“Meeta oamw mwerhaen ngaenigemaem, Jesus re Nazareth? Wa itto pwe wopwe oatoaropagemaem? Ngaang i giuneei een iyo: een mwaaenessoar we rhooan pweipwogin kkepas we aaen Deus!”
iwe a faaeraeg wow me noan asam we. Iwe erhai rhooapwut rhooan engaengaen igiwe a giuneei Peter nge a aengaeniir mwaaen kkewe igiwe pwe, “Mwaaen een eno reen Jesus re Nazareth we.”
Erhai rhooapwuton Canaan e nonno pwiuneoi we a itto reen, nge a aepwesaegini pwe, “Soamwoon, Naiun David! Faayeowaei! Rhooapwut na naeyi a wartae aniu aenneew wooan nge a igin cchoaw noa.”
Jesus a noa Nazareth, igiwe effooan me ee, nge wooan Sabbath a noa noan wutteer Jews we taeppen rhag miniwe egaen feeori. A iutae pwe epwene aeraegi Pwapwior we e Santus,
Towunepeer aeremas kkewe regommw me mmwaen Jesus, pwan rhooawe re tapweto mwirin ra aekkepwas pwe, “Sipwe aepingepinga Naiun David! Deus epwe aewenepwuwa aeremas na epwe itto faaen itaen Soamwoon! Aepingepinga Deus na oarosaen taegias!”
Iwe nge riiurhai mwaaen parh remooat wenepeigin aan we ra rongorong pwe Jesus a faaeraeg wooan aan we, iwe ra rhaepetae reen aar iyaekkepwas, “Naiun David, faayeogemaem menap!”