Saasadax we laamtee yee: ‹Taa o Yaal oxe?› We na njangnaa kebil ke andiraam, ɗooɗox we na xeet fee a siiknoor fa mi, duleer we a lay no gon Baal. Kaa ngiɓoor fo roog kaa mbaageerna o ndimle.
Ten taxu o Yaal oxe wuus’ee mbes ke den too yirim’ee xa baan axe den fo ñaaw we den, yaam den fop kaa njofaƭar, a soxod, too laykee jam muk. Keene fop koy taxee fuux le no Yaal oxe a ɓoos, too o ɓay um ole yoɗooxa boo fa ndiik.
Eliya a laya a den ee: «Ndamyo duleer we Baal boo ba o leng na den a daɗ.» Maaga, a ndama a den, den fop, soo Eliya a ɓis a den na ƈufnand alaa Qiison, a xirisnoor a den maaga.
Yooniim fo we na yegnitaa xa ƭaaɗ-a-qaamiit, a mbetandooxaa a den soo a mo’andtaa xeet es xa maaƥ den fo a magnandax den. Mi koy, luliim a den, hebliim a den dara, too njeganee xeet fene o njiriiñ o leng. Mi o Yaal oxe layun.»
«Waaƭi o laxas safe, bind teen fa lay fee layoonga fop no maat ne Isra’el fo ne Yudaa fo no qeet ke fop no kaa xotitna a koom alaa layuuma fa wo, na jamaane Yosiya, boo xaye.
Xeet es kaa nga’raa fo xa taaƴ den, too o loq den na feeñlaa a den ke da mbarna o mbi. Yiif njaga kaa mo’andaa a den, da nqaƴaam, a mbaɗooxaa roog lakas, nen o tew oxaa soobooxna no njaga.
Keene fop koy, tooñ ne Yakoob gartun, pakaad ke no mbind Isra’el! An ɓeku a Yakoob no tooñ neene? Mee ndax Samari yoo! An garu fo a ñaang a sadaxand ake Yudaa? Mee ndax Yeerusaleem oo!