12 Asamaan, jaaxɗi no keene, send soo firiɓ! Mi o Yaal oxe layun.
Asamaan, nan-gilooxi, lanq ke, mbetyo nof nuun, yaam o Yaal oxe na layaa: «Yaraam xa teɓandoong, fi a den maak, ndaa a siiknoora fa mi.
Nuun xa coong axe fo a per a saƭku ke no lanq ke, nan-gilooxyo layoor ne no Yaal oxe! O Yaal oxe kaa layooriidaa fa xeet um, a xelooriidaa fa Isra’el.
Saax le, saax le, saax le! Nan-gilooxyo fa lay fee no Yaal oxe.
Lanq ke, nan-gilooxyo! Mi o mat na ɓisiidkaa took xeet fene taamaala fee a qalaat a paaxeer den a ndimna. Nan-gilooxee fa lay es too ngayee kebil es.
«Asamaan, rungi nof of no ke um layaa, lanq ke, nan-gilooxyo fa lay fee na sutooraa no don es.
No kaa xotitna na waxtu njeeƈ ndeer xoox boo na waxtu a kirandax, a jeg’a o niɓaan took lanq ke fop.
Ɗeetaam lanq ke, ga da yoq o ƥor, saxit’ee nen dara, um ɗeet a asamaan, a qoolaand ale ten a ñuf ɗuƭ.
Njomi’yo too njaq! Mbuulyo, too ba nu nga’at, mbay, too biiñ taxiran, tifil-tifilnaa, too a yer a qaaɗu ɓekiran a nuun,
Keeke o Yaal oxe a layu: «Nqoosyo xeet fuu refna, ndax nandu nene a mose o nan? Isra’el o njaaƈ o ndoog o andee adna nqe a fi’a cednooxu ƭomu.