1ซามูเอล 16:13 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 194013 ซามูเอลก็หยิบขวดเขาสัตว์ที่ใส่น้ำมัน, ชะโลมเขาต่อหน้าหมู่พี่น้อง และพระวิญญาณพระยะโฮวาก็สรวมทับดาวิดตั้งแต่วันนั้นมา, ฝ่ายซามูเอลก็ยกกลับไปยังเมืองรามา Gade chapit laPlis vèsyonฉบับมาตรฐาน13 ซามูเอลจึงนำเขาสัตว์ที่มีน้ำมัน เจิมเขาไว้ท่ามกลางพวกพี่ชายของเขา และพระวิญญาณของพระยาห์เวห์ทรงสวมทับดาวิดตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นไป และซามูเอลก็ลุกขึ้นกลับไปรามาห์ Gade chapit laพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV13 ซามูเอลจึงนำขวดเขาน้ำมันและเจิมตั้งเขาไว้ท่ามกลางพี่ชายของเขา และพระวิญญาณของพระเยโฮวาห์ก็สวมทับดาวิดตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นไป และซามูเอลก็ลุกขึ้นกลับไปยังรามาห์ Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย13 ซามูเอลจึงหยิบเขาสัตว์บรรจุน้ำมันเจิมดาวิดต่อหน้าพี่ๆ และพระวิญญาณขององค์พระผู้เป็นเจ้าเสด็จลงมาสวมทับดาวิดด้วยฤทธานุภาพตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา แล้วซามูเอลก็กลับไปที่รามาห์ Gade chapit laพระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย13 ซามูเอลก็เอาเขาสัตว์ที่ใส่น้ำมันมาเจิมดาวิดต่อหน้าพี่ชายของเขา พระวิญญาณของพระเจ้าได้พุ่งเข้าสถิตอยู่ในดาวิดตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา แล้วซามูเอลก็กลับไปรามาห์ Gade chapit laพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)13 ครั้นแล้วซามูเอลจึงเจิมเขาด้วยน้ำมันจากเขาสัตว์ในท่ามกลางบรรดาพี่ๆ และดาวิดก็เปี่ยมด้วยอานุภาพแห่งพระวิญญาณพระผู้เป็นเจ้าตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นไป แล้วซามูเอลลุกขึ้นและกลับไปยังรามาห์ Gade chapit la |
เหล่านี้เป็นคำสุภาษิตที่สุดปลายของดาวิด. ถ้อยคำของดาวิดบุตรยิซัย, เป็นคำของผู้ที่ทรงโปรดยกตั้งขึ้นให้ได้ยศสูง, เป็นผู้ต้องชะโลมโดยพระเจ้าของยาโคบ, เป็นผู้แต่งบทเพลงอันไพเราะในพวกยิศราเอล, ได้ทรงกล่าวว่า, พระวิญญาณของพระยะโฮวาทรงตรัสแก่ข้าพเจ้า, และพระดำรัสของพระองค์อยู่ที่ลิ้นของข้าพเจ้า. พระเจ้าของพวกยิศราเอลทรงตรัสว่าศิลาของพวกยิศราเอลตรัสแก่ข้าพเจ้าว่า, ผู้ที่ครอบครองประชาชนต้องมีความยุตติธรรม, ครอบครองด้วยความนับถือเกรงกลัวพระเจ้า. เป็นดุจแสงอาทิตย์ที่ขึ้นเวลาเช้าตรู่, เวลาเช้าก็ปราศจากเมฆ, เมื่อหญ้าสดงอกขึ้นจากดิน, ด้วยแดดก็จัดในเวลาฝนหยุดแล้วนั้น. พงศ์พันธุ์ของข้าพเจ้าเป็นเช่นนั้นต่อพระเจ้ามิใช่หรือ; ด้วยพระองค์ทรงตั้งสัญญาไมตรีอันถาวรกับข้าพเจ้า, ให้เตรียมและรักษาไว้ทุกประการ, ซึ่งเป็นความรอดและความปรารถนาของข้าพเจ้าทั้งสิ้น, แม้พระองค์ (ยัง) ไม่บันดาลให้เจริญขึ้น. แต่บรรดาคนชั่วเป็นเหมือนเสี้ยนหนามซึ่งต้องทิ้งเสีย, เพราะหยิบด้วยมือไม่ได้: แต่ผู้ที่ต้องหนามเหล่านั้น, ต้องใช้เครื่องเหล็กและด้ามหอกด้วย; เผาเสียให้หมด ณ ที่อยู่นั้น ชื่อเหล่านี้เป็นชื่อทหารฉกรรจ์ของดาวิด, คือยาซาบะอามตระกูลธัคโมนี, เป็นหัวหน้าสามสิบนายผู้นั้นคืออะดีโนชาวเอศนี (ถือหอก) ต่อสู้แทงฆ่าแปดร้อยคนครั้งเดียว