Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




1ซามูเอล 7:6 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

6 เขา​ก็​มา​ประชุม​กัน​ที่​เมือง​มิ​ศ​พา​ตัก​น้ำ​มา​เท​ฉะ​เพาะ​พระ​พักตร​พระ​ยะ​โฮ​วา​และ​ถือศีล​อด​อาหาร​ใน​วัน​นั้น, และ​รับสารภาพ​ว่า, ข้าพ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ได้​ทำ​ผิด​ต่อ​พระ​ยะ​โฮ​วา, ซา​มูเอล​จึง​ได้​ชำระ​ความ​ต่างๆ, ของ​ชา​ตยิศ​รา​เอล​ที่​เมือง​มิ​ศ​พา.

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

ฉบับมาตรฐาน

6 พวกเขาจึงประชุมกันที่มิสปาห์ และตักน้ำมาเทออกเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ และอดอาหารในวันนั้น และพูดที่นั่นว่า “พวกเราได้ทำบาปต่อพระยาห์เวห์” และซามูเอลก็วินิจฉัยคนอิสราเอลที่เมืองมิสปาห์

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

6 เขาทั้งหลายจึงประชุมกั​นที​่​มิ​สปาห์ และตักน้ำมาเทออกถวายต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ และอดอาหารในวันนั้นและกล่าวที่นั่​นว​่า “เราทั้งหลายได้กระทำบาปต่อพระเยโฮวาห์” และซามูเอลก็​วิน​ิจฉัยคนอิสราเอลที่เมืองมิสปาห์

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

6 เมื่อพวกเขามาชุมนุมกันที่มิสปาห์ พวกเขาก็ตักน้ำขึ้นมาเทลงต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้าในวันนั้นพวกเขาถืออดอาหารและสารภาพว่า “ข้าพระองค์ทั้งหลายได้ทำบาปต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า” ซามูเอลจึงเป็นผู้นำอิสราเอลที่มิสปาห์

Gade chapit la Kopi

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

6 เมื่อ​พวก​เขา​มา​ประชุมกัน​ที่​มิสปาห์ พวก​เขา​ตัก​น้ำ​มา​เท​ออก​ต่อ​หน้า​พระยาห์เวห์ ใน​วัน​นั้น​พวก​เขา​อด​อาหาร​และ​ได้​สารภาพ​ผิด​ว่า “พวก​เรา​ได้​ทำ​บาป​ต่อ​พระยาห์เวห์” ซามูเอล​ก็​เป็น​ผู้นำ ของ​อิสราเอล​ที่​มิสปาห์

Gade chapit la Kopi

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

6 เขา​ทั้ง​หลาย​จึง​ประชุม​กัน​ที่​เมือง​มิสปาห์ และ​ตัก​น้ำ​มา​เท​ออก​ถวาย​แด่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ใน​วัน​นั้น​พวก​เขา​อด​อาหาร​และ​พูด​ที่​นั่น​ว่า “พวก​เรา​ได้​กระทำ​บาป​ต่อ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า” และ​ซามูเอล​วินิจฉัย​อิสราเอล​ที่​เมือง​มิสปาห์

Gade chapit la Kopi




1ซามูเอล 7:6
47 Referans Kwoze  

(มนุษย์) จำ​จะ​ต้อง​ตาย​ดุจ​น้ำ​เท​ลง​บน​ดิน, ซึ่ง​เก็บ​ไว้​อีก​ไม่​ได้; ฝ่าย​พระเจ้า​หา​ทรง​ผลาญ​ชีวิต​ไม่, แต่​ทรง​พระ​ดำริ​ไว้​ว่า​ผู้​ที่​ต้อง​เนรเทศ​นั้น​ไม่​ให้​เป็น​ผู้​ที่​ทอดทิ้ง​เสีย​จาก​พระองค์.


ฮัน​นา​ก็​ตอบ​ว่า, มิใช่​เจ้าข้า, ข้าพ​เจ้า​เป็น​หญิง​ใจ​ทุกข์​โศก, น้ำ​องุ่น​หรือ​ของ​เมา​หา​ได้​รับประทาน​ไม่, เป็น​แต่​ได้​อ้อนวอน​ร้องทุกข์​ฉะ​เพาะ​พระ​พักตร​พระ​ยะ​โฮ​วา​เท่านั้น.


