24 Гьадмуган фарисйири гьаънайидари
Иса гьудучӀвурайиган, къанунчйирна фарисйир Исайиз, хъючӀюркьну, багахь шуз хъюгъру. Дугъкан чпин аьхючӀвеъ суалариз жаваб тувуб ккун апӀури,
Пул ккуни фарисйир, гьаму гафарихъ хъпехъури, Исайиин аьлхъюри гъаши.
Хъа фарисйирна къанунчйир, Аллагьдихьан чпиз вуйи ният гьясбикк дарапӀри, Ягьʼяйихь штуан гъахьундар.
Дурариз узу ухдихъанмина аьгъя ва, чпиз ккун гъабхьиш, дурарихьан узу фарисей вуди хьуваликан ва ихь диндиз тялукь вуйи ижми саягънан уьмур хъапӀри хьуваликан шагьидвал апӀуз шулу.
Фицики саддукйири я гъачӀир чӀиви хьувал, я малайикар, я рюгьяр айидар дар, хъа фарисйири гьадрар вари айидар ву, кӀури шуйи.
Эй кур фарисей! Сифте захранна бушгъабан айитӀишв марцц апӀин, дурарин чӀатан терефра марцциб шлуганси.
– Узу, Ишая пайгъамбри гъапиганси: «„Агъайиз рякъ диш апӀинай!“ кӀури, ичӀи чюлиъ атӀабгу дих вуза».
Ягьʼяйихьан гьерхру: «Хъа уву я Месигь, я Илʼяс, ясана пайгъамбар даруган, уву халкь гьаз штуан апӀурава?»
