Kaa koy, o Yaal oxe a layaxam ee: «Xa maaƥ xa ƥor duleer weene a yegnitaa no gon es. Luliim a den, roxondiim a den tig, too layiim a den tus. Peeñil cegeer, yegnit koɓong fo naanaxir ke na qeeñ den a yegnaa a nuun.
Fog es we fexuuma, baa yiif luu garna gar nu ngimin! Kaa koy, ngorooxyo a yiif ake boo nga, ndax na Roog a inooru ndax nam, yaam kaa duleer maamaaɓ mayu a ndokiid na adna fee.
Rew we na yoqkaa kam mbind no maad ne Yudaa fop xan a ƥisel no kelfa kaa no maad oxe Babilon. Rew we xan a ngimanang ee: ‹We njamsa’oor’ina fa wo a njeyaang, a maafong. Ye a caf of a loofaa kam lopopooƈ le, a mbesaang ndiiñ.›
Duleer we wo peeñil naanaxir fo tefee ndigil a njegu na wo. Ngultee njofaƭar of, ndax da mbinqanong muj fa mbaaxeer of. Ke da yegnoonga xa maaƥ fo naanaxir ƥor oo.
Mayu kaa ndiisaa soxla den pangool fo fan, weene a maaɓaa a den, a ndegaa a den cegeer, lakas we a yaakaar xa ƭaaɗ, too yaaloor o ƭaaɗ a ref o huloox o quusi. Keene mat taxu da njoqooyooxaa, a ngalakoox nen ged laa jegeerna o kaynaak.