไป​ตรง​ทาง​ป่า​ดอน


ภายหลัง​อับ​ซา​โลม​ได้​เตรียม​ราชรถ​เทียบ​ด้วย​ม้า​และ​พรรคพวก​วิ่ง​นำ​เสด็จ​ห้า​สิบ​คน.


ของ​ให้​ซึ่ง​ข้าพ​เจ้า​ไว้​นำมา​ถวาย, ขอ​ให้​แจก​แก่​ชายหนุ่ม​ที่​ตาม​ท่าน​ไป​นั้น.


มี​บุรุษ​ผู้​หนึ่ง​ทูล​ว่า, พระราช​บิดา​ของ​ท่าน​ให้​พลทหาร​สาบาน​ไว้​ว่า, ผู้ใด​รับประทาน​อาหาร​ใน​วันนี้​จะ​ต้อง​แช่ง​สาป, พลทหาร​จึง​มี​ความ​อิดโรย​มาก.


เอซาว​จึง​ถาม​ว่า, “ฝูง​สัตว์​ที่​เรา​พบ​มา​นั้น​เจ้า​ส่ง​มา​ทำไม?” ยา​โคบ​ตอบ​ว่า, “เพื่อ​ข้าพ​เจ้า​จะ​ได้​ความ​ชอบ​จาก​นาย​ข้าพ​เจ้า”


อะบีเมเล็คตรัส​ถาม​อับ​รา​ฮาม​ว่า, “ลูก​แกะ​ตัวเมีย​เจ็ด​ตัว​ซึ่ง​ท่าน​คัด​เอา​ไว้​ต่างหาก​นี้​หมายความ​ว่า​อย่างไร?”


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite