37 Дугъан му гафар гъеерхьу ученикар Исайин кьяляхъди гъягъюру.
Гьаци вуйиган, Ужувлан хабар гъеебхьиган, хъугъвал гъюру. Хъа Ужувлан хабар, Месигьдикан ктибтруган, гъюру.
Хъайигъан Исайи Галилей уьлкейиз гъягъюз кьаст апӀуру. Дугъаз Филип алахъуру: – Узухъди гъач! – кӀуру дугъаз Исайи.
Рюгьнура ва швушвура кӀура: гъач! Хъпехъурайирира, гъит, йипри: гъач! Дахаргнайирра, гъит, гъюри! Шлиз ккундуш, гъит, уьмрин шид чӀанади гъадабгъри!
Гьич сабкьан ахмакь гаф мапӀанай, ужуб рякъюхъ хъаъру ва хъпехърудариз хайирлу гафар йипай.
Лайикь вуйишвахь жаваб тувуб – шадвал ву, чан йишвахь гаф пуб фукьан ужу дарин!
Багхьантина гъярайи Иса дяркъну, Ягьʼяйи кӀуру: – Лигай, магьа Аллагьдин Агълиж!
Иса кьяляхъинди илтӀикӀуру ва, дурар дяркъну, гьерхру: – Фу ккундучвуз? – Я Рабби! (Му илтӀибкӀиган «Мялим» кӀуру гаф ву.) Уву наан яшамиш шулава? – пну гьерхру дурари Исайихьан.