Kaa koy, o Yaal oxe a layaxam ee: «Xa maaƥ xa ƥor duleer weene a yegnitaa no gon es. Luliim a den, roxondiim a den tig, too layiim a den tus. Peeñil cegeer, yegnit koɓong fo naanaxir ke na qeeñ den a yegnaa a nuun.
O Yaal oxe kaa tee: ‹Luliim a den, too kaa yegnitaa xa maaƥ no gon es, ndax um rax a nuun soo nu saŋkoox, nuun fo duleer we na yegnaa a nuun padafuleer.› »
Yooniim fo we na yegnitaa xa ƭaaɗ-a-qaamiit, a mbetandooxaa a den soo a mo’andtaa xeet es xa maaƥ den fo a magnandax den. Mi koy, luliim a den, hebliim a den dara, too njeganee xeet fene o njiriiñ o leng. Mi o Yaal oxe layun.»
«Lulti o layanel fop we ƥiseena took o hup doole yee: ‹Keeke o Yaal oxe a layu na Semaya fee genna Nehelam: Semaya a yegna a nuun padafuleer, too lulinum, a riñ a nuun nu ngooloox xa maaƥ.
Kaam ee nam a waare’itkeel, yaa o leng a lulaandeena? Yaag oo toox de, a Pind a Tedu ke kaa lay ee: «Ndaw o jaf o mosu, no xaa na yegnitaa yegil mbaax!»
Yaam keeke o Yaal oxe Roog fee Isra’el Hupna fop a layu: ‹Ba nu nqaƴ duleer we fo ɗeet we ndefna a ndeer nuun da nax a nuun! Ba xa ƭaaɗ axe nuun a ngaal a nuun.