Wo Isra’el, wootooxi ndik o ñaaƴ a caf a ƥor, wootoox a peep of a weer kaŋ! Kaa koy, kaa o doon ee: ‹Ha’aa, waasaam! Fexaam roog can ke too faw um reef a den.›
O Yaal oxe bugkee waasan oxeene kiin, ndaa fuux le fo naal ne ten xan a mbiltooxanin, too a salax ake fop mbindeena no safe lene xan a ndal took um, soo o Yaal oxe a ñuf gon um took lanq ke.
Kaa koy, nan-gilooxee, ndungee nof den, ndaa kaa ndeefaa a qalaat a qoox den soo a nqox no saƭik xoox o faaxeer ole den. Ƭeetiraam, ndaa kaa mbesaam ndiiñ.
Maaga, Yeerusaleem xan a xoyateel ‹uum-maamaad le no Yaal oxe›. Qeet ke fop xan a mbokatoor Yeerusaleem, ndax da mbaɗoox o Yaal oxe, too xan a mbaas o nqox no saƭik xoox ole den.
O Yaal oxe a yega tuñ pelu soo a lay no xeeñ um ee: «Salooxkatiim lanq ke muk yaam o kiin, ke xeeñ um a yuuɓaa paaxeer fop oo no ke xotitna no ndeƥandoong um, too saŋikkatiim ke na ñoowaa fop ne fi’it’anuuma.
A layaxam ee: «Wo fee o ƥiy no kiin, xa kiiƈ axeene mbind Isra’el fop oo. Den oo weene a ndamtin ee: ‹Xa kiiƈ axe in a mbeera korong, yaakaar in a yaktoox, i mbagiɗ tak.›
Ndaa kañ, kaa i mbug o mbadin ke i ndegitna: Xan i ndoxan a Astarte, Lingeer fee na asamaan, cuuraay soo njuuranin, ne i mbi’tuuna, in fo daan in, maad in fo kelfa in, kam teeru ke Yudaa fo no ped ke Yeerusaleem. Maaga, i njeg’a ñaamel boo ta dey, ƭaay boo wee xa kene too i and’ee taamaala.
Kaa ngen no layaa we nqeefaxama yee: ‹O Yaal oxe kaa tee: Xan nu njeg jam.› Kaa layaa fop we na ndeefaa o saƭik xoox ole den ee: ‹Paaxeer leng dalkee a nuun.›
Kaa koy, nan-gilooxee, ndungee nof den. Kaa nqox no saƭik xoox o faaxeer ole den. Maaga, fadnaam took den a maƭax es fop, yaam ndeefee bargal ke no ngiɓoor neene hebil’uuma a den.»