37 Гужал микӀ утӀубччвуру ва лепйир люткейикан йивури, думу шту абцӀрайи.
Хъа РАББИЙИ гьациб микӀ гъитӀибккнуки – гьюлʼина, гими гьамус-хъа уьбгъюр, кӀурусиб тӀурфан гъудубжвнийи.
шубуб ражари римлуйири маргъарихьди гъурччвунзу, саб ражари гъванарин жварра уьлюбхюнзуин, шубуб ражари саб нуфт ккахьрайи гимйириккан ккутӀурччвунзу ва ярхи йигъди гьюлерин кьялаъ ади гъахьунза.
Хъа гими ичӀ адру йишваъ гъумриин алабсубси, дидин хъюхъ гъумраъ абсру ва рибшвузкьан даршули гъубзу, хъа кьяляхъ йишв лепйирин кьувватниинди уьбгъюз хъюбгъру.
Дурар, халкь гъитну, Исайихъди люткейиъ эъру. Дурарихъди жара люткйирра хъайи.
Иса люткейин кьялхъян йишваъ, кӀуликк гутара ккивну даахнайи. Люткейиъ айидари Думу хъиргру ва кӀуру: – Мялим! Ухьу ккахьрайиваликан Увуз вижна ктарнуз дарш?!