พวก​ยิศ​รา​เอล​จึง​ร้องทุกข์, ทูล​พระ​ยะ​โฮ​วา​ว่า, ข้าพ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ได้​ทำ​ผิด​ต่อ​พระองค์, ด้วย​ละทิ้ง​พระเจ้า​ของ​ข้าพ​เจ้า​เสีย. ไป​ปฏิบัติ​พระ​บะ​อา​ลีม.


พระ​ยะ​โฮ​วา​ตรัส​ว่า, “ถึงกระนั้น​ก็ดี, ท่าน​ทั้ง​หลาย​จง​หันกลับ​มา​หา​เรา​เดี๋ยวนี้​ด้วย​ความ​สมัคร​เต็มใจ, และ​ด้วย​การ​ถือ​พิธี​อด​อาหาร​ด้วย​การ​คร่ำ​ครวญ และ​และ​ด้วย​การ​เศร้าโศก,” จง​ฉีก​ใจ​มิใช่​ฉีก​เสื้อผ้า, แล้ว​จง​หันกลับ​มา​หา​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​ของ​ท่าน;


โอ้​โอ๋​อยาก​ที่​จะ​ให้​ศีรษะ​ของ​ข้าพ​เจ้า​เป็น​น้ำ, แล​ตา​ของ​ข้าพ​เจ้า​เป็น​น้ำพุ​ออก, เพื่อ​ข้าพ​เจ้า​จะ​ได้​ร้องไห้​น้ำตาไหล​ทั้งวันทั้งคืน, เพราะ​ลูก​หญิง​ไพร่พล​ของ​ข้าพ​เจ้า​ที่​ต้อง​ฆ่า​เสีย​นั้น.


พวก​ข้าพ​เจ้า​ได้​กระทำ​ผิด​กับ​บรรพบุรุษ​ของ​ข้าพ​เจ้า, พวก​ข้าพ​เจ้า​ได้​ประพฤติ​การ​อสัตย์​อธรรม​ได้​กระทำ​ชั่ว.


พล​เมือง​เอ๋ย, จง​วางใจ​ใน​พระองค์​เสมอ​ทุกเวลา; จง​พา​กัน​รีบ​ตั้ง​จิตต์​ใจ​ทูล​ฉะ​เพาะ​พระองค์​เถิด: ด้วย​พระเจ้า​เป็น​ที่พึ่ง​พำนัก​ของ​พวกเรา.


จำ​เรา​จะ​ลุก​ขึ้น​ไป​หา​บิดา​เรา, และ​พูด​กับ​ท่าน​ว่า. “บิดา​เจ้า​ข้า, ข้าพ​เจ้า​ได้​ผิด​ต่อ​สวรรค์​และ​ผิด​ต่อ​ท่าน​ด้วย


น้ำตา​ของ​ข้าพ​เจ้า​ไหล​ออก​มากมาย? เพราะ​เขา​ทั้ง​หลาย​ไม่​ถือ​รักษา​กฎหมาย​ของ​พระองค์


ถ้า​เขา​จะ​เอาใจ​กลับ​มา​ใน​แผ่น​ดิน​นั้น​ที่​เขา​ต้อง​กวาด​เอา​ไป​เป็น​ชะ​เลย​นั้น​แล้ว, และ​จะ​ตั้งใจ​เสีย​ใหม่, และ​อธิ​ฐาน​แก่​พระองค์​ใน​แผ่น​ดิน​แห่ง​คน​เหล่านั้น​ที่​ได้​กวาด​เอา​ไป​เป็น​ชะ​เลย, เขา​ว่า, ข้าพ​เจ้า​ได้​ทำ​ผิด​แล้ว, ได้​คดโกง, ได้​ทำ​ชั่ว​ยิ่ง​นัก,


ดูกร​บุตร​มนุษย์, ท่าน​จะ​ได้​พิพากษา​แก่​เขา​หรือ, จะ​ตัดสิน​เขา​หรือ. จง​ให้​เขา​ทั้ง​หลาย​รู้​ถึง​ความ​ชั่ว​ลามก​แห่ง​บิดา​ของ​เขา​ทั้ง​หลาย,


