“Semaei, wa ngaenneaei to iir reei, nge ngaang i mwerhaen repwe no reei iga ino ee, pwe repwe weri minna nningei, nning we wofang ngaeniaei; pwe een wo fasiun aerhaengiaei to rhag me weni mmwan aan epwe feor noa faeinaengiy.
Aere aaemi naiun faeinaengiy, ina nge faeinaengiy epwe aerhaengigaemi pwe iga aaemi naiun. Nge ngaang i finigaemi me noan faeinaengiy, iwe aaemi soapw naiun faeinaengiy; ina faaen minne faeinaengiy e oapwutaegaemi reen.
Jesus e aepesa minneei pwe menaen kkepas we e aengaeniir epwe pwae noa: “Semaei, esooar mwo erhai me neeiir rhooawe wo ngaenneaei ne e mwaenirh saengiaei.”)
Iya fang ngaeniir kkepas we oamw, iwe nge faeinaengiy a oapwutaar, pwe iga iir saapw naiun faeinaengiy, taeppen rhag iye saapw ngaang naiun faeinaengiy.
Esaaen yor mwo faaen eew ne erhai a weri Deus. Pwe mwaaen na rhag Naiun, ina iiy rhag Deus, nge eno rhag wenepeigin minna Seman, nge iiy minne a giuneei noa wunuunun.
Ra aengaeni pwe, “Igina aeiya oanongonniuwan giuneei pwe eyor mwuniaan woamw! Abraham emae noa nge profeta kkewe repwan mae noa, iwe nge een wo iura pwe erhai ne e tapweei oamw fenai nge esooar faaen eew ne epwe mae.
Igiwe ino reer, nge i aemmwenaar faaen kkemenaen minna itoamw, itiwe wo ngaenneaei. I aefaenniir nge erhai mwo me neeiir nge ese mwaenirh noa, pwe aeggaen mwaaen we rhag e fasiun itto pwe epwe mwaenirh noa — pwe epwe nnet noa miniwe noan Pwapwior we e Santus.