รองคนนั้นมาคือเอละอาซารบุตรโดโดบุตรอะโฮฮี, เป็นผู้หนึ่งในพวกกล้าหาญสามนายที่อยู่กับดาวิด, ขณะเขาท้าทายกองทัพฟะลิศตีม, ซึ่งมาประชุมกันทำศึกที่นั้น, แต่กองยิศราเอลขึ้นไปเสียแล้ว. ท่านลุกขึ้นฆ่าฟันชาวฟะลิศตีมจนมือเมื่อยเป็นเหน็บติดอยู่กับด้ามกระบี่, ในวันนั้นพระยะโฮวาทรงช่วยให้เป็นการชัยชะนะใหญ่; และพลโยธาก็กลับมาเบื้องหลังท่านเพื่อเก็บเอาสิ่งของไป รองผู้นั้นมาคือซามาบุตรอาเฆชาวฮารารี. และกองฟะลิศตีมมาชุมนุมกันหาสะเบียงที่ไร่นาถั่ว: แล้วพลทหารหนีพวกฟะลิศตีมไป. แต่ส่วนท่านยืนอยู่ท่ามกลางทุ่งนานั้นและป้องกันไว้กับได้ฆ่าฟันชาวฟะลิศตีมด้วย, และพระยะโฮวาทรงช่วยให้มีชัยชะนะใหญ่ นายทหารสามนายในพวกสามสิบนั้น, ได้ลงไปหาดาวิดในฤดูเกี่ยว, ที่ถ้ำชื่ออะดูลาม: และกองทัพฟะลิศตีมตั้งค่ายอยู่ที่หว่างเขาชื่อระฟาอิม. ขณะนั้นดาวิดอาศัยอยู่ที่ป้อม, และกองฟะลิศตีมอยู่ที่เบธเลเฮ็ม. ดาวิดมีความเร่าร้อนมาก, จึงทรงตรัสว่า, ใครจะส่งน้ำจากบ่อริมประตูเมืองเบธเลเฮ็มมาให้เราดื่ม! ส่วนคนกล้าหาญสามนายนั้นก็ลุกแหวกกองทัพฟะลิศตีมเข้าไปตักน้ำที่บ่อริมประตูเมืองเบธเลเฮ็มมาถวายดาวิด, ฝ่ายท่านไม่เสวย, แต่ทรงเทออกบูชาถวายพระยะโฮวา. แล้วทรงตรัสว่า, ขอพระยะโฮวาทรงห้ามปรามไว้, อย่าให้ข้าพเจ้ากระทำสิ่งนี้เลย: (คือดื่ม) โลหิตของผู้ที่สละชีวิตของตนในภัยอันตราย? เพราะเหตุนั้นท่านจึงไม่พอพระทัยเสวย. ทั้งนี้เป็นการที่ผู้กล้าหาญสามคนนั้นได้กระทำ ส่วนอะบีซัยน้องโยอาบบุตรซะรูยาเป็นหัวหน้าในหมู่สามนายนั้น. ท่านถือหอกแทงคนตายถึงสามร้อยคน, จึงได้มีชื่อเสียงโด่งดังในสามนายพวกนั้น. ในพวกนายทั้งสามท่านนั้นเป็นผู้มีชื่อเสียงดังมิใช่หรือ? จึงได้เป็นหัวหน้าพวกนั้น: แต่ยศไม่เสมอสามนายที่เป็นพวกเอกนั้น บะนายาบุตรยะโฮยาดาเป็นบุตรคนกล้าหาญ, ชาวเมืองคับเซล, เคยทำการที่มีชื่อเสียงหลายอย่าง, ท่านได้ฆ่าบุตรทั้งสองของอารีเอลชาวโมอาบตาย: กับได้ลงไปฆ่าสิงห์โตในถ้ำในวันที่มีหิมะ: ท่านได้ทำชาวอายฆุบโตผู้หนึ่งรูปร่างใหญ่หน้าดูทั้งถือหอก, แต่ท่านถือไม้เท้าลงไปต่อสู้กับคนนั้นชิงเอาหอกจากมือได้, ก็เลยฆ่าเสียด้วยหอกของเขาเอง. บะนายาบุตรยะโฮยาดา, ได้กระทำการเหล่านี้, จึงได้มีชื่อเสียงในพวกกล้าหาญสามนายนั้น. ท่านมียศยิ่งกว่าพวกสิบคนนั้น. แต่ยังไม่เสมอเท่ากับสามคนที่เป็นพวกเอกนั้น. ดาวิดจึงตั้งให้เป็นนายกองทหารรักษาพระองค์ อะซาเฮลน้องโยอาบเป็นคนหนึ่งในพวกสามสิบนั้น; เอลฮานานบุตรโดโดชาวเบธเลเฮ็ม. ซามาชาวฮาโรด, อะลีคาชาวฮาโรด, เฮเลศชาวพะเลธ, อีราบุตรอีเคธชาวธะโคอา, อะบีเอเซอร์ชาวอะนาโธธ, มะบูนัยชาวฮูซา, ซะละโมนตระกูลอะโฮฮา, มาฮะรายชาวนะโตฟา, เฮเล็บบุตรบาอะนา, ชาวนะโตฟา, อิธัยบุตรรีบัยชาวฆิบอา, เขตต์ตระกูลเบ็นยามิน, บะนายาชาวพีราโธน, อีดัยมาจากลำธารตำบลฆาอัศ, อะบีอะละโบนชาวป่าดอน, อัศมาเวธชาวบาระฮูม, เอลยัคบา, ชาวซาอัลโบน, เหล่าบุตรยาเซน, โยนาธาน, ซามาชาวฮารารี, อะรีอามบุตรซารารชาวอาราร, อะลีเฟเล็ธบุตรอะฮัศบัย, บุตรชาวมาอะคา, เอลีอามบุตรอะฮีโธเฟลชาวฆีโล, เฮศโรชาวคารเมล, พาอะรัยชาวอะราบ, ยีฆาลบุตรนาธานชาวโซบา, บานีตระกูลฆาด. เซเล็คชาติอำโมน, นาฮะรัยชาวเบโรธเป็นผู้ถือเครื่องรบของโยอาบบุตรซะรูยา, อีราชาวยิธรา, ฆาเรบชาวยิธรา, อูรียาชาติเฮธ; รวมทั้งหมดสามสิบเจ็ดคน