น้ำตา​ของ​ข้าพ​เจ้า​ไหล​หยด​อยู่​เรื่อย, ไม่​หยุด, และ​ไม่​มี​เวลา​สร่าง​เลย,


นัยน์ตา​ของ​ข้าพ​เจ้า​ก็​ทรุดโทรม​เพราะ​หลั่ง​น้ำตา, จิตต์ใจ​ของ​ข้าพ​เจ้า​ก็​ระบม​บอบช้ำ​แทบ​อาเจียน​เป็น​โลหิต​ตกลง​ดิน, เพราะ​ความ​พินาศ​แห่ง​บุตรี​ของ​พล​เมือง​ข้าพ​เจ้า, และ​เพราะ​เหล่า​ลูก​เด็ก​เล็ก​แดง​ที่​ยัง​ดูด​นม​อยู่​นั้น​ก็​เป็น​ลม​สลบ​อยู่​ตาม​ถนนหนทาง​ใน​กรุง.


แท้จริง​ครั้น​ข้าพ​เจ้า​ได้​ต้อง​หันกลับ​แล้ว, ข้าพ​เจ้า​ได้​ตั้งใจ​เสีย​ใหม่, แล​ครั้น​เมื่อ​ข้าพ​เจ้า​ต้อง​สั่งสอน​แล้ว, ข้าพ​เจ้า​ได้​ทุบตี​บน​ขา​ของ​ข้าพ​เจ้า, ข้าพ​เจ้า​ได้​ต้อง​ความ​ละอาย, เออ, แท้จริง​ข้าพ​เจ้า​ได้​ตกตะลึง​ไป, เพราะ​ข้าพ​เจ้า​ได้​ทน​แบก​ความ​ดูหมิ่น​แห่ง​เวลา​หนุ่ม​ของ​ข้าพ​เจ้า.


ข้าพ​เจ้า​ต้อง​กิน​น้ำตา​ต่าง​อาหาร​ทั้ง​กลางวัน​และ​กลางคืน, ขณะ​เมื่อ​เขา​พูด​เยาะ​ว่า, พระเจ้า​ของ​เจ้า​อยู่​ที่ไหน?


ข้าพ​เจ้า​ร้อง​ครวญคราง​จน​อ่อนอกอ่อนใจ; ข้าพ​เจ้า​กระทำ​ให้​เตียงนอน​ของ​ข้าพ​เจ้า​เปียก​โชก​ไป​ตลอด​คืน; ที่​นอน​ของ​ข้าพ​เจ้า​ชุ่ม​อาบ​ไป​ด้วย​น้ำตา.


เพราะฉะนั้น​ข้าฯ จึง​ชัง​ตัว​ของ​ข้าฯ เอง​อย่างยิ่ง, และ​กลับใจ​รับผิด​ด้วย​อาการ​เกลือก​ลง​ใน​ฝุ่น​และ​ขี้เถ้า.”


“นี่แหละ​พระเจ้า​ข้า, ข้าฯ มี​ค่า​แต่เพียง​เล็กน้อย, ข้าฯ จะ​ไป​โต้ตอบ​กับ​พระองค์​อย่างไร​ได้? ข้าฯ จำ​ต้อง​เอา​มือ​ปิดปาก​ไว้.


เขา​จึง​ร้องเพลง​สรรเสริญ​ต่อหน้า​ชุมนุมชน, และ​ได้​กล่าว​ว่า, ‘ข้าฯ ได้​ทำบาป​ไป​แล้ว, ได้​ถือ​ผิด​เป็น​ชอบ, และ​ไม่​เป็น​การ​คุณ​แก่​ข้าฯ เลย.


บรรดา​เพื่อนฝูง​ของ​ข้าฯ ก็​เยาะเย้ย​ข้าฯ, แต่​หน่วย​ตาขอ​งข้าฯ ก็​หลั่ง​น้ำตา​ออก​มา​ฉะ​เพาะ​พระ​พักตร​พระเจ้า,


เหตุ​ฉะนั้น​พระองค์​จึง​ได้​ทรง​มอบ​เขา​ไว้​ใน​มือ​พวก​ศัตรู​ที่​ย่ำยี​ข่มขี่​เขา: ใน​เวลา​ที่​เขา​ได้​ความ​เดือดร้อน​นั้น, เมื่อ​เขา​ได้​ร้อง​ทูล​ขอ​พระองค์ ๆ ยัง​ได้​ทรง​สดับ​ฟัง​แต่​สวรรค์, และ​ทรง​โปรด​ตาม​ความ​เมตตากรุณา​ของ​พระองค์; ทรง​ประทาน​ให้​มี​ผู้​อนุเคราะห์​ช่วย​ไถ่​เขา​ให้​พัน​มือ​ศัตรู​ทั้งปวง.


