11 Хъа дурар Думу чӀиви духьнайивалихъ, му дишагьлийи чаз гъяркъюнзуз гъапнушра, хъугъундайи.
Ученикари, му гафар ичӀидарси гьисаб дапӀну, дурарихъ хъугъундайи.
– Эй хътругъру инсанар! – кӀуру гьадмуган Исайи. – Узу учвухъди филадизкьан гъузди кӀурачва?! Узу учву филадиз аьгь апӀуза?! Думу Узухьна аькъинай!
Думу гъяркъиган, дурар икрамнаъ дахьнийи, амма сакьюдар шаклу гъахьнийи.
Хъа дурар шадвалиан мегьел хътругъри ва мюгьтал шули айиган, Дугъу дурариз гъапи: – Мушваъ фициб-вушра ипӀруб аничв?
– Учуз Агъа гъяркъюнчуз! – кӀуру дугъаз тмуну ученикари. – Дугъан хилариин кьумари гъиту урхъар дярякъди, дурариъ узу йиз тӀуб удрубччвди ва йиз хил Дугъан гъвалʼан жидайи идипу зийниъ идривди, мидихъ хътругъарза! – жаваб туву дугъу.