Жин гагь-гагьнак кубчӀвруган, дугъан хилар-ликар зунжрарихьди ва гьялкьйирихьди йитӀуйи, амма дерккуз даршули, дурар кьатӀар апӀуйи, жинди думу аьсси апӀуйи, хъа чӀурариз гьергуйи. Исайи чиркин рюгьназ, мугъʼан удубчӀв пну, амур апӀуру. Иса гъяркъиган, дугъʼан чӀигъ утӀубччвуру ва, Дугъан улихьна ккадакну, зарбди кӀуру: – Яв узухъди фу вуяв, ВаритӀанзаан Аллагьдин Бай Иса? Миннат вуйиз, йиз зегьле мабхан!