ยะ​โฮ​ซา​ฟาด​กลัว, จึง​ตั้ง​พระราช​หฤทัย​แสวงหา​พระ​ยะ​โฮ​วา, ทรง​ประกาศ​ให้​ถือ​อด​อาหาร​ทั่ว​ตลอด​แผ่น​ดิน​ยูดา.


พระ​วิญญาณ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ส​รวม​ทับ​อัธนีเอล, ให้​เป็น​ผู้​วินิจฉัย​พวก​ยิศ​รา​เอล, ท่าน​ก็ได้​ยก​ไป​ทำ​ศึก: พระ​ยะ​โฮ​วา​ทรง​มอบ​คู​ซัน​รี​ซา​ธายิม​กษัตริย์​เมือง​เมซะ​ปะ​ตา​เมีย​ไว้​ใน​มือ​ท่าน; ให้​มี​ชัย​ชะ​นะ​ต่อ​คู​ซัน​รี​ซา​ธายิม.


“ถ้า​เขา​ทั้ง​หลาย​จะ​ลุ​แก่​โทษ​การ​ผิด​ของ​เขา, และ​การ​ผิด​แห่ง​บรรพ​บุรุษ​ของ​เขา​และ​การ​ผิด​การ​บาป​ที่​เขา​ทั้ง​หลาย​ได้​กระทำ​ต่อ​เรา, และ​รับ​ว่า​เขา​ทั้ง​หลาย​ได้​ดำเนิน​ขัดขวาง​เรา,


ทั้ง​ให้​ชื่อ​มิ​ศ​พา, เพราะ​ลา​บาน​ได้​ว่า, “ให้​พระ​ยะ​โฮ​วา​ทรง​พิจารณา​ดู​เรา​ทั้ง​สอง​เมื่อ​จาก​กัน​ไป.


“นี้​เป็น​บัญญัติ​ถาวร​แก่​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ใน​เดือน​เจ็ด​วันที่​สิบ​ท่าน​ทั้ง​หลาย​จะ​ทรมาน​จิตต์​ของ​ตน, และ​อย่า​ทำ​การ​ใน​วัน​นั้น​เลย: ท่าน​เอง​ก็ดี, หรือ​แขก​บ้าน​อาศัย​อยู่​ด้วย​กัน​ก็ดี.


ฝ่าย​ซา​มูเอล​ได้​ครอบครอง​ประเทศ​ยิศ​รา​เอล​ตลอดชีวิต​ของ​ท่าน.


แล้ว​ก็​มี​เหตุ​เกิด​มา, คือ​ปี​ที่​ห้า​แห่ง​ยะ​โฮ​ยา​คิม​บุตร​ของ​โย​ซี​ยา, กษัตริย์​แห่ง​ยะฮูดา, ณ เดือน​เก้า, เขา​ทั้ง​หลาย​ประกาศ​ให้​ถือศีล​อด​อาหาร​ต่อ​พระ​พัก​ตร​พระ​ยะ​โฮ​วา, สำหรับ​แต่​บรรดา​ไพร่พล​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม, แล​บรรดา​ไพร่พล​ซึ่ง​ออก​มา​จาก​บ้านเมือง​ยะฮูดา​มา​ถึง​ยะ​รู​ซา​เลม.


มิ​ศเพ​, คะ​ฟี​รา, และ​โม​ซา,


อยู่​มา, เมื่อ​ทูต​พระ​ยะ​โฮ​วา​ตรัส​คำ​เหล่านี้​แก่​บรรดา​พวก​ยิศ​รา​เอล​แล้ว, ชน​ทั้ง​หลาย​ก็​แผดเสียง​และ​ร้องไห้.


พวก​ยิศ​รา​เอล​จึง​ทูล​พระ​ยะ​โฮ​วา​ว่า, ข้าพ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ทำ​ผิด​แล้ว: ขอ​พระองค์​จง​ทรง​กระทำ​แก่​พวก​ข้าพ​เจ้า​แล้วแต่​พระองค์​ทรง​เห็นควร​เถิด; เว้นแต่, ขอ​ทรง​โปรด​ช่วย​ข้าพ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ให้​รอด​ใน​ครั้งนี้​เถิด.


พวก​ยิศ​รา​เอล​ขึ้น​ไป​เฝ้า​พระ​ยะ​โฮ​วา, ร้องไห้​จน​เวลา​เย็น, ทูลถาม​พระ​ยะ​โฮ​วา​ว่า, จะ​ให้​ข้าพ​เจ้า​ไป​ทำ​สงคราม​ต่อ​ตระกูล​เบ็น​ยา​มิ​น​พี่น้อง​ข้าพ​เจ้า​อีก​หรือ? พระ​ยะ​โฮ​วา​ทรง​ตรัส​ตอบ​ว่า, “จง​ขึ้น​ไป​สู้​เขา​เถิด.”


บรรดา​พวก​ยิศ​รา​เอล​ทั้งสิ้น, ก็​ขึ้น​ไป​ยัง​เบธเอล​เพื่อ​เฝ้า​พระ​ยะ​โฮ​วา, และ​ร้องไห้​ถือศีล​อด​อาหาร, ใน​ที่นั่น​วัน​นั้น, จน​เวลา​เย็น​แล้ว, ถวาย​เครื่องบูชา​ยัญ, กับ​เครื่องบูชา​เพื่อ​ความ​สุข​สำราญ​แก่​พระ​ยะ​โฮ​วา.


ซา​มูเอล​ได้​ประกาศ​ให้​ชน​นิกร​ชุมนุม​กัน​เฝ้า​พระ​ยะ​โฮ​วา​ที่​เมือง​มิ​ศ​พา.


เขา​จึง​พา​กัน​ร้อง​ทูล​ต่อ​พระ​ยะ​โฮ​วา รับสารภาพ​ว่า ข้าพ​เจ้า​ทำ​ผิด​แล้ว​โดย​ได้​ละทิ้ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​เสีย ไป​ปฏิบัติ​หมู่​พระ​บะ​อา​ลีม​และ​อัศธา​โร​ธ​เหล่านั้น, แต่​บัดนี้​ขอ​โปรด​ช่วย​ให้​ข้าพ​เจ้า​พ้น​จาก​มือ​ศัตรู​เพื่อ​จะ​ได้​ปฏิบัติ​พระองค์​ต่อไป.


ท่าน​ทั้ง​สาม​นั้น​ก็​ผ่าน​กองทัพ​ฟะลีศ​ตี​ม​เข้า​ไป​ตัก​น้ำ​ที่​บ่อ​ริม​ประตูเมือง​เบธเลเฮ็ม​มา​ถวาย​ดา​วิด: ฝ่าย​ดา​วิด​ไม่​เสวย, แต่​เท​ออก​ถวาย​พระ​ยะ​โฮ​วา,


การ​ถอนใจ​ใหญ่​ก็​เป็น​อาหาร​ประจำวัน​ของ​ข้าฯ, และ​การ​ครวญคราง​ได้​เท​ออก​มา​ดุจ​น้ำ​ไหล.


มาลา​นั้น​ได้​ร่วงหล่น​ลง​จาก​ศีรษะ​ของ​พวก​ข้าพ​เจ้า​แล้ว: วิบัติ​แก่​พวก​ของ​ข้าพ​เจ้า, เพราะว่า​พวก​ของ​ข้าพ​เจ้า​ได้​ทำบาป​ไว้.


“ดูก่อน​เจ้า​พวก​ปุโรหิต​จง​ฟัง​ไว้, ดูก่อน​เจ้า​พวก​ยิศ​รา​เอล​จง​เงี่ยหู​ฟัง, และ​ดูก่อน​เชื้อ​วงศ์​ของ​กษัตริย์​จง​สดับ​ฟัง, เพราะ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​ต้อง​มี​โทษ; ด้วยว่า​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ได้​เป็น​ดุจ​บ่วง​แร้ว​ที่​ตำบล​มิ​ศ​พา, และ​ดุจ​ข่าย​ที่​ดัก​ไว้​ที่​ภูเขา​ธาโบน